Forum godinnen en beeldvorming
 weblog | godinnen | forum home ||

De Slang - het verhaal van de slang

Algemene onderwerpen over godsdienst en mythologie.
Vergelijking verschillende godsdiensten, mythen, rituelen enz.

Berichtdoor els » ma 15 aug , 2005 13:25

PS Willy, ik heb de afbeelding van Cernunnos even weggehaald en een link gegeven, als ik weer tijd heb zal ik een verkleinde versie op het web zetten.

Groetjes, Els.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor bonobo » za 01 apr , 2006 2:46

Mijn verklaring van de demonisering van de slang.
De slang was een van de zinnebeelden van Asjera, de joodse goding van de vruchtbaarheid, uit de tijd van het joodse veelgodendom dat aan de gewelddadige invoering van de Ene Ware God voorafging. De slang verbeeldde de wijsheid, de kennis.

Omdat de economie nog zwaar op de landbouw leunde waren de vruchtbaarheidsbezweringen de belangrijkste. Waren de offers aan Asjera, waren haar rituelen, het belangrijkst.
Waarom moest daar dan mee gekapt?
Eerst: wannéér is daarmee gekapt? In 622 vC, bij de 'hervorming van koning Josia (jaartal uit mijn NBG-bijbeltje 1990)
In 722 was het noordelijke koninkrijk van de joden al door de Assyriers schatplichtig gemaakt. In 701 was het beleg voor Jerusalem met alle goud dat de tempel rijk was, afgekocht. Wanneer zouden terugkomen? Hoe zouden de joden zich weer zo weerbaar kunnen maken als ze onder koning David geweest waren? Het scenario dat hogepriester Chilkia aan de jonge koning Josia had voorgelegd, was duidelijk: maak alle offerplaatsen en schrijnen en heilige hoogten met de grond gelijk en zorg dat alle offers alleen nog in de Tempel worden gebracht. Dat genereert een rijkdom waarmee een leger onderhouden kan worden. Josia als de nieuwe David! En de god van de Tempel wordt de Ene Ware God die geen enkele andere meer zal dulden. En al helemáál geen godin. Die moest uit alle macht gedemoniseerd.
Chilkia zorgde voor een nieuw bijbelboek, Deuteronomium, dat 'toevallig' gevonden werd en de razzia op de andere altaren en de heilige palen van Asjera kon beginnen (zie II Koningen 22 en 23).
Het heeft niet mogen baten. In 609 sneuvelt koning Josia en in 597 wordt ook Juda schatplichtig en het priesterdom en overige bobo's afgevoerd naar Babylon. Maar het heilloze ideologie van de Ene Ware God was geboren en werd tijdens en na de ballingschap verder in de Tora verwerkt.
Een politiek-economische uitvinding dus. Lag in de geest van de tijd, waarin de fragmentatie van de massa's met al die godheden economisch onwerkbaar was geworden. Binnen één millennium heeft het joodse prototype het christendom en de islam gebaard. Grote collectivistische beschavingen die inderdaad sprongen voorwaarts in economisch en wetenschappelijk opzicht zijn geweest voor de mensheid. Maar waar de vrije markt- economie vandaag niets meer mee aan kan.
Zo. Wel een heel verhaal, n.a.v de slang! Wat vind je er van? :bloos:
bonobo
 
Berichten: 1
Geregistreerd: za 11 jun , 2005 23:25

Berichtdoor els » za 01 apr , 2006 13:48

Hai bonobo, leuk je te zien op het forum. Je was al een tijdje ingeschreven, zie ik. :lach2:

De slang is inderdaad gekoppeld aan de godin die de wijsheid verbeeldde. Deze wijsheid was ook gekoppeld aan het seksuele, dus dat is een reden temeer om de slang te veroordelen.

Omdat de economie nog zwaar op de landbouw leunde waren de vruchtbaarheidsbezweringen de belangrijkste. Waren de offers aan Asjera, waren haar rituelen, het belangrijkst.


Ik weet niet of dit er iets mee te maken heeft, maar in veel mythen zie je dat er ook een magisch verband werd gelegd tussen de landbouw en seks. Om een vruchtbare oogst 'af te dwingen' hadden mensen seks in het veld, een soort magische handeling om de menselijke vruchtbaarheid over te dragen op de oogst.
Dit verhaal is bekend uit de Eleusinische Mysterien, waar Demeter seks had met Iaion in een 'driemaal geploegd veld'. In het bijbelboek Ruth gebeurt iets dergelijks in hele bedekte woorden, als Ruth (een soort bijbelse Aardmoeder) 'bij de man gaat liggen' waar ze later mee trouwt, Boaz was dat geloof ik, maar ik moet het even nazoeken. In de bijbel wordt er ook nog eens naar verwezen met betrekking tot Rebecca en Isaac, die buiten 'sportten', zichtbaar voor iedereen, dat moet ik ook nog even nazoeken.
Frazier beschrijft ook zo'n gebruik in Zuid-Amerika, nog veel duidelijker, omdat het is beschreven door getuigen.

Dat is in elk geval een reden voor demonisering.

Bedankt voor het op een chronologisch rijtje zetten van de bijbelse verhalen.

In 722 was het noordelijke koninkrijk van de joden al door de Assyriers schatplichtig gemaakt. In 701 was het beleg voor Jerusalem met alle goud dat de tempel rijk was, afgekocht. Wanneer zouden terugkomen? Hoe zouden de joden zich weer zo weerbaar kunnen maken als ze onder koning David geweest waren? Het scenario dat hogepriester Chilkia aan de jonge koning Josia had voorgelegd, was duidelijk: maak alle offerplaatsen en schrijnen en heilige hoogten met de grond gelijk en zorg dat alle offers alleen nog in de Tempel worden gebracht. Dat genereert een rijkdom waarmee een leger onderhouden kan worden. Josia als de nieuwe David!


Interessante zienswijze. Ik geloof niet zo in de bijbel als werkelijke geschiedenis. De geschiedenis is te vaak 'gerevisioneerd', misschien samen met de godsdiensthervormingen', om er historisch op te kunnen vertrouwen. Maar ik vind het gezichtspunt dat de hervormingen samengaan met een andere belastingstroom en het onderhouden van een leger wel interessant. Het komt in elk geval overeen met een opvatting die ik soms heb over godsdiensten: ze dienen vooral om belasting te innen van de gelovigen, en om de gelovigen oorlogen te laten voeren waar de religieuze machthebbers van profiteren. En het kost niks, je houdt ze gewoon als grote worst een verblijf in de hemel voor na de dood. Nou ja, het enige wat het kost is wat onderdrukking. Je moet wel een dictatuur in stand houden. :D

En de god van de Tempel wordt de Ene Ware God die geen enkele andere meer zal dulden. En al helemáál geen godin. Die moest uit alle macht gedemoniseerd.


Dat is zeker zo, maar dat staat toch op een of andere manier los van de oorlog. De Assyriers hadden een oorlogsgodsdienst waar iedereen u tegen zegt, en ze waren eeuwenlang de schrik van de regio. Maar ze vereerden een oorlogsgodin, namelijk Ishtar. Ishtar was tegelijk oorlogsgodin en godin van de seks.

Maar misschien ga ik tever terug in de tijd. Het verdwijnen en demoniseren van de godin gebeurde in stapjes. De Assyriers waren nog volledig 'polytheistisch', maar het demoniseren van 'de' godin gebeurde pas toen het monotheisme al een sterke beweging was.

Een politiek-economische uitvinding dus. Lag in de geest van de tijd, waarin de fragmentatie van de massa's met al die godheden economisch onwerkbaar was geworden. Binnen één millennium heeft het joodse prototype het christendom en de islam gebaard.


Het veroveren en eenmaken van culturen zal er ook wel mee te maken hebben. De Perzen bijvoorbeeld, tijdens en na de Babylonische ballingschap, probeerden ook invloed te hebben op de vorm van de godsdienst (zie bv bijbelboek Ezra).

Ik vind wat je schrijft interessant, maar moet er nu vandoor. Ik zal proberen er nog over te denken. Er lopen een aantal dingen door elkaar, en ik doorzie het niet zo snel. Het belangrijkste hierbij zijn deze twee dingen. 1) het ontstaan van een godsdienst met maar 1 god, wat inderdaad te maken zal hebben met de steeds grotere maatschappijen, versus bijvoorbeeld de landen die uit een verbintenis van stadstaten samenhingen, met elk hun eigen goden. Daarbij worden andere goden gedemoniseerd, en ze verdwijnen. En 2) het verdwijnen van de godin. Er had bij wijze van spreke ook een god en een godin kunnen overblijven, maar zo was het dus niet.

Afijn, bedankt voor de interessante bijdrage, maar ik ga rennen, ik kom later terug. :lach2:
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor willy » za 01 apr , 2006 18:42

Chilkia zorgde voor een nieuw bijbelboek, Deuteronomium, dat “toevallig” gevonden werd en de razzia op de andere altaren en de heilige palen van Asjera kon beginnen (zie II Koningen 22 en 23).


Bonobo, waarom besluit gij dat er een nieuw bijbelboek (Deuteronomium) toevallig gevonden werd ? Nergens vindt ik daar een aanwijzing voor ? Niet in de Statenvertaling, niet in de Willibrordvertaling en niet in de Nieuwe bijbelvertaling ? In de bijgaande noten staat : vermoedelijk Deuteronomium, maar zelfs dan is het nog altijd geen nieuw bijbelboek.

24. En het geschiedde, als Mozes voleind had de woorden dezer wet te schrijven in een boek, totdat zij voltrokken waren;
25. Zo gebood Mozes den Levieten, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, zeggende :
26. Neemt dit wetboek, en legt het aan de zijde van de ark des verbonds des HEEREN, uws Gods, dat het aldaar zij ten getuige tegen u. (Deuteronomium 31:24-26)

8. Toen zeide de hogepriester Hilkia tot Safan, den schrijver : Ik heb het wetboek in het huis des HEEREN gevonden; en Hilkia gaf dat boek aan Safan, die las het. (II Koningen 22:8)

7. Hij stelde ook een gesneden beeld van het bos (1), dat hij gemaakt had, in het huis waarvan de HEERE gezegd had tot David, en tot zijn zoon Salomo : In dit huis, en in Jeruzalem, die Ik uit alle stammen van Israel verkoren heb, zal Ik Mijn Naam zetten in eeuwigheid. (II Koningen 21:7)
(1) Hetwelk van den koning Manasse in den tempel gesteld was. (Dit is mogelijk een Asjerapaal maar dat staat er niet, wel in de Willibrordvertaling, er staat "beeld van het bos" ?)

13. De hoogten ook, die vooraan Jeruzalem waren, dewelke waren ter rechterhand van de berg Mashith, die Salomo, de koning van Israel, voor Astoreth (2), het verfoeisel der Sidoniers, en voor Kamos (3), het verfoeisel der Moabieten, en voor Milchom (4), den gruwel der kinderen Ammons, gebouwd had, verontreinigde de koning. (II Koningen 23:13)

(2) Astoreth, Deze naam met de twee volgende, Kamos en Milchom, zijn namen van afgodische beelden.
13. Want zij verlieten den HEERE, en dienden de Baal en Astharoth. (Richteren 2:13)

(3) Kamos
7. Toen bouwde Salomo een hoogte voor Kamos, het verfoeisel der Moabieten, op den berg, die voor Jeruzalem is, en voor Molech, het verfoeisel der kinderen Ammons. (I Koningen 11:7)

(4) Milchom
21. En van uw zaad zult gij niet geven, om voor den Molech door het vuur te doen gaan; en den Naam uws Gods zult gij niet ontheiligen; Ik ben de HEERE! (Leviticus 18:21)

5. Maar alzo zult gij hun doen : hun altaren zult gij afwerpen, en hun opgerichte beelden verbreken, en hun bossen zult gij afhouwen, en hun gesnedene beelden met vuur verbranden. (Deuteronomium 7:5)

21. Gij zult u geen bos planten van enig geboomte, bij het altaar des HEEREN, uws Gods, dat gij u maken zult.
22. Ook zult gij u geen opgericht beeld stellen, hetwelk de HEERE, uw God, haat. (Deuteronomium 16:21-22)

Alle citaten uit de Nederlandse Statenvertaling

Voor diegene die zich afvragen waarom ik de voorkeur aan de Statenvertaling geef, heel eenvoudig, bij elke nieuwe uitgave wordt er weer met de tekst gesjoemeld, zogezegd om hem leesbaarder te maken, maar in werkelijkheid om betwistbare woorden, indien mogelijk aan te passen aan het kerkendom

willy
willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor RoyJava » zo 02 apr , 2006 21:37

Wat wil dit zeggen? Heeft de slang ook het eeuwige leven? Is het misschien een soort tegenhanger van de bijbelse god? Kortom veel vragen!

Ik heb eerlijk gezegd niet zo’n zicht (ook nog niet gaan zoeken) op andere culturen, welke rol de slang daar vervult?

Bijzonder interessante topic over de Slang, in het Verre Oosten (en met name in Indonesië) een en hetzelfde woord voor draak/slang = naga. Slangenverering moet ooit typisch Indiaas geweest zijn, en vraag me af, of dit overgebracht is naar Egypte (met de Typhon-Seth en Isis mythen) en het Midden-Oosten (de Bijbelse versie), of andersom.

De Naga speelt in India en meerdere delen van het Oosten een geliefde rol, en niet valsaardig, of zelfs boosardig, en kan me de vraag van Brunetti goed voorstellen. In India worden er ong. 8 beroemde vormen van de Naga genoemd, wo. Sesha (zoals Willy vernoemde, zie quote), Vasuki, de Slangenkoning die het "Karnen v/d Oceaan" mogelijk maakte en daarmee de Godin Lakshmi opriep, Manasadevi, de Slangenvorstin, en Ananta die de "eindeloze slang is die de wereld omcirkelt".

Sesha : sanskriet

Ananta, the great Serpent of Eternity, the Couch of Vishnu; the symbol of infinite Time in Space.
In the exoteric beliefs Sesha is represented as a seven-headed cobra; the former the king of the nether world, called Pâtâla, the latter the carrier or support of Vishnu on the Ocean of Space.

Zowel Vasuki als Ananta worden toch ivm. de Brahmanen genoemd en wel door Vishnu, Kreshna en Shiwa. Arjunaga werd door de Boeddha genoemd, en zou tot de zg. Naga-mensen behoord hebben. Hierdoor wordt het patriarchale aspect natuurlijk doorgevoerd, waardoor het vrouwelijk aspect reeds is verduisterd.

Vreemd genoeg hoort men bijna niets over de . Dat zouden vrouwelijke priesteressen geweest zijn, die kennis en wijsheid overdroegen. Of deze werkelijk bestaan hebben ???
>>> in Zuid-West India kent men bij de Malayali Brahminen, een priesterafdeling van KERALA, nog het zeldzaam-voorkomende fenomeen van vrouwelijke Brahminen, Brahma-priesteressen of de Antherjanams. D.i. het beroemde centrum voor pelgrims die de populaire vorm van Nagaradhana ( Slangen-verering ) nastreven. De AMMA ( = Moeder ) van Mannarasala is de belangrijkste cult-figuur op dit gebied. Niemand weet hoe ver terug-in-tijd deze hele besloten gemeenschap van vrouwelijke priesteressen gaat, ook daar het de vrouwen verboden wordt hun rituelen en ceremonieën naar buiten te brengen. Toch worden de Antherjanams -priesteressen een absolute waarde toegekend in hun levenshouding en is de Moederpriesteres een geliefde bron voor hulp ...

Het betreffende woord voor "bron" in de Kashmir-taal is "naga", want Naga's worden verondersteld de vroegste manifestaties van leven te zijn. Dat verwijst naar het geologische aspect van deze gebieden, waar het water ingedamd lijkt tussen de hoge bergen. De glooiende dalen met hun pracht zouden hierdoor de gelegenheid verkregen hebben te zijn ontstaan, waar de Naga's zorg voor droegen. De term "naga" ( = "bron ) was "chesmah" en "negin" betrof een kleinere bron. Natuurlijke bronnen zijn de belangrijkste oorzaak voor al het Kashmir-water, zoals de Vitasta/Jhelum haar oorsprong heeft uit een bron bij Verinag en de grootste delen van het dal voorziet van water (zie link )

Deze figuur heeft een vrouwelijk bovenlichaam en het onderlichaam van een slang. Verschillende associaties met de sexuele daad veronderstellen dat er een slang uit de genitalieën van de vrouw kwam, en er bestaan beeldjes van de Godin Kali en Durga met deze voorstelling. Ook op Bali worden ze nog aangetroffen, waarvan een "uitleg" te ver door zou voeren voor deze topic.

Java kent een eigen slangenvrouw in de vorm van , een wezen uit de diepten der oceaan (en wel eens de dochter van de Javaanse Zuidzee Godin genoemd) die alle rijkdommen v/d aarde je doen toekomen, ... echter in ruil voor de ziel ...

De Ourobouros wordt in India vereenzelvigd met de Kundalini, hoewel de Ourobouros een Grieks woord is, niet? Toch komt deze ook voor in Chinese berichten (oa. in de alchemie). En samen met Loki komt de Slang in de Noorse mythen terug in de Midgaardslang, misschien nieuwe perspectieven?

Groet Roy
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor RoyJava » zo 02 apr , 2006 22:25

Behoor tot diegenen die zich idd. afvragen hoe de slang aan zijn gesplitste tong is gekomen, zowel in de evolutie als in de mythen.

Doch er blijken weinig mythische bronnen, dan enkel de Chinezen de soms geel-oranje gekleurde tong van de draak/varaan aanzien voor het vuurspuwen, en deze beschouwen als een vuurspuwend wezen met zijn vlammende tong.

Ben ooit op de Indonesische Komodo-eilanden geweest en heb een lezing gehouden die aansloot over de Komodo, met de Chinese Quan-Yin op de Draak (en andere Godinnen). De Komodo is nl. beroemd geworden als de nog lévende draak, een monsterlijk schítterend reptielwezen, dat idd. een geel-oranje gevlamde tong heeft (deze zou model gestaan hebben voor de Chinese Draak). Daar kan deze mee ruiken, proeven, voelen ed. en zelfs sexuele opwinding verkrijgen. Doch bijzonder is dat de tong zich op een dusdanige manier heeft ontwikkeld, dat deze een zeer gering aantal voltage kan voelen, of trillingen kan opvangen.

Op die manier moeten de klieren rondom de neus eveneens zich op deze manier ontwikkeld hebben, waardoor elke gids op de Komodo-eilanden enkel met een gevorkte stok dit enorme dier op afstand kan houden (zie link). Heel opmerkelijk!

Men heeft wel eens geopperd dat het wichelroeden hier vandaan zou zijn gekomen ... groet Roy







RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor willy » ma 03 apr , 2006 11:08

Afbeelding Afbeelding

ISIS, la déesse Egyptienne, décrite avec une queue de serpent à l’époque gréco-romaine.

ISIS & OSIRIS, statue de bronze de l’époque gréco-romaine montrant les queues de serpent entrelacées. D’après Robert Temple's: "The Sirius Mystery", 1997, Fig. 31).

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

slang

Berichtdoor Xapphire » di 04 apr , 2006 10:52

Dag beste,

De slang ...
Ik vind de slang een intregerend dier,de kronkels, het wurgen, het gif.
De lepe slang, niet echt goede eigenschappen maar iets moet niet goed zijn om intregerend te zijn....
In de Chinese Horoscoop ben ik een slang (geboren in 1989) :smile:,
Een Aard-Slang als ik het niet mis heb...
In de slangenmythologie vindt ik het klassieke verhaal van Medusa (tot nu toe) het beste, alhoewel het verhaal van de bacchae ook mooi lijkt. Hier zal ook verder op zoeken.

Je had ook nog een slang die in zijn eigen staart bijt, een ouroboros , en de Noorse Jorgmungandr

Groetjes Xapphire
Xapphire
 
Berichten: 32
Geregistreerd: wo 27 jul , 2005 21:16

Berichtdoor willy » di 04 apr , 2006 10:54

Zo… opgeruimd staat netjes. In de rest van de bijbel is er geen sprake meer van de slang. Wat heeft dit beest toch gedaan om dit te verdienen? Wat stelt dit beest toch voor om enerzijds zo’n belangrijke rol te spelen in het bijbels scheppingsverhaal maar anderzijds nooit meer ter sprake te komen?

Brunetti : Tue 22 Mar , 2005 11:05


Slang komt voor in 45 verzen :

Genesis : Hoofdstuk 3 Verzen 1, 4, 13, 14 : Hoofdstuk 49 Vers 17
Exodus : Hoofdstuk 4 Verzen 3, 4 : Hoofdstuk 7 Verzen 9, 10, 12, 15
Numeri : Hoofdstuk 21 Verzen 8, 9
2 Koningen : Hoofdstuk 18 Vers 4
Job : Hoofdstuk 26 Vers 13
Psalmen : Hoofdstuk 58 Vers 5 : Hoofdstuk 91 Vers 13 : Hoofdstuk 140 Vers 4
Spreuken : Hoofdstuk 23 Vers 32 : Hoofdstuk 30 Vers 19
Prediker : Hoofdstuk 10 Verzen 8, 11
Jesaja : Hoofdstuk 11 Vers 8 : Hoofdstuk 14 Vers 29 : Hoofdstuk 27 Vers 1 : Hoofdstuk 30 Vers 6 Hoofdstuk 66 Vers 25
Jeremia : Hoofdstuk 46 Vers 22
Amos : Hoofdstuk 5 Vers 19 : Hoofdstuk 9 Vers 3
Micha : Hoofdstuk 7 Vers 17
Wijsheid : Hoofdstuk 17 Vers 9
Wijsheid van Jezus Sirach : Hoofdstuk 21 Vers 2 : Hoofdstuk 25 Vers 15
Toevoegingen aan Daniël : Inleiding
Het evangelie volgens Matteüs : Hoofdstuk 7 Vers 10 : Hoofdstuk 10 Vers 16
Het eerste boek van Lucas : Hoofdstuk 11 Vers 11
Het evangelie volgens Johannes : Hoofdstuk 3 Vers 14
Het tweede boek van Lucas : Hoofdstuk 28 Vers 5
De tweede brief aan de Korintiërs : Hoofdstuk 11 Vers 3
Openbaring van Johannes : Hoofdstuk 12 Verzen 9, 14, 15 : Hoofdstuk 20 Vers 2

Concordantie van de Willibrordvertaling & de Nieuwe bijbelvertaling

Etana

Tafel II laat ons kennismaken met de adelaar en de slang die in een populier wonen in de schaduw van de troonsverhoging. De twee spreken af om de scheidslijnen die door Sjamasj getrokken zijn niet te overschrijden en ze leven een tijdlang in harmonie. Om de beurt vangen zij prooi voor zichzelf en hun jongen. Als de jongen van de arend eenmaal groot en volwassen geworden zijn veranderd dat :

De arend beraamde kwaad in zijn hart,
Beraamde boosheid in zijn binnenste,
En besloot de jongen van zijn vriend op te eten.

Henrietta McCall : Mesopotamische mythen
willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor willy » wo 05 apr , 2006 11:48

Heuvel van de Grote Slang

Afbeelding

Heuvel van de Grote Slang in Adams County, Ohio. In de wetenschappelijke literatuur heeft ze de naam “Slangenheuvel”. Het serpent is allesbehalve wat men zich gewoonlijk onder een heuvel voorstelt.

Het lijf is 0,9 m hoog en kronkelt zich op een hoogte van 46 m boven de waterspiegel naar een bocht in een stroompje dat Bush Creek wordt genoemd. De Slang is ontstaan in de 1e eeuw v. C. en heeft een lengte van 405 m. De bek is geopend en lijkt bezig met het verslinden van een ei. Er zijn geen botten of artefacten opgegraven; wel zijn er wat stenen gevonden, gebruikt om de contouren van de reuzenslang aan te geven, waarna het lijf werd gevormd uit klei uit het lager gelegen dal.

Thaddeus Cowen van de Kansas State University heeft het geheel proberen te interpreteren. Volgens hem geven vele van de Indiaanse “aardhopen” enorme sterrenbeelden weer.

Zo zou de Slangenheuvel een model van het sterrenbeeld Kleine Beer zijn. In het centrum van de tot een spiraal gekronkelde staart bevindt zich dan de poolster. Legt men een schema van de Kleine Beer over een tekening van de Slang van Ohio, dan is de gelijkenis inderdaad opvallend. Alle sterren bevinden zich dan op de contouren van het slangenlichaam.

Het is één van de vele plaatsen die geassocieerd worden met oude kennis, geïdentificeerd door het symbool van de slang. De nabij gelegen conische heuvels bevatten graven en karakteristieken van pre-historische Adena-mensen (indianen). 800 Voor Christus tot 100 na Christus.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor RoyJava » do 06 apr , 2006 15:59

...de adelaar en de slang
Henrietta McCall : Mesopotamische mythen

Wat gaaf, dat je de Mesopotamische mythe over de adelaar en de slang hier neer hebt gezet, Willy.

De Garuda is beroemd in Indonesië, en stelt de adelaar voor. De overlevering gaat over de mythische Naga's, en wel de 2 super Naga's die de enorme serpenten van de Onderwereld voorstellen. Zij hielden de Adelaar in gevangenschap, die op een gegeven moment ontsnapte en naar de Hemelen vloog ...

Daar stal hij het heilige "Tirta Amertha", ofwel het levenselixer van onsterfelijkheid. Nu bevond hij zich op het zelfde niveau van de Goden die behoorlijk onder de indruk raakten van de Adelaar Garuda. Daarop werd hij het voertuig van Dewa Wishnu, die nu heen en weer kon reizen tussen Hemel en Aarde ...

Er wordt wel eens beweerd, dat de adelaar eerst in vrede leefde met de slang. Maar door de verwijdering van Boven- en Onderwereld raakten zij in strijd, en deze mythe zou eveneens bij de Indianen verteld worden. Ook wordt beweerd, dat de magie en mystieken van allerlei oude gebruiken en tradities "onder de grond" gingen, toen het "licht" bij de mens werd gebracht door de Zoon van God ... (denk maar aan Lucifer, Prometheus, en zelfs de Jezus figuur...).

Vooral op Bali wordt deze Garuda mythe in ere gehouden en komt voor bij de crematie torens. Uiteraard is Garuda in geheel Indonesië bekend van de vliegmaatschappij Garuda, die over de hele wereld vliegt met uitzondering van Holland sinds een paar jaar gelee :cry:

groet Roy
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor willy » do 06 apr , 2006 16:52

Quetzalcoatl

Afbeelding

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor willy » di 11 apr , 2006 16:36

The caduceus

Two serpents on a eagle winged stick is one of the most ancient of symbols. This was originally the symbol for the Sirian-Anunnaki Creator God, Enki. The Savior God of Noah (Utnapishtim). The symbolism in the caduceus reflects the Kabbalah Tree of Life.

It has been theorized, this symbol was derived from sightings of eagles carrying away poisonous snakes in its beak.

Afbeelding

Op een vaas uit Gudea



willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor RoyJava » di 11 apr , 2006 18:02

Two serpents on a eagle winged stick is one of the most ancient of symbols. This was originally the symbol for the Sirian-Anunnaki Creator God, Enki. The Savior God of Noah (Utnapishtim). The symbolism in the caduceus reflects the Kabbalah Tree of Life.

De "caduceus"... en de "esculaap",... via via weer één stapje verder, en een tweede, die een link kan betekenen tussen Oost en West:


Een aantal medische organisaties gebruiken als embleem wat genoemd wordt de caduceus. Dit woord vindt zijn oorsprong in het Sanskriet kàrù dat ‘zanger’, ‘dichter’ betekent. Het Dorische Grieks hernam het woord onder de vorm van ‘kerux’, ‘heraut/officiële boodschapper’. Daarvan werd het Griekse woord ‘kerukeion’, de herautenstaf, het embleem van de boodschapper, afgeleid.

De caduceus was de magische staf van de Griekse god Hermes (Mercurius bij de Romeinen). Het was een universeel symbool, gevonden ook in Egypte, Mesopotamië en Indië, waar het altijd vrede, harmonie en evenwicht symboliseerde. Over de precieze betekenis en oorsprong ervan lopen de historische(?), mythische, … interpretaties uiteen.

De caduceus bestaat uit een gladde staf waarrond zich 2 slangen naar boven winden met bovenop 2 vleugels. Het was het symbool van de handel, de welsprekendheid en de communicatie en ook dat van wijsheid, macht en autoriteit. De staf beschermde diegene die hem droeg. Hermes was de Griekse god van de wegen, de reizigers, de kooplieden, de handel, de welsprekendheid en alles waarbij behendigheid en list te pas kwam. Als god van de koophandel waarbij overleg en slimheid vereist zijn was hij zelfs de beschermer van de dieven en de bedriegers. Zijn karakter was vriendelijk, hij was de mens goed gezind. Hij was ook de patroon van de dieren, kudden, herders en planten. Als beschermer van de kudden was Hermes ook een wind-, lucht- en weergod.

Daarnaast leidde Hermes de overledenen naar de onderwereld, de hades, en was hij ook bekend als boodschapper van de goden aan de sterfelijken, als brenger van informatie dus.
Zo werd Hermes’ staf in de 16de en 17de eeuw het symbool van de drukkers; zij gaven eveneens berichten door. Het was toen een louter handels- en communicatieprobleem.

Pas in de 19de eeuw begon in de Verenigde Staten een bekende uitgever van medische literatuur de caduceus nadrukkelijk te gebruiken op zijn boeken. Hierdoor ontstond een associatie tussen de geneeskunde en de caduceus. In 1856 werd het gekozen tot embleem van de U.S. Marine Hospital Service en in 1871 tot dat van de Public Health Service. Wanneer het medisch korps van het leger van de Verenigde Staten in 1902 de caduceus officieel als logo invoerde ter vervanging van het kruis werd de caduceus het vaste symbool van de geneeskunde in plaats van het symbool van communicatie en wijsheid.

Maar aangezien de relatie met Hermes de caduceus associeerde met de dood, listigheid en weelde aanvaardden vele (Amerikaanse) artsen dit symbool niet. Organisaties zoals de “American Medical Association” kozen de esculaap als symbool. Over het algemeen keerden de meeste artsen- en patiëntgerichte organisaties over de hele wereld zoals bv. de World Health Organisation (WHO) terug tot het “juiste” en traditionele symbool : de esculaap.

Dit symbool wordt echter vaak door een historisch moeilijk te achterhalen verwarring van beide symbolen aangeduid met het woord “caduceus” en ook omgekeerd.

De esculaap is een staf waarrond zich (slechts) één (heilige) slang kronkelt. Dit symbool gaat terug tot de Griekse mythologie. Het was het symbool van Asklepios (Lat. Aesculapius), de Griekse god van de geneeskunde.

Asklepios was wellicht een bekwaam arts die rond 1200 v. Chr. in Griekenland werkzaam was. Hij wordt vermeld in de Ilias, een epos over de Trojaanse oorlog. Op basis van opgravingen en wetenschappelijk onderzoek wordt deze oorlog traditioneel gedateerd in de 12de eeuw v. Chr, dus zo’n 500 jaar vóór Homeros (8ste eeuw v. Chr.), de dichter aan wie de Ilias wordt toegeschreven. Door mythe en legende werd Asklepios uiteindelijk vrij laat (5de eeuw v. Chr.) vergoddelijkt als de Griekse god van de geneeskunde.

Wellicht genoot hij aanvankelijk een lokale verering als heros, dus als mens, in de Thessalische stad Tricca waar waarschijnlijk zijn oudste cultusplaats was.
Er ontstonden medische scholen die dikwijls verbonden waren aan tempels, de Asklepieia, opgedragen aan de god Asklepios. Deze waren zeer belangrijk in de Griekse wereld. De bekendste en drukst bezochte was deze van Epidaurus dat eeuwenlang een befaamd geneeskundig centrum was. In 420 v. Chr. Kreeg Asklepios een heiligdom in Athene op de zuidhelling van de Akropolis in de nabijheid van een bron. Zieken geloofden dat zij konden genezen door in deze tempels te slapen. Omdat de tempelslaap werd ingeleid door een zuiverend bad, verrezen de geneeskundige centra vaak in de buurt van heilige bronnen. De patiënten bezochten de tempels, brachten offers ter ere van Asklepios en werden behandeld door de priesters-genezers, de Asklepiaden, die verbonden waren aan deze tempels. De priesters-artsen kenden de heilige geheimen der geneeskunst die zij van vader op zoon doorgaven.

In deze Griekse hospitaal-tempels, die later ook door de Romeinen gebouwd werden, werden onschadelijke slangen, esculaapslangen, gehouden. Het waren heilige dieren. Zij waren één van de symbolen van de gezondheid in de oudheid. Deze slangensoort, de Elaphe longissima, behoorde tot de familie van de Colubridae. Ze hadden een bruine rug met een streepje van een donkerdere kleur achter de ogen. Hun buik was geel- of witachtig en ze hadden een soort gekartelde schubben die zich gemakkelijk vastzetten op ruwe oppervlakken waardoor deze slang speciaal geschikt was om in bomen te klimmen.

Tijdens een verwoestende pestepidemie die het oude Rome teisterde, brachten de Romeinen volgens de overlevering de god van de geneeskunde in de gedaante van een reusachtige slang uit het Griekse Epidaurus naar hun stad waarop de plaag onmiddellijk ophield.

De slang is een dier waarvan de symboliek zeer oud is en veel tegenstrijdigheid vertoont. In veel archaïsche culturen wordt hij als symbool van de onderwereld en het dodenrijk opgevat, vermoedelijk omdat hij in het verborgene leeft en in holtes wegkruipt, maar ook wegens zijn vermogen zich door een jaarlijkse vervelling schijnbaar te verjongen. De symboliek van de slang werd altijd geassocieerd met de idee van zowel leven als dood. Het dier kan zowel onheil als genezing brengen. Het gif van de slang leidde tot de dood maar toegediend in kleine hoeveelheden (ook nu nog) kan slangengif een geneesmiddel zijn.

De verklaring van de esculaap als medisch symbool schuilt wellicht in de associatie van de slang met de staf. De slang symboliseerde het geneesmiddel terwijl de staf de boom des levens symboliseerde, het leven dat de arts met geneesmiddelen probeerde te redden. De staf en de stok zijn symbolen van autoriteit, macht en waardigheid. In ruime zin zijn stokken en staven van vegetale oorsprong en alsdusdanig symbolen van de onstuitbare vitaliteit van de natuur.

De voorstelling van de caduceus is heel oud. Zij werd reeds gevonden op de drinkbeker van koning Gudea uit Babylonië (begin 3de millenium v. Chr.) waarop de god Ningizzida wordt voorgesteld in de vorm van een staf met twee slangen eromheen.
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor RoyJava » di 11 apr , 2006 18:07


De esculaap of aesculaap is een oud Grieks symbool dat staat voor de geneeskunde. Het symbool bestaat uit een staf waarom zich een slang heenwikkelt. Soms wordt de staf met twee slangen afgebeeld die elkaar aankijken (caduceus).

Het woord esculaap verwijst naar de Griekse god van de geneeskunde, Asklepios (Latijn: Aesculapius). Deze god kreeg les in de geneeskunde van de centaur Cheiron.

De slang staat in de esculaap symbool voor de genezing, omdat dit dier zijn huid kan afwerpen, hetgeen staat voor herboren worden en genezing.

De esculaap wordt bijvoorbeeld gebruikt in het logo van de World Health Organization, maar wordt ook in Nederland (steeds minder) door artsen gebruikt als sticker op de voorruit van hun auto.

Bijbel
Een soortgelijk symbool, de Nehustan, komt in de bijbel voor en werd gebruikt voor het genezen van een slangenbeet. In de Statenvertaling staat hierover (Numeri 21:8-9)

En de HEERE zeide tot Mozes: Maak u een vurige slang, en stel ze op een stang; en het zal geschieden, dat al wie gebeten is, als hij haar aanziet, zo zal hij leven.

En Mozes maakte een koperen slang, en stelde ze op een stang; en het geschiedde, als een slang iemand beet, zo zag hij de koperen slang aan, en hij bleef levend.

In 2 Koningen 18:4 werd dit symbool Nehustan genoemd door Hizkia, die het ook vernietigde:
...en hij verbrijzelde de koperen slang, die Mozes gemaakt had, omdat de kinderen Israels tot die dagen toe haar gerookt hadden; en hij noemde haar Nehustan.

Egypte
In het oude Egypte werd een ander symbool gebruikt voor de geneeskunde, namelijk het oog van Horus, de Egyptische god van de geneeskunde. Dit symbool komt nog steeds terug in de grote gekrulde letter R die een arts op een recept zal aanbrengen.


De kerykeion of caduceus (Latijn: afgeleid van het woord caduceator, wat heraut of onderhandelaar betekent) is een zgn. herautenstaf, en in de Griekse mythologie in het bijzonder de staf van de god Hermes. De staf is door twee slangen omwonden, en vaak bekroond (als verwijzing naar Hermes) met twee vleugels. Later komt ook wel een Franse lelie voor op de staf.

Oorspronkelijk was de staf eigendom van Apollo. Hermes gold als de uitvinder van veel dingen, zo ook van de lier. Toen de jonge Hermes in zijn geboortestreek de vlakbij grazende kudde van Apollo stal, maar betrapt werd, bood hij ter verzoening zijn lier aan Apollo aan. Daarop zou Apollo hem zijn staf gegeven hebben.

Symbolische betekenis
De caduceus symboliseert als geheel vrede, bescherming en genezing, en wordt (vooral in de V.S.) tot op heden gebruikt als medisch symbool (al gaat dit gebruik voorbij aan de dieperliggende alchemistische symboliek van Eenheid, zoals hieronder beschreven). De slangen staan voor alle tegengestelde principes die een rol spelen in het manifeste universum: mannelijk/vrouwelijk, zon/maan, ziel/geest of in alchemistische termen: Sol/Luna en zwavel/kwik.

De staf zelf staat voor de as tussen de hemel en de aarde, boven en beneden.

De eventuele vleugels, kroon of Franse lelie staan respectievelijk voor transcendentie, goddelijke autoriteit en drie-eenheid.
De caduceus in zijn geheel symboliseert, behalve de eerder genoemde vrede, bescherming en genezing, vooral de Eenheid, die bereikt wordt door de verzoening van de tegendelen.

De caduceus wordt niet alleen gebruikt in de alchemie, maar ook bijvoorbeeld in de Indiase yoga (alchemie wordt ook wel de westerse yoga genoemd).
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor willy » wo 12 apr , 2006 18:12

Roy, heel mooie uitleg over caduceus en esculaap, maar toch mis ik er iets in, en dan nog wel de voorganger van Asclepios, namelijk, Imhotep of Imouthes op zijn grieks. Ik ga proberen dat even recht te zetten, niet kwalijk nemen, a.u.b.

The Caduceus vs the Staff of Asclepius (Asklepian)

Afbeelding

Mercury (Hermes) & merchant approach disapproving Asclepius (Physician) and the naked Graces (Meditrine, Hygeia and Panacea)
[Engraved from an original in the then Museum Pio Clemens in Rome Galerie Mythologique, Recueil de Monuments by Aubin Louis Millin, Paris 1811.]

Asclepius dealt with patients - merchants make deals with clients
Asclepius is linked with a constellation of idealistic medical ideas
Hermes is linked with hermetic occultism
Mercury is identified with mercantile mercenary views



Imhotep 's werelds eerst bekende genie

Imhotep was de koninlijke adviseur van koning Zoser tijdens de derde dynastie van Kemet. Gezien als 's werelds eerst bekende multi genie, was Imhotep een architect, astronoom, fylosoof, dichter en medisch deskundige. Als architect is hij verantwoordelijk voor het ontwerpen van de trappen pyramide en het Saqqara gebouw. Tijdens zijn leven werd hij een reeks aan titels toegekend :
* kanselier van de koning van het lagere Kemet,
* de eerste na de koning van het hogere Kemet,
* Hoge priester van Heliopolis
* bestuurder van het Grote Paleis

Als medisch deskundige blijkt Imhotep de schrijver van de Papyrus rol van Edwin Smith, waarin meer dan 90 anatomische termen en 48 verwondingen worden beschreven. Dit is meer dan 2200 jaren voordat de Westerse vader der medicijnen, Hippocrates werd geboren.

Ongeveer 2000 jaren na zijn dood werd Imhotep door de inwoners van Kemet vergoddelijkt, en werd hij later bekend als Asclepius, de Griekse God van Medicijnen. Zijn naam Imhotep, oftewel Im-hotep, betekent Prins van Vrede.

Zijn tombe in de buurt van Memphis, veranderde in een heilige plaats waar menig pelgrim naartoe gaat op zoek naar heling.

Als fylosoof en dichter luidt één van Imhotep's meest herinnerde spreuken : "Eet, drink en wees blij, want morgen sterven wij allemaal"
Er zijn nog vele bronzen beelden, tempels en sanatoria's die zijn naam dragen.



Imhotep diende onder vier farao's gedurende Egypte’s derde dynastie. Hij is het bekendste als vizier van farao Djoser. Geboren als gewone man, werkte hij zich op tot de hoogste rangen. Hij ontwierp de trappiramide van Sakkara, en geldt als de eerste architect die bij naam bekend is. Hij was ook raadgever van de farao, de eerste schrijver van medische werken en hogepriester van de zonnegod Ra.

Imhotep werd beschouwd als zoon van de god Ptah. Tweeduizend jaar na zijn dood werd hij zelf tot god verklaard. Hij werd de god van de geneeskunde, en de Grieken stelden hem gelijk met Asclepius.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor willy » wo 12 apr , 2006 18:51

Van geschiedenis naar legende

De figuren in dit hoofdstuk zijn ieder, na hun dood, uit de geschiedenis verheven en tot legende omgevormd doordat zij het onderwerp werden van een cultus of een verhaal. Van elk van hen kan het archeologische bewijs worden geleverd dat zij werkelijk bestaan hebben.

Imhotep

Imhotep was de architect van het complex van de trappiramide van koning Djoser (2630-2611 v.C.) in Sakkara; de grandeur van dit ontwerp is nooit geëvenaard en het was het eerste kolossale stenen bouwwerk dat ooit werd opgericht. De vorm van de piramide suggereert een gigantische stenen trap waarlangs de monarch naar de hemel kan opstijgen. De omringende gebouwen dienden oorspronkelijk als tempel voor de koningscultus en als paviljoenen en schrijnen voor de eeuwigdurende viering van de jubilea van Djoser. Een kalkstenen buste die overgebleven is van een verloren gegaan standbeeld van koning Djoser (die op zijn monumenten Netjeri-Chet genoemd wordt) draagt de namen en titels van Imhotep :

Drager van het zegel van de koning van Beneden-Egypte, hij die dicht bij het hoofd van de koning staat [de vizier], Leider van het Grote huis, Koninklijke vertegenwoordiger, Hogepriester van Heliopolis, Imhotep, de timmerman en de beeldhouwer...

Aan de hand van stenen kruiken, die in de galerijen dertig meter onder de piramide ontdekt werden, kunnen we de titel “Voornaamste Priester-Voorlezer” nog toevoegen. Zo te zien behoorden dus de hoogste geestelijke en seculiere functies in de Egyptische regering aan Imhotep.

Imhotep was niet alleen architect van het genoemde piramidecomplex maar ook van een heiligdom voor de zonnegod in Heliopolis, dat door Djoser werd ingewijd en waarvan nu alleen nog maar fragmenten van fraaie reliëfs bestaan. Zijn naam is ook gevonden in een krabbel op de binnenmuur van de onvoltooide piramide van koning Sechemchet (2611-2603 v.C.), de opvolger van Djoser. Dit is het laatste historische teken dat Imhotep naliet en we kunnen dus aannemen dat hij ongeveer 4600 jaren geleden stierf.

Om zijn reputatie als ervaren architect werd hij door de schrijvers van Egypte beschouwd als de meest vooraanstaande beoefenaar van hun vak. Hij werd beschouwd als een bron van intellectuele inspiratie en een aantal spreuken met wijze leefregels werden in zijn naam aan het papyrus toevertrouwd. Een verwijzing naar hem vinden we in een compositie bekend als het "Lied van de Harpspeler", de fraaiste kopie staat op Papyrus Harris 500 in het British Museum :

Ik heb de woorden gehoord van Imhotep en Hordedef [een zoon van koning Cheops] wier gezegden dikwijls worden aangehaald - en in welke staat verkeren hun monumenten nu? De muren zijn kapotgeslagen en hun plaatsen zijn verdwenen, alsof ze nooit hadden bestaan.

Als het lied oorspronkelijk geschreven is tijdens de regering van een koning genaamd Intef, zoals de inleiding beweert, dan zou het grafmonument van Imhotep al verwaarloosd of verloren gegaan zijn geweest tegen 2000 v.C. Maar zijn naam leefde voort in zijn geschriften zoals blijkt uit een ander document, dat eveneens in het British Museum bewaard wordt. Het wil de beroepsschrijvers prijzen en doet dat in welgekozen bewoordingen die de onsterfelijkheid van de literatuur laten zien :

Een boek heeft meer waarde dan het huis van een bouwmeester of een graftombe in de westelijke woestijn... Bestaat er tegenwoordig iemand als Hordedef? Bestaat er iemand als Imhotep?... Die wijze mannen die de toekomst voorspelden... Ze zijn heengegaan en hun namen vervagen uit het geheugen - maar hun geschriften houden hen in herinnering.

Door een verandering in de psychologische visie van de Egyptenaren op de status van Imhotep werd op een bepaald moment zijn belang als wijze zodanig opgewaardeerd dat men zijn geboorte ging toeschrijven aan de tussenkomst van een van de belangrijkste goden. Imhotep werd : “Zoon van Ptah”, de scheppergod van Memfis. Deze was als god van de ambachtslieden bijzonder geschikt om de vader te zijn van een nakomeling die om zijn vaardigheid als beeldhouwer beroemd was.

Vanaf het Saïtische tijdperk (26e dynastie) is er ruimschoots bewijs van een sterke cultus rond Imhotep, zoon van Ptah, in Memfis en Sakkara. Er zijn honderden bronzen beelden van hem in een iconografie die zijn wijsheid en goddelijke afkomst subtiel benadrukt. Hij wordt zittend afgebeeld met een papyrusrol op zijn knieën, draagt een kapje op zijn hoofd en een lang linnen gewaad. De papyrus staat wellicht voor de bronnen van kennis die de schriftgeleerden in het “Huis van Leven” bewaarden.

Het hoofddeksel verbindt Imhotep met Ptah en het priesterlijke linnen gewaad is het symbool van zijn godsdienstige zuiverheid. Zijn belangrijkste tempel was in Noord-Sakkara, een kleiner heiligdom stond in Memfis, ten zuidwesten van de belangrijkste tempel van Ptah. Tegen het Ptolemeïsche tijdperk had zijn cultus zich naar het zuiden verspreid tot in Thebe, waar zijn eredienst gevierd kon worden in de tempel van Ptah in Karnak.

Tijdens de regering van de Romeinse keizer Tiberius werd een uitvoerige lofzang aan Imhotep gebeiteld in de vierde poort voor zijn tempel. In Thebe deelde hij de eer met Amenhotep, zoon van Hapoe, de eveneens tot godheid geworden : “Leider van alle Koninklijke Werken” tijdens de regering van farao Amenhotep III (1403-1365 v.C.). In de tempel van Deir el-Medina in westelijk Thebe wordt Imhotep afgebeeld met zijn mythische moeder Chredoe'anch, in de vermomming van de godin Hathor. Om het heilige drietal, waarvan de Egyptenaren zo veel hielden, vol te maken krijgt hij een vrouw die “Zuster van God”, Renpet-nefret, heet.

Toen de cultus zich verbreidde werd meer en meer de nadruk gelegd op Imhoteps rol als vooraanstaand arts die gemakkelijk vereenzelvigd kon worden met Asklepios, de Griekse god van de geneeskunde. Dit element trad vooral op de voorgrond in het aan hem gewijde Ptolemeïsche heiligdom in westelijk Thebe, op het bovenste terras van de tempel van koningin Hatsjepsoet in Deir el-Bahari en tevens in de tempel van Hathor in Dendera, waar een lofzang aan Imhotep suggereert dat hij verbonden is met het sanatorium daar.

Ook elders vinden we pogingen om zijn goddelijkheid te benadrukken, zoals in een stad in de delta waar, op een manier die doet denken aan de hoge positie van de Heilige Maagd bij de vroege theologen, Imhoteps moeder Chredoe'anch voorgesteld wordt als nakomeling van een god, in dit geval Banebdjedet de heilige ram-god van Mendes.

De cultus van Imhotep werd een centraal punt voor gehuwde paren die een zoon wensten. Een goed voorbeeld van zijn voortplantingskracht is gebeiteld in wat wellicht de meest indrukwekkende stèle in de collectie van het British Museum is.

Het is de autobiografie van een vrouw die Taimhotep heette en geboren werd in 73 v.C., tijdens de regering van Ptolemaios XII Neos Dionysos. Toen ze veertien was trouwde ze met Psjerenptah, hogepriester van Ptah in Memfis. Driemaal achtereen beviel zij van een dochter. Samen baden Taimhotep en Psjerenptah om een zoon tot Imhotep, zoon van Ptah.

In een droom verscheen Imhotep aan Psjerenptah met een voorstel : ze zouden een zoon krijgen in ruil voor een aanmerkelijke verfraaiing van zijn tempel in Ankh-tawi (de begraafplaats in Memfis waar Imhotep begraven lag). Psjerenptah bestelde een gouden standbeeld en wijdde het aan het heiligdom van Imhotep, waarop Taimhotep zwanger werd van een zoon. Op het Feest van Imhotep in 46 v.C. werd Pedibast geboren. Maar het moederschap was van korte duur, want Taimhotep stierf in 42 v.C., dertig jaar oud. Het overige deel van de stèle bevat een roerende klaagzang over de onafwendbaarheid van de dood. Desondanks had de tussenkomst van Imhotep het leven van het echtpaar veranderd.

Door zulk direct ingrijpen van Imhotep, zoon van Ptah, bij het oplossen van menselijke, veelal medische, problemen was de populariteit van zijn cultus tot in de Romeinse periode verzekerd.

George Hart : Egyptische mythen
willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor willy » do 13 apr , 2006 16:14

The Legend of Ophiuchus and Serpens



This constellation along the southern horizon shows a giant holding a poisonous serpent while standing on the back of the scorpion. The star group actually includes two constellations that intersect each other, Ophiuchus and Serpens. When attempting to locate the constellation, draw an imaginary line from Antares to Vega and another from Altair to Arcturus. The intersection of the lines incorporate two stars that represent the heads of Ophiuchus and Hercules.

Mesopotamia: at about 3500 BC, Ophiuchus was in opposition to the sun on the night of the spring equinox as visible from a position of 35° north latitude. This is the position of the Euphrates River. The giant would have been symbolically triumphant over the lords of darkness as represented by Scorpius at his foot and Serpens in his hands. In 2700 BC, the serpent within this constellation aligned with the position of the celestial equator, changing direction where it intersected the meridian. The head of the serpent was on the zenith on the night of the equinox.

Greece: Apollo's wife Coronis was unfaithful to him while he was away at Delphi. She took as her lover Ischys. When he returned and learned of her infidelity from the crow Corvus, Apollo struck her dead and removed the child in her womb. The boy, Asclepius was given to the centaur Chiron to be raised and taught the mysteries of medicine. Asclepius became the greatest surgeon and healer of his time and learned to mix medicines from the poisons of snakes and plants. One of his mixtures caused the recently deceased to rise from the realm of Hades infuriating the god of the dead. Hades asked Zeus to stop Asclepius and he was struck down with a thunderbolt. In pity Zeus restored him to life making him an immortal. He was placed in the sky with a serpent as representative of his pharmaceutical talents.

Arabia: this constellation was combined with that of Hercules and called al-Raudah, the Pasture.
This area of the sky represented a shepherd, his dog and flock of sheep.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor RoyJava » za 15 apr , 2006 20:59

Dank Willy,... juist heel blij met je bijdrage, juist over Asclepios en de relatie van Imhotep. Elke overlevering is natuurlijk niet zomaar uit de lucht gegrepen, en dan zijn de linken heel interessant om andere perspectieven te kunnen openen, nogmaals dank hoor,

groet Roy
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor els » zo 16 apr , 2006 11:21

Beste Willy, bedankt voor de interessante artikelen en de prachtige afbeelding. Ik heb de grote afbeelding hierboven even verwijderd en vervangen voor een link, omdat hij te breed is voor mijn beeldscherminstellingen, waardoor de pagina onleesbaar werd.

Als ik weer wat tijd over heb, zal ik hem vervangen voor een kleinere afbeelding.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor willy » di 18 apr , 2006 14:09

De Regenboogslang

Afbeelding

De inboorlingen van Australië bevolken het eiland sinds meer dan 40.000 jaar. Zij hebben dus de oudste tradities van de wereld en zij duren nog in bepaalde gebieden voort.

In hun legenden, spreken zij over een regenboogslang die alles geschapen zou hebben : de mensen, de zon en de hemel. Maar de goden stelden zich de vraag : zouden de mensen beter op de aarde, in de zee of in de zee en op de aarde moeten leven?
De regenboogslang die deel uitmaakte van de goden, geloofde wat hem betrof dat de mensen in het water moesten leven.
En de zondvloed vond plaats.

Men heeft 107 vertegenwoordigingen van de regenboogslang geteld in één gebied van Australië. Het oudste heeft meer dan 8000 jaar terwijl het recentste van 1965 dateert.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor willy » di 18 apr , 2006 14:14

Afbeelding

The plate, which represents an Indian of the country N. W. of Louisiana, exhibits a priest of the Solar-Ophite religion.

The Sun and Serpent tattooed upon his breast, and pictured upon the instrument in his hand are curious illustrations of ancient customs. The former especially remind us of the "stigmata " alluded to by Job, and St. Paul, which were borne on the body of the priests of all the old religions; and are still used to distinguish the Brahminical sects.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Berichtdoor RoyJava » wo 19 apr , 2006 10:39

De inboorlingen van Australië bevolken het eiland sinds meer dan 40.000 jaar. Zij hebben dus de oudste tradities van de wereld en zij duren nog in bepaalde gebieden voort.


Gewéldig Willy, dat je de Aborigenals in het Slang gebeuren betrokken hebt. Het is bekend dat in hun Droommythen en overleveringen heleboel verwezen wordt naar het Noordwesten, ... en Australië, en haar eerste nomadische bewoners, in nauw verband worden gebracht met oa. Timor, Indonesië (zo kwam de Regenboogslang Godin uit het Noordwesten).

Indonesië is nl. het énige land ter wereld dat voor "Zuidoost/South-East" een eigen vertaling kent (Tenggara), waar een enorm aantal symbolieken in verwerkt zijn. Ivm. het Noordwesten van de Aborigenals heel interessant ...

Op Java zijn de berichten over de zee-krokodillen van Australië bekend, die af en toe zich mee laten nemen door de golfstroom, een hapje doen op Zuid-Java of elders a/d Zuidkusten der eilanden, en zich weer terug met de golfstroom naar Noord-Austr. laten voeren. Hoewel dit op Java zelf verteld wordt, ben ik zelf nog nóóit een bericht erover tegen gekomen ... :shock:

De Javaanse Zuidzee Godin komt uit een der overleveringen uit een Witte Heilige Krokodil (waar een onsmakelijk verhaal aan verbonden is :roll: ???), en zij zou opnieuw uit het Zuidoosten komen vóór de dageraad met de Dag Des Oordeels,... (het woord Naga is één als voor "slang" en "draak/krokodil")

Groet Roy

Eingana
The Australian natives call her Mother Eingana: the world-creator, the birth mother, maker of all water, land, animals, and kangaroos. This huge snake goddess still lives, they say, in the Dreamtime, rising up occasionally to create yet more life. This primordial snake had no vagina; as her offspring grew inside her, the goddess swelled up. Eventually, tortured with the pregnancy, Eingana began to roll around and around. The god Barraiya saw her agony and speared her near the anus so that birth could take place as all creatures now give birth. She is also the death mother. They say Eingana holds a sinew of life attached to each of her creatures; when she lets it go, that life stops. If she herself should die, they say everything would cease to exist.
RoyJava
 
Berichten: 366
Geregistreerd: ma 12 sep , 2005 20:07
Woonplaats: Den Haag

Berichtdoor willy » ma 15 mei , 2006 10:21

Regenboogslangen in Australie

Galeru

A mythical giant rainbow-snake from Arnhemland in northern Australia. Galeru is the symbol of the maintenance of life; she swallowed the Djanggawul sisters.

Julunggul

Rainbow serpents are a common motif throughout world mythology, but most particularly in Oceania, Africa and South America; universally, they are associated with immortality/rebirth, rain and water. This rainbow serpent, Julunggul, is a great Goddess of the Aborigines of Australia. She oversees the initiation of adolescent boys into manhood.

Kalseru

The northwestern Australian rainbow serpent associated with fertility and rain. The rainbow serpent is known over most of Australia but the name differs from tribe to tribe.

willy
 
Berichten: 1092
Geregistreerd: di 06 aug , 2002 10:01
Woonplaats: Brasschaat

Vorige

Keer terug naar godsdienst en mythen algemeen



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 2 gasten