nissaba

Wie godinnen- en godenverhalen leest en begrijpen wil, ontkomt er niet aan: veel mythes. Mythes stammen uit een periode waarin anders gedacht werd dan nu: was de denkwijze van de mens aanvankelijk magisch, later werd het mythisch, terwijl we nu rationeel denken en er zijn mensen die denken dat we onderweg aan het gaan zijn naar het volgende stadium, nl. spiritueel denken. In ons rationele denken (en ook bvb in het religieuze denken) komen desalniettemin nog steeds heel veel magisch-mythische elementen voor, ook al beseffen veel mensen dat zelf niet meer.

Een voorbeeld:
- een Iman weigerde minister Verdonk weigerde een hand te geven. Dat is in onze westerse cultuur vrij beledigend. Op haar vraag waarom, antwoordde de Imam: dat is mijn geloof, zo zijn de regels van mijn geloof, dat staat in de Koran.

De vraag is of deze man weet waar deze regel vandaan komt. De reden van deze regel (gesteld in een tijdperk van magisch-mythisch denken) is dat mannen doodsbang waren voor de vrouwelijke menstruatie. Het geloof heerste dat mannen die in aanraking waren geweest met een vrouw (die dus zonder dat hij het wist in haar 'periode'kon zijn) ziek of dood zouden gaan, cq niet meer bij 'hun' goden aan hoefden te komen.

Veel gebruiken en godsdiensten zijn nog steeds doortrokken van dit magische denken. Magisch denken valt samengevat te vertalen als een denken waarbij oorzaak en gevolg (di het rationele denken) nog niet in een logische samenhang worden gezien. Men legt een te korte link tussen oorzaak en gevolg: associatief?

De basis van het magische en mythische denken wordt grotendeels gevormd door archetypen. Jung meent dat iedereen beelden en patronen in zijn herinnering heeft, die voortkomen uit een collectief geheugen van de hele mensheid. Hierin liggen alle ervaringen die mensen in de hele geschieden is hebben meegemaakt opgeslagen. Het heldenverhaal is er bvb een van.

Een van de hoofdindelingen bij archetypen is het 'vrouwelijke'en 'mannelijke'. Dit zie je in heel veel verhalen over godinnen en goden terugkomen. Ik geef een overzicht. (En zeg er meteen bij dat ik zie ook niet allemaal helemaal goed begrijp, maar misschien kunnen lezers ze zelf plaatsen - zijn het eye-openers.) Ik noem eerst het vrouwelijke principe en daarna het mannelijke.

maan - zon
aardegodin, moeder aarde (Terra Mater) - zonnegod, hemelgod (God de Vader die in de hemel is!)
aarde en water, vruchtbaarheid - lucht en vuur, bliksem, donder
ontvangen - scheppen
nacht - dag
slang - adelaar
onderwereld, grafheuvel, steen - hemel, regen, storm
hart - pijl
meer, zee - schip
molen - molenaar
genezen - doden
nacht - dag
gevolg - oorzaak
materie - geest
bron, put, gat - toren, stok
kikker, pad - zwaan, ooievaar, haan
rust, huis - beweging, jacht
links - rechts
horizontaal - verticaal
kat, muis, uil - paard, wolf, bok, hert
nacht - dag
vaatwerk - hamer, speer
deur, drempel, venster - bal, schijf

Wees je er svp van bewust dat de betekenis van een woord los staat van de gevoelswaarde die je eraan geeft. Immers de gevoelswaarde is iets wat er (later) door anderen aan toegekend is. Bvb. het begrip links heeft door toedoen van het patriarchaat, juist omdat het een vrouwelijk principe was (je hart zit links), een slechte naam gekregen.

Voor wie denkt dat dit onzin is, nog een voorbeeld. Zou het toeval zijn dat in de meest patriarchale rijken die we gekend hebben de adelaar het symbool was: in het Romeinse rijk, in het Derde Rijk van Hitler-Duitsland en in de Amerikaanse vlag? Dat Hells Angels (het 'toppunt'; van macho) vaak de adelaar als symbool voeren? En dat er soms een symboliek is van een opvliegende adelaar die een slang in zijn klauwen heeft? Hij vliegt majestueus en onaantastbaar in de hemel (), doet wat hij wil, heeft de ultieme vrijheid.

Het huis van de slang is de aarde. Zij woont in de aarde. Zij vervelt en is daardoor ook het symbool voor vernieuwing van het leven. Zij lijkt op de navelstreng. (Veel mannenschrijvers maker er graag de fallus van - wat mij weer voorkomt een typisch geval van 'pikken'!)

Ook in sprookjes en dromen komen deze beelden voor. Met de uitleg ervan moet je trouwens altijd voorzichtig zijn.

Als mensen reacties hebben, aanvullingen, of wat dan ook: welkom.

uitroepteken

De vraag is of deze man weet waar deze regel vandaan komt. De reden van deze regel (gesteld in een tijdperk van magisch-mythisch denken) is dat mannen doodsbang waren voor de vrouwelijke menstruatie. Het geloof heerste dat mannen die in aanraking waren geweest met een vrouw (die dus zonder dat hij het wist in haar 'periode'kon zijn) ziek of dood zouden gaan, cq niet meer bij 'hun' goden aan hoefden te komen.

Het klinkt mij in de oren als bevooroordeeld, seksistisch bijgeloof. Ik weet niet of dit islamitische gebruik iets te maken heeft met menstruatie, al is het wel een interessant idee.
Volgens mij ligt er het islamitische apartheidssysteem aan ten grondslag, waarbij mannen en vrouwen helemaal uit elkaar worden gehouden om te voorkomen dat er sexuele relaties opbloeien. Vrouwen worden in verhullende kleding verstopt en in hun huizen opgesloten, alleen maar omdat de mannen bang zijn dat de zekerheid van het vaderschap hun wordt onthouden.

Dat heeft natuurlijk wel iets met de menstruatie te maken, namelijk omdat er een verband is tussen zwangerschap en menstruatie. Maar volgens mij is de haat tegen menstruatie alleen maar ontstaan omdat mannen het niet kunnen verkroppen dat vrouwen de kinderen kunnen krijgen. Menstruatiebloed werd ook ooit beschouwd als 'heilig bloed'. Voor mij hoeven vrouwen nou ook weer niet op een voetstuk, maar het venijnige patriarchaat heeft die betekenis gewoon omgedraaid, en vrouwen geleerd dat ze zichzelf erom moeten verachten. Met magie heeft dat naar mijn mening niks te maken, eerder met minachting voor het vrouwelijke, en met vrouwenhaat en vrouwenonderdrukking.

Magisch denken valt samengevat te vertalen als een denken waarbij oorzaak en gevolg (di het rationele denken) nog niet in een logische samenhang worden gezien. Men legt een te korte link tussen oorzaak en gevolg: associatief?

Met andere woorden: men neemt genoegen met een verband dat wordt geobserveerd. Vaak wordt dit nog versterkt door de analogie met andere verbanden op te merken.
Dat zie je bijvoorbeeld bij astrologie. Men zag duidelijk dat er een verband was tussen de stand van de hemellichamen en de toestand op aarde, maar niemand zag hoe. Als in de zomer de zon dichterbij stond, stond alles in bloei, in de winter 'stierf' de natuur. Bij volle maan was het hoog water. Als een bepaald sterrenbeeld aan de ochtendhemel stond, brak de zaaitijd of de regentijd aan. In het ene geval oefent het hemellichaam echt invloed uit, in het geval van de stand van de sterren was de relatie toeval, omdat de aarde toevallig die kant uitkijkt in die tijd van het jaar.
Toch werd er zoveel betekenis aan gehecht dat de stand van de sterren, zon en maan de meest absurde details ging verklaren.

Ik vraag me wel eens af op welk punt hier een praktisch zinvolle observatie overging in kwezelachtig bijgeloof. Moeilijk om die grens te trekken, al is het wel duidelijk wanneer het geloof in astrologie werkelijk is doorgeslagen in onzin.

Wat die indeling in twee tegengestelde archetypen betreft: dat is een manier van dualistisch denken waardoor je de wereld op een bepaalde manier gaat bekijken. Je ziet als het ware alles polair (of complementair) doordat je de hele wereld in tegengestelden splitst. Het kan soms stimuleren om een filosofisch denkproces in gang te zetten. Maar je moet het ook weer niet als basis voor het 'zijn' beschouwen.

Zeker als je de linker- en rechterrijtjes gaat beschouwen alsof ze iets gemeen hebben, neem ik het niet serieus meer. Wie bepaalt dat het 'vrouwelijk' is om te 'ontvangen', en 'mannelijk' om te 'scheppen'? Als mensen echt gaan denken dat je hiermee iets kan zeggen over vrouwen en mannen, loop je gevaar dat je het talent en de ambities van individuen gaat beknotten vanuit misplaatste vooroordelen. Het soort vooroordelen waar ik mijn leven lang al last van heb, eigenlijk.

Wees je er svp van bewust dat de betekenis van een woord los staat van de gevoelswaarde die je eraan geeft. Immers de gevoelswaarde is iets wat er (later) door anderen aan toegekend is. Bvb. het begrip links heeft door toedoen van het patriarchaat, juist omdat het een vrouwelijk principe was (je hart zit links), een slechte naam gekregen.

Dat begrijp ik eigenlijk niet helemaal. Het hele rijtje is toch eigenlijk ontstaan vanuit de waarde die er door de culturele ontwikkeling aan is toegekend? Waarom staat anders de maan links en de zon rechts? De enige verklaring die ik hiervoor kan bedenken is menselijk associëren en hokjesdenken.

Ook in sprookjes en dromen komen deze beelden voor. Met de uitleg ervan moet je trouwens altijd voorzichtig zijn.

De interpretatie van beelden in je droom hangt vaak samen met je eigen geschiedenis, je eigen leefomgeving, of je eigen taal. Dat is dus niet erg universeel.

Maar toch vind ik het interessant dat je droomt in ogenschijnlijk hele onlogische gebeurtenissen of objecten, maar als je erover na gaat denken, blijkt dat je gevoelens en ideeën hebt omgezet in een andere 'taal' dan de gewone 'taal' in woorden, zoals we gewend zijn.
We communiceren alles met woorden, maar een droom laat je eigenlijk zien dat je heel veel kan vertellen in symbolische dingen of gebeurtenissen. Dat heeft niemand ons geleerd, we doen het helemaal vanzelf. Dus blijkbaar is daar toch een proces werkzaam dat ons is 'aangeboren'. Al denk ik toch dat de complexiteit van onze ideeën is ontwikkeld omdat we zoveel kletsen. Dat werkt ook door in de manier waarop we in ons onbewuste een situatie proberen uit te pluizen.

Symboliek is niet erg eenduidig, dus symbolen kunnen eigenlijk niet universeel zijn. Umberto Eco schreef een grappige toelichting bij De naam van de roos, waarom hij juist een roos had gekozen; omdat het aantal symbolische betekenissen dat eraan is toegekend oneindig is. Daardoor kun je door blijven gaan met interpreteren.
Maar over het proces om iets in je droom weer te geven in een bepaald symbool kun je wel iets zeggen. Het gebeurt bijvoorbeeld door associëren. In principe heeft de dromer zelf de sleutel tot de interpretatie.

Het kiezen van een symbool is ook bepaald door associaties die anderen er al aan hebben toegekend, mits je die kent, natuurlijk.

Hmm... al met al gaat het geloof ik inmiddels niet meer over mannelijkheid en vrouwelijkheid. :huh2:

Bijna mijn bijdrage kwijt, net op tijd mijn naam ingevuld. :geschokt:

Ik heb gisteren duizenden cookies van mijn schijf opgeruimd, daarbij ging natuurlijk ook de nissabacookie verloren, en zes andere cookies die wel mochten blijven. Sjongejonge wat een plaag die cookies. :eh:

De vraag is of deze man weet waar deze regel vandaan komt. De reden van deze regel (gesteld in een tijdperk van magisch-mythisch denken) is dat mannen doodsbang waren voor de vrouwelijke menstruatie. Het geloof heerste dat mannen die in aanraking waren geweest met een vrouw (die dus zonder dat hij het wist in haar 'periode'kon zijn) ziek of dood zouden gaan, cq niet meer bij 'hun' goden aan hoefden te komen.

Het klinkt mij in de oren als bevooroordeeld, seksistisch bijgeloof. Ik weet niet of dit islamitische gebruik iets te maken heeft met menstruatie, al is het wel een interessant idee.

**** De joden kennen het ook.
**** En misschien is het wel een cumulatie van twee dingen die elkaar versterken, een raar soort synergie dus. In veel geloofstradities en culturen moet een vrouw ook haar ogen neerslaan als ze een man ontmoet. Is dat omdat ze daarmee nederigheid aan moet geven en/of omdat ogen zo verleidelijk kunnen zijn? Het een sluit het andere niet uit.

Volgens mij ligt er het islamitische apartheidssysteem aan ten grondslag, waarbij mannen en vrouwen helemaal uit elkaar worden gehouden om te voorkomen dat er sexuele relaties opbloeien. Vrouwen worden in verhullende kleding verstopt en in hun huizen opgesloten, alleen maar omdat de mannen bang zijn dat de zekerheid van het vaderschap hun wordt onthouden.

**** De aanleiding zou Mohammed zelf zijn geweest. Hij werd erg machtig na verloop van tijd, had bepaald dat mannen 'maar' 5 vrouwen mochten hebben, maar meteen voor zichzelf maar een uitzondering bedacht en had er na verloop van tijd dus heel erg veel: een harem. Tegelijk kwamen er steeds meer pelgrims naar hem en die hadden een vaak lange vrouwloze reis achter de rug terwijl M. al die vrouwen natuurlijk niet kon bevredigen. M.a.w. er ontstond een gezonde neiging tussen de haremdames van M. en de honderden/duizenden pelgrims om elkaar op te zoeken. Dat vond M. natuurlijk niet zo fijn en toen schijnt hij de ook door jouw geciteerde oplossingen bedacht te hebben. En dit voorbeeld moesten dat anderen dan natuurlijk volgen. Dus je zet het in een boek, geeft er het predikaat 'goddelijk' aan, maakt mensen bang met hel en verdoemenis (ook magisch denken trouwens) en klaar is Kees weer.

Dat heeft natuurlijk wel iets met de menstruatie te maken, namelijk omdat er een verband is tussen zwangerschap en menstruatie. Maar volgens mij is de haat tegen menstruatie alleen maar ontstaan omdat mannen het niet kunnen verkroppen dat vrouwen de kinderen kunnen krijgen. Menstruatiebloed werd ook ooit beschouwd als 'heilig bloed'. Voor mij hoeven vrouwen nou ook weer niet op een voetstuk, maar het venijnige patriarchaat heeft die betekenis gewoon omgedraaid, en vrouwen geleerd dat ze zichzelf erom moeten verachten. Met magie heeft dat naar mijn mening niks te maken, eerder met minachting voor het vrouwelijke, en met vrouwenhaat en vrouwenonderdrukking.

Magisch denken valt samengevat te vertalen als een denken waarbij oorzaak en gevolg (di het rationele denken) nog niet in een logische samenhang worden gezien. Men legt een te korte link tussen oorzaak en gevolg: associatief?

Met andere woorden: men neemt genoegen met een verband dat wordt geobserveerd. Vaak wordt dit nog versterkt door de analogie met andere verbanden op te merken.
Dat zie je bijvoorbeeld bij astrologie. Men zag duidelijk dat er een verband was tussen de stand van de hemellichamen en de toestand op aarde, maar niemand zag hoe. Als in de zomer de zon dichterbij stond, stond alles in bloei, in de winter 'stierf' de natuur. Bij volle maan was het hoog water. Als een bepaald sterrenbeeld aan de ochtendhemel stond, brak de zaaitijd of de regentijd aan. In het ene geval oefent het hemellichaam echt invloed uit, in het geval van de stand van de sterren was de relatie toeval, omdat de aarde toevallig die kant uitkijkt in die tijd van het jaar.
Toch werd er zoveel betekenis aan gehecht dat de stand van de sterren, zon en maan de meest absurde details ging verklaren.

**** Ik heb begrepen dat een van de meest ver-strekkende gelegde verbanden de volgende is geweest: de vrouw heeft haar (in het algemeen regelmatige) periodes en de maan heeft die ook: volle maan, wassende maan, enz. Anders dan de zon was de maan het hemellichaam dat veranderde en dat nog meer indruk wekte duur zo nu en dan helemaal te verdwijnen. Dus de cyclus van de maan werd rechtstreeks in verband gebracht met de cyclus van de vrouw. (Magisch) Vandaar ook dat de maan zo geassocieerd werd met de vrouw. En daardoor met vruchtbaarheid en groei.

Ik vraag me wel eens af op welk punt hier een praktisch zinvolle observatie overging in kwezelachtig bijgeloof. Moeilijk om die grens te trekken, al is het wel duidelijk wanneer het geloof in astrologie werkelijk is doorgeslagen in onzin.

Wat die indeling in twee tegengestelde archetypen betreft: dat is een manier van dualistisch denken waardoor je de wereld op een bepaalde manier gaat bekijken. Je ziet als het ware alles polair (of complementair) doordat je de hele wereld in tegengestelden splitst. Het kan soms stimuleren om een filosofisch denkproces in gang te zetten. Maar je moet het ook weer niet als basis voor het 'zijn' beschouwen.

**** Dat was mijn bedoeling ook niet. Het ging mij erom dat veel mythologische verhalen (uit die tijd) wel met die achtergrond geschreven schijnen te zijn en dat van daaruit sommige symbolen en patronen die men op plaatjes en in verhalen ziet soms verklaard zouden kunnen worden.

Zeker als je de linker- en rechterrijtjes gaat beschouwen alsof ze iets gemeen hebben, neem ik het niet serieus meer. Wie bepaalt dat het 'vrouwelijk' is om te 'ontvangen', en 'mannelijk' om te 'scheppen'? Als mensen echt gaan denken dat je hiermee iets kan zeggen over vrouwen en mannen, loop je gevaar dat je het talent en de ambities van individuen gaat beknotten vanuit misplaatste vooroordelen. Het soort vooroordelen waar ik mijn leven lang al last van heb, eigenlijk.

Wees je er svp van bewust dat de betekenis van een woord los staat van de gevoelswaarde die je eraan geeft. Immers de gevoelswaarde is iets wat er (later) door anderen aan toegekend is. Bvb. het begrip links heeft door toedoen van het patriarchaat, juist omdat het een vrouwelijk principe was (je hart zit links), een slechte naam gekregen.

Dat begrijp ik eigenlijk niet helemaal. Het hele rijtje is toch eigenlijk ontstaan vanuit de waarde die er door de culturele ontwikkeling aan is toegekend? Waarom staat anders de maan links en de zon rechts? De enige verklaring die ik hiervoor kan bedenken is menselijk associëren en hokjesdenken.

**** Heb hiervoor aangegeven wat de verklaring is dat de maan met de vrouw en de zon met de man geassocieerd zou zijn.

Ook in sprookjes en dromen komen deze beelden voor. Met de uitleg ervan moet je trouwens altijd voorzichtig zijn.

De interpretatie van beelden in je droom hangt vaak samen met je eigen geschiedenis, je eigen leefomgeving, of je eigen taal. Dat is dus niet erg universeel.

Maar toch vind ik het interessant dat je droomt in ogenschijnlijk hele onlogische gebeurtenissen of objecten, maar als je erover na gaat denken, blijkt dat je gevoelens en ideeën hebt omgezet in een andere 'taal' dan de gewone 'taal' in woorden, zoals we gewend zijn.
We communiceren alles met woorden, maar een droom laat je eigenlijk zien dat je heel veel kan vertellen in symbolische dingen of gebeurtenissen. Dat heeft niemand ons geleerd, we doen het helemaal vanzelf. Dus blijkbaar is daar toch een proces werkzaam dat ons is 'aangeboren'. Al denk ik toch dat de complexiteit van onze ideeën is ontwikkeld omdat we zoveel kletsen. Dat werkt ook door in de manier waarop we in ons onbewuste een situatie proberen uit te pluizen.

Symboliek is niet erg eenduidig, dus symbolen kunnen eigenlijk niet universeel zijn. Umberto Eco schreef een grappige toelichting bij De naam van de roos, waarom hij juist een roos had gekozen; omdat het aantal symbolische betekenissen dat eraan is toegekend oneindig is. Daardoor kun je door blijven gaan met interpreteren.
Maar over het proces om iets in je droom weer te geven in een bepaald symbool kun je wel iets zeggen. Het gebeurt bijvoorbeeld door associëren. In principe heeft de dromer zelf de sleutel tot de interpretatie.

**** Symboliek is zeker niet eenduidig, dat klopt. Ik vergelijk het wel eens met lichaamstaal (mijn vak): nooit zomaar een betekenis aan toe kennen, want je kunt er volkomen naast zitten.

**** Wat ik wel weer grappig vind (ivm het universele) is bvb. het feit dat overal ter wereld mensen springende schapen tellen als ze niet kunnen slapen. Ook in culturen waar men geen kontakt heeft gehad met andere culturen. Is maar een lullig voorbeeld maar zegt toch iets over 'de mens'.

**** Nog een nadenkertje: heb je wel een gehoord van de 100e aap? In een dierentuin deden wetenschappers observatie naar het gedrag van apen. Ze voerden de apen met een zoet soort aardappelen, echter nog onder het zand en de modder. Een klein aapje komt op het idee de aardappel eerst in het water te wassen, waardoor deze lekkerder wordt. Zijn moeder aapt dit na en daarna een aantal andere apen ook. Deze apen zaten op een en het zelfde eiland. Het verrassende was dat de apen op een ander eiland (buiten het gezichtsveld van de eerste kolonie) op een gegeven moment hetzelfde gingen doen. Dat schijnt wetenschappelijk heel erg onwetenschappelijk te zijn. Men conludeert eruit dat er kennelijk 'iets in de lucht kan hangen' waardoor op hetzelfde moment op plaatsen, onafhankelijk van elkaar, dezelfde gebuertenissen plaats vinden.

Ik weet, het heeft een zeker 'broodje aap'gehalte (Haha) en ik geloofde er niets van. Heb gespeurd, maar schijn toch waar te zijn.

**** Bovendien is in de wereldgeschiedenis dit verschijnsel ook voorgekomen in de mensengeschiedenis: dat op hetzelfde moment culturen onafhankelijk van elkaar op verschillende plekken in de wereld ineens tot wasdom komen. Vind ik toch facsinerend.

Het kiezen van een symbool is ook bepaald door associaties die anderen er al aan hebben toegekend, mits je die kent, natuurlijk.

Hmm... al met al gaat het geloof ik inmiddels niet meer over mannelijkheid en vrouwelijkheid. :huh2:

Heb er toevoegingen tussen geplaatst.

Nog een nadenkertje: heb je wel een gehoord van de 100e aap? In een dierentuin deden wetenschappers observatie naar het gedrag van apen. Ze voerden de apen met een zoet soort aardappelen, echter nog onder het zand en de modder. Een klein aapje komt op het idee de aardappel eerst in het water te wassen, waardoor deze lekkerder wordt. Zijn moeder aapt dit na en daarna een aantal andere apen ook. Deze apen zaten op een en het zelfde eiland. Het verrassende was dat de apen op een ander eiland (buiten het gezichtsveld van de eerste kolonie) op een gegeven moment hetzelfde gingen doen. Dat schijnt wetenschappelijk heel erg onwetenschappelijk te zijn. Men conludeert eruit dat er kennelijk 'iets in de lucht kan hangen' waardoor op hetzelfde moment op plaatsen, onafhankelijk van elkaar, dezelfde gebuertenissen plaats vinden.

Leuk verhaal, ik ken het niet. :happy:

Maar het komt me bekend voor: het lijkt een beschrijving van de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake. Die heeft hier een uitgebreide theorie met onderzoek en al over ontwikkeld. Wat mij betreft is het pseudowetenschap, al is het wel een erg leuke man. Hij is bovendien een echte wetenschapper, en niet erg dom ook nog. Maar ik heb in zijn morfogenetische velden nog maar weinig serieus wetenschappelijk onderzoek gevonden.

Hij neemt dingen waar waar tot nog toe geen wetenschappelijke verklaring voor is gevonden, en stelde daarvoor een wetenschappelijke theorie op. Maar ik kan geen tastbare verklaring vinden in wat hij zegt. Hij introduceert 'velden', maar zegt niet waaruit die bestaan, of hoe je kan meten hoe die 'velden' werken. Althans, ik heb het nog niet gevonden.

Ook ben ik er niet zeker van dat de toevalligheden die hij signaleert ook echt toevalligheden zijn. Het zijn dingen die nooit statistisch zijn bijgehouden, maar ze vormen dan wel de basis voor zijn theorie.

Hij signaleerde allerlei toevalligheden zoals koolmeesjes in verschillende landen die opeens allemaal ontdekten hoe ze de doppen van de melkflessen moesten krijgen of zo, en het feit dat mensen die de krant 's avonds lezen sneller de kruiswoordpuzzle opgelost krijgen dan de ochtendmensen, omdat 's avonds al zoveel puzzles opgelost waren.

Hier is zijn webpagina:

Dat jouw verhaal in de gedaante van apen werd verteld, geeft er inderdaad wel een 'broodje aap' sfeer aan. Je kan het ook zien als extra bevestiging van de theorie van de morfogenetische velden.

Wat hij zegt heeft ook iets te maken met telepathie. In het kader van een onderwerp van nu, de dieren die de ellendige vloedgolf in Azië voelden aankomen, een klein citaatje hierover.

Sheldrake argues for a new concept of the mind -- one not bounded by the brain, but operating through fields of influence that he believes are present throughout nature. He suggests these "morphic fields" organize the development and behavior of animals, plants, social groups and mental activity, from human and animal telepathy to such everyday mysteries as the synchronized swooping of flocks of birds.
"I don't claim to explain all these things or to understand them," Sheldrake said. "I say, here's what seems to be going on."

For example, he posits that telepathy is a kind of morphic field, a social field that allows distant members of a pack or tribe to stay in contact or warn of danger. As an example he cites wolf packs, which scatter over hundreds of miles to hunt without losing their group cohesion.

Erg wetenschappelijk is het allemaal niet, wat hij doet.

While genes and molecules provide the building blocks of life, they don't explain how the parts are assembled to create a living organism, said Sheldrake, who suggests that morphic fields provide the organizational blueprint.
He sees this organizing force as a kind of collective unconscious that allows members of a species to draw from, and contribute to, the collective memory of the species.

???

Als iemand mij kan vertellen waar Sheldrake uitlegt hoe die velden nu uit bestaan, hoe ze worden opgewekt, hoe ze worden veranderd en geïnterpreteerd, en hoe ze leiden tot georganiseerde celdeling en leven...
Misschien kijk ik met mijn neus. Maar ik sta ervoor open dat iemand anders het mij uitlegt.

els schreef:
Nog een nadenkertje: heb je wel een gehoord van de 100e aap? In een dierentuin deden wetenschappers observatie naar het gedrag van apen. Ze voerden de apen met een zoet soort aardappelen, echter nog onder het zand en de modder. Een klein aapje komt op het idee de aardappel eerst in het water te wassen, waardoor deze lekkerder wordt. Zijn moeder aapt dit na en daarna een aantal andere apen ook. Deze apen zaten op een en het zelfde eiland. Het verrassende was dat de apen op een ander eiland (buiten het gezichtsveld van de eerste kolonie) op een gegeven moment hetzelfde gingen doen. Dat schijnt wetenschappelijk heel erg onwetenschappelijk te zijn. Men conludeert eruit dat er kennelijk 'iets in de lucht kan hangen' waardoor op hetzelfde moment op plaatsen, onafhankelijk van elkaar, dezelfde gebuertenissen plaats vinden.

Leuk verhaal, ik ken het niet.

Maar het komt me bekend voor: het lijkt een beschrijving van de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake. Die heeft hier een uitgebreide theorie met onderzoek en al over ontwikkeld. Wat mij betreft is het pseudowetenschap, al is het wel een erg leuke man. Hij is bovendien een echte wetenschapper, en niet erg dom ook nog. Maar ik heb in zijn morfogenetische velden nog maar weinig serieus wetenschappelijk onderzoek gevonden.

Hij neemt dingen waar waar tot nog toe geen wetenschappelijke verklaring voor is gevonden, en stelde daarvoor een wetenschappelijke theorie op. Maar ik kan geen tastbare verklaring vinden in wat hij zegt. Hij introduceert 'velden', maar zegt niet waaruit die bestaan, of hoe je kan meten hoe die 'velden' werken. Althans, ik heb het nog niet gevonden.

Ook ben ik er niet zeker van dat de toevalligheden die hij signaleert ook echt toevalligheden zijn. Het zijn dingen die nooit statistisch zijn bijgehouden, maar ze vormen dan wel de basis voor zijn theorie.

Hij signaleerde allerlei toevalligheden zoals koolmeesjes in verschillende landen die opeens allemaal ontdekten hoe ze de doppen van de melkflessen moesten krijgen of zo, en het feit dat mensen die de krant 's avonds lezen sneller de kruiswoordpuzzle opgelost krijgen dan de ochtendmensen, omdat 's avonds al zoveel puzzles opgelost waren.

Hier is zijn webpagina:

Dat jouw verhaal in de gedaante van apen werd verteld, geeft er inderdaad wel een 'broodje aap' sfeer aan. Je kan het ook zien als extra bevestiging van de theorie van de morfogenetische velden.

Wat hij zegt heeft ook iets te maken met telepathie. In het kader van een onderwerp van nu, de dieren die de ellendige vloedgolf in Azië voelden aankomen, een klein citaatje hierover.

Sheldrake argues for a new concept of the mind -- one not bounded by the brain, but operating through fields of influence that he believes are present throughout nature. He suggests these "morphic fields" organize the development and behavior of animals, plants, social groups and mental activity, from human and animal telepathy to such everyday mysteries as the synchronized swooping of flocks of birds.
"I don't claim to explain all these things or to understand them," Sheldrake said. "I say, here's what seems to be going on."

For example, he posits that telepathy is a kind of morphic field, a social field that allows distant members of a pack or tribe to stay in contact or warn of danger. As an example he cites wolf packs, which scatter over hundreds of miles to hunt without losing their group cohesion.

Erg wetenschappelijk is het allemaal niet, wat hij doet.

While genes and molecules provide the building blocks of life, they don't explain how the parts are assembled to create a living organism, said Sheldrake, who suggests that morphic fields provide the organizational blueprint.
He sees this organizing force as a kind of collective unconscious that allows members of a species to draw from, and contribute to, the collective memory of the species.

???

Als iemand mij kan vertellen waar Sheldrake uitlegt hoe die velden nu uit bestaan, hoe ze worden opgewekt, hoe ze worden veranderd en geïnterpreteerd, en hoe ze leiden tot georganiseerde celdeling en leven...
Misschien kijk ik met mijn neus. Maar ik sta ervoor open dat iemand anders het mij uitlegt.

**** Je hebt vast een heel fijn neusje. Misschien die van Cleopatra wel? O nee, jij gelooft vast niet in reincarnatie.

**** Dat is nu een voorbeeld van wat ik een mysterie noem, en wat ik dan ook maar fijn een mysterie laat zijn. Lekker 'spannend'.
Ik kijk dan met meer dan gemiddelde belangstelling naar wat de laatste maanden in de Oekraine is gebeurd. Niet alleen de historische omwenteling die daar plaats vindt, maar ook de bezieling die daar dan ineens bij zoveel mensen tegelijk de kop op steekt. Natuurlijk zijn er een paar concrete oorzaken aan te wijzen, maar ergens moet er 'iets' in de lucht hebben gehangen waardoor het zo diep en massaal ging. Daar komt vor mij nog bij: als het een maand later was gebeurd, was het samengevallen met de ramp is Azie en was de hele westerse belangstelling er niet geweest. Ik weet zeker dat het dan anders was afgelopen daar in Oekraine. En dan is het net wat je 'gelooft': gewoon stom toeval, of 'dat is ergens geen toeval geweest - dat heeft zo 'moeten zijn'.

(Overigens ben ik geen fan van 'toeval bestaat niet'- even voor de goede orde)

Het is hetzelfde als waarom het in een (bvb. voetbal)team ineens allemaal perfect draait, zonder aanwijsbare oorzaak. Ik heb dat meegemaakt in een ander verband en ik vind het iets bijzonders. Heet niet voor niets 'spirit'. Het tegendeel bestaat natuurlijk ook: niets lukt, alles loopt verkeerd af. De wet van Murphy zeg maar.

:huh2:

**** Je hebt vast een heel fijn neusje. Misschien die van Cleopatra wel? O nee, jij gelooft vast niet in reincarnatie.

Ik moet bekennen dat op dit moment mijn neus helemaal dichtzit, ik ben snipverkouden.

**** Dat is nu een voorbeeld van wat ik een mysterie noem, en wat ik dan ook maar fijn een mysterie laat zijn. Lekker 'spannend'.

Het is wel 'mysterieus', het heeft mijn belangstelling ook wel. Ik probeer te bedenken hoe het kan, maar ik kom er niet uit. In tegenstelling tot Sheldrake dus. Hij heeft onder andere biochemie gestudeerd, dus volgens mij is hij een stuk intelligenter dan ik. Maar toch komt hij met een theorie die volgens mij pseudowetenschap is.

Dat is nog het onverklaarbaarste mysterie.

Ik kijk dan met meer dan gemiddelde belangstelling naar wat de laatste maanden in de Oekraine is gebeurd. Niet alleen de historische omwenteling die daar plaats vindt, maar ook de bezieling die daar dan ineens bij zoveel mensen tegelijk de kop op steekt. Natuurlijk zijn er een paar concrete oorzaken aan te wijzen, maar ergens moet er 'iets' in de lucht hebben gehangen waardoor het zo diep en massaal ging.

Het kan natuurlijk een reactie zijn op de grootschalige fraude. Maar dit is ook al een tijdje aan de gang in Rusland en andere voormalige oostbloklanden. Eerst werd iedereen een tijd meegenomen door glasnost en perestroika, en dat heeft misschien het vertrouwen in de mensen gezaaid. Wel merkwaardig dat een griezel als Jeltsin het laatste duwtje gaf, Gorbatsjov vond ik toch sympathieker. En nu weer Poetin...

De val van de muur, de fluwelen revolutie in Tsjechoslowakije, het waren allemaal geweldloze massabewegingen. Het verschil is misschien ook dat het niet met geweld de kop in is gedrukt, zoals voorheen vaak gebeurde.

Daar komt vor mij nog bij: als het een maand later was gebeurd, was het samengevallen met de ramp is Azie en was de hele westerse belangstelling er niet geweest. Ik weet zeker dat het dan anders was afgelopen daar in Oekraine.

Bedoel je: dan was er niet voldoende media-aandacht geweest, en was de uitslag anders verlopen, of had Poetin zich ermee bemoeid? Of bedoel je dat datgene wat 'in de lucht hing' minder invloed had gehad, omdat de aandacht van het westen (of misschien wel van de Oekraïners zelf) dan een andere richting was uitgeleid?

Wat de eerste suggestie betreft: dat leidde al tot het intelligente voorstel om de financiële hulp die voor Darfur bestemd was nu naar Azië te sturen. Misschien trekt hier inderdaad Darfur aan het korste eind, omdat dit nu weer uit de publieke belangstelling verdwijnt. Het kwam trouwens allang publieke belangstelling tekort.

Het is hetzelfde als waarom het in een (bvb. voetbal)team ineens allemaal perfect draait, zonder aanwijsbare oorzaak.

Dat herken ik ook, van onder andere optredens met een band. De ene keer klikt alles perfect, het publiek is leuk, jij voelt precies aan wat ze willen, en je gaat vanzelf beter spelen en je krijgt energie - de andere keer komt het niet op gang, je schijnt nooit iets goed te kunnen doen, je slooft je uit en wordt doodmoe, maar het helpt niet.
Je voelt soms duidelijk de vonk overslaan met het publiek, en soms helemaal niet. Als de vonk overslaat, pakt iedereen hem op. Misschien zijn we massabeesten, die pas gedijen als al onze 'neuzen' dezelfde kant uitstaan? Putten we er energie uit als we zien dat veel mensen net zijn zoals je zelf bent?

nissaba

Vrouwelijk en mannelijk bij godinnen/goden. - Hulp bij het 'lezen' van mythen.