nissaba

http://www.nrc.nl/kunst/article888341.e ... et_borsten

Moet dat nou, Jezus met borsten
Gepubliceerd: 10 januari 2008 15:35 | Gewijzigd: 10 januari 2008 15:37
Toneelgroep Wunderbaum maakte een stuk over toenemende spiritualiteit in een tijd van ontkerkelijking. Waarom schokt de kruisiging van een vrouwelijke Jezus?

Door onze redacteur Wilfred Takken

Maartje Remmers als Jezus met kruis in ‘Kamp Jezus’
Foto NRC Handelsblad, Leo van Velzen Gent, 10 jan. Daar komt Jezus op, met zijn kruis op de schouder, net als op het plaatje. Alleen in het toneelstuk Kamp Jezus verschijnt de Heiland in de gedaante van een meisje van 29 jaar. Ze trekt de juiste lijdende gezichten, neemt de juiste lijdende poses aan, en toch wringt er iets. Het is ongemakkelijk en daarom geestig, en een beetje schokkend. Zelfs voor een ongelovige verslaggever van een liberale krant.

Terwijl de Jezus over het podium van het NTGent theater in het Belgische Gent naar voren sjokt, denkt de godloochenaar in de zaal: waarom is het eigenlijk schokkend? Omdat het een ironische variatie is, met een vrouw? Nee, omdat de offerdood van de zoon van God, de kern van het christelijk geloof, hiermee een erotische lading krijgt. En seks met kerk, dat geeft vuurwerk. Je zit toch de hele tijd te kijken of die witte lap niet van haar schouders zal glijden, of per ongeluk haar onderbroek zal prijsgeven. Of zouden gelovigen die op mannen vallen, stiekem met dezelfde blik naar de mannelijke versies van Jezus kijken? Mag een Jezus aantrekkelijk zijn? Eigenlijk is het hele idee van het naspelen van de marteldood van Jezus al een beetje pervers. En al die perverse horror-Jezussen die bloedend en kapotgeslagen worden getoond, van de gotiek tot Mel Gibson; vergeleken daarbij is dit een zedig, schoon plaatje.

Bij het tiende tafereel zetten de spelers van toneelgroep Wunderbaum de zaak nog wat meer op scherp. „Jezus wordt van zijn kleding ontdaan en krijgt gal en azijn te drinken.” luidt de tekst. En ja hoor, daar hangen ineens twee blonde borsten aan het kruis.

Nu grijpt één van de andere spelers in. Boos eist ze dat het passiespel wordt stopgezet. Zij vindt de vertoning met de topless Jezus onnodig schoppen tegen symbolen die voor andere mensen heilig zijn. De actrice is Vlaams, en komt van een nonnenschool. De anderen zijn meest Nederlands en ongelovig opgevoed. Afgezien van enkele vertoningen in Rotterdam, speelt Kamp Jezus voor Vlaamse zalen, grote kans dat een flink deel van het publiek katholiek is opgevoed, en even zal slikken bij de borsten van Jezus. Moet dat nou?

Dan wordt het meisje aan het kruis kwaad omdat aan haar integriteit wordt getwijfeld: „Ik hang hier... ik heb echt een superoprechte insteek!”

In Kamp Jezus waagt het goeddeels ongelovige collectief Wunderbaum (voorheen Jonghollandia) zich aan het gevoelige onderwerp religie. Walter Bart: „Ondanks de ontkerkelijking leeft religie en spiritualiteit enorm. Misschien omdat religie niet meer vanzelfsprekend is, iedereen moet zijn eigen geloof bijeen shoppen. Dus hebben wij Kamp Jezus bedacht, waar van huis uit atheïstische jongeren bijeenkomen om de leegte in hun bestaan op te vullen. Deze ietsisten trachten als in een soort workshops te bidden, spelen een passiespel, en zingen een Dies Irae en een Pie Jesu. Dat is zo’n beetje het onuitgesproken kader van de voorstelling. Daarbinnen laten we allerlei losse scènes zien, met de losheid en de energie van een rockconcert.”

Dus klinkt het vrolijk op het podium: „Welkom op Kamp Jezus! Soms voelt het goed je verstand achter te laten bij de deur en binnen te komen met je hart.” Die blije toon, de popmuziek, en het kampidee, doen evangelisch aan, maar de beelden en liederen zijn katholiek. Bart: „Van alle geloven heeft het katholieke de meest theatrale en muzikale vormen.”

Het begint in Kamp Jezus met een nagespeelde scène uit Ingmar Bergmans symbolistische film Het zevende zegel, waarin een man in het aangezicht van de dood twijfelt aan God: „Geen mens kan leven met de dood als alle dingen zonder zin zijn.” Dan komen de liederen, begeleid door gospelband The GodSquad, en de gebeden. Maartje Remmers (die ook Jezus speelt): „Om het waarachtig te houden, hebben we thuis, voor onszelf, een gebed ingesproken voor een videocamera.” De gebeden zijn nogal onorthodox. Walter Bart bidt eenvoudig: „Lieve Heer, het voelt goed hardop te praten tegen niemand. Als dit bidden is, ben ik blij dat ik bid. Amen.” Actrice Maartje Remmers houdt juist een lang en persoonlijk verhaal over de bleekheid van haar schijnbaar volmaakte leven.

Uit de voorstelling spreekt een behoefte om op gemeenzame toon om te gaan met God. Dat is schrikken voor de gelovigen die gewend zijn aan een eerbiedige, vormelijke omgang. Maar het is wel logisch voor dit clubje twintigers, dat immers gewend is om met alles en iedereen informeel om te gaan, en meteen persoonlijk te worden. En de basisvraag is oprecht: wat moet een generatie die alles heeft gekregen, behalve God en een probleem? Of zoals Maartje Remmers het in haar gebed verwoordt: „Ik wil écht leven, écht lijden. Ze zoeken niet per se naar God, ze zoeken naar zingeving.

Remmers, nadat ze beschroomd heeft verteld over een mystieke ervaring met een duif op haar autodak: „Iedereen schaamt zich ervoor, zelfs nu durf ik dit nauwelijks te vertellen. Maar het is er, iedereen heeft die spirituele gevoelens. Met Kamp Jezus zoeken we naar de vormen om ze in te gieten.”

Première vanavond NTGent, Gent. Tournee t/m 24 februari (23 en 24/2 Rotterdam). Inl.: 00-32-9-2250101, www.ntgent.be

Waarom is dit dus schokkend?

Omdat de offerdood van de zoon van God, de kern van het christelijk geloof, hiermee een erotische lading krijgt.

Ik zweer je, dat is wel het laatste waar ik aan had gedacht. Wat is er erotiserend aan een vrouw? Is dat nou echt het enige waar mensen aan kunnen denken als ze een vrouw zien? Aan seks? Ik bedoel, is een half naakte Jezus met een afgezakt luierbroekje tot een gewaagde laagte dan niet erotiserend?

Dat is nou dus het gevolg van millennia lang beeldvorming met alleen maar aandacht voor het mannelijke. Vanuit het christendom ging het een paar millennia alleen over vader, zoon en heilige geest, waarbij die laatste natuurlijk helemaal niet vrouwelijk was. Vrouwen zijn zo vreselijk weggepoetst uit de beeldvorming dat je er nog maar een paar stereotiepen van over hebt, namelijk moeder, maagd, hoer en oud lijk.

Je zit toch de hele tijd te kijken of die witte lap niet van haar schouders zal glijden, of per ongeluk haar onderbroek zal prijsgeven.

Ja, heerlijk. Ik zal het maar bekennen. Het enige waar ik aan kan denken als ik weer eens wordt geconfronteerd met Jezus aan zijn kruis is de vraag hoelang ik nog moet wachten voor zijn luier eindelijk eens van zijn gat glijdt.

Bij het tiende tafereel zetten de spelers van toneelgroep Wunderbaum de zaak nog wat meer op scherp. „Jezus wordt van zijn kleding ontdaan en krijgt gal en azijn te drinken.” luidt de tekst. En ja hoor, daar hangen ineens twee blonde borsten aan het kruis.

Ja hoor, het kan niet op. Blote tieten. Tweeduizend jaar lang had Wunderbaum op het idee kunnen komen om Jezus eens met afgezakte luierbroek en blote piemel voor ons aangezicht ten toon te spreiden, maar nee hoor, na tweeduizend jaar komen ze met blote tieten. Leve de vooruitgang.

Walter Bart: „Ondanks de ontkerkelijking leeft religie en spiritualiteit enorm. Misschien omdat religie niet meer vanzelfsprekend is, iedereen moet zijn eigen geloof bijeen shoppen. Dus hebben wij Kamp Jezus bedacht, waar van huis uit atheïstische jongeren bijeenkomen om de leegte in hun bestaan op te vullen.

En dus vullen die atheistische jongeren de leegte in hun bestaan op al rukkend onder een kruis waaraan een wijf hangt met blote tieten. Sorry, maar ik tik nu echt heel hard tegen mijn voorhoofd.

Deze ietsisten trachten als in een soort workshops te bidden, spelen een passiespel, en zingen een Dies Irae en een Pie Jesu.

O, het zijn geen atheisten maar ietsisten. Dat verklaart alles natuurlijk.

Achterlijkheid kent echt geen grenzen, het is weer eens bewezen. Ik ben echt volledig afgebluft, weet hier niets zinnigs over te zeggen. Maar helemaal niets zeggen is ook geen optie, daarvoor raak ik te geïrriteerd van zoveel nonsens.

Moet dat nou, Jezus met borsten?

Ik zou die voorstelling best eens willen zien en natuurlijk zou dat ook een must zijn om er een mening over te kunnen geven. Maar goed, die mogelijkheid heb ik niet, dus moet ik mijn mening baseren op de tekst die aan het begin van dit item staat en de vraag waarom een vrouwelijke Jezus zo schokkend is voor veel mensen.

Ik denk dat het erop neer komt dat alles dat afwijkt van ‘de leer’ voor veel mensen schokkend is. De laatste tientalle jaren verschenen er regelmatig boeken, films, musicals, afbeeldingen, enz. die een afwijkend beeld gaven van Jezus en de figuren rondom hem. Hele volksstammen kwamen daartegen in opstand, wat dan weer leidde tot vooral veel artikelen in tijdschriften en een kast vol boeken over het onderwerp. Het lijkt wel alsof mensen pas echt over het beeld dat zij bij- en van hun geloof hebben gaan nadenken, wanneer iemand tegen hun heilige huisjes aanschopt. In dat opzicht vind ik wat hier gebeurd heel goed.

Laten we wel wezen, in de bijbel staat nergens dat God een man is. Wel is er steeds sprake van Zijn Zoon, maar die is gelijk aan de vader, dus in wezen ook geen man of vrouw. Om hem een menselijke verschijning te geven, was de keuze beperkt, man of vrouw. Jammer genoeg werd het man, maar als het vrouw geworden was is het nog maar de vraag of hoe het christendom er dan uit gezien zou hebben (als het al een poot aan de grond gekregen zou hebben met een vrouw als voorbeeld!)

Het hoort gewoon bij deze tijd dat mensen op deze manier vraagtekens zetten en tegen heilige huisjes aan schoppen. Alles kan en mag, je komt niet meer op de brandstapel. Echt nieuw is het niet. Vooral in de kunst zie je dat gedurende een kleine 2000 jaar geruzied is over het beeld van God, Jezus en de figuren rondom hem. Op iconen wordt Jezus nog steeds afgebeeld als een, geheel gekleed, miniatuur-volwassen persoontje. Daartegenover staat dat Jezus in andere tradities van de schilderkunst afgebeeld wordt als een mollige baby, compleet met geslachtsdeel. Voor Maria geldt overigens hetzelfde. Afhankelijk van de voorschiften van de kerk en de mode van de tijd is zij de ene keer een aan bloedarmoede lijdende, tot aan de nek geklede figuur, een ander maal een wulpse schone met een decolleté dat niets te raden over laat. Zelfs een ontblote borst wordt niet geschuwd. Voor Jezus op volwassen leeftijd en aan het kruis geldt hetzelfde, nu eens een soort anorexia-figuur, vuil en bebloed, dan weer een redelijk gespierde man, die nauwelijks te lijden schijnt gehad te hebben van het pak slaag, de doornenkroon en het gesleep met het kruis. Dat die verschillen niet alleen voort komen uit de stijl van de schilder blijkt wel uit talloze voorbeelden van nu beroemde schilderijen, die in eerste instantie door de opdrachtgevers (vaak de geestelijkheid) afgekeurd werden en aangepast moesten worden aan de voorschriften.

Voor zover ik begrepen heb, gaat het om een groep jonge mensen die bezig is, voor zichzelf bepaalde vragen over het geloof te onderzoeken. Uitstekende zaak! Zij hebben dat in dit geval in de vorm van een toneelstuk gedaan. Moeten ze zelf weten. Niemand is verplicht om er naar te gaan kijken. En al dat gezeur over de erotische kant van de zaak???? Daarvoor zou ik de voorstelling echt zelf moeten zien.

Ik vond het idee van een vrouwelijke Jezus ook wel interessant, omdat het een rol is, die wordt gespeeld door een acteur. Een acteur is per definitie nooit datgene wat hij of zij speelt. Daar kraait nooit (nou ja,zelden) een haan naar. Ik vind het daarom des te grappiger dat als een vrouw een man speelt, dat zo makkelijk tot verwarring of zelfs boosheid leidt. Man/vrouw zit zo in ons hoofd gehamerd dat je er nauwelijks iets mee kan doen zonder negatieve reacties of in elk geval onrust op te wekken.

Laten we wel wezen, in de bijbel staat nergens dat God een man is. Wel is er steeds sprake van Zijn Zoon, maar die is gelijk aan de vader, dus in wezen ook geen man of vrouw.

Eh, misschien begin ik over een detail, maar een 'vader' is toch ook een man?
Het doet er misschien niet zo toe. Het beeld dat 2000 jaar lang domineerde is in elk geval dat van een man, en het kan niet anders of dat heeft een enorme impact in kijk die mensen hebben op hun medemensen. Autoriteit wordt helemaal vereenzelvigd met mannen, en dat zie je tot de dag van vandaag weerspiegeld in alle verhoudingen.

Het hoort gewoon bij deze tijd dat mensen op deze manier vraagtekens zetten en tegen heilige huisjes aan schoppen. Alles kan en mag, je komt niet meer op de brandstapel.

Op zich is het natuurlijk prima dat iedereen op zijn eigen manier alle aannames en vaste gegevens interpreteert. In dit geval denk ik dat ik me irriteerde aan de combinatie van stereotiep seksisme en de oppervlakkige, dommige opmerkingen ('atheïsten die de leegheid van hun bestaan willen opvullen', een vrouw heeft vanzelf een erotische lading met zich mee etc).

Wat dat seksisme en die dubbelzinnige seksuele houding ten opzichte van mannen of vrouwen, dat moet je natuurlijk niet zonder commentaar laten passeren. Nou ja, voor de goede orde, ík laat dat niet passeren zonder commentaar, ik snap gewoon niet dat vrouwen altijd mooi en naakt moeten zijn, terwijl naakte mannen niet wordt geaccepteerd. Een luierbroekje aan noem ik dus niet naakt.

Of je mensen kan verwijten dat ze dom en oppervlakkig zijn betwijfel ik eigenlijk, het is te subjectief. Bovendien kan het ook dat er gewoon een dom stukje is geschreven, terwijl het evenement zelf misschien best de moeite waard was.

Het is natuurlijk belangrijk voor een levende, zich ontwikkelende cultuur dat er wordt geëxperimenteerd met interpretaties en uitvoeringen. Om dan langs de zijlijn cijfers over de kwaliteit te gaan zitten uitdelen, is natuurlijk niet verrijkend. Beter is het om mee te denken en ook te denken over je eigen visie. Maar ja, ik ben zo allergisch voor vrouwen die zich uit beginnen te kleden. Ik loop ook altijd weg uit films als er weer een actrische naakt moet, het irriteert me tot en met.

Ik vond het idee van een vrouwelijke Jezus ook wel interessant, omdat het een rol is, die wordt gespeeld door een acteur. Een acteur is per definitie nooit datgene wat hij of zij speelt. Daar kraait nooit (nou ja,zelden) een haan naar. Ik vind het daarom des te grappiger dat als een vrouw een man speelt, dat zo makkelijk tot verwarring of zelfs boosheid leidt. Man/vrouw zit zo in ons hoofd gehamerd dat je er nauwelijks iets mee kan doen zonder negatieve reacties of in elk geval onrust op te wekken.

Laten we wel wezen, in de bijbel staat nergens dat God een man is. Wel is er steeds sprake van Zijn Zoon, maar die is gelijk aan de vader, dus in wezen ook geen man of vrouw.

Eh, misschien begin ik over een detail, maar een 'vader' is toch ook een man?
Het doet er misschien niet zo toe. Het beeld dat 2000 jaar lang domineerde is in elk geval dat van een man, en het kan niet anders of dat heeft een enorme impact in kijk die mensen hebben op hun medemensen. Autoriteit wordt helemaal vereenzelvigd met mannen, en dat zie je tot de dag van vandaag weerspiegeld in alle verhoudingen.

Het hoort gewoon bij deze tijd dat mensen op deze manier vraagtekens zetten en tegen heilige huisjes aan schoppen. Alles kan en mag, je komt niet meer op de brandstapel.

Op zich is het natuurlijk prima dat iedereen op zijn eigen manier alle aannames en vaste gegevens interpreteert. In dit geval denk ik dat ik me irriteerde aan de combinatie van stereotiep seksisme en de oppervlakkige, dommige opmerkingen ('atheïsten die de leegheid van hun bestaan willen opvullen', een vrouw heeft vanzelf een erotische lading met zich mee etc).

Wat dat seksisme en die dubbelzinnige seksuele houding ten opzichte van mannen of vrouwen, dat moet je natuurlijk niet zonder commentaar laten passeren. Nou ja, voor de goede orde, ík laat dat niet passeren zonder commentaar, ik snap gewoon niet dat vrouwen altijd mooi en naakt moeten zijn, terwijl naakte mannen niet wordt geaccepteerd. Een luierbroekje aan noem ik dus niet naakt.

Of je mensen kan verwijten dat ze dom en oppervlakkig zijn betwijfel ik eigenlijk, het is te subjectief. Bovendien kan het ook dat er gewoon een dom stukje is geschreven, terwijl het evenement zelf misschien best de moeite waard was.

Het is natuurlijk belangrijk voor een levende, zich ontwikkelende cultuur dat er wordt geëxperimenteerd met interpretaties en uitvoeringen. Om dan langs de zijlijn cijfers over de kwaliteit te gaan zitten uitdelen, is natuurlijk niet verrijkend. Beter is het om mee te denken en ook te denken over je eigen visie. Maar ja, ik ben zo allergisch voor vrouwen die zich uit beginnen te kleden. Ik loop ook altijd weg uit films als er weer een actrische naakt moet, het irriteert me tot en met.

Citaat:
Op zich is het natuurlijk prima dat iedereen op zijn eigen manier alle aannames en vaste gegevens interpreteert. In dit geval denk ik dat ik me irriteerde aan de combinatie van stereotiep seksisme en de oppervlakkige, dommige opmerkingen ('atheïsten die de leegheid van hun bestaan willen opvullen', een vrouw heeft vanzelf een erotische lading met zich mee etc).

Ja, dat is weer een goed voorbeeld van stempeltjes zetten en in laatjes stoppen, alsof een atheïst automatisch een leeg bestaan leeft. Of nog meer cliché, een gelovige heeft automatisch een gevuld bestaan. Ik ken trouwens bosjes vrouwen die nauwelijks een erotische lading met zich mee dragen. (Mannen ook trouwens)Ondanks al dat geschreeuw over openheid, vrijheid en alles moet kunnen, hebben de meeste mensen toch nog een wat vreemde kronkel als het bloot betreft. Vroeger ging ik regelmatig naar de gemengde sauna. De meeste vragen van mensen die ik dat vertelde gingen direct richting sex. Ik heb ook regelmatig mee gemaakt dat mensen waarmee ik in de sauna was van oordeel waren dat oude, uitgezakte figuren niet meer in de sauna thuishoorden. Naakt is voor mij gewoon zonder kleren of het nu een man of een vrouw is.

Ik vind het ook vervelend en nutteloos dat je tegenwoordig van alle kanten met bloot bestookt wordt. Aan de andere kant vind ik het ook aardig belachelijk dat in sommige films de man, na een stevige vrij-partij onder de dekens, plotseling met een onderbroek aan tussen de lakens vandaan komt.

Alles wat met erotiek te maken heeft in combinatie met bijbelse onderwerpen is natuurlijk helemaal een moeilijk onderwerp. in de nieuwe vertalingen van de bijbel wordt er tenminste nog een beetje redelijk over gesproken, maar in de bijbel van mijn oma heette het dat 'een vrouw zich aan het been van de man legde' wanneer een vrouw bij een man in bed kroop.

Mensen maken zich trouwens niet alleen druk over de combinatie erotiek en de bijbel. In de vorige eeuw is er nogal wat ophef geweest over een schilderij van Maria die de kleine Jezus een pak rammel op zijn billen geeft. Jammer genoeg ben ik de reproductie en de naam van de schilder kwijt, maar ik vond het wel een goeie.

Laaten we toch eerlijk zijn, als je tegen een vrouw zegt dat ze op mannen lijkt voelt ze zich beledigd. Als je tegen een man zegt dat hij op een vrouw lijkt, voelt hij zich beledigd.

Is het zo moeilijk om mensen in hun eigen waarden te laten? Jezus is een man. Als je een dochter van God wilt maken, maak je eigen dochter van God en noemt geen jezus. Probeer gelovigen niet te kwetsen, want dat is geen vrijheid van meningsuiting of kust.
Maar ja, als je aandacht wilt dan moet je provoceren en met zeer extreme ideeën komen.

Laaten we toch eerlijk zijn, als je tegen een vrouw zegt dat ze op mannen lijkt voelt ze zich beledigd. Als je tegen een man zegt dat hij op een vrouw lijkt, voelt hij zich beledigd.


Het ligt er maar net aan hoe en in welk verband dat gezegd wordt. Ik heb er niets op tegen wanneer men zegt dat ik mijn 'mannetje sta', of 'niet onder doe voor een vent'. Trouwens ook niet als ze zeggen dat ik kan 'werken als een paard'.

Maar ja, als je aandacht wilt dan moet je provoceren en met zeer extreme ideeën komen.

Helaas is dat vaak de enige om de meute wakker te schudden en eens aan het nadenken te zetten. Bovendien, zolang gelovigen zich veroorloven om niet gelovigen of aanhangers van een ander geloof ongenadig voor de schenen te schoppen valt het nog wel mee met het kwetsen van gelovigen. Niemand is verplicht om naar de voorstelling te gaan kijken!

Sorry, weet nog steeds niet hoe dat citaatgedoe werkt. Het tweede gedeelte van het citaat is mijn antwoord op het eerste gedeelte.

Citeren doe je door voor het citaat 'quote' tussen vierkante haakjes te zetten, en na het citaat afsluiten met /quote tussen vierkante haakjes. Je kan daar ook iemands naam inzetten. Hier een voorbeeld hoe het eruit ziet.

Code: Selecteer alles

[quote]Deze tekst gaat eruit zien als een citaatblokje doordat het tussen de quote-code staat[/quote]

[quote="Els"]En deze tekst ziet eruit als citaatblokje met hierboven de tekst: 'Els schreef'.[/quote]

Dit vind ik in elk geval de makkelijkste methode, al kan het ook op andere manieren.

Ik ken trouwens bosjes vrouwen die nauwelijks een erotische lading met zich mee dragen.

Ja, ik ben zelf niet zo'n bijzonder erotisch uitstralend type bijvoorbeeld.

Casapapusilor schreef:Ik heb ook regelmatig mee gemaakt dat mensen waarmee ik in de sauna was van oordeel waren dat oude, uitgezakte figuren niet meer in de sauna thuishoorden.

Dat is misschien het resultaat van de beeldvorming door de commerciële media, waar wordt voorgeschreven hoe mensen eruit 'horen' te zien. Wie daar niet aan voldoet, moet liefst een boerka over z'n hoofd trekken, is het devies. Ontzettend veel mensen laten zich door deze voorschriften, bedacht door narcistisch gestoorde figuren, voorschrijven hoe ze eruit moeten zien, en leggen zichzelf in een procrustesbedje, waar ze stukjes eraf laten snijden en erbij boetseren al naar gelang vormgerichte malloten dicteren. Het is nog veel erger als ze hun beperkte, tegennatuurlijke idée fixe ook op anderen projecteren, en bepalen wie wel en wie niet gezien mag worden.

Ook merkwaardig is dat de 'gelijkwording' van man en vrouw er alleen maar toe leidt dat mannen ook steeds meer aan onmogelijke fysieke normen moeten voldoen.

Ik heb er niets tegen dat mensen op uiterlijk vallen, maar ik denk dat iedereen zelf moet bepalen wie hij leuk vindt. Je moet hiervoor niet afhankelijk zijn van de mening van anderen, want dan krijg je onmogelijke situaties. We zijn tenslotte toch maar mensen, geen barbies.

in de nieuwe vertalingen van de bijbel wordt er tenminste nog een beetje redelijk over gesproken, maar in de bijbel van mijn oma heette het dat 'een vrouw zich aan het been van de man legde' wanneer een vrouw bij een man in bed kroop.

Inderdaad, ook heel 'bekend' was het woord 'bekennen'. De man 'bekent' zich aan de vrouw. Je hebt toch idee wat ze dan doen, als onschuldige lezer. Het leidde in elk geval op een gegeven moment in alternatieve kringen tot hele boeiende afleidingen van het woord 'kennen'. Dat gaat via kunnen - kunne naar kind en andere afstammingswoorden. De afleidingen van kunne kloppen trouwens weer wel, maar van kunnen naar kunne is toch wat controversieel, dacht ik. Maar je weet het niet...

Bezet door Arabieren schreef:Jezus is een man. Als je een dochter van God wilt maken, maak je eigen dochter van God en noemt geen jezus.

Toch zit hier wel wat meer achter. De liturgie wordt altijd opgevoerd als een soort toneelstuk, en daarbij spelen altijd interpretaties een rol. Bovendien heb je te maken met acteren, en het is een vorm van experimenteren om hierbij de man-vrouwrollen door elkaar te gooien. Dat is niet echt ongewoon. Je kan dus best bij wijze van experiment een dochter van god maken, of een Jezus gespeeld door een vrouw. Dan moet je die gedachte natuurlijk wel uitwerken.

Probeer gelovigen niet te kwetsen, want dat is geen vrijheid van meningsuiting of kust.

Het zijn ook niet altijd ongelovigen die dit doen. Integendeel, heel veel gelovigen houden zich juist bezig met het filosoferen over de betekenissen die de kruisgeschiedenis hebben. Roelie noemde hierboven ook al een aantal mogelijkheden. Er zijn diverse omzettingen naar de moderne tijd, zoals natuurlijk Jezus Christ Superstar. Ik heb zelf ook nog een moderne verfilming, nou ontschiet me de titel, ik zal hem nog eens opzoeken. Het is wel interessant om te zien hoe bepaalde conflicten die in de bijbel worden genoemd te associëren met conflicten waar mensen in de moderne tijd mee te maken krijgen, en hoe er dan in een andere vorm dezelfde mechanismes beginnen te werken.

Het zijn nu eenmaal dingen waar mensen altijd over nadenken, en kunstenaars zijn bij uitstek degenen die zulke filosofieën in een vorm gieten.

Ertegenover staan ook altijd 'behoudende' mensen die van mening zijn dat er maar één oorspronkelijke vorm van een verhaal bestaat, en daar mag je volgens hun niet aan tornen. Als je als kunstenaar iets wil meedelen, moet je maar je eigen verhaal bedenken. Dat is gewoon een andere opvatting. Maar in het verleden was het eigenlijk heel normaal om de bekende motieven op te pakken en daar je eigen verhaal van te maken.

Maar ja, als je aandacht wilt dan moet je provoceren en met zeer extreme ideeën komen.

Dit is misschien die oppervlakkigheid die ik zo storend vind: er wordt gewoon een extreem idee bedacht alleen om het idee, en om aandacht te krijgen. Terwijl je een idee draagkracht moet geven door het uit te werken.

Dus er moet niet alleen vorm zijn, gebaseerd op een oppervlakkig idee, maar er moet ook een goede inhoud zijn: een goede achterliggende gedachte, een reden om het zo te doen, en dat dan goed uitwerken. Dat is wat er in dit geval op het eerste gezicht aan ontbrak. Maar goed, zoals Roelie ook al zei, dan moet je het eigenlijk eerst zien. In elk geval sprak uit het stukje nogal wat oppervlakkigheid.

Dat is misschien het resultaat van de beeldvorming door de commerciële media, waar wordt voorgeschreven hoe mensen eruit 'horen' te zien.

Ik vraag me af of het alleen of hoofdzakelijk te wijten is aan de commerciële media. Het is namelijk niets nieuws dat mensen zich in de meest vreemde bochten wringen om aan een bepaald beeld of schoonheidideaal te voldoen. Dat geldt zowel voor vrouwen als mannen en in alle tijden. Extreme voorbeelden zijn bijv. het breken van de botten in de voetjes van Chinese meisjes om te voldoen aan het ideale beeld van zo klein mogelijke voetjes. Kleine voetjes schenen enorm erotisch te werken op Chinese mannen. Een ander voorbeeld vormen de vrouwen van, ik geloof een Afrikaanse stam die hun nek verlengen door vanaf jonge leeftijd steeds meer metalen ringen rond hun hals te dragen.

Mannen deden in het verleden ook driftig mee aan allerlei modeverschijnselen, bijv. in de pruikentijd. Onder de regering van een van de Lodewijken in Frankrijk droegen de mannen aan het hof zulke hoge hakken dat er voortdurend een paar knechtjes rondom hen moesten lopen om hen op te vangen. Menig edelman aan het hof liep daardoor een paar gebroken botten op.

In het verleden ( en soms ook nu nog) waren het ook allerlei andere invloeden die voorschreven hoe mensen eruit dienden te zien om bij een bepaalde groep te horen. Het was vaak een zaak van de bovenlaag van de bevolking, die echter al snel door de midden- en onderlaag gevolgd werd. Een heel enkele keer gebeurde het omgekeerde en gingen mensen uit de bovenlaag zich bijvoorbeeld veel makkelijker kleden naar het voorbeeld van de midden of onderlaag van de bevolking.

Het is natuurlijk wel zo dat deze ideeën door de moderne media veel sneller en over een groter gebied verspreid worden. Bovendien hebben steeds meer mensen het geld en de tijd om veel aandacht aan uiterlijke zaken te besteden. Daar speelt de commercie natuurlijk op in en er ontstaat een soort vicieuze circel.

Waarom mensen aan zo'n beeld willen voldoen is ook een interessante vraag. Voor het grootste gedeelte natuurlijk omdat ze erbij willen horen, maar het zich af zetten tegen alles dat er beetje anders uitziet, komt ook vaak voort uit (on gerechtvaardigde) angst, niet weten hoe er mee om te gaan. Ook wordt het 'niet ideale beeld' vaak gekoppeld aan de gekste vooroordelen. Wie zich niet ontdoet van alle 'overbodige' lichaambeharing is onhygiënisch, stinkt, is vies???? Vrouwen met kleine borsten zijn niet in staat voldoende melk te produceren voor hun kinderen????? Een blanke huid is ongezond?????

Maar ja, als je aandacht wilt dan moet je provoceren en met zeer extreme ideeën komen.


Dit is misschien die oppervlakkigheid die ik zo storend vind: er wordt gewoon een extreem idee bedacht alleen om het idee, en om aandacht te krijgen. Terwijl je een idee draagkracht moet geven door het uit te werken.

Soms is het nodig om iets heel ongefundamenteerds, extreems in de groep te gooien. Iemand zei mij ooit: Je kunt een gebouw op verschillende manieren afbreken. Je kunt van boven naar beneden werken of het fundament er onder vandaan halen, dan zakt het vanzelf in elkaar, maar je kunt er ook een springlading in stoppen of een bom op gooien. Het ligt er maar aan hoe en ten koste van wat je je doel wil bereiken.

Uit mijn voorzitters tijd herinner ik me tal van technieken om bepaalde doelen te bereiken. Aangeleerd tijdens dure trainingen, maar soms heel nuttig, ook in andere situaties. Voorbeeldje; de meningen over een bepaald punt liggen niet zover uit elkaar, maar men komt niet tot overeenstemming omdat iedereen vindt dat de ander best dat kleine stapje in zijn richting kan nemen. Wanneer één van de leden (of een deel van de leden) een extreem afwijkende mening in de groep gooit, is er vaak veel meer bereidheid om bepaalde onderdelen van het eigen standpunt aan te passen. Een extreem standpunt (vooral als dat nog een klein beetje onderbouwd is) kan er voor zorgen dat je een meer bereikt.

Zo'n 'bom droppen' kan ook een discussie los maken en dat kan heel verhelderend zijn. Ik heb zelf zoiets mee gemaakt op school van mijn dochter, waar ik een gastles gaf over 'fouten' in de bijbel. Natuurlijk ging het gesprek al snel over de Da Vinci Code en het idee dat Jezus getrouwd zou zijn met Maria Magdalena. Het meest verwonderlijke was wel dat vrijwel de gehele klas van 15 en 16 jarigen met dat gegeven bekend was en de meesten er ook een mening over hadden, terwijl een deel verder nauwelijks iets van de bijbel wist. Brown heeft dus duidelijk 'een bom gedropt' en daarmee mensen aan het denken gezet over de bijbel, die daar normaal gesproken nauwelijks aandacht voor hadden. Of Brown gelijk heeft of niet is dan eigenlijk niet meer zo belangrijk. het doel heiligt de middelen, jonge mensen denken na over iets dat hen met de paplepel werd ingegoten, maar waarvoor ze zich verder nauwelijks interesseerden.

Hoi pas nieuw hier.

Wat mij verbaast is, dat niemand schijnt te weten dat Jezus inderdaad in de vroege geschiedenis met borsten werd uitgebeeld.
Zelfs aan het kruis, (overigens is ook Boedhha met borsten afgebeeld). Dat beantwoord aan het Hermafroditische beeld van een androgyn wezen dat, net als in de Alchemie een dubbelnatuur bezit, waarmee doodeenvoudig de tegenstellingen worden aangegeven die in een persoon geïntegreerd kunnen zijn.
Verder is het godsbeeld van oudsher een vruchtbaarheidssymbool en omdat er naast dit godenzoontje niets anders bestaat moet hij HUBOen. Die borsten staan dus voor Zijn dubbelnatuur daar is op zich niets schokkends aan. Zelfs in de kunst kom je die Jezus tegen met onmiskenbare vrouwelijke trekken om Zijn zachtmoedigheid enz uit te drukken.
De Godin is veel oorspronkelijker dan het patriarchale denken en door het aanbrengen van borsten neemt dit symbool dus funkties over. Bernardus van Clairveaux verlustigde zich aan het kussen van de wond van de Heer (vagina). Bij het laatste avondmaal lag de geliefde discipel aan Zijn borst. Uiteraard om zich te voeden. Melk is immers godendrank.

Er bestaan ook afbeeldingen van de Slang aan de boom met borsten, zoals ook Jezus vereenzelvigd werd met de Slang. Borsten en wijnranken zijn nauw verwant in de symboliek. Wijn is immers geen mannendrank. Het veelborstenmotief kom je onder andere tegen bij Artemis. De vrouw die met volle borsten staande in een bootje een oceaan vult is een uitbeelding van scheppingskracht.
Dat vind je als beeld terug in de Alchemie.

Als superlatief moest Jezus natuurlijk alles overtreffend zijn en daarom alle voorafgaande mythen voorbijstreven.

Stardust schreef:Als superlatief moest Jezus natuurlijk alles overtreffend zijn en daarom alle voorafgaande mythen voorbijstreven.

Hee Stardust,
mooi wat jij allemaal schrijft.

Ik geloof ook dat er van alles uit de tijdperken voorafgaand aan Jezus, in de Jezus symboliek gepropt is.

Een belangrijk onderwerp, dus ik ga even los ;) :

We zitten op dit moment in hetzelfde soort proces als destijds rondom 'Jezus'. De Jezus-symboliek creëerde een omkering van zijn tijdsperk. En zo'n omkering is nu weer gaande.

Het door ons genoemde jaar '0' is de kern van een tijdperk waar het vrouwelijke weer in de mens geland was; het bewustzijn was massaal aan het veranderen. Voor heersers heel vervelend, want met het vrouwelijke kan je niet de strijd aan gaan. Dat lukt je gewoon niet.

Ten eerste omdat het vrouwelijke niet fysiek is; het is onze innerlijke wereld, zoals 'liefde' bijvoorbeeld, of 'scheppende en transformerende levenskrachten'. Het lukt je gewoon niet om daarmee de strijd aan te gaan, behalve door het te laten overrulen door 'angst!!!! en tekorten'. Ah, nou, dat kan makkelijk geregeld worden door heersers.

Ten tweede omdat je vrouwen die het vrouwelijke openlijk uitdragen, niet massaal kunt afslachten. Want vrouwen produceren nog altijd de mens-slaafjes voor de macht, en zijn zelf van die handige mens-slaafjes.
Een beetje heksen jacht moet kunnen. Maar categorisch door de eeuwen heen vrouwen afslachten, werkt niet voor het doel van heersers, die nieuwe mens-slaafjes nodig hebben.

Voorafgaand aan het jaar 0 is er een enorme bewustzijnsverruiming geweest, en dus werd de mens wederom, voor de zoveelste keer door alle eeuwen heen, 'vrouwelijker'. Doordat de mens in contact kwam met de innerlijke wereld.
Dit gebeurt telkens weer opnieuw door de eeuwen heen, omdat dat de werkelijke natuur van de mens is: de vrije innerlijke wereld. Die leeft autonoom, en komt elke keer weer collectief oppoppen.

Wat doe je dan als heersers? Dan beleg je al die vrouwelijke 'zaken' in iets mannelijks, zoals Jezus, en hang je hem aan het kruis. Zo wordt het iets van mannen, en kan de strijd tegen het vrouwelijke, uit naam van de vrouwelijke Jezus ... eeuwig doorgaan.

En met het vrouwelijke redt je het overduidelijk niet als man, dat blijkt maar weer; je komt aan het kruis. Vechten moet je. Jezus als martelaar; het zou zo geweldig zijn als het hem wel gelukt was, maar helaas, pindakaas. Vechten zal je, voor hem nog wel liefst, voor Jezus, die arme ziel die zich voor ons geofferd heeft.
En vrouwen hebben er geen reet meer mee te maken, zijn uit het verhaal verdwenen, mogen een plekje als stoute hoer innemen rondom Jezus. Eind goed al goed.

Dat vrouwen voor het jaar 0 mede een nieuwe bewustzijnsspurt hadden gerealiseerd, is natuurlijk overal uit de boeken weg geschreven, of de boeken zijn verstopt, en vorige eeuw pas weer terug gevonden.

Elke bekende goeroe uit het verleden is vooraf gegaan aan iets collectiefs in de mens zelf. Anders hadden mensen het niet kunnen herkennen in de goeroe, en hadden ze de behoefte niet gehad om het over te leveren.

In mannelijke goeroes wordt door alle eeuwen heen, steeds het vrouwelijker wordende bewustzijn van de mens van die tijd geprojecteerd. Zo gaat het als mannelijk door de geschiedenis heen, en hebben vrouwen er geen reet mee te maken. Bij Maria heette haar bewustwordings proces '7 duivelen uit getreden', en zo gaat dat de vrouwen-geschiedenis door. Bij mannen heet het bewustwordingsproces 'charismatisch spiritueel leider', en gaat zo de mannen-geschiedenis door.

Heerlijk vindt het patriarchaat dat. Dat doet 'de leiding van het patriarchaat' niet overigens. Dat doet de patriarchaat in elk mens zelf. Die kan het niet verdragen om iets in een vrouw te bevestigen en over te leveren, verder te brengen. Een mannelijke goeroe daarentegen op een voetstuk zetten, is erotiserend voor de patriarchaat in de mens en door de eeuwen heen houdbaar, want overleverbaar.
Het VOC-fetisjisme, zal ik maar zeggen.

Alleen kunstenaars mogen het vrouwelijke aspect doorgeven; die zijn onschadelijk denken de heersers (wat ze dan gelukkig ook hebben gedaan). (De diepe ontroering die heersers vaak bij kunstenaars hebben, is een verhaal apart.)

Verhalen zijn alleen houdbaar door de eeuwen heen, als ze mannelijk verpakt zijn. Anders worden de verhalen niet aangenomen, niet overgeleverd (ook niet door vrouwen).

Dus hoe breng je 'vrouwelijk' door de eeuwen heen? Door het in een man te verpakken. Jezus.

Jezus is dus geen man met borsten.
Jezus is een vrouw, die tot man gemaakt is.
Jezus is het vrouwelijke, die tot mannelijk gemaakt is, ivm de houdbaarheid. En gekruisigd, om de strijdbaarheid uit naam van Jezus er in te kunnen houden.

Alles is omgedraaid.

We zitten nu bijvoorbeeld ook niet in een tijdperk waarin we van het patriarchale mannelijke meer naar het vrouwelijke tijdperk gaan, alsof onze menselijke geschiedenis met het patriarchale mannelijke begonnen is en we nu een soort evolutionaire stap richting 'vrouwelijk' doormaken.
We zitten in een tijdperk dat we het zwakke mannelijke laten oplossen. Dat is heel iets anders. We gaan weer terug naar onze oorsprong: onze vrouwelijke beleving van 'mens zijn; elkaar laten bestaan' in plaats van onze patriarchale beleving van 'mens zijn': pakken wat je pakken kan, en strijden, anders kom je tekort.

We worden vrouwelijker, en dat is eng, en dus is het proces van het weer verstoppen van het vrouwelijke in een man nu ook weer gaande: Obama. Dat doet Obama niet overigens.

De hele wereld legt het vrouwelijk in een nieuwe Jezus: Obama. Mensen kennen hem allerlei vrouwelijke krachten toe. Misschien heeft hij die ook wel. Maar dat is helemaal niet bewezen. Mensen willen het in hem zien, en in hem beleggen, dat is de crux. Mensen hebben vrouwelijke krachten nodig: 'zachtheid, compassie' etc., maar kunnen dat niet in zichzelf aanspreken, verdragen, overdragen. Kunnen onderling zo niet met elkaar verbinden, vinden ze maar raar. Het moet van een man komen. Het moet een mannelijke tint hebben, dan pas is het betrouwbaar, aanneembaar, overdraagbaar, kracht.

Omdat ze het niet in zichzelf aan kunnen.
Het vrouwelijke in jezelf? Dat wordt niet aangenomen. En dus is het niet houdbaar, wordt het niet overgeleverd. Het vrouwelijke brengt geen leven tenslotte volgens de patriarchaat in de mens. Want het vrouwelijke brengt geen geld. Het mannelijke brengt geld, en geld brengt leven. Zo zit het in het hoofd van mensen. Het mannelijke is de scheppende kracht op aarde geworden, de schepping is mannelijk geworden. Door het mannelijke raakt het collectief geerotiseerd. Met zijn allen op het plein voor Obama of Hitler, maakt niets uit. Het is hetzelfde; 'Laat MIJ leven, ik kan het niet zelf, jij oh man, bent mijn levenskracht, mijn hoop'.

Het vrouwelijke moet dus eerst in een man belegd worden voordat het aanvaardbaar is: Obama.
En als Obama de wereld niet gaat redden.......
dan heeft het vrouwelijke in een man wederom afgedaan; het is niet houdbaar, en....... weg is dan weer het meer vrouwelijke tijdperk, voor de zoveelste keer in de geschiedenis.
Dit wordt niet geregeld door de macht. Dit zit volkomen in de mens zelf. Want stel je nu eens voor dat niemand in Nederland gaat stemmen.... dan is de wereld echt wel veranderd. Maar mensen gaan WEL stemmen...... oh redt mij. Het is de mens zelf die diep geconditioneerd is op angst en tekorten, en zich uitlevert aan machtsprocessen.

Dit alles is het proces van de anti-christ.
Christus energie is vrouwelijke energie.

Het anti-christ proces is het projecteren van deze vrouwelijke energie op een man buiten jezelf: op Jezus, of Obama, of wat dan ook.

Het ultieme patriarchale spelletje.

Velen zitten vol angst te wachten op de anti-christ.
Terwijl ze het zelf zijn; ze projecteren van alles op buiten.

Omdat de anti-christ als monsterlijk is afgeschilderd, is het natuurlijk nogal kwetsend om te zeggen dat iemand zelf de anti-christ is. Dat zijn die leuke patriarchale spelletjes: dit soort 'je kwetst me' is volledig aangeleerd.

De anti-christ is een monster.
Jezus is de christ.
Tja....

Je ziet in moderne spirituele 'channelings' ook steeds meer de naam Jezus genoemd worden. langzaam maar zeker zien mensen hun kans waar. Daar heeft ze decennia lang over gedaan, de patriarchale 'moderne spiritualiteit'; eerst ging het over 'de vrouw die de wereld zal redden', toen 'het vrouwelijke dat de wereld zal redden', toen 'de vrouw die de man in zijn nieuwe rol zal initiëren' en nu is die man er hoor: Jezus. Overal wordt Jezus weer genoemd. Het patriarchale inpakproces is bijna klaar.

De kracht van vrijheid, die vrouwen via de vrouwen emancipatie terug in de mens hebben gebracht is eindelijk na 50 jaar lang patriarchale spelletjes, eindelijk weer in een man geland: de wereldleider Jezus. Uh Obama. Nu kunnen mensen het accepteren, want nu is het mannelijk..... en dus kan het nu weer gekanaliseerd worden door de macht. Het lukt telkens weer.. eeuw in eeuw uit.... doordat de diepe haat en wantrouwen naar het vrouwelijke (de vrije scheppend kracht van het leven) nog steeds diep in de mens leeft. Mensen die de macht achter de macht achter de macht aan het verklaren zijn, zitten in precies hetzelfde proces: ze verbinden zich met het zwakke mannelijke, staan niet in contact met de vrouwelijke kracht in zichzelf. Het zijn bijvoorbeeld de mensen die het hebben over 'het in evenwicht brengen van het mannelijke, met het vrouwelijke'. Uch... kan het nog patriarchaler....

Enfin, in Obama durft iedereen het vrouwelijke weer aan te nemen. Nu is het safe.. en Obama is 1 van de invullingen van jezus. Hij voert oorlog, maar dat geeft niet. Het gaat er om, wat er overgeleverd wordt. Welke verhalen mensen vast houden en overleveren. Over een paar eeuwen rekent men dan qua jaartelling vanaf een nieuw jaar '0'. Door velen ook wel '2012' genoemd. In 2012 was de volgende Jezus op zijn hoogte punt, en heette Obama of zo.

En terugkijkend zal het een paar mensen nog wel opvallen dat dit alles voorafgegaan werd door een tientallen jaren lange bewustzijnsspurt en vrouwelijke opleving, die wel in gang gezet lijkt te zijn geweest door een of andere vrouwen emancipatie. Maar... daarvan is dan overgeleverd dat het allemaal takke feminsten waren die veel te veel de strijd aan gingen en geen compassie hadden. De volgende archetype hoer Maria Magdalena zal dan dus ook weer geboren zijn. Nee, dan Jezus Obama, DIE was een groot voorbeeld van compassie en zo......

Overigens, dat Jezus uit Maria is geboren zonder dat daar een man aan te pas is gekomen, is dus ook waar:

Jezus is volledig uit het vrouwelijke ontstaan; het vrouwelijke, onze innerlijke wereld, is in hem belegd. Hij is slechts de verpakking, ivm de houdsbaarheidsdatum.


---------------


Afgelopen decennia hebben we in een zelfde bewustzijnsspurt gezeten als destijds voorafgaand aan het jaar 0. De mens is vrouwelijker in het eigen bewustzijn geworden doordat ze meer in de eigen innerlijke wereld bekend is geraakt.

De vrouwen emancipatie heeft hierin een gigantisch transformerende rol op het bewustzijn gespeeld. Zonder oorlog te voeren, zonder geweld, hebben vrouwen hun voeten verplaatst, vanuit iets wat zij in zich voelden als een waardevolle levenskracht en levensrecht: vrijheid. Een aantal generaties vrouwen heeft dit bewust aan elkaar overgedragen.
Waar mannen door de eeuwen heen ervoor kozen een strijd in een oorlog te willen beslechten, hebben vrouwen de ambitie en de moed en het uithoudingsvermogen gehad, om 50 jaar lang en over generaties heen, niet op te geven hun eigen positie in te nemen. Zonder geweld. Vrouwen hebben, door hun eigen positie in te nemen, alle laffe (passief) agressieve patronen die in de mensen om hen heen al eeuwen lang liggen opgeslagen, doen oprakelen. Zo werd openbaar zichtbaar en expliciet welke onderdrukkingspatronen er de hele dag door mens, maatschappij en politiek gebruikt werden, om te zorgen dat vrouwen in hun hok bleven, om te zorgen dat vrijheid in haar hok bleef, om te zorgen dat de vrije scheppende kracht van het leven in haar hok bleef, zodat niemand zich met die vrouwelijke vrijheid zou kunnen identificeren, en aan het patriarchaat zou gaan twijfelen.
Maar vrouwen gingen gewoon door. Zonder geweld, alle agressiepatronen in de ander doorstaand en daardoor laten oplossend. Zonder geweld.
Op deze wijze hebben vrouwen zicht gegeven op al die agressie patronen, zodat mensen zich er bewust van konden worden, en konden groeien; de patronen laten oplossen. Naar meer innerlijke vrijheid. Vrouwen hebben hier niet voor betaald gekregen. Zij hebben een intrinsieke motivatie gehad, iets in zichzelf serieus genomen: de betekenis van vrijheid. Wat een geweldig voorbeeld.

Dit proces is vreselijk voor mensen die in machtstermen denken.
En dus zijn er sinds de emancipatie alleen maar meer oorlogen in de wereld gekomen, waar Nederland vet aan mee doet. Wat vreemd toch.

Maar feitelijk is dat niet vreemd.
Dat is hetzelfde als wat er rond het jaar 0 gebeurde:

als het vrouwelijke in de mens terugkomt, dan gaat het patriarchaat het leven aan het kruis hangen. Angst, doem, tekort en dood zaaien.

Lees overigens eens 'Het evangelie van Isis' van Lauri Fransen. Geweldig boek. Daar zie je hoe de vrouwelijke beleving van 'mens zijn' duizenden jaren geleden weggevaagd is, en uiteindelijk steeds weer via man-beelden verder moest. Omdat 'vrouwelijk' niet meer openbaar overdraagbaar was.

Hoi WijzijnIsis

De werkelijk verlichte geesten in de oudheid waren in het begin van het Christendom tamelijk laconiek over het concept van dit geloof omdat de wederopstanding en de maagdelijke geboorte, het verlossersmythologeem enz. allemaal bekend waren vanuit de mythen en alles letterlijk overgenomen is uit die mythen, legenden, of gemakshalve heidense godsdiensten.

De cynische verontwaardiging bestond hieruit, dat ze duidelijk inzagen dat hier een mythe in een mens werd geprojecteerd. Paules was sluw genoeg om dit concept aan te passen om, zoals ook later gebeurde, de mensen hun feestjes niet te ontnemen en daarom kerstenden ze alle heidense feestdagen met een hele serie heiligen. Jezus, moest dus het verzamelputje worden voor eerdere verlossers als Dionysos, Mithras, Attis, Adonis, Bacchus enz. Veel van die mythen laten hun god geboren worden uit een maagd en natuurlijk in een grot.

De grot is een baarmoedersymbool net als het graf (wedergeboortemythe) en dus letterlijk het onstaan vanuit de Godin!!!! Het doopvont in de kerk is ook een baarmoeder nota bene een schaal (Maan en vat). Dus niks niet Mannetjesgod.
Het ophangen aan een kruis of boom is letterlijk een inwijding en toewijding aan de Godin, net als de twee bomen in het al even Mythische Paradijsverhaal, dat gemakshalve uit Sumerië is overgenomen. Eva was dus veel slimmer dan Adam en dat gaat ook nu nog vaak op. De Maankalender is vrouwelijk hoewel ze ook daarin hebben zitten knoeien door er een mannetjesgod van te maken. De Maan is echter sinds mensenheugenis vrouwelijk.
Denk aan Maan-(d) stonden en eb en vloed, zout water, vruchtwater, zee enz.

Nota bene is de grot gepikt, letterlijk op een plaats waar vrouwen jaarlijks hun Tammus beweenden.

Uiteraard werden veel van die goden op 25 december geboren, het wintersolstitium, of stonden met Pasen weer op. Jezus is dus echt niet op die dag geboren en evenmin in het jaar nul. Zijn geboorte is doodgewoon ingevoerd door Constantijn die het wel handig vond om alles onder zijn megalomane macht te krijgen en de hele wereld onder een paraplu dus één geloof, het universele Christendom.

Het heeft niet veel gescheeld of het was het Mithraïsme geworden wat hij overigens zelf trouw bleef niet omdat hij erin geloofde maar omdat het politiek goed uitkwam. De meeste legionairs vereerden Mithras. In die godsdienst die een van de grondslagen vormt van de huidige roomse versie werd ook het heilige avondmaal gevierd inclusief water en wijn en het broodje, op exact dezelfde manier. Paulus als handige jongen nam dat destijds leuk over.

Mannen en patriarchale samenlevingen gaan altijd op in competities en strijd. Tegenwoordig zie je dat nog steeds in de Olympische spelen. Vroeger een uitsluitend naakte mannelijke sportprestatie.
Het gaat in de Tour de France alleen maar om de eikel die op afspraak als eerste over de streep rijdt, sport vooral de topsport is geld. De piramidestructuur die de basis vormt van de feodale en religieuze macht is hierin duidelijk herkenbaar. In matriarchale samenlevingen gaat het meer om samenwerking. Het communisme zou meer op groepsbelang zijn gebaseerd en daarom meer matriarchaal moeten zijn (moedertje Rusland), maar iedereen ziet het faillissement van die ideologie want het egoïsme van de mens zorgt ook daar voor uitbuiting van de massa door partijbonzen en machthebbers. Concurrentie is een gezond principe maar het ontaart wel in kartels en winstbejag.
Mannen zijn meer geneigd tot grensoverschrijdend gedrag, hoewel uit de statistieken blijkt dat rolpatroon snel aan het veranderen is. Niet altijd even gunstig omdat ook de vrouwelijke criminaliteit stijgt. Voorzichtige conclusies wijzen toch een significant verschil uit tussen vrouwelijk en mannelijk gedrag. In hoeverre dat afhankelijk is van een cultuurpatroon en de heersende sekse is moeilijk te zeggen, omdat wij globaal in een patriarchaat leven, helaas.

Het wordt hoog tijd dat de vrouwelijke waarden meer waardering ondervinden. Vrouwen die nu aan de top staan verliezen vaak hun vrouwelijkheid omdat ze in een mannenstructuur moeten vechten voor hun bestaansrecht. Maar het kan en mag niet de bedoeling zijn van de vrouw een unisexman te maken. Ik erger mij aan die vervaging van waarden. Vrouwen hebben een geheel eigen waarde. Hopelijk worden het nooit de universele klonen die je in science fiction ziet met kale koppen en een overdosis aan testosteron. De beelden van de vroegere sterren op het doek of de buis bestonden uit het hulpeloze domme vrouwtje (met veel te lange rokken waar die trut altijd over viel bij het vluchten), dat door de superieure held moest worden gered om vervolgens in bed te smelten voor deze narcistische macho. Een van de overtrokken beelden is Tarzan Johnny Weismuller. Tegenwoordig zie je de vrouw als superheld van Titanium.

In de mythen bestaan toch wel vrouwelijke heldenarchetypen maar daar hoor je natuurlijk niets van.
Als je kijkt naar de vele vrouwelijke heldinnen in de bijbel worden die letterlijk onder het matje geveegd om superstar Jezus op zijn voetstukje te laten schitteren.
Het is een bekende methode haal anderen omlaag om het kontrast te verhogen.
De Obamamythe maakt van een steenrijke creep een verlosserscultus. Het is onbegrijpelijk hoe dom de massa is. Alleen al de gebaren van die vrijmetselaar bewijzen dat hij lid is van de heersende sekte (het hoorngebaar met opgestoken wijsvingertje en pink) en de sociale wantoestanden in Amerika zullen heus niet verdwijnen want het gaat alleen maar om winst. Zeker 60% van de Amerikanen is nog altijd analfabeet werd mij toegefluisterd en het merendeel is niet in staat om medische hulp te betalen. Nota bene er bestaan derdewereldtentenkampen waarbij een soort artsen zonder grenzen de bevolking de noodzakelijke tandheelkundige hulp moeten bieden.
Dus de Obamahype is aan mij niet besteed net zo min als elke politieke Cameleon.

Maar het is ook wel zo dat niet iedere man zo happy is met het cultuurpatroon waarin je zo keihard en ongevoelig moet zijn om te overleven. Het negeren of onderdrukken van gevoelens kan ernstige neuroses teweeg brengen weet ik uit de praktijkervaringen. Het is dus niet alleen een rolpatroon of cultuurverschijnsel. Het belangrijkste is en dat geef je verdekt aan, bewustwording. Mannen zowel als vrouwen kunnen alleen maar bevrijd raken door te worden wie ze innerlijk zijn.
Dat is het enig juiste antwoord. Een hele opgave in deze verknipte door media en politiek gedomineerde maatschappij waarbij je ongeveer jezelf moet verloochenen om mee te mogen doen.
Dat wordt je immers van de schoolbanken ingepeperd.
Jezus, als verlossermythe heeft voor mij geen inhoud meer.
Het is de opgave van iedereen om zichzelf te verlossen. Het is een illusie dat een buitenstaande macht dat voor je doet. De kerk heeft er alles aan gedaan om juist die volksmythe in stand te houden.
Zolang als die mythe geprojecteerd wordt, voorkom je zelfstandig denken en dat is precies wat macht beoogd. Macht is de tegenpool van liefde.
Daarom verloochenen de kerk en overigens vrijwel de meeste religies de liefde.
Liefde streeft immers tot samenwerking en onderling respect, niet op winst belust zijn maar verdeling van rijkdom en goederen. De splitsing van rijkdom en armoede wordt in ons bestel welbewust in stand gehouden omdat er overal en altijd uitbuiters zullen bestaan. Dat kun je alleen veranderen door bewustwording van het individu. Omdat de meeste de moeite niet nemen om bewust na te denken en iedere groep aan een groepspsychologie lijdt waarin onbewust een leider wordt gekozen, ontstaat er altijd een piramide van macht.
Het monotheïsme is een gevolg van die centralisatie van macht en het feodalisme meende zelfs dat God zelf de heerszuchtigen installeerde in hun Narcisme. Het is niet eens zo ver, denkend aan het schubdragende vuurspuwende koloniale reptiel Tatcher met haar door Testosteron beheerste territoriumdrift, gespleten tong (en brein) en imperialistische machtspolitiek waarmee ze een dictator als vriendje hield. Drakenliefde.

Een van de archetypen is herkenbaar in de Barbiepop. Een gepolijste artificiele versie van de Korefiguur uit de Griekse Mythologie. Een lichtblond blauwogig ideaal met een kinderstemmetje en onderdanig aangepast gedrag in dito kleding dat als prototype in de uitgerekend Amerikaanse cultuur onstond.
Iedereen weet dat juist de Amerikaanse vrouw grosso modo assertiever is. Nergens vind je zoveel vrouwen met haar op de tanden. Mannen hebben graag zo een modelvrouwtje omdat ze veilig is en zijzelf ergens een aartsconservatief ideaalbeeld koesteren, terwijl ze zich als jagers juist zouden doodvervelen bij zo een aangepaste versie. Maar waarom zou anders dat popje zoveel succes hebben? Is het niet ook de heimelijke wens van veel vrouwen om als Assepoester een prins op een wit paard te ontmoeten? In de praktijk wordt dat hoogstens een witte auto of fiets en vervluchtigt de held al snel tot een bezadigde pantoffeldragende aftrek. Nou ja, dat is wel weer wat generaliserend, maar schetst de sleur in de meeste huwelijken.
Het kasteel wordt een rijtjeshuis of, meer beantwoordend aan het beeld, een flatgebouw en het Libellesprookje wordt een ripoff bij een gladde uitbater met een witte droom van een galabruidsjurk die nog jaren als tantaliserend icoon in de kast gekoesterd wordt.

Ik ken er die zelfs na een scheiding het vergeelde geval nog aanbidden en er geen afstand van kunnen doen. Tot hun stoffelijk verscheiden bewaren ze hun Prinsessendiadeem in een doos als een zeemeermin haar kapje.

Godsbeeld en heldenarchetype/mythe zijn nauw verwant.
Wie deze archetypen niet kent, zal ze projekteren of erdoor beheerst worden. Obama is een concreet voorbeeld van een massahysterie die hem een bovennatuurlijke status verleent. Datzelfde in destructieve zin gebeurde ook bij Hitler, Stalin of Saddam. (Waarbij hopelijk wel wat minder doden vallen.)
Zolang iemand dus niet realiseert, wat in hem/haar ligt, zal de droom voortbestaan. Dat die droom ook inflaties veroorzaakt zie je bij iedereen die aan megalomane zelfoverschatting lijdt. Sterren of sport en politiek hebben daar vaak last van.
Vooral in de films wemelt het van de archetypen.

Hoi Stardust,
leuk hoe je schrijft en wat je schrijft.
I like it.

De werkelijk verlichte geesten in de oudheid waren in het begin van het Christendom tamelijk laconiek over het concept van dit geloof omdat de wederopstanding en de maagdelijke geboorte, het verlossersmythologeem enz. allemaal bekend waren vanuit de mythen en alles letterlijk overgenomen is uit die mythen, legenden, of gemakshalve heidense godsdiensten .De cynische verontwaardiging bestond hieruit, dat ze duidelijk inzagen dat hier een mythe in een mens werd geprojecteerd.

Cool! Els haar talent van het doorprikken van mythen was toen ook al aanwezig dus ;).

De grot is een baarmoedersymbool net als het graf (wedergeboortemythe) en dus letterlijk het onstaan vanuit de Godin!!!!

Ik denk nu aan deze mooie hyves: http://degrotemoedertempel.hyves.nl/

De Maan is echter sinds mensenheugenis vrouwelijk.
Denk aan Maan-(d) stonden en eb en vloed, zout water, vruchtwater, zee enz.

Doet me denken aan wat Lauri Fransen schrijft; maan en zon worden vrouwelijk/mannelijk genoemd afhankelijk van tijd, cultuur en bedoeling (goed- of afkeuring).
http://zonnevrouw.ama-terra.nl/

Uiteraard werden veel van die goden op 25 december geboren, het wintersolstitium, of stonden met Pasen weer op. Jezus is dus echt niet op die dag geboren en evenmin in het jaar nul. Zijn geboorte is doodgewoon ingevoerd door Constantijn die het wel handig vond om alles onder zijn megalomane macht te krijgen en de hele wereld onder een paraplu dus één geloof, het universele Christendom.

De magische datum van 21-12-2012 is ook al flink in voorbereiding, zoals ik boven schreef. Ik geloof overigens echt dat er iets gaande is, richting 2012. Echter dat is het 'tegenwerken' van het steeds verder ontspruiten van het vrije bewustzijn. Het proberen vangen en kanaliseren van dit proces naar bekende patriarchale genoegdoening.

Het wordt hoog tijd dat de vrouwelijke waarden meer waardering ondervinden.

Vrouwelijk is voor mij de vrije kracht van het leven, die we innerlijk ook kunnen ervaren: er is geen projectopdracht nodig om jouw intuitie, liefde, bevruchting, baring, voeden etc. op gang te brengen.
De vrouwelijke vrije kracht gaat helemaal vanzelf.
Het leven gaat helemaal vanzelf.
Dit tegen houden of in bezit nemen, dat is het patriarchaat.

Ik ben niet zozeer op zoek naar vrouwelijke waarden.
Maar naar het recht om vanuit mijn liefde, intuitie, etc. mijn beslissingen over mijn eigen leven te maken, en iedereen die mij wil belasten uit naam van het zogenaamde goede, moet opzouten. Mijn keuzes, waar ik zelf verantwoordelijkheid voor wil nemen, zijn een stuk mooier dan wat er allemaal uit het stemhokje en politiek wordt gefabriceerd.

Maar het is ook wel zo dat niet iedere man zo happy is met het cultuurpatroon waarin je zo keihard en ongevoelig moet zijn om te overleven.

Ik ben in goed gezelschap op thefemininetouch:

http://www.vantrietcoaching.nl/index.php?hoofd_id=91

En dit is ook een interessante link om even te noemen:
http://www.martijnhulst.nl/weblog/pivot ... php?id=453

Jezus, als verlossermythe heeft voor mij geen inhoud meer.
Het is de opgave van iedereen om zichzelf te verlossen. Het is een illusie dat een buitenstaande macht dat voor je doet. De kerk heeft er alles aan gedaan om juist die volksmythe in stand te houden.

yes!

Daarom verloochenen de kerk en overigens vrijwel de meeste religies de liefde.

Of verkrachten de betekenis van liefde; 'Geef jezelf weg, dan ben je liefde vol.' En de ander is een bodemloze lege put die met jouw liefde gevuld moet worden. Als je zo'n geweldig lege put kan vinden, dan kan je echt goed je liefdes talent beoefenen.

De splitsing van rijkdom en armoede wordt in ons bestel welbewust in stand gehouden omdat er overal en altijd uitbuiters zullen bestaan. Dat kun je alleen veranderen door bewustwording van het individu.

Zeker, is mijn ding dan ook:
http://www.vantrietcoaching.nl/index.php?hoofd_id=94
http://www.vantrietcoaching.nl/index.php?hoofd_id=89

Mannen hebben graag zo een modelvrouwtje omdat ze veilig is en zijzelf ergens een aartsconservatief ideaalbeeld koesteren, terwijl ze zich als jagers juist zouden doodvervelen bij zo een aangepaste versie.

Nou, ik ben niet zo'n modelvrouwtje, maar ik heb nooit om aandacht verlegen hoeven te zitten hoor.

Er zijn mannen en vrouwen die voor barbie kiezen, en dat lijkt me geen enkel probleem.

Het wordt pas een probleem als zij vanuit hun barbiebewustzijn mij willen gaan vertellen hoe mijn energie besteed moet worden, en ik hen ga vertellen hoe zij hun energie (belastinggeld) moeten besteden. Dat gaat er bij mij niet in, dat belastingsprincipe.

Hoi WijzijnIsis (majesteitspluriformiteit)
Leuke reactie.

Waar ik niet helemaal in meega is dat, het vrouwelijke zichzelf regelt. Dat geldt absoluut wel voor het natuurlijke en collectieve verloop. Maar alles wat vanzelf gaat is tegelijk ook onbewust.
En daarin schuilt nu juist het probleem of de oorzaak van de overheersing. Mannen willen altijd controle uitoefenen, maar dat is inherent aan het (verkrampte) ego.

Vrouwelijke waarden zijn geen vastomlijnde, logische regels.
Een vrouw handelt meer vanuit haar liefde, persoonlijke relatie of echte betrokkenheid. Mannen nemen eerder een zakelijke, onpersoonlijke houding aan. Daarmee houden ze de illusie van onafhankelijkheid staande. Vrouwen echter beseffen dat iedereen van de ander afhankelijk is. Overigens is dat een mooie uitspraak van de Dalai Lama. (Dus sommige mannen beseffen dat ook wel)

Ik denk dat vroegere reïncarnaties van Els al op een brandstapeltje eindigden omdat ze te bijdehand was om gedomesticeerd te worden. (gelukkig maar) :lach2:

De Barbiepop is veilig als modelvrouwtje. De meeste mannen vinden het prachtig om bejubeld te worden of op een voetstukje te worden gezet (mama's prinsje). Het onderdanige vrouwtje vindt het heerlijk om een held te bewieroken. Maar die scheefstand is op symbiose gebaseerd. De man leert dan namelijk nooit te voelen of communiceren, of sociaal contact te onderhouden, dat moet zij voor hem doen, zodat Hij zich met de belangrijker gedachte zaken kan bezighouden en zij nooit op eigen benen staan. Daarbij kan de man als jager zich koesteren in zijn wildvang of op prooi beluste houding terwijl hij in de geruststellende verzekering leeft dat zijn Barbie nooit vreemd zal gaan uit vuurvaste degelijkheids principes of truttige angsten.

Ze willen bijvoorbeeld vooral seksuele vrijheid maar wel een maagd huwen.

Aangezien ik regelmatig huwelijken te gronde zie gaan die volgens dat Symbioseprincipe zijn aangegaan, waarschuw ik indringend tegen zulke relaties. Die zijn echt gebaseerd op de projecties van Anima en Animus. Respectievelijk het vrouwelijke en mannelijk onbewuste deel van de mens en daarom ook inferieur omdat het niet aangepast is aan de kalender. Het kindvrouwtje als Barbie is dus het kindvrouwtje in de man omdat hij precies diegene uitkiest of aantrekt die overeenkomt met zijn onbewuste zielebeeld. Voor de vrouw geldt het zelfde. Nu zou je menen dat een heldenarchetype een mooi voorbeeld zou zijn (Jezus is ook een heldenmythe) maar zolang de persoon dat beeld projecteert integreert het niet in het bewustzijn. Dat is, onder andere, namelijk waarom miljoenen nog altijd niet nadenken over de symboliek in het geloof (of politiek).

Wie de omwentelingen aan een politieke aap overlaat, (niet als discriminatie bedoeld) waarmee ik een in de boomtoppen schreeuwende Baviaan bedoel als egotripper of verlosserswaan, (Of Balkenkloon) groeit er geen bewustzijn. De Paradijsmythe is echt nog springlevend. Denk aan de verzorgingsstaat, of heilsstaat, het arbeidersparadijs, die zelfs door Stalin werden bejubeld. Nu wordt het godsbeeld doodgewoon op een Obama geprojecteerd en Amerika kan weer rustig slapen, er wordt over U gewaakt. Dat laatste overigens steeds meer, omdat ze ongeveer alles van je weten, de droom van de corrupte geheime diensten is nu realiteit. Nog even chippen en elke handeling kan worden opgeslagen in een megasysteem waar je van huivert zo totalitair. Dat alles uiteraard om ons tegen Osama te beschermen, de archetypische duistere macht, de mythische gehoornde Antichrist in een soepjurk of als bliksemafleider. Want ook deze marionet dient alleen maar als malafide handelsmerk B.
Dus het Patriarchaat heerst niet alleen, neen de macht regeert gevoed en in stand gehouden door leugens die zo groot zijn dat ze niet te geloven zijn en daarom ook worden geloofd, dat hadden de nazi's destijds al uitgedacht.

Het Vrouwlijke archetype is het leven zelf. Maar is ook de Oergodin waarnaar Maria is gemodelleerd.

Het is niet ook voor niets dat Maria werd geprezen omdat ze veel had liefgehad. Tegelijk was zij de vrouw die het Al kende. Dit zijn belangrijke symbolen die in geheimtaal weergeven dat de vrouw een hogere waarde heeft, maar uiteraard binnen het patriarchaat uit de geschiedenisboekjes werd geweerd.

Zo is het in hoge mate aan vrouwen voorbehouden statistisch gezien vaker helderziend te zijn. Vrouwen waren vroeger vaak priesteres of desnoods heks, druïde kruidenvrouw of genezeres.

Meer modern denk ik aan affiniteit, zorgverlening, persoonlijke instelling, samenwerking, mildere bedrijfsstructuren en geheel andere opleidingen, die meer gericht zijn op een evenwichtige ontwikkeling van het totaalplaatje in plaats van alleen de meest dominante talenten. Het zakelijk patriarchale bestel is gebaseerd op profiteurkenmerken, het uitbuiten van natuur, grondstoffen en personeel of maatschappijlagen. De crisis die we nu kennen is een direct gevolg van die uitbuiting. Ik hoop en of dat ook maar iets met 2012 te maken heeft dat er globaal een stukje bezinning zal ontstaan. Maar omdat de mens in tientallen eeuwen nauwelijks is veranderd heb ik niet zoveel hoop. Zolang we collectief niet ontwaken uit een diepe slaap (onbewustheid) zullen machthebbers misbruik blijven maken van die inderdaad domme massamens. Erger, ze deden er samen met de kerk alles aan om Het Volk of de Burger dom te houden.

Jung, meende dat, de man niet verder zal evolueren als de vrouw niet mee-evolueert. Dat is uniek voor ons tijdsbestek.
Waarom? Wel in vroeger tijden had de vrouw door haar biologische functies en broedzorg doodgewoon geen kans zich te ontwikkelen.

Tja, en het is typisch vrouwelijk om bodemloze putten te blijven vullen met hun liefde. Zo hopen ze ten onrechte respect en liefde te verkrijgen of kopen. Helaas werkt dat contraproductief. Wie namelijk niet opkomt voor eigen behoeften loopt volkomen leeg.
Gefrustreerd gaan ze dan zichzelf verwijten lopen maken inplaats van in te zien dat het aan hem niet besteed is.
Veel vrouwen hunkeren gewoon naar liefde en waardering, het Libellesprookje en klein mannekens. De realiteit is vaker dat zij thuis de zaken op orde mogen brengen en hij zich laat bedienen.

Een van die Duitse economen heeft gemeend dat de vrouw weer thuis moet blijven als broedkip om het huwelijk nieuw leven in te blazen en natuurlijk loonslaafjes producerend. Meneer zou dan gegarandeerd een baan krijgen. Liefst met auto.
Vrouwen krijgen ook een wagen maar dan eentje voor de kinderen.
Dat zou geen soelaas bieden voor de werkloosheid want die is er niet integendeel. En een man zou een vermogen moeten verdienen want een koophuis met een gezin is bijna en utopie zo duur om te onderhouden daarmee zouden de arbeidslonen skyhigh rijzen. Waarmee we ons ten opzichte van China volkomen de merkt uitprijzen.

Maar lekker conservatief gedacht, ik denk dat het een geloofsrakker was, want wie denkt zoiets oubolligs anders uit?

Jung, meende dat, de man niet verder zal evolueren als de vrouw niet mee-evolueert. Dat is uniek voor ons tijdsbestek.
Waarom? Wel in vroeger tijden had de vrouw door haar biologische functies en broedzorg doodgewoon geen kans zich te ontwikkelen.

Ik durf te beweren dat het andersom ligt:
als mannen niet mee evolueren, dan houdt dat vrouwen tegen.

Wat wordt er door Jung bedoeld met 'evolutie'?
Hebben we het met 'evolutie' over wat we kunnen?
Kunnen mannen zo veel meer dan vrouwen dan?

Zijn jij, Els, en ik dan voorbeelden van exorbitante mutantjes die de achterstallig evolutie van vrouwen ineens ingehaald hebben of zo

Ik kijk er zo tegenaan:

In onze vrije keuze ligt onze evolutionaire kracht.

Dat mannen vroeger vrij gehouden werden, betekent niet dat mannen met hun vrije keuze om konden gaan.

Wie hebben er nou bewust hun vrijheid in genomen, en hebben daar ZELF de betekenis van moeten dragen, omdat ze niet 'vrijgehouden werden om hun ding te doen', dus echt bewust met hun keuzes om moesten gaan?

Vrouwen.

Mannen liggen nog zo'n 10, 15 jaar achter.

Dat vertaalt zich dan soms wel weer naar vrouwen die dan mannen weer op hun rug mee gaan nemen, ondertussen roepend dat mannen heus wel geëmancipeerd zijn en zo .... om die mannen maar weer mee te krijgen.
Dat is dan weer niet zo wijs van die vrouwen, maar goed, die mannen op hun rug zijn dus duidelijk niet geevolueerd wat betreft de betekenis van vrijheid, toch?

Ik heb dan ook geen enkele behoefte om op gelijke hoogte te komen met deze achterstallige evolutie van mannen.

Van de week reageer ik verder.
Interessant wat je schrijft over relaties.

Groet!

WijzijnIsis

Misschien is het beter te verstaan als je bedenkt dat vrouwen pas sinds de 19e eeuw meer kansen kregen bijvoorbeeld om te gaan studeren. Het duurde zelfs nog tot een eind in de 20e eeuw voor ze volledige stemrechten kregen of een volledige baan in de door hen gewenste richting konden kiezen.
Het is minder dan 40 jaar geleden dat vrouwen een serieuze concurrent op de arbeidsmarkt werden.
Voor het eerst in de geschiedenis kon zij op grotere schaal een eigen inkomen verdienen.
In de eerste helft van de vorige eeuw was het een schande niet getrouwd te zijn en kinderen te produceren. Scheiding was een schandaal en een zelfstandige vrouw ondenkbaar.
Dus de vrouw richtte zich teveel op het huisje boompje beestje. Iets wat een man het liefst ontvlucht.
Dat er heel wat vrouwen bekrompen leefden omdat ze hun talenten niet konden gebruiken was de heren aangenaam, want zo had God het immers gewild. Volgens de kerk behoort de man over de vrouw te heersen en moet zij vooral buiten de deur haar mond houden.

In de geschiedenis zijn werkelijk grote vrouwen te vinden staatshoofden, geleerden, heiligen, wetenschappers, schrijfsters etc. Maar globaal? Ze hadden de handen vol met hun kroost en werden niet oud. Bovendien was het voor vrouwen niet toegestaan of hoogst ongewenst dat ze studeerden of een discussie voerden. De grote vrouwen werden vaker als ongeletterd opgevoerd. Hun zwakke hersentjes (Karen Armstrong) zouden niet bestand zijn tegen het denken dat blijkbaar aan de Haantjes toebehoorde.

Omdat vrouwen theekransjes hielden moesten ze wel meer sociaal contact onderhouden. Dus leerden ze andere dingen dan de man.
Dat zie je ook nu nog. Vrouwen hebben andere onderwerpen en in een gezelschap splitsen de groepen vaak op omdat mannen zich vervelen bij vrouwenpraatjes. Dat dat komt omdat ze zich niet met die meer persoonlijke zaken willen bezighouden lijkt mij vaak een vorm van vlucht. Vrouwen blijven vaker in dat te persoonlijk kleine kringetje hangen en hebben dan ook geen gesprekstof voor een man.

Allemaal nonsens uiteraard, maar het heeft de vrouw wel ernstig in de weg gestaan. Waar ik met relaties op doel is, dat een man moet leren voelen, dus geen sentimenteel gezwam, maar echt voelen. Dat is een voorwaarde om sociaal contact te onderhouden en noodzakelijk in een dialoog die op voet van gelijkwaardigheid moet worden gevoerd, in plaats van hoog naar laag en eenrichtingsverkeer wat de meeste mannen onder conversatie verstaan. Vrouwen raken nu los van het beperkte concept dat ze vele eeuwen hebben moeten leven. Mannen hielden zich meer met de wereld bezig en konden hun blik verruimen. Vrouwen bleven bij huis omgeving en kinderen. Je kunt toch niet ontkennen dat dit een neerslag heeft gevormd in haar belevingswereld.
Ik bedoel dat een ontwikkelde vrouw ook voor een man interessanter is. Zo vaak zie je relaties uit elkaar groeien omdat hij een betere positie vindt en zij niet vooruit komt. Niet omdat ze dat niet kan maar omdat ze andere dingen belangrijk vindt.

Simone de Beauvoir meende dat het vrouwen verboden moest worden kinderen te krijgen. Te sterk gesteld maar bedoeld om te voorkomen dat ze daarmee in de valstrik terecht kwam niet verder te zoeken. Waarmee ik niet wil beweren dat kinderen opvoeden eenvoudig is. Tegenwoordig komt het voor dat een vrouw veel meer kan verdienen dan een man, al is dat nog zeldzaam.
De wereld ligt nu open voor de vrouwen maar dat is heus nog niet zo lang.

In relaties is een man dus veel te weinig sensitief door rolpatronen die niet kloppen en hem een deel van zichzelf laten onderdrukken.
Dat is het vrouwelijke in hem. Omdat hij daarmee op voet van ongelijkwaardigheid/onbewustheid met een vrouw omgaat, is het een meer primitieve vorm van communicatie.
Zij echter moet vaak haar verstandelijke of ondernemende kanten ontwikkelen, haar mannelijke eigenschappen dus.

Dat dit speelt merk je bijvoorbeeld in films. Mannen moeten nu emotioneel zijn en gevoelig. De achterhaalde macho's zijn niet meer zo in. De vrouwelijke heldinnen zijn plots zeer actieve, intelligente en assertieve types. Bijna of de rollen worden omgedraaid. Maar en dat is een gebrek, het gaat nog steeds niet om echt voelen.

Dus de gelijkwaardigheid is geen gelijkheid. Echte communicatie vanuit je gevoel is, zoals ik zo vaak opmerk, zelfs voor vrouwen moeilijk. Relaties communiceren niet of redeneren op een verschillende golflengte. Mannen brengen er nog minder van terecht en menen dat hun emoties voor gevoel staan. Een vrouw reageert vanuit haar persoonlijke betrokkenheid. Mannen hebben andere belangen en denken vanuit hun zakelijkheid of onafhankelijkheid. Het is mij niet mogelijk dat echt uitgebreid te beschrijven daarvoor zou ik praktijkvoorbeelden moeten aandragen. Maar daar is het internet niet geschikt voor weet ik. Je kunt op een of twee pagina's niet kwijt wat ik in vele jaren heb geleerd helaas.

Vrouwen kiezen dan ook vaker een verzorgend beroep. Daarin worden ze niet zelden gefrustreerd omdat economen of mannen de leiding hebben. De vrouw hoopt haar persoonlijke instelling te kunnen gebruiken, bijvoorbeeld verpleging. Maar de werklast is zo hoog dat ze nooit aan een persoonlijk contact toekomt en daarom ook leegloopt. Een man denkt vanuit het zakelijk efficiënte standpunt en beseft niet eens wat een vrouw tekort komt of hoe gefrustreerd ze raakt of opgebrand. Je ziet dat vooral in de medische wereld waar alleen een symptoom wordt behandeld en de mens bijzaak is. Nu ik een vrouwelijke arts heb is er eindelijk consensus en menselijk overleg met een meer totaalplaatje.

Zo is de sociale dienstverlening ook de dupe van de zakelijkheid.
Ik hoorde dat op een OCMW de medewerkers verplicht alleen nog via de PC mochten communiceren. Dat kan alleen een man verzinnen.

Ik hoop dat het iets overkomt.

Hoi Stardust,

bedankt voor jouw uitgebreide reactie.

Ik begrijp dat de uitspraak van Jung in de tijdsgeest van Jung begrepen moet worden.
Maar tegenwoordig kunnen we de zaken realistischer waarnemen.

Vergelijk het maar met kinderopvang: natuurlijk werd dat in het patriarchale bewustzijn gezien als iets 'voor vrouwen' wat vrouwen dus maar moesten regelen, want die wilden zo nodig werken. En dus speelde de beeldvorming rondom de kinderopvang zich over de rug van vrouwen af. 'Kinderopvang kost geld, dus werkende vrouwen kosten geld'. En vrouwen moesten maar leren hoe ze de twee werelden van zorg en werk zagen te handelen, want 'zij wilden toch zo nodig werken'.

Maar nu kijken we er realistischer tegen aan, tegen wat er toen gebeurd is: mannen waren nog steeds goden, en weigerden voor hun kinderen te gaan zorgen, uit naam van de gezamenlijke mannelijke slachtofferrol 'het kostwinnerschap', of 'het zo miraculeus belangrijk zijn op het werk, dus onmisbaar zijn', of het gewoon niet willen, het 'Het is niet mijn keuze, en dus is het alleen haar probleem'-effect.
En dus moesten al deze arme mannen ontzien worden. Mannen wilden blijven werken, en hadden dus kinderoppas voor hun kinderen nodig, toen hun vrouwen ook gingen werken. Wat mannen aan 'staat en vrouwen' hebben overgelaten, vooral ook alle beeldvorming er om heen.
De kinderopvang is er nog altijd voornamelijk voor mannen, omdat die meer willen blijven werken, maar dat mag zo niet benoemd worden.

Dat is wat er WERKELIJK is gebeurd.
Het perspectief van toen is achterhaald.

En het perspectief van Jung is ook achterhaald.

In 2009 kunnen we dus andere uitspraken doen, dan dat Jung deed.

Wat je schrijft over relaties vind ik heel interessant: je waarschuwt tegen symbiose relaties. Maar ik denk dat een persoon die zo'n relatie aangaat, precies kiest vanuit wie hij of zij IS op dat moment. Ze ZIJN mensen die de karige boodschappen uit de maatschappij en uit hun omgeving hebben aangenomen, en zichzelf als het ware innerlijk 'gehalveerd' hebben. En in die bewustzijnsstaat, zullen ze dus altijd een dergelijke relatie aangaan. Wat volgens mij helemaal niet erg is. Tenzij ze er zelf last van krijgen. En tegenwoordig kunnen ze dan bij ontzettend veel begeleiders terecht (jij bent misschien wel 1 van die begeleiders?). En vandaar uit kunnen deze mensen dan hun innerlijke 'halveringen' laten oplossen. Ik denk dat dat juist iets moois is. We komen nu eenmaal uit een duizenden-jaren-lang agressieve omgeving. Met veel agressie naar het mens-zijn toe. En heel veel daarvan wordt via relaties 'hervonden'.

Tegelijkertijd krijgen nieuwe generaties ook steeds mooiere beelden aangedragen; mogelijkheden om als mens 'vol' te blijven, 'heel' te blijven. We hoeven ons niet meer door de signalen uit de maatschappij eerst te laten halveren, dan weer een opkrik healing traject in te gaan, en weer opnieuw 'bevrijding' te vinden. We hoeven onze dochters en zonen niet meer te laten halveren als een standaard start fase in het leven.
Waar vroeger alle boodschappen een uiting waren van de bron-boodschap: wees een zwakke vrouw, en wees een zwakke man, en hoe je dan bent, dat noemen we dan 'zo ben je een goede vrouw, en zo ben je een goede man'. Zo doen we dat nu niet meer. Vrouwen droegen dit 'wees zwak' aan elkaar over, en mannen droegen dit 'wees zwak' aan elkaar over. Zo doen we dat niet meer.

Vrouwen dragen inmiddels niet meer aan elkaar over: 'wees zwak'. Vrouwen dragen de miljoenen mogelijkheden van vrouw zijn aan elkaar over. Kijk naar vrouwenwoensdag.nl of naar Women-inc, of naar wijze vrouwencirkels.

Vrouwen begeleiden vrouwen in de miljoenen schoonheden van relaxt vrouw zijn, en van relaxt mens zijn.

En natuurlijk zijn er nog vrouwen die daar niet bij aanhaken. En dus deze krachten niet in zichzelf willen aannemen. Vrouwen die innerlijk nog die 'halvering' hebben aangenomen, en daar aan vast blijven houden. Misschien nog wel sterker naarmate ze meer vrije vrouwen zien, omdat ze denken dat dat iets te maken heeft met 'dan doe je afstand van je man' of zoiets. Vrouwen die vrouwenkrachten onmiddellijk gaan koppelen aan het idee dat mannen dan iets tekort gaan komen. Natuurlijk is dat er ook nog.

Maar er worden inmiddels in ieder geval heel veel andere boodschappen door vele vrouwen openbaar overgedragen.

Vrouwen hebben dus werkelijk een evolutie in gang gezet.
Allang; vrouwen dragen al lang andere boodschappen naar vrouwen over. Ik heb ze altijd aangenomen.

Stardust,
Je schrijft dat de boodschappen in films zijn veranderd.
Zeker. Ook de beelden van mannen zijn veranderd schrijf je, en dat gaat steeds sneller, die nieuwe beelden.

Maar de waarneming van die beelden is nog altijd niet veranderd.

Vraag eens rond: die man die voor zijn kindje zorgt in reclames en zo: vraag eens aan mensen, of ze in het beeld in hun hoofd, of ze daar nu de emancipatie van de man zien, of dat ze dit nog als verlengstuk van de emancipatie van vrouwen zien.

Zien ze het als iets wat mannen eindelijk voor elkaar gekregen hebben, na met zoveel moeite het patriarchaat doorbroken te hebben als mannen; eindelijk mogen ze voor hun kindjes zorgen? Of zien ze dit als een vrije ruimte, een nieuwe keuzemogelijkheid voor mannen, die de vrouwen emancipatie heeft gecreëerd?

Wie heeft er voor gezorgd dat er een combi wereld mogelijk werd van 'zorg en werk'?

Wie heeft er voor gezorgd dat er nu beelden beschikbaar zijn dat je zonder oorlog en zonder geweld een megatransformatie in gang kunt zetten in een maatschappij, puur door je vrijheid in te nemen, ook al probeerde jouw omgeving dat te onderdrukken?

Het perspectief van Jung heeft een connotatie in zich van: 'de man is al aardig geëvolueerd, en nu de vrouw nog, dan kan de man ook weer verder'. Maar de man was toen net zo 'ongeëvolueerd' als de vrouw. Mannen droegen elkaar ook gewoon benepen karigheidsregels over, op het werk, en naar hun zonen. Die ze dan belangrijk 'de regels van het spel' noemden. Mannen lieten zich ook gewoon op allerlei mogelijke manieren gebruiken, om maar geld en patriarchale status te krijgen. En dat doen genoeg mannen nu nog steeds.

Vrouwen hebben 50 jaar geleden even aan hun vrijheid geproefd, en het hek was meteen van de dam ;). Laat een vrouw vrij, en die achterstallige, onderdrukte evolutie wordt in no time ingehaald.
Doordat vrouwen aan vrouwen hebben overgedragen hoe je vrij kunt zijn. Dat heeft om de zoveel jaar een andere boodschap gevergd.

Dat doen vrouwen.
Vrouwen dragen krachten over aan vrouwen.
Voor vrouwen die dat willen.

Vrouwelijke waarden zijn geen vastomlijnde, logische regels.
Een vrouw handelt meer vanuit haar liefde, persoonlijke relatie of echte betrokkenheid.

Ik heb het vermoeden dat de meeste mensen dit stukje meteen in m/v verhoudingen gieten, bij het lezen. En dan komt er allicht achteraan dat mannen in die m/v verhoudingen niet zo zijn.

Maar kijk eens naar de betrokkenheid die vrouwen bij vrouwen hebben. En dan niet die oude betrokkenheid, waar het martelaarschap centraal stond. Maar die nieuwe betrokkenheid, die er ook al lang is en uiteindelijk het enige is wat overblijft: die miljoen vormen van vrij vrouw zijn die vrouwen overdragen: women-inc, vrouwenwoensdag.nl etc.

Maar omdat de mens in tientallen eeuwen nauwelijks is veranderd heb ik niet zoveel hoop.

Er is wel degelijk mega veel veranderd.
Vrouwen hebben een mega transformatie gerealiseerd.
Maar dat wordt niet 'aangenomen' in het bewustzijn.
Vrouwen hebben zich hooguit 'hersteld van een achterstand op mannen' blijft het perspectief.

Maar dat is niet zo.
Vrouwen hebben iets gedaan, wat helemaal voorbij gaat aan hun relatie met mannen. Het gaat over hun relatie met 'leven', hun relatie met 'vrijheid', die een heel andere vorm heeft dan de 'hou-mij-vrij' vrijheid die mannen altijd hebben gehanteerd. En het gaat over wat zij aan hun kinderen zijn gaan overdragen.

Vrouwen hebben een groot voorbeeld gegeven.

Maar.... dat is heel moeilijk voor de psyche van de mens, om vrouwen als groot voorbeeld te aanvaarden. Ten eerste omdat 'vrouw'-als-voorbeeld afstoot, ten tweede omdat er bij het woord 'voorbeeld' meteen een lijn van patriarchaal leiderschap uitgezet wordt, waardoor er meteen een verwachtingspatroon over vrouwen heen gelegd wordt van 'Zo ben jij een voorbeeld, want zo vul jij mijn tekorten aan, en zo wil ik jou dan dus hebben', en dat plaatje past dan natuurlijk niet. Dus nee, vrouwen zijn dan toch maar geen groot voorbeeld, op die manier. Het 'voorbeeld' zijn dat bestaat uit iets wat mensen nodig hebben, en dat moet zij dan zijn.
In plaats van inspiratie: 'Wat zij kan, kan ik ook, draag ik ook in me, herken ik ergens in mij'.
Dat wordt natuurlijk erg moeilijk als je het hele concept 'een vrouw als voorbeeld' innerlijk afstoot.

Maar vrouwen zijn wel degelijk een groot voorbeeld.
Wat vrouwen kunnen, dat kan iedereen.
Je vrijheid innemen, zonder oorlog, zonder geweld. Ook al ben je nog niet high-tech spiritueel of gepromoveerd in de emancipatiewetensschappen, toch gewoon je vrijheid innemen. Daar groei je vanzelf van, en jouw omgeving ook.

Vrouwen hebben een megatransformatie in gang gezet in de maatschappij. Zonder oorlog. Zonder geweld. Puur door hun vrijheid in te nemen. En daardoor zijn alle eeuwen-oude (passief) agressieve reactiepatronen in hun omgeving op gaan wellen. De patronen waarmee de omgeving vrouwen altijd in de tang hebben gehouden. Zowel vrouwen als mannen, als de innerlijke vrouw in de vrouwen zelf. En vrouwen zijn toch door gegaan met hun vrijheid in nemen. Steeds verder. Zonder oorlog. Zonder geweld.

Vrouwen zijn een geweldig voorbeeld.
Het proces van vrouwen is een geweldig voorbeeld.

Van onderdrukking en onderdrukt worden, naar het overdragen van 'vrij vrouw zijn' en 'vrij mens zijn'. Dat heeft allang niets meer met mannen te maken. Dus ook niet met het m/v geploeter. Maar, die beelden worden er wel elke keer weer over heen gelegd (en dan gooi ik ze er weer van af ;)).

En een ieder die dat niet in zichzelf wil aannemen, doet zichzelf tekort. Wat dan ook precies de werking van het patriarchaat in de mens is: jezelf halveren door de vrije krachten die overal om je heen zijn, niet in jezelf aan te nemen, omdat je ze niet wilt aanvaarden. Jezelf er van af houden. Je zelf halveren. Zodat alles moeilijk gaat, en je iemand nodig gaat hebben.... jee... ;).

Een van die Duitse economen heeft gemeend dat de vrouw weer thuis moet blijven als broedkip om het huwelijk nieuw leven in te blazen en natuurlijk loonslaafjes producerend. Meneer zou dan gegarandeerd een baan krijgen. Liefst met auto.

Ha ha ha, geweldig. Echt een voorbeeld van de mannenontlastingscultuur. De man als sul, en dat dan verkopen als 'groots en belangrijk en nodig'. Boodschap: De man kan niet zijn eigen leven regelen. Hij moet verzorgd worden, door staat en vrouw.

Dat is dan wat deze man aan mannen overdraagt; je bent een sul, je kunt het niet, jouw eigen levenskeuzes maken en dragen, daar heb je de staat en je vrouw-thuis voor nodig.

Tja. Dat is een mannen ding.
Dat heeft niets met vrouwen te maken, dat er nog steeds mannen zijn die hier in geloven. Dat heeft met mannen te maken.

Hoi WijzijnIsis

Moet even glimlachen om je gedrevenheid, prachtig.
Natuurlijk is er heel wat gebeurd maar het rolpatroon is nog altijd veel te veel bepaald. Kijk collectief gaat alles enorm traag.
Afgelopen week werd op de BRT de verkoopster van het jaar gepresenteerd uit ik meen Korea. Je wilt niet geloven wat een emoties daarbij spelen.
Met militaire discipline treden de mutsen aan (letterlijk mutsendragend) Compleet afgerichte muurbloempjes die hielenklakkend als soldaten in gelid exercitie voeren en presenteer geweer ten beste geven. Met veel nederige buigingen over en weer wordt van de duizenden kandidaten die er hard op getraind hebben en dus niet weinig eerzuchtig zijn een lintje overhandigd. Dit systeem is net als bij ons gebaseerd op de drie demonen: angst, schuld en schaamte. Kijk de grote industriëlen, de politiek en het hele op groepsnormen, braaf zijn, eer en geweten gebaseerde kuddesysteem ligt in een deuk. Natuurlijk is daar ook een revolutie gaande op economisch gebied, Maar wie profiteert daar het meest van?
Wereldwijd is er niet zo veel veranderd. Driekwart leeft nog altijd in heel slechte omstandigheden. Jij/wij hebben de luxueuze mogelijkheid om assertief te zijn en kansen te pakken of creëren.
Voor het merendeel is dat nog niet mogelijk.
Verder is het ook zo, dat het door onze cultuur bepaalde gedragspatroon ook voor mannen een dwangbuis is.
Zo help ik niet alleen vrouwen maar ook mannen zichzelf te zijn of minstens te worden. Daar zijn gewoon geen regels voor te geven.
Vroeger meende ik rechtlijnig logisch redenerend een strategie te kunnen uitzetten. Maar de individuele verschillen zijn zo groot dat dat niet mogelijk bleek. Alles wat zo algemeen gesteld wordt, is dus generaliserend, en geldt nooit of slechts ten dele voor een individu. Nog altijd lopen de meeste relaties stuk door onbegrip en op een andere golflengte praten als er al van communicatie sprake is.

Je schrijft over kiezen. Maar wie in een symbiotische relatie zit kiest niet. Het is wel een bepaalde keus maar dan een vanuit een onbewuste motivatie namelijk projectie. Dat is echter geen keus maar een gedrevenheid, een afhankelijkheid. Alleen een bewuste keuze kan daarin verandering brengen. Bewustzijn is synoniem met vrijheid. Ik zie dat de verhoudingen in een symbiotische relatie als kontrast meestal versterken. Dat is ook logisch. Waar elk een deel leeft of ontwikkelt dat de ander niet benut ontstaat een steeds groter verschil.
Neem een voorbeeld. Een twijfelachtig type dat bangelijk is of onderdanig, zoekt een sterke man die haar draken zal doden, besluiten nemen enz. Zij op haar beurt verzorgt hem in de hoop dat haar held tevreden is met haar braaf en aangepast gedrag, hopend zijn liefde of waardering daarmee te verwerven, dat komt overeen met het schouderklopje van die verkoopstercompetitie uit Korea.
Maar hij zal zich gegarandeerd gaan vervelen bij dat veel te saaie en brave vrouwtje en zodra hij wat verder is een andere kans benutten. Zij op haar beurt wordt steeds meer door zijn heerszucht onderdrukt. Ze klaagt dat er met haar geen rekening wordt gehouden, terwijl zij dat altijd wel doet. Maar hij houdt vanuit zijn positie geen rekening met haar neurotische twijfelzucht en besluit iets zonder alle opties eindeloos af te wegen. Zij op haar beurt verzuimt door allerlei remmingen en angsten haar wensen kenbaar te maken en verwijt hem zijn onverschilligheid. Dat noemen wij passieve agressie, verwijten voeren, maar nooit openlijk assertief zijn, of zelf besluiten, waarmee zij eigenlijk een schuld induceert bij haar overheerser. Dat kom ik zo vaak tegen. Nog erger is dat ook op een hoger vlak bijvoorbeeld een nieuwe relatie dat rolpatroon zich blijft herhalen. Waarom? Wel omdat het onbewuste nu eenmaal eindeloos blijft herhalen tot het bewust geworden is. Een man kan zich dus alleen redden door over het algemeen meer voelend te ontwikkelen. De vrouw moet voor zichzelf leren opkomen.
Zij moet nalaten om zijn sociale kontakten te onderhouden. Hij moet haar eigen besluiten laten nemen en dus niet overnemen. Beiden leven, en heus dat geldt nog steeds in hoge mate, onbewust.
Jij bent er zeker in geslaagd veel bewuster te zijn van je leven en wensen, maar dat geldt echt niet voor het gros.
Nu is er wel iets gebeurd de afgelopen 50 jaar vooral voor vrouwen in het westen.
Kijk als je iets doet aan hulpverlening dan denk je vaak vanuit conflictmodellen, angsten, persoonlijkheidsstoornissen enz. Daarin probeer je een ontwikkeling te stimuleren die de persoon verruimd door bewustwording. De gevolgen van zo een proces zijn moeilijk te voorspellen en ook mijn taak niet. Wie meer keuze vrijheid verwerft door overwinning van innerlijke conflicten leert vanzelf andere wegen in te slaan. Dus in plaats van meer algemene richting aan te geven concentreer ik mij op de mogelijkheden die ieder heeft. Overwegend wat ik schreef dacht ik, wat kun je feitelijk zeggen zonder het tegenovergestelde standpunt te schaden? Het is namelijk zo, dat wat voor de een een zegen is, voor de ander een vloek vormt.
Neem dat onderdanige type. Die moet leren op eigen benen te staan, soms lukt dat pas na een scheiding of een overlijden. De dominante partner echter moet leren inschikkelijker te zijn. Het stimuleren van zijn heersende kant door beloning in welke vorm ook maakt er een tiran van of een Narcist.

Maar ik moet toch aangeven dat het cultuurpatroon ook voor mannen een groot probleem kan vormen omdat de meer gevoelige types conflicten ondervinden doordat ze niet zichzelf kunnen zijn.
Ik meen dat Els daar iets over schreef. “Ieder zou zijn/haar rol moeten kunnen kiezen niet bepaald door een vast en seksegebonden verwachtingspatroon”. Daar ben ik het dan ook 100% mee eens. Zover zijn we echt nog niet helaas. Het onderdrukken of het niet ontwikkelen van wat iemand zou kunnen zijn leidt in veel gevallen tot stoornissen, onvrede of conflicten.

Groetjes

Hallo Stardust,
Uit wat je schrijft zie je ook waarom het allemaal zo moeizaam gaat om iets aan de ingesleten rolpatronen te veranderen. Het is niet zomaar een kwestie van een enkele opvatting, maar de patronen zijn in de hele cultuur ingesleten, op alle niveaus. Het is niet zomaar het verschil tussen afhankelijk of zelfbewust zijn, maar een heel scala aan verschillen in gedrag en opvoeding, de mogelijkheden om je voort te bewegen in de maatschappij met zijn vooroordelen, de mate waarin je wordt geaccepteerd zoals je bent, de beeldvorming in alle mogelijke media waarmee we worden geconfronteerd. Allerlei onvoorspelbare dingen dragen iets bij aan onze vorming.

Conservatieve stromingen verzetten zich met alle middelen tegen de vooruitgang. Daardoor moet je voortdurend actief blijven. Je kan je niet permitteren om te denken dat we er wel zijn, want dan worden er direct weer stapjes terug gedaan.
En omdat conservatieve machthebbers zich zo moeilijk van hun positie laten verdrijven is het ook zo moeilijk om je hele ideaal te verwezenlijken, je moet iedere keer al blij zijn met elk detail.

Dat verander je niet door er even op te wijzen wat er schort aan een systeem, of door te laten zien dat het onrechtvaardig is, en dat niemand erbij is gebaat.
Maar uiteindelijk verandert er toch iets wezenlijks zolang mensen hun mond blijven opendoen en blijven proberen mensen bewust te maken van zichzelf, ondanks de tegenwerking die ze ondervinden in hun omgeving. Ook al lijkt het soms onbegonnen werk.

Het is moeilijk om een cultuur te 'verbeteren'. Alleen al het woord 'verbeteren' wordt zwart gemaakt. Het wordt graag gerelativeerd door het 'utopisch' te noemen, en te doen alsof er 'overal wel wat' is. De bevrijding van de een is zogenaamd de onderdrukking van de ander. Zo'n visie is ontmoedigend, maar je moet het gewoon niet opgeven. Want hoe groot het verzet ook is, de vooruitgang is niet tegen te houden als we zelf proberen er iets aan bij te dragen.

Doe gewoon geen water bij de wijn als je ervan overtuigd bent dat je staat voor het welzijn van iedereen, hoe hard er ook wordt geklaagd door degenen die zien dat geld en macht bedreigd wordt.

Je stelling dat iemand die zich onderdanig en afhankelijk opstelt vanzelf bijdraagt aan het ontwikkelen van haar onderdrukker lijkt me heel waar. Men denkt vaak dat mensen een 'slecht karakter' hebben, dat is aangelegd in hun jeugd, en de rest van hun leven zitten ze ermee. Maar mensen ontwikkelen hun gedrag binnen hun omgeving. Zo zie je vaak in een huwelijk na een aardig begin dat het van kwaad tot erger gaat. Zo'n situatie ontwikkelt zich door de opstelling van beide mensen. Het is belangrijk je daarvan bewust te zijn, en geen negatieve situatie te accepteren.

Hoi Els

Ben het helemaal met je eens.
Kijk, wat binnen een relatie gebeurt, geldt ook op grotere schaal.
Werknemers die zich onderdanig opstellen zullen gegarandeerd worden uitgebuit. In de politiek zie je dat spel ook. Strooi ze zand in de ogen en doe wat je wilt. Verkiezingen zijn spel, zodra de buit binnen is gaan ze verder met waar ze gebleven waren. En dan staan ze verbaasd als een rechtextremist als Wilders of destijds Pim plots stemmen oogst.
"Hoe heeft dat nu kunnen gebeuren?" Ik hoor het de zot van de PVDA nog zeggen. Doof en blind voor het belang van kiezers en dronken van arrogantie of paars pluche vervreemden ze van hun principes of idealen. Maar laat ik het niet over politiek hebben, die krijgen al veel te veel onterechte aandacht.

Precies zoals je aangeeft, er bestaan geen algemene regels want de belangen zijn te divers. Alleen bewustwording en inderdaad mondigheid zal verandering bewerkstelligen. Daarmee is ook het feminisme begonnen en met resultaat. Het best zie je het in suppressieve omstandigheden. Daar worden de intelligentia de mond gesnoerd, gevangen genomen, of doodgewoon geliquideerd.
Mondigheid en vrijheid gaan samen. Wie mondigheid vreest is niet sterk en laat mensen niet in hun recht of waarde.

Maatschappelijke veranderingen kunnen maar komen van het individu als geheel. Zolang er een hoge mate van onbewustheid bestaat heerst er ook een kuddementaliteit. En daarom houden conservatieve krachten die ook welbewust in stand. Je kent vast deze uitdrukking wel. "Houdt jij ze arm, dan houd ik ze dom," aldus de kerk. Machthebbers zijn immers meestal profiteurs.

De vooruitgang is niet tegen te houden want zelfs aan een dictatuur komt een eind, eenvoudig omdat die strijdig is met fundamentele wetten en dan heb ik het niet over een wetboek.

groetjes