Geloven
Geplaatst: ma 29 mei , 2006 20:15Geloven is niet zeker weten
Mensen geloven op gezag van anderen die het ook niet zeker weten omdat ze het ook weer van een ander hebben tot in het verre duistere verleden. Wat je gelooft is dus nooit bewezen, kun je niet zien en niet ervaren. Zo geloven mensen in theorieën over erfelijkheid, evolutie, en vooruitgang. Niemand ziet het, niemand ervaart het maar velen geloven het. Met al die geloven praten mensen recht wat krom is, rechtvaardigen daarmee hun onrechtvaardigheid, excuseren daarmee hun wandaden, verklaren daarmee wat ze niet begrijpen en gaan zo door op de ingeslagen weg. En als ze vast dreigen te lopen bedenken ze een nieuwe theorie met nieuwe goedgelovigen.
Wie zich beroept op gedachten van anderen, op wat generaties voor hen bedacht hebben, wie voortbouwt op theorieën van anderen, wie zijn schijnzekerheden ontleent aan wat hij gelooft, ontloopt de verantwoordelijkheid voor zijn eigen hersenspinsels en leven. Nog steeds bepalen de schoonschijnende verzinsels van al die onrustige en ingewikkelde geesten die millennia lang de dienst uitgemaakt hebben, de manier waarop mensen moeten leven. Nooit is er geluisterd naar de eenvoudigen, de kinderen, de rechtvaardigen, de ongeletterden en de machtelozen.
Met kromme stenen bouw je een kromme muur, met zieke mensen een zieke maatschappij. In een kromme muur passen geen rechte stenen en in een zieke maatschappij geen gezonde mensen.
Als je je kinderen niet wil zien opgroeien in deze zieke maatschappij, als je ze wil behoeden voor alle ellende die je zelf al hebt meegemaakt, als je ze niet dezelfde fouten wil zien maken als je zelf in je leven hebt gemaakt, als je niet wilt dat ze dezelfde mist ingaan waar je zelf in zit, als je wilt dat ze net zo onbevangen blijven als ze zijn, kortom, als je echt van ze houdt dan moet er echt iets veranderen. Verbeter dan eerst jezelf, steeds verder en verder tot je klaar bent en dan pas, als je met velen zult zijn, zal de wereld veranderen.
Als je daar niet toe bereid bent, als je denkt dat dat toch niet kan omdat anderen zeggen dat dat niet kan, blijf dan zitten waar je zit maar zeur dan niet als je niet gelukkig bent. Als je denkt dat je nu eenmaal zo bent en toch niet kunt veranderen, omdat geleerden zeggen dat het in je genen zit, schuif dan de verantwoordelijkheid voor je ellende maar af op de anderen en de omstandigheden en wentel je in je zelfmedelijden. Als je denkt dat je het haalbare bereikt hebt in je leven, klaag dan niet als je niet gelukkig bent.
Mensen geloven op gezag van anderen die het ook niet zeker weten omdat ze het ook weer van een ander hebben tot in het verre duistere verleden. Wat je gelooft is dus nooit bewezen, kun je niet zien en niet ervaren. Zo geloven mensen in theorieën over erfelijkheid, evolutie, en vooruitgang. Niemand ziet het, niemand ervaart het maar velen geloven het. Met al die geloven praten mensen recht wat krom is, rechtvaardigen daarmee hun onrechtvaardigheid, excuseren daarmee hun wandaden, verklaren daarmee wat ze niet begrijpen en gaan zo door op de ingeslagen weg. En als ze vast dreigen te lopen bedenken ze een nieuwe theorie met nieuwe goedgelovigen.
Wie zich beroept op gedachten van anderen, op wat generaties voor hen bedacht hebben, wie voortbouwt op theorieën van anderen, wie zijn schijnzekerheden ontleent aan wat hij gelooft, ontloopt de verantwoordelijkheid voor zijn eigen hersenspinsels en leven. Nog steeds bepalen de schoonschijnende verzinsels van al die onrustige en ingewikkelde geesten die millennia lang de dienst uitgemaakt hebben, de manier waarop mensen moeten leven. Nooit is er geluisterd naar de eenvoudigen, de kinderen, de rechtvaardigen, de ongeletterden en de machtelozen.
Met kromme stenen bouw je een kromme muur, met zieke mensen een zieke maatschappij. In een kromme muur passen geen rechte stenen en in een zieke maatschappij geen gezonde mensen.
Als je je kinderen niet wil zien opgroeien in deze zieke maatschappij, als je ze wil behoeden voor alle ellende die je zelf al hebt meegemaakt, als je ze niet dezelfde fouten wil zien maken als je zelf in je leven hebt gemaakt, als je niet wilt dat ze dezelfde mist ingaan waar je zelf in zit, als je wilt dat ze net zo onbevangen blijven als ze zijn, kortom, als je echt van ze houdt dan moet er echt iets veranderen. Verbeter dan eerst jezelf, steeds verder en verder tot je klaar bent en dan pas, als je met velen zult zijn, zal de wereld veranderen.
Als je daar niet toe bereid bent, als je denkt dat dat toch niet kan omdat anderen zeggen dat dat niet kan, blijf dan zitten waar je zit maar zeur dan niet als je niet gelukkig bent. Als je denkt dat je nu eenmaal zo bent en toch niet kunt veranderen, omdat geleerden zeggen dat het in je genen zit, schuif dan de verantwoordelijkheid voor je ellende maar af op de anderen en de omstandigheden en wentel je in je zelfmedelijden. Als je denkt dat je het haalbare bereikt hebt in je leven, klaag dan niet als je niet gelukkig bent.
Er zijn wel dingen veranderd bij het overzetten, maar gelukkig is er niets echt verloren gegaan.