nissaba

Aphrodite / Venus, met of zonder baard?

Els, herinnerd gij u nog dat wij eens naar een Venus/Aphrodite met baard hebben gezocht?
Een paar weken geleden heb ik u geschreven dat ik boeken aan het herlezen was, welke in mijn bezit zijn. Nu wil het toeval dat Werelden in botsing van Velikovsky daar bij was. Hij beweert dat Venus voor zij een planeet in ons zonnestelsel werd een komeet was. Nu mag iedereen hieruit besluiten wat hij wil, maar een komeet heeft nu eenmaal een baard. Wat er van waar is weet ik niet. Maar het is dan toch een groot toeval.

Aphrodite

Haar attributen zijn een baard en de cestus (gordel die liefde op kon wekken).



Dit verschijnsel werd ook door de Chaldeeërs beschreven. De planeet Venus 'heeft, zegt men, een baard.' 4 Deze zelfde vakterm ('baard') wordt in de moderne astronomie nog altijd gebruikt bij de beschrijving van kometen.

4. M. Jastrow, Religious Belief in Babylonia and Assyria (1911) blz. 221; vgl.J. Schaumberger, 'Der Bart der Venus' in F. X. Kugler, Sternkunde und Sterndienst in Babel (3e supplement, 1935) blz. 303.

Immanuel Velikofsky : Werelden in botsing, blz.199 : Uitgeverij Ankh-Hermes bv - Deventer

Geboren in 1895 in Rusland. Studeerde rechten, geschiedenis en medicijnen te Moskou. In 1923 heeft hij een psychoanalitische praktijk in Palestina; hij verhuist naar Zurich, later naar Wenen, Berlijn, Edinburgh, New York, Princeton. Hij geniet wereldvermaardheid wegens zijn revolutionaire theorieën over de oorsprong van de aarde, kraters op de maan, oude geschiedenis. Werken o.m. : Mensheid zonder geheugen, Werelden in botsing, Eeuwen in chaos, Aarde in beroering, De Zeevolken.

Het meest opvallende onderdeel van de komeet is echter zijn staart (vandaar ook de volkse naam "staartster"). Kometen hebben meestal twee staarten, iets wat op foto's van Hale-Bopp heel duidelijk opvalt. De helderste, wit-gele staart bestaat uit stof dat het zonlicht reflecteert. De zwakkere, blauwe staart is de plasmastaart, die bestaat uit ionen (elektronisch geladen moleculen). De plasmastaart is blauw omdat de koolstofmonoxide-ionen (CO+) onder invloed van het zonlicht zelf licht gaan uitstralen, vergelijkbaar met het licht uit een buislamp (die ook met ionen werkt).



De stofstaart is meestal dik en gebogen, en wijst niet altijd precies weg van de zon. Zijn richting is afhankelijk van de snelheid van de komeet, de aantrekkingskracht van de zon en de planeten, de ejectiesnelheid en andere factoren. De plasmastaart (of gasstaart) staat wel altijd weg van de zon, omdat de deeltjes waaruit hij bestaat elektrisch geladen zijn, en daardoor de invloed van de zonnewind (eveneens elektrisch geladen) veel sterker voelen.
De stofstaart is meestal 1 tot 10 miljoen kilometer lang, de plasmastaart kan wel 100 miljoen kilometer lang zijn. Bij de komeet Hale-Bopp werd ook een natriumstaart ontdekt.



Wie bezit de Waarheid?

Hallo Willy,...

Venus heeft immer tot de verbeelding gesproken voor de mens.
Op Java is het bekend dat de planeet Venus, zowel de Avondster Hesperus als de Morgenster Eosphorus, 's ochtends verschijnt met een stipje aan de onderkant. Dat is haar baard, zeggen ze gekscherend.

Maar vroege berichten doen daar bevestiging van, en was nogal verbaasd dat de Javanen dat nóg zo aanduiden (hoewel zij weten dat het één en dezelfde planeet, Venus, is). Vreemd genoeg kan ik bij de wetenschappelijke berichten op Internet niets over dat stipje vinden (heb het zelf ook gezien), dan het artikel "Neigh, Maan van Venus".



Dat Venus ook een werkelijke pentagram in haar cosmische loop beschrijft, wist ik ook niet >>>

[url=http://groups.msn.com/ALLGODDESS/godinspecials.msnw?action=get_message&mview=0&ID_Message=18&LastModified=4675464645217487787]http://groups.msn.com/ALLGODDESS/godinspecials.msnw?
action=get_message&mview=0&ID_Message=
18&LastModified=4675464645217487787[/url]

De ochtendster werd in het Verre Oosten overigens Sukra-Venus genoemd >>>



Groet Roy

Inderdaad, Willy. Het staat bij mij ook in de kast, ik moet het nog eens gaan lezen. Ik dacht dat hij ook mythen noemde waarin Aphrodite of Venus 'loshangend haar' had, moet dat nog wel even nachecken. Het ligt voor de hand om dan aan een komeet te denken in plaats van aan een planeet.

Maar de staart van een komeet wordt veroorzaakt doordat het ijsachtig lichaam verdampt door de nabijheid van de zon. Venus is gewoon een planeet, en heeft dus geen staart. Het is mij een raadsel waar alle verwarrende observaties vandaan komen.

Op deze pagina staan een heleboel van dat soort beschrijvingen vermeldt:



Sommige van die beschrijvingen klinken aannemelijk genoeg, andere klinken totaal onwaarschijnlijk of absurd, alsof het helemaal niet over de planeet Venus gaat. Misschien een keer een probleempje waargenomen met een asteroïde, of een andere 'natuurramp' op Venus?

Als Plinius het heeft over een 'coma' van Venus, heeft hij het niet over een kometenstaart, maar waarover wel?

Ik dacht ooit dat dit soort 'observaties' misschien door onze eigen atmosfeer werden veroorzaakt, of door wolken of mist. Venus heeft ook een eigen atmosfeer. Ik weet niet of je dit van de aarde kan waarnemen, maar men wist ook al dat Venus net als de maan schijngestalten heeft. Ik heb me regelmatig suf zitten turen naar Venus, maar ik begrijp met geen geweld hoe ze dit konden zien.

Het is wel zo dat Venus helderder is dan andere planeten door het wolkendek, omdat dit al het zonlicht reflecteert.

[url=http://nl.wikipedia.org/wiki/Venus_(planeet)#Temperatuur_en_wolkendek]http://nl.wikipedia.org/wiki/
Venus_(planeet)#Temperatuur_en_wolkendek[/url]

RoyJava schreef:Op Java is het bekend dat de planeet Venus, zowel de Avondster Hesperus als de Morgenster Eosphorus, 's ochtends verschijnt met een stipje aan de onderkant. Dat is haar baard, zeggen ze gekscherend.

Leuk om dat te horen! Kun je dat op Java gewoon met het blote oog zien?

Ik zie hier helemaal niets, het kan door de lichtvervuiling komen en door mijn kippige ogen. Ik begrijp ook niets van al die vermeldingen uit de oudheid, want die moeten met het blote oog zijn gedaan. Op mij zou Venus niet eens bijzondere indruk hebben gemaakt als het me niet verteld was.

Vreemd genoeg kan ik bij de wetenschappelijke berichten op Internet niets over dat stipje vinden (heb het zelf ook gezien), dan het artikel "Neigh, Maan van Venus".

Ook ik kan niets vinden, ook niet op zoek naar een 'baard'. Het artikel waar je naar linkte was erg interessant, er werden bijvoorbeeld diverse waarnemingen verklaard als sterren die in de kijkrichting van de planeet te zien waren.

Ook die 'Sukra-Venus' is interessant, het is blijkbaar een wijd verspreide opvatting.

Voor de liefhebber: een faq-pagina met Velikovski-kritiek:



Het is qua mythologie wel een beetje teleurstellende kritiek, vind ik zelf. Er is best veel op Velikovski aan te merken, maar deze man heeft het wel erg oppervlakkig gelezen. Het is makkelijk te zeggen 'huh, Aphrodite is helemaal geen maangodin', of 'huh, Athene is nooit geassocieerd met de planeet Venus', en de argumentatie die Velikovski geeft gewoon te negeren. Dat vind ik jammer.
Maar er wordt ook veel gezegd over de planeet Venus en over astromonie. Er is nu natuurlijk ook veel meer bekend over Venus.

Wat Velikovski betreft: het is leuk om te lezen vanwege al die mythische beschrijvingen van wat kennelijk natuurrampen zijn. Het is ook interessant om te achterhalen waar die beschrijvingen betrekkingen op hebben. Velikovski gooit alles op zijn eigen grote hoop, maar heeft toch een onderhoudend boek geschreven.

Okee, maar weer eens op zoek naar de godin met een baard (Cyprische Aphrodite?), en Velikovski doorbladeren.

Els, mijn grootste bezwaar tegen Velikovski is dat hij de Bijbel voor gebeurde geschiedenis houdt en dus niet als de mythologie van het Joodse volk. Voor het overige vindt ik hem wel lezenswaardig, beter dan Von Däniken.

Groetjes, willy

willy schreef:Els, mijn grootste bezwaar tegen Velikovski is dat hij de Bijbel voor gebeurde geschiedenis houdt en dus niet als de mythologie van het Joodse volk. Voor het overige vindt ik hem wel lezenswaardig, beter dan Von Däniken.

Groetjes, willy

Dat maakt het inderdaad moeilijk te volgen, als je juist grip wil krijgen op de chronologie en plaatsen. Hij heeft bijvoorbeeld vaak een 'exacte' datering van de bijbelse verhalen, die hij dan weer in verband brengt met die hemelse catastrofe die hij uit de mythen destilleert.
Maar okee, ik ga het nog eens oppakken.

The observations of Scheuten on June 6 1761 was especially interesting: he saw Venus in transit across the Sun's disk, accompanied by a smaller dark spot on one side, which followed Venus in its transit. However, Samuel Dunn at Chelsea, England, who also watched that transit, did not see that additional spot. In 1764 there were 8 observations by two observers. Other observers tried to see the satellite but failed to find it.

Hallo, Roy in dit stukje staan zowel ja's als neen's. Ik voor mij denk dat het neen is.

Isjtar
Op Neo-Assyrische rolzegels is zij gewapend met pijl en boog, pijlenkoker en zwaard; soms zelfs met een baard zoals de god Assur, ze staat op een leeuw die ze als rijdier gebruikt of wordt door het dier vergezeld. (Het zal moeilijk zijn hier iets over te vinden daar het zowel een mannelijke, als een vrouwelijke godheid was.)
Op Babylonische inscripties wordt gesproken over de Hoorns van Isjtar (Venus), wat verwijst naar de sikkelvorm van deze planeet.
De hoorns van Venus kunnen alleen met een telescoop worden waargenomen???

Isjtar
Attributen zijn een baard; een leeuw of wagen getrokken door zeven leeuwen; pijl en boog; de regenboog; dadelpalm of levensboom; waterkruik; de dierenriem.



Six
Six is also present in the double triangles, which when interlaced form a six-pointed star; "this is the reason why Pythagoras and the ancients made the number six sacred to Venus, since 'the union of the two sexes, and the spagyrisation of matter by triads are necessary to develop the generative force, that prolific virtue and tendency to reproduction which is inherent in all bodies' " (SD 2:592).

Six-pointed Star
The double triangle or Solomon's Seal; in India called the sign of Vishnu, where it "is the emblem of the Trimurti three in one. The triangle with its apex upward indicates the male principle, downward the female; the two typifying, at the same time, spirit and matter." (IU 2:270; cf also diagrams in IU 2:264-5, 452-3) The six-pointed star is found in symbolical representations of the earliest cosmogonies. When the six-pointed star is formed of two interlaced equilateral triangles -- one light with the apex pointing upward, the other dark with the apex pointing downward, both triangles being symmetrically placed with regard to one central point -- and the double figure is surrounded by a circle, the sign represents the universe, spirit and matter, the alpha and omega in the cosmos, and involution and evolution. In the Qabbalistic presentation of the figure, instead of a circle surrounding the star a serpent is portrayed as swallowing its tail, as in the seal of the Theosophical Society:





This is the Egyptian symbol of time and eternity, and of ever-recurring cycles: of birth and death, manvantara and pralaya, to which the universe and every entity within it are subject. In theosophy it symbolizes further the six forces or powers of nature, the six cosmic planes, principles, etc., all synthesized by the seventh, or central point within the star.
The apex of the light triangle symbolizes the spiritual-divine monad, having its habitat in the spiritual-divine realms; the apex of the dark triangle, the human monad, having its habitat in the middle realm of conflict between spirit and matter, the apex itself being in the worlds of manifestation, the two sides extending from it reaching upwards towards the spiritual realm and representing evolution through aspiration and efforts towards a spiritual life. On the other hand, the two sides extending downwards from the apex of the light triangle represent the rays streaming from the spiritual-divine monad to enlighten, inspire, and uplift all beings in the manifested worlds. In the case of man, the human monad represented by the apex of the dark triangle is the reflection or child of the spiritual-divine monad or inner god.
The central geometrical point, having neither length, breadth, nor thickness, represents the invisible spiritual sun, the light of the unmanifested deity. Sometimes instead of a geometrical point, a crux ansata with a circle as its zenith appears -- symbol of limitless, uncreated space, as is a cross within a circle.
Again, the pentagram or five-pointed star may take the place of the central point, in which case the pentagram symbolizes the microcosm or man, within the macrocosm or universe. "The double triangle representing symbolically, the Macrocosm, or great universe, contains in itself besides the idea of the duality (as shown in the two colours, and two triangles -- the universe of Spirit and that of Matter) -- those of the Unity, of the Trinity, of the Pythagorean Tetractys -- the perfect Square -- and up to the Dodecagon and the Dodecahedron" (BCW 3:313).

Encyclopedic Theosophical Glossary

Solomon’s Seal.
The symbolical double triangle, adopted by the T.S. and by many Theosophists. Why it should be called “Solomon’s Seal” is a mystery, unless it came to Europe from Iran, where many stories are told about that mythical personage and the magic seal used by him to catch the djins and imprison them in old bottles. But this seal or double triangle is also called in India the “Sign of Vishnu ”, and may be seen on the houses in every village as a talisman against evil. The triangle was sacred and used as a religious sign in the far East ages before Pythagoras proclaimed it to be the first of the geometrical figures, as well as the most mysterious. it is found on pyramid and obelisk, and is pregnant with occult meaning, as are, in fact, all triangles. Thus the pentagram is the triple triangle—the six-pointed being the hexalp ha. The way a triangle points determines its meaning. If upwards, it means the male element and divine fire; downwards, the female and the waters of matter; upright, but with a bar across the top, air and astral light ; downwards, with a bar—the earth or gross matter, etc., etc. When a Greek Christian priest in blessing holds his two fingers and thumb together, he simply makes the magic sign—by the power of the triangle or “trinity ”.

H. P. Blavatsky : The Theosophical Glossary

This is the Egyptian symbol of time and eternity, and of ever-recurring cycles: of birth and death, manvantara and pralaya, to which the universe and every entity within it are subject. In theosophy it symbolizes further the six forces or powers of nature, the six cosmic planes, principles, etc., all synthesized by the seventh, or central point within the star.

Helaas,... antwoord in éne keer gone with the wind
Opnieuw dan maar ...
Dank Willy, voor de links ...

Met de gegevens van geboorte-dood, moment-eeuwigheid, donker-duister kan ik nog goed overweg. Doch zodra deze de karakters opgelegd krijgen van mannelijk-vrouwelijk, ga ik plat
Het zo beroemde Yin-Yang symbool is een perfect voorbeeld met het licht-in-donker en donker-in-licht. Om hier het mannelijk-vrouwelijk symbool te ontdekken, vraagt een behoorlijk inlevingsvermogen ...

The double triangle or Solomon's Seal; in India called the sign of Vishnu, where it "is the emblem of the Trimurti three in one. The triangle with its apex upward indicates the male principle, downward the female; the two typifying, at the same time, spirit and matter."

Over de "double triangle" wordt gesuggereerd (gelukkig maar ), dat in deze tijden de bewustwording van mannelijk-vrouwelijk werd beleefd. Werd Venus de V (van oa. Vrede, nog waarneembaar in het V-teken van Peace) óóit toegekend, langzaam verwerd zij de Liefde. Ofwel de eenwording van man-vrouw ...

Heb gehoord, of gelezen, dat in de oudtijden de Dierenriemtekens slechts 6 tekens zouden zijn geweest. Met de Maagd als één der 6 tekens. De tijd zou dit teken uit elkaar gerukt hebben door de sexuele aanduiding met de Leo/Leeuw, Libra/Weegschaal en Scorpio/Schorpioen. Met Virgin/Maagd als vrouwelijk en de Scorpio als mannelijk karakter, voorafgegaan door Leo (oersymbool van de sexuele daad), en in balans gehouden door de Libra.

Oude Dierenriemtekens zouden dit gebeuren nog een beetje onthuld hebben, daar de dieren het onderlichaam hebben van een vis (het symbool van leven). Op Oost-Java leeft een gemeenschap van mensen (Orang Tengger) die oude bekers heeft met die mysterieuze Dierenriemtekens (Westers dus). De Leo (Singa) heeft idd het onderlichaam van een vis (Singapore's symbool oveigens). En vandáár mijn belangstelling ...

Probeer hier min of meer erachter te komen, waar die symboliek van androgyne wezens vandaan komt. Juist omdat dergelijke mensen nog steeds onder ons leven, en vaak een sjamanistische rol vertolken, of die van een priester/-es. En kan me een voorstelling maken, dat Venus de zo begeerde "tweeling" is, en was in de oudtijden (incluis "zij met de baard!", Zij als de Avondster en de Morgenster... én de overgang van V ijf naar Zes).

Om erachter te komen dat dit één en dezelfde ster was, moet een geweldige fantasie opgeroepen hebben, toch beetje anders dan opzoeken op de PC en cyberen door allerlei websites

Groet Roy

Mannelijke Venus - Sukra