Forum godinnen en beeldvorming
 weblog | godinnen | forum home ||

Hermae en Asherim

Algemene onderwerpen over godsdienst en mythologie.
Vergelijking verschillende godsdiensten, mythen, rituelen enz.

Berichtdoor els » ma 02 feb , 2004 14:43

Hermae en Asherim

Het is niet zo moeilijk om te zien uit wat voor mythologische context Hermes afkomstig is, maar ik heb nooit iets kunnen maken van zijn naam, of van het woord 'hermae' voor de fallische paaltjes waardoor hij werd gesymboliseerd.

Maar net las ik zomaar een passage uit zomaar een artikel. Opeens schoot er iets door me heen dat de oplossing lijkt te zijn van mijn probleem. Het woord 'hermae' is gewoon de vergriekste uitspraak van de Hebreeuwse 'asherim', de opgerichte bomen of palen die gewoonlijk worden geassocieerd met Ashera.

Een soortgelijk verband lijkt er ook te zijn tussen Ashera en Hera. De 'sh' wordt dus een h. Ik heb trouwens geen verstand van Hebreeuwse of Griekse letters of uitspraak, noch weet ik iets waarom Griekse goden iets met Hebreeuwse goden te maken zou hebben. Maar misschien komt dit via andere Semitische talen/godsdiensten.
Je ziet dat sh/h ook in vormen van Ashura (bijvoorbeeld de staatsgod van Assyrië), wiens naam bij de Perzen 'Ahura Mazda' wordt. 'Osiris' (Ausar) is er trouwens ook mee verwant.

Ik werp het maar even hier in het midden met de vraag: is dit een vreemde gedachte? Is er wel eens iets geschreven over de etymologische verwantschap tussen de woorden 'hermae' en 'asherim'?

De passage komt van deze pagina:


Hierbij een vertaling van de passage die ik bedoel:

In de bijbel komen Baal en Ashera (bosje, boomstam) soms samen voor: 'En de zonen van Israel deden wat kwaad was in de ogen van Jehovah, en ze vergaten Jehovah hun god, en ze dienden de Baals en de Ashera's (Asherim). (Rechteren 3:7)

Want nogmaals bouwden ze de hoogten op die zijn vader Hizkia had afgebroken, en ze richtten altaren op voor de Baals, en maakten Ashera's en wierpen zich neer voor al de heerscharen van de hemel, en dienden hen. (2 Kronieken 33:3)

Men wierp in zijn tegenwoordigheid de altaren der baals omver, de zonnebeelden die daarop waren aangebracht hieuw hij af, hij verbrijzelde en vergruisde de gewijde boomstammen (Asherim) de gesneden en de gegoten beelden;
(2 Kronieken 34:4)


Deze zuilen en plaatsen waren wat de Grieken 'Hermae' noemden, naar hun fallische god Hermes, later gereduceerd tot boodschappenjongen. Hermes, een van de oergoden van de oudheid, was de Egyptische Thoth, en de Romeinse Mercurius. 'Hermische steenhopen' stapelden zich op doordat voorbijgangers een steen gooiden op de dagelijks groeiende hoop, ter ere van de god. Moslims kennen hetzelfde ritueel, maar zij rationaliseren het als 'stenen gooien naar Satan'. De Griekse Hermes was ook verbonen met de Israelitische god. Toen Jacob een verbond sloot met zijn schoonvader Laban, richtte hij een zuil op, en stapelde met zijn metgezellen een hoop stenen op. Laban zei tot Jacob:

Zie de steenhoop, en zie de wijsteen, door mij opgeworpen tussen mij en u, getuige is deze steenhoop. Deze steenhoop zal getuigen, en deze zuil zal getuigen dat ik nooit deze steenhoop met kwade bedoelingen naar uw kant voorbij zal trekken, en u niet deze steenhoop en deze wijsteen naar mijn kant. (Genesis 31:51-52)

Dit zijn de hermae en hermische steenhopen die de Grieken kenden, op openbare wegen, als grenspalen. Feesten voor de god werden in Griekenland gevierd, en Hermaea genoemd. De Hermae waren aanvankelijk gewoon ruw uitgehouwen, rechtop geplaatste fallische stenen, maar later kregen ze een hoofd en een penis. Beelden van de god toonden hem met een caduceus, de levensroede, een fallische stok waar slangen in coitus omheen waren gekruld. De bijbel levert voldoende bewijs dat de zelfde eredienst in Israel ook werd gehouden. Volgens Artapanus heetten de joden Hermioth voor ze Hebreeërs werden genoemd. De zuil van Jacob werd naar men zei nog lang nadien vereerd, en Bethel was het centrum van de Kanaänitische eredienst, en de belangrijkste concurrent van Jeruzalem als centrum van het Judaïsme. Toen Jeruzen in de vijfde eeuw werd uitverkoren, werd de zuil van Jacob blijkbaar naar Jeruzalem verhuisd, waar vrome bezoekers hem zalfden, in navolging van Jacob zelf. Toen Titus tijdens de Joodse oorlog naar Jeruzalem trok, verboden de Romeinen deze dienst, op één maal per jaar na op de verjaardag van de val van de stad, als maatregel om te zorgen dat de joden zich niet te vaak verzamelden.


Er wordt dus wel herkend dat de Asherim en de Hermae eigenlijk tot hetzelfde gebruik behoren, maar er wordt niets gezegd over de overeenkomst van de twee woorden zelf.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Keer terug naar godsdienst en mythen algemeen



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron