De Kerynitische Hinde

Herakles' vierde van zijn Twaalf Werken betrof het vangen van de aan jachtgodin Artemis gewijde hinde Kerynitis. Dit godendier had koperen hoeven en een gouden gewei. Een gewei. Een hinde met een gewei? Zeer onwaarschijnlijk. Natuurlijk kunnen we meteen een oorzaak voor dit hert vinden, namelijk de menselijke fantasie. Van alle cervidae dragen alleen de rendiervrouwtjes ook een gewei, en hoewel de Grieken (slimme kerels) deze dieren wel kenden, leefde het eerst volgende rendier toch behoorlijk ver naar't noorden. In Arkadië kwam dit dier alvast niet voor. En, tussen ons, een rendier is best wel mooi maar mist toch de slanke elegantie van edelhert, damhert en ree.
Kerynitis was dus een edel- of waarschijnlijker een damhert. Dat gewei werd erbij gedacht om het dier nog indrukwekkender te maken. Want hinden dragen geen gewei... nee? In een edelhertenkwekerij in nederland is een hinde met gewei te vinden! Ieder jaar krijgt ze een kalfje. Dus een vrouw op en top. Behalve dat gewei dus. Moeder natuur heeft met deze hinde waarschijnlijk wat slordig gewerkt tijdens de genenmixture en zo heeft ze wat te veel van papa's genen, maar net niet genoeg om een hert te worden. Enfin, ben ik geen bioloog hoor, maar 't zal wel zoiets zijn. Misschien kwam dat ook al eens in het Oude Griekenland van 4000 jaar terug voor? En de mensen die dat zagen, waren daarvan zo onder de indruk, dat moest wel wat met de goden te maken hebben. Staan de zwakzinnigen en de anders-geborenen niet onder de hoede van de goden (beetje merkwaardige redenering natuurlijk... waarom zouden mensen en dieren met genetische of medische afwijkingen onder de hoede van de goden staan, die perfect zijn qua uiterlijk en gezondheid? ... geen idee, maar epilepsie werd naast vallende ook ziekte van de goden genoemd. Waarschijnlijk eerder als straf dan als zegening... heb in Latijn niet goed opgelet.)
Dus, wie weet. Waarschijnlijk lag fantasie ten grondslag aan Artemis' hinde, maar eventueel ook een genetische mutatie. Bij het gevleugelde paard pegasos opteer ik spontaan voor het eerste.
Kerynitis was dus een edel- of waarschijnlijker een damhert. Dat gewei werd erbij gedacht om het dier nog indrukwekkender te maken. Want hinden dragen geen gewei... nee? In een edelhertenkwekerij in nederland is een hinde met gewei te vinden! Ieder jaar krijgt ze een kalfje. Dus een vrouw op en top. Behalve dat gewei dus. Moeder natuur heeft met deze hinde waarschijnlijk wat slordig gewerkt tijdens de genenmixture en zo heeft ze wat te veel van papa's genen, maar net niet genoeg om een hert te worden. Enfin, ben ik geen bioloog hoor, maar 't zal wel zoiets zijn. Misschien kwam dat ook al eens in het Oude Griekenland van 4000 jaar terug voor? En de mensen die dat zagen, waren daarvan zo onder de indruk, dat moest wel wat met de goden te maken hebben. Staan de zwakzinnigen en de anders-geborenen niet onder de hoede van de goden (beetje merkwaardige redenering natuurlijk... waarom zouden mensen en dieren met genetische of medische afwijkingen onder de hoede van de goden staan, die perfect zijn qua uiterlijk en gezondheid? ... geen idee, maar epilepsie werd naast vallende ook ziekte van de goden genoemd. Waarschijnlijk eerder als straf dan als zegening... heb in Latijn niet goed opgelet.)
Dus, wie weet. Waarschijnlijk lag fantasie ten grondslag aan Artemis' hinde, maar eventueel ook een genetische mutatie. Bij het gevleugelde paard pegasos opteer ik spontaan voor het eerste.