nissaba

Ik heb geen zin meer om over de berbers in mijn weblog te schrijven, en daarom grijp ik de kans om erop iets ander te schrijven.
-------
Els Geuzebroek heeft een artikel geschreven op de site: www.nissaba.nl. Dat artikel gaat over "De noodzaak van kritiek op de islam" trachtend om de spotprenten van een Deense krant te rechtwaardigen.
Mooi..! De kritiek moet altijd gezond zijn voor de bevordering van het bekritizeede onderwerp. Maar dit is een ingewikkelde wereld waarin niet alles te interpretteren is zoals het zich noemt, of zoals het zich presenteert.

Het is echter niet de bedoeling dat we de wonden opnieuw bloot zouden stellen, maar dat we eerder een steentje bijdragen tot een onverminkt begrip voor de evidente verschijnsels waarvan we niet los staan. Ik zou daarom het artikel proberen te bekritiseren -hoewel niet uitvoerig- door de de titel van het artikel te laten confronteren met de gezonde principes van "de kritiek".

De betiteling: "De noodzaak van kritiek op de islam":

Het artikel heeft zich een bedrieglijke toon gegeven door zich een onkloppend titel te bekleden om de indruk te geven dat het hier met een kritiek te maken heeft waartegen de islam niet kan. In hoeverre klopt deze betiteling?!

Het betreft echter in dit geval geen kritiek, maar zoals meerdere benamingen vaststelden, betreft het hier: "Spotprenten".
Ik vond, trouwens, een site waar we iets over de kritiek kunnen lezen:
Regels voor het geven van kritiek:

* Beschrijf het gedrag dat je hebt waargenomen
* Geef aan welk effect dat gedrag op je heeft
* Laat je gesprekspartner reageren
* Benoem het gewenste gedrag
* Verken samen oplossingen of achtergronden

Hebben de verdedigde spotprenten zich aan deze regels aangepast?! Deze vraag zou zich hier moeten opdringen. In zekere zin, waren de prenten zeer kwetsend en minachtend wat de toenmalige secretaris-generaal van de Verenigde Naties de spotprenten "provocerend" liet beschouwen.
De spotprenten hebben zich ervoor ingezet om ongenuanceerde en ongefundeerde presentatie te nesten, wat in ieder geval niet tot de (construciteve of descrutieve) kiritiek hoort.

Laten we ook over de volgende definitie uit het artikel - "De noodzaak van kritiek op de islam"- discussieren:

Dankzij de vrije meningsuiting kunnen spanningen ontladen, maatschappelijke knelpunten worden blootgelegd, kunnen we de confrontatie met problemen aangaan en is verandering mogelijk. [Einde van de citaat].

Het zou overbodig zijn om te zeggen dat deze rooskleurige definitie niet klopt met de realiteit in ons geval. De spotprenten gaven de aanleiding tot onaangename reacties, en hebben de culturele grenzen tussen de moslims en het zogenaamde "westers" nog sterker gemaakt.
Natuurlijk, ben ik niet tegen deze mooie naam "Vrijheid van meningsuiting", maar ik ben echter tegen het misbruik ervan; Men kan nooit varen in auto door hem een schip te noemen.

Ik ben er ook bewust van dat de autor de definitie geen absolute waarde gaf, want het modale werkwoord "Kunnen" is zo goed als verwaterend, want ontelbare mogelijkheden kunnen zich niet opdringen aan de realiteit. Wat voor ons duidelijk moet zijn- hoewel het niet genoeg opvallend is- is dat de waarde van "de vrijheid van meningsuiting" een positieve klank krijgt van zijn benadering toe te kennen is. Wie het niet gelooft mag het zoals volgt proberen te benaderen:
"De onverantwoordelijke en de provocerende meningen geven altijd de aanleiding tot negatieve en andere onverantwoordelijke reacties".

Merkwaardig genoeg, wordt het "respect voor de godsdienst" als gevaar bestempeld in het artikel, en we kunnen nog dit volgende lezen in haar forum: " Ik kan het niet duidelijker zeggen: ik heb geen respect voor de islam." [ook van de zelfde autor "Els Geuzebroek "].

De autor gaat nog verder en zegt: "Maar in werkelijkheid staat de islam geen enkele negatieve kritiek toe", maar heeft de autor zich met grondige verwijzingen laten versterken?! Nee, de autor ziet de praktijken van de recente moslims als geldige en representatieve praktijken:

"In de recente geschiedenis bestaan voorbeelden te over van mensen die zijn bedreigd, ter dood gebracht of vermoord omdat ze zich kritisch over bepaalde islamitische principes hebben uitgelaten, zelfs als het ging om moslims die hun godsdienst een warm hart toedragen." [Einde van de citaat]

Deze benadering is een voorbeeld voor de rest. De autor heeft weinig of zelfs geen moeite gedaan om originele leer ter discussie te stellen, en zo kon hij al de gewenste vormen over de islam generen zolang het niet moeilijk zou zijn een soortgelijkse gevallen uit de realiteit te noemen en ze als representatieve gebeurtenissen te beschouwen, en dat lezen we nog duidelijker in haar in forum:

Op het lichaam van Theo van Gogh was met een mes een brief gestoken waarin werd opgeroepen tot de jihad, de islamitische heilige oorlog. Een officiële oorlogsverklaring dus. "[Einde van de citaat]

Ik zou er nog bij willen toevoegen dat ik het spijtig vind dat het artikel symbolisch op een gevoelige dag vol met pijnlijke herinneringen voor onze Amerikkaanse medemensen namelijk " maandag, 11 september 2006" geschreven is om zo'n boodschappen plaats te geven en de misvertanden nog ingewikkelder te maken. Want ik heb liever dat ze originele argumenten geeft zodat ze beantwoordbaar zou kunnen zijn, in plaats van te verhuizen van een oordeel naar een andere alsof alles onbetwist goddelijk geopenbaard is.
http://numidia.web-log.nl/numidia/2006/ ... titel.html

http://www.nissaba.nl/nisphp/viewtopic.php?p=3471
http://www.nissaba.nl/godinnen/kritiek_ ... slam.shtml
9 februari

Beste Reader,

Bedankt voor je reactie op mijn artikel.

Even een paar dingen rechtzetten:

Ik zou er nog bij willen toevoegen dat ik het spijtig vind dat het artikel symbolisch op een gevoelige dag vol met pijnlijke herinneringen voor onze Amerikkaanse medemensen namelijk " maandag, 11 september 2006" geschreven is om zo'n boodschappen plaats te geven en de misvertanden nog ingewikkelder te maken.

Het artikel is geschreven en geplaatst op 9 februari 2006. Het is hier te lezen:

http://www.nissaba.nl/godinnen/kritiek_ ... slam.shtml

Er was eigenlijk ook al een topic over geopend.

http://www.nissaba.nl/nisphp/viewtopic.php?p=3471

Omdat ik alles wil overzetten naar een nieuw format, was dit alvast overgeplaatst. Daarbij is een nieuwe datum automatisch gegenereerd, en ik heb nog niet uitgevonden hoe ik deze moet wijzigen. Dat dat gebeurde op 11 september is helemaal toeval, ik heb daar verder ook niet bij stilgestaan.

Want ik heb liever dat ze originele argumenten geeft zodat ze beantwoordbaar zou kunnen zijn, in plaats van te verhuizen van een oordeel naar een andere alsof alles onbetwist goddelijk geopenbaard is.

Wat bedoel je met 'beantwoorbaardbaar'? Dat je zou willen stellen dat de islam wel kritiek toestaat? Het gaat mij om de agressie die in moslimlanden te zien is als iemand iets kritisch zegt over de islam, en de bedreigingen en fatwa's die er het gevolg van zijn. Salman Rushdie schrijft 'De duivelsverzen', en tot hier in Nederland lopen mensen te demonsteren om hem te vermoorden. Wat ik wil zeggen is dat we ons hier niet door moeten laten intimideren, maar gewoon door moeten gaan met het geven van onze mening.

Als de islam zo'n kritische houding wel toestaat, moeten mensen in moslimlanden hiervan op de hoogte worden gebracht, maar dat beschouw ik niet als mijn taak.

Mijn argumenten vind ik op zich origineel genoeg. Ik heb nog een stuk met stellingen geschreven over vrije kritiek op de godsdienst, ook naar aanleiding van het cartoongebeuren.

http://www.nissaba.nl/godinnen/elf_stellingen.shtml

Ik vind het duidelijk genoeg.

Het artikel heeft zich een bedrieglijke toon gegeven door zich een onkloppend titel te bekleden om de indruk te geven dat het hier met een kritiek te maken heeft waartegen de islam niet kan. In hoeverre klopt deze betiteling?!

Waar het om gaat is dat de islam tegen precies dezelfde kritiek moet kunnen als iedereen. Daaronder valt ook satire.

Ik zei het zo:

We kunnen onze pluriforme samenleving alleen leefbaar houden als we ons niet te snel gekwetst te voelen en niet onmiddellijk om wraak en recht te roepen.
Voor godsdiensten willen we geen aparte maatstaven aanleggen. Satire mag zich over elke menselijke uiting strekken, over individuele uitspraken, maatschappelijke structuren, ideologieën of godsdiensten gelijk. Er is geen enkele reden godsdiensten uit te sluiten van een kritische of satirische benadering.

Ik zie niet wat hier verkeerd aan is. We krijgen allemaal op z'n tijd te kampen met spot en met vooroordelen. Zeg je iets over de islam, dan wordt er gedreigd met fatwa's en aanslagen.

In Duitsland is zelfs geprobeerd een aanslag te plegen. Je kan hierop op twee manieren reageren: ontdaan gehoor geven aan de eis tot respect, en jezelf steeds verder in de hoek laten drukken. Of beseffen waarom vrije kritiek nodig is, en dus je mond opendoen als dat nodig is.

Volgens mij moet je over de islam extra je mond opendoen, zodat moslims eraan wennen dat een godsdienst niet heiliger is dan andere ideologieën. Moslims schromen niet zich kritisch uit te laten over onze cultuur, en dankzij de vrije meningsuiting kan dat. Het moet duidelijk zijn dat je vrij en kritisch moet kunnen zijn over alles, ook als het godsdienst betreft.

Regels voor het geven van kritiek:

* Beschrijf het gedrag dat je hebt waargenomen
* Geef aan welk effect dat gedrag op je heeft
* Laat je gesprekspartner reageren
* Benoem het gewenste gedrag
* Verken samen oplossingen of achtergronden

Hebben de verdedigde spotprenten zich aan deze regels aangepast?!

Je kan inderdaad proberen je uitspraken te matigen als je merkt dat de reacties overgevoelig zijn. Maar er kan ook iets niet sporen bij degene die reageert, en die zou ook iets aan zijn gedrag kunnen veranderen.

In naam van de godsdiensten heeft al heel wat geweld, onderdrukking en discriminatie plaatsgevonden. Kritiek op de godsdienst is echter strafbaar. Dat kan natuurlijk niet. Daarom moet je godsdiensten ondubbelzinnig confronteren met hun fouten, omdat religieuze macht heel gevaarlijk is als je je er niet tegen kan verzetten.

In zekere zin, waren de prenten zeer kwetsend en minachtend

De prenten waren niet kwetsend, ze verwezen naar een eigenschap van de profeet die taboe is, en de islam probeert kritiek op de profeet met geweld te onderdrukken. Deze cartoons waren een geweldloze manier om het geweld van de profeet ter discussie te stellen, maar in islamitische landen werden ze met geweld ontvangen. Ik vind niet dat wij ons hierdoor moeten laten intimideren, maar dat we ons recht moeten opeisen aan te tonen hoe gewelddadig Mohammed was.

Wij zijn ook kritisch over onze eigen gewelddadige geschiedenis. Het is absurd om het westen voortdurend af te schilderen als gewelddadig, en te beweren dat islam 'vrede' betekent, terwijl je tegelijk verbiedt het geweld van de profeet te bekritiseren.

Over Bush zijn ook vele cartoons waarvan je kan zeggen dat ze kwetsend zijn, maar het gaat wel om dingen die gezegd moeten worden.

http://politicalhumor.about.com/library ... arpics.htm

Reader schreef:

artikel schreef:Dankzij de vrije meningsuiting kunnen spanningen ontladen, maatschappelijke knelpunten worden blootgelegd, kunnen we de confrontatie met problemen aangaan en is verandering mogelijk.

.

Het zou overbodig zijn om te zeggen dat deze rooskleurige definitie niet klopt met de realiteit in ons geval. De spotprenten gaven de aanleiding tot onaangename reacties, en hebben de culturele grenzen tussen de moslims en het zogenaamde "westers" nog sterker gemaakt.

Dat klopt, dat was juist de aanleiding om het stuk te schrijven. De oorzaak is kennelijk dat de islam nog nooit in aanraking is gekomen met vrije kritiek. Dus wordt het tijd om eraan te wennen.

Natuurlijk, ben ik niet tegen deze mooie naam "Vrijheid van meningsuiting", maar ik ben echter tegen het misbruik ervan; Men kan nooit varen in auto door hem een schip te noemen.

'Misbruik van vrijheid van meningsuiting' hoor ik eigenlijk alleen als iemand kritisch is geweest over de islam, nooit als iemand alles zegt wat hij wil over het westen.

Wie het niet gelooft mag het zoals volgt proberen te benaderen:
"De onverantwoordelijke en de provocerende meningen geven altijd de aanleiding tot negatieve en andere onverantwoordelijke reacties".

Het zit anders. Godsdiensten hebben vrije kritiek altijd verboden en strafbaar gesteld als godslastering. De reactie op godsdienstkritiek is, als het aan de godsdiensten ligt, altijd negatief en onverantwoordelijk. Het gevolg is dat je met godsdiensten mensen volledig onder de duim kan houden, want als je onderdrukt en discrimineert in naam van de godsdienst, is het godslastering om je ertegen te verzetten.

Dat is nou misbruik van de godsdienst: een godsdienst verzinnen om mensen in het gareel te krijgen. De mensen die de godsdienst echt misbruiken waren de tirannen die ze verzonnen en aan iedereen oplegden.

Reader schreef:De autor gaat nog verder en zegt: "Maar in werkelijkheid staat de islam geen enkele negatieve kritiek toe", maar heeft de autor zich met grondige verwijzingen laten versterken?! Nee, de autor ziet de praktijken van de recente moslims als geldige en representatieve praktijken:

Het was niet mijn bedoeling om in dit artikel voorbeelden te noemen omdat ik er vanuit ga dat het algemeen bekend is waar ik op doel. Ik doel in elk geval op wat in de godsdienst 'godslastering' heet.

Reader schreef:

artikel schreef:In de recente geschiedenis bestaan voorbeelden te over van mensen die zijn bedreigd, ter dood gebracht of vermoord omdat ze zich kritisch over bepaalde islamitische principes hebben uitgelaten, zelfs als het ging om moslims die hun godsdienst een warm hart toedragen."

Deze benadering is een voorbeeld voor de rest. De autor heeft weinig of zelfs geen moeite gedaan om originele leer ter discussie te stellen, en zo kon hij al de gewenste vormen over de islam generen zolang het niet moeilijk zou zijn een soortgelijkse gevallen uit de realiteit te noemen en ze als representatieve gebeurtenissen te beschouwen, en dat lezen we nog duidelijker in haar in forum:

Dit stuk ging alleen over de 'noodzaak' om openlijk kritisch te zijn over de islam, en ons niet te laten intimideren door woedeuitbarstingen en dreigen met aanslagen vanwege onze mening over een godsdienst. Het was niet bedoeld om een opsomming te geven van voorbeelden omdat die bekend zijn, en het was ook niet bedoeld als verhandeling over de islam. Het is ook algemeen bekend dat de islam niet toestaat dat je hardop zegt dat Allah, koranteksten of het gedrag van de profeet om een bepaalde reden niet deugen.

Toen Ayaan Hirsi Ali zei dat Mohammed naar westerse maatstaven een tiran is, kwamen afgevaardigden uit de hele islamitische wereld naar Nederland om ons te verzoeken Hirsi Ali de mond te snoeren. Ik kan me niet herinneren dat er binnen de moslimcultuur een discussie over ontstond dat het mogelijk moet zijn om dit ter sprake te brengen. Iedereen leek het er over eens te zijn dat wat Hirsi Ali zei niet mocht. Als de islam materiaal bevat dat Hirsi Ali in haar recht zou zetten, was dit vast wel boven water gekomen.

Beste Els, bedankt voor je reactie. Er was een probleem met mijn internetverbinding. Het zou een aantal dagen zijn dat niet geïnternet heb.

Ik zou niet op reactie reageren, omdat mijn reacties niet moeilijk te voorspellen zijn.
Wel, ik vind het belangrijk om te meken dat het altijd prettiger is om citaten uit koran of Sunna te verplaatsen in je artikel [of ernaar verwijzen] wanneer het om een duidelijke kritiek gaat. Bij voorbeel je had beter een stukje kunnen citeren waarin staat dat kritiek verboden is volgens de islam.

Je had ook iets kunnen citeren over het ontkennen van de genocides, want wat turkije als moslim land is gedaan door veel christelijke landen, en het was misschien nog erger.

Wat ik duidelijk wilde maken, dan ik het me niet kan permitteren om iemand op spijkers te laten lopen door die spijkers tapijt te noemen.
Als iemand me komt beledigen door me een terrorist, hond... te noemen, dan kan ik dat niet als kritiek beschouwen, en hem een serious antwoord geven. Het is duidelijk dat ik me niet belachelijker zou maken als ik deftig op zijn belediging/kritiek zou reageren, zoals volgt, misschien:
Beste, ik ben geen hond, een hond heeft vier poten, maar ik alleen twee voeten. Een hond blaft, maar ik spreek en blaf niet...
Mijn tegenstander zou er zo op reageren:
Ik ben er niet zeker van of je nu niet aan het blaffen bent. [Einde Fantasie]

In ieder geval, denk ik dat zo'n kritiek/belediging contraproductief zou zijn. Als de moslims zich onaanvaardbaar zouden voelen, dan zouden zich gewoon uitsluien/isoleren. Zoiets is sociologisch vastgesteld, neem ik aan.

Ja, ik was het vergeten: Vandaag is het suikerfeest bij ons. Wens me veel geluk!!

Nog een gelukkig suikerfeest, als je nog op bent.

Ik kom morgen nog even erop terug.

Hehehe... een week later, zoals gewoonlijk...
Sorry, ik ben zoveel weggeweest dat ik geen tijd meer over had.

Reader schreef:Bij voorbeeld je had beter een stukje kunnen citeren waarin staat dat kritiek verboden is volgens de islam.

Ik heb het niet zozeer over wat de islam zegt, maar wat moslims zeggen. Als iemand een dodenfatwa over zich afgeroepen krijgt vanwege een cartoon, zie ik het niet als mijn taak te bewijzen dat de islam geen probleem heeft met kritiek of satire. Overigens levert de islam vele hadiths waarin de profeet mensen laat vermoorden die kritiek op hem hebben of satirische liedjes over hem zingen.

Maar het gaat mij er niet om hoe het wordt gemotiveerd, het gaat mij er alleen maar om dat ik als niet-moslim geen bijzonder respect heb voor de islam, en er dus net zo kritisch over ben als over mijn eigen cultuur.

Je had ook iets kunnen citeren over het ontkennen van de genocides, want wat turkije als moslim land is gedaan door veel christelijke landen, en het was misschien nog erger.

Het is wel zo dat ik inderdaad van plan was over wat expliciete dingen te schrijven, maar ik heb het nog altijd niet gedaan. Ik zou dan op deze site niet zo gauw over de Armeniërs schrijven, maar eerder over de positie van vrouwen of de vrijheid van meningsuiting.

Maar helaas, ik heb op de een of andere manier teveel plannen en wensen, en daardoor kom ik nu eigenlijk bijna nergens meer toe. Ik hoop toch binnenkort een kritisch stuk te hebben geschreven over de islam en vrouwen.

Als iemand me komt beledigen door me een terrorist, hond... te noemen, dan kan ik dat niet als kritiek beschouwen, en hem een serious antwoord geven.

Ik ben ook niet zo dol op het schelden dat tegenwoordig in de mode is. Dat is ook niet wat ik bedoel. Ik bedoel alleen dat je over godsdiensten dezelfde dingen moet kunnen zeggen als over niet-godsdiensten. Dat bedoel ik dus ook als ik zeg dat ik voor godsdienst en goden geen respect heb; godsdiensten en goden kunnen van mij dezelfde kritiek verwachten als politici en niet-religieuze culturen.

Het is duidelijk dat ik me niet belachelijker zou maken als ik deftig op zijn belediging/kritiek zou reageren, zoals volgt, misschien:
Beste, ik ben geen hond, een hond heeft vier poten, maar ik alleen twee voeten. Een hond blaft, maar ik spreek en blaf niet...

Dat lijkt me inderdaad de manier.

Het is wel vervelend dat mensen nogal eens de neiging hebben te generaliseren en hele groepen in hokjes plaatsen. Het beste kun je daar inderdaad op reageren zoals jij hierboven doet, of het gewoon negeren, of er iets tegenin brengen, wat ik meestal doe.
Ik krijg het ook vaak genoeg voor mij kiezen, omdat ik vrouw ben, links, socialistisch, atheistisch, of noem maar op. Mensen hebben zoveel last van vooroordelen. Vooral vooroordelen over vrouwen kan ik slecht tegen, omdat ze zo hardnekkig zijn. Vroeger werd ik boos, maar nu los ik het op mijn eigen manier op.