door Brunetti » wo 09 maart , 2005 17:30
Ik kan Els enkel bijtreden,
Zo ver ik weet bestaat er geen godin van de storm in Syrië, Babylonië of Mesopotamië toutcourt.
De god van de storm, de vreselijke krachten van de storm, is de Sumerische Ishkur. Zijn latere Akkadische equivalent is de god Adad (ook wel Addu of Adda genoemd). Nog westelijker is er ook sprake van een gerelateerde god Wer of Mer.
De meeste mensen van het Nabije Oosten verheerlijkten een stormgod. Adad werd ook vaak vereenzelvigd met de Hoerietische god Teshup of de Kassietische god Buriash (wiens naam misschien verbonden is met de Griekse god van de noordenwind, Boreas).
Ishkur/Adad werd meestal gezien als de zoon van An (één oudere traditie heeft het over de zoon van Enlil). Zijn vrouw was Shala (waarschijnlijk Hoerietisch van origine), ook soms opgevoerd als de vrouw van Dagan. Zijn ministers was het paar mindere goden Shullat en Hanish.
Ishkur, gekoppeld aan het Sumerische zuiden, is meer bevoegd blijkbaar voor de donderstormen, hagel en vloedstorm. Adad, kende ook goede aspecten, zoals de vruchtbare regen en de bergstromen.
Hun symbool is onmiskenbaar een afbeelding van een bliksemschicht. Het beest van Ishkur is de leeuw-draak net als Adad, die ook wel eens werd voorgesteld met de stier.
De god Martu (Akkadisch Amurru) is een god die de steden verwoest en over het land raast als een storm. Deze god is onmiskenbaar de verpersoonlijking van het nomaden volk dat zijn intrede deed vanuit het westen vanaf het derde millennium vC.
Umu dabrutu, Babylonisch voor 'verwoestende storm', is de naam van één van de elf monsters die Tiamat creëert in het conflict tegen de jongere goden (Babylonisch scheppingsverhaal: enuma elisj).
Groeten