nissaba

LS,

Al enige tijd heb ik een votief. De afmetingen zijn 60 x 95 x 25 mm. Het materiaal is terracotta. Het lijkt mij een vrouwelijk votief.
Het aantrekkelijke van het votief is dat het zo eenvoudig er uit ziet, haast kinderlijk.

Volgens het "Handbuch der Vorgeschichte" van Müller-Karpe is het Syrisch en stamt het af van de Sumerische beschaving. Datering van beeldjes vind ik altijd moeilijk maar ik denk dat het ongeveer 4000 BC is.

Oorspronkelijk heeft het votief op een "chariot"gestaan.

De vraag waarop ik hoop een antwoord te krijgen is: Wie of wat stelt het voor?

Rob.

Het is overduidelijk een vrouwen figuurtje misschien een vruchtbaarheidgodin?

http://www.bidancient.com/bronze-statue ... -374-p.asp

http://www.mariamilani.com/ancient_rome ... oddess.htm

Verder denk ik vooral aan een strijdwagen.

Een Chariot is ook een strijdwagen.
Zou het een oorlogsgodin zijn?
Vroeger bestond er een matriarchaat dus niet zo vreemd om een godin te voeren.
Mogelijk is het gat voor een dissel?

De gaten dienen misschien om een leidsel door te voeren?

Het is overduidelijk een vrouwen figuurtje

Waarschijnlijk is het een vrouwen figuurtje maar zolang ik niet weet wie of wat het voorstelt is het niet overduidelijk voor mij.

Wanneer ik er vanuit mijn westerse cultuur naar het beeldje kijk dan zie ik een gezicht zonder mond, twee borsten en een venusheuvel (de driehoek). Maar het beeldje is zo abstract dat de bultjes op het lijfje twee armpjes kunnen zijn en het driehoekje een andere betekenis heeft.

Waarschijnlijk zullen voor de chariot twee paardjes hebben gestaan maar vreemd genoeg heb ik nog nooit een terracotta paardje uit de Sumerische beschaving gezien.

Heeft iemand ze wel gezien?

Rob.

Rob

Ook in de oudheid maakten ze al abstracte beeldjes.
Dus het ontbreken van een mond is geen vreemd verschijnsel.
Denk eens aan de Abstracties van een Picasso, die is dan wel van onze tijd maar waarom niet geïnspireerd door dergelijke abstracte beelden? De Aboriginals, de Maya's etc. kenden hun hoogst abstacte afbeeldingen, zelfs helemaal niet meer figuratief, zoals een meander of mandalamotief. Ik ben geen expert, maar weet toch genoeg van deze symboliek om aan te nemen dat het hier om een vrouwenbeeldje gaat. Er hoeven geen terracotta paarden te bestaan, waarom geen hout? Misschien was het een stukje speelgoed of grafgift?

Veel plezier met zoeken, probeer het eens bij een conservator van een museum?