nissaba

In veel draden en thematiek komt het steeds weer terug: het mannelijke staat voor gewelddadigheid, dominatie, oorlog enz. En het vrouwelijke voor vrede, vruchtbaarheid en leven maken en beschermen. Een fikse tegenstelling. Staat altijd weer garant voor een felle discussie, m.n. omdat, ondanks alle be(z)weringen er onderhuids toch bijna altijd weer in opduikt dat de een zich een beter mens waant (want vredelievend) dan de ander wiens sexe alleen al genoeg is voor het etiket van oorlogshitser. 'Wij zijn de betere mensensoort' klinkt er al gauw in door. Ook de meest hardnekkige tegenstand(st)er tegen hokjesdenken, laat zich hier maar al te graag in het hokje van vredelievendere mens duwen, en klaagt de andere helft aan.

En ik moet toegeven, ik ben er ook ambivalent over. En op een of andere manier probeer je dan toch een evenwicht in je denken te vinden. M.i. ligt hier een onderliggend waardenverschil aan ten grondslag waarvan ik me afvraag of het mannelijke en het vrouwelijke elkaar ooit zullen begrijpen.

Ik heb lang in Friesland gewoond en daar is ergens een grote kei, waarop staat; "Leaver dea as slaef' of zoiets. Gaat over de Friese geschiedenis waarin een slag gememoreerd wordt waarin gevochten werd tegen onderdrukking en voor vrijheid. Liever dood dan slaaf.

En ik geloof dat daar het mannelijke en vrouwelijke uit elkaar gaan. Het mannelijke strijdt VOOR alles voor vrijheid. En is principieel bereid daar zijn leven voor op te offeren, risico's aan te gaan, te knokken en te strijden. En ik denk dat het vrouwelijke daar eerder de keus maakt: dan maar onvrij, maar geweld - nee. Vrouwen baren leven en koesteren het. En dat dan in de waagschaal stellen, dat druist linea recta tegen HUN beleving in.

En zo komen ze elkaar tegen. Vrijheid of leven. Op de stranden van Normandie heb je gezien hoe diep dat zit: aan de dood van al die mannen danken wij dat we in vrijheid leven. Anders waren we nu Duitse nazi's geweest. Of al eerder: bij Wenen of Tours in Frankrijk door de Moslims onder de voet gelopen in de Middeleeuwen en hadden we nu met zijn allen om 12 uur op een vloerkleedje richting Mekka gebogen. Met bijbehorende levensstijl.

Ik zag van de week een film op TV waarin een ten strijde trekkende man (een cowboy geloof ik) het kernachtig tegen zijn vrouw (die dat niet wilde) zei: 'Er zijn belangrijkere dingen dan leven, maar dat zul je wel nooit begrijpen.' Waarop de vrouw natuurlijk had kunnen zeggen: 'Er zijn belangrijkere dingen dan vrijheid, maar dat zul jij nooit accepteren.' :!:

Dus, beste Els en andere forummers, je voelt hem al aankomen: als het erop aan komt: kies je eerder voor vechten/sterven voor vrijheid van jezelf en degenen die je liefhebt, of leven maar onderdrukt leven?

In veel draden en thematiek komt het steeds weer terug: het mannelijke staat voor gewelddadigheid, dominatie, oorlog enz. En het vrouwelijke voor vrede, vruchtbaarheid en leven maken en beschermen.

Even voor de goede orde, dat is niet mijn opvatting. Mijn hele doel is juist dit traditionele zwartwitdenken over mannen en vrouwen te doorbreken. Als ik ergens allergisch voor ben is het voor 'mannetje dit - vrouwtje dat', dat yin en yang denken, of al dat 'complementaire' gedoe. Brrrr....

Mensen zijn voor mij individuen met elk hun eigen karakter, ze zijn niet onder te verdelen in 'mannen' en 'vrouwen'. Misschien kun je om de dingen te vereenvoudigen wel schema's bedenken waarbij je mensen kan onderverdelen in categorieën, maar daarbij zullen in elk hokje zowel mannen als vrouwen te zien zijn. Een indeling met een scheidslijn tussen mannen en vrouwen is totaal onrealistisch.

Wel zeg ik dat het patriarchaat mannelijk geweld stimuleert. Maar dat is wat anders, daarbij gaat het om culturele patronen waaruit je moeilijk kan ontsnappen. Vrouwelijk geweld wordt in zo'n cultuur denk ik gewoon ontkend. Past niet bij het beeld dat de vrouw 'van nature passief en ondergeschikt' is.

En ik geloof dat daar het mannelijke en vrouwelijke uit elkaar gaan. Het mannelijke strijdt VOOR alles voor vrijheid. En is principieel bereid daar zijn leven voor op te offeren, risico's aan te gaan, te knokken en te strijden. En ik denk dat het vrouwelijke daar eerder de keus maakt: dan maar onvrij, maar geweld - nee. Vrouwen baren leven en koesteren het. En dat dan in de waagschaal stellen, dat druist linea recta tegen HUN beleving in.

Ahem... dat bedoel ik nou, Balance. :lach2:

Onrealistisch, generaliserend en stereotyperend. Alleen al om terug te komen op dat Friese spreekwoord... hoeveel mannen hebben er in de loop van de geschiedenis als slaaf geleefd? Dat waren er zoveel dat het niet is vol te houden dat mannen boven alles de vrijheid liefhebben, meer dan vrouwen.

Op de stranden van Normandie heb je gezien hoe diep dat zit: aan de dood van al die mannen danken wij dat we in vrijheid leven.

Zo lust ik nog wel een paar.

Hoeveel miljoenen hebben in die oorlog het leven verloren? Hoeveel mensen zijn er niet regelrecht doodgemarteld? Dat was in het algemeen ook dankzij bepaalde mannen trouwens. Niet alleen de geallieerden hebben mannen naar het front gestuurd, ook de Duitsers en de Japanners stuurden hun mannen de oorlog in, niet vanwege de vrijheid, maar om een nazistische onderdrukkingsideologie over de wereld te verspreiden.

Ik zag van de week een film op TV waarin een ten strijde trekkende man (een cowboy geloof ik) het kernachtig tegen zijn vrouw (die dat niet wilde) zei: 'Er zijn belangrijkere dingen dan leven, maar dat zul je wel nooit begrijpen.'

'Vrouwen' zien misschien hoe de jongens worden afgeslacht voor een illusie, en hoe ze worden gebruikt door machthebbers, die de kinderen van anderen naar het front sturen om hun eigen macht te vergroten. Met vrijheid heeft dat niets te maken. Hooguit wordt het woord 'vrijheid' gebruikt om oorlog te legitimeren.

Dus, beste Els en andere forummers, je voelt hem al aankomen: als het erop aan komt: kies je eerder voor vechten/sterven voor vrijheid van jezelf en degenen die je liefhebt, of leven maar onderdrukt leven?

Ik kom nu al altijd op voor de vrijheid. Daarom hamer ik juist zo op het belang van het vrije woord en op het hardop bekritiseren van onrecht, om het te beëindigen. Dus... :lach2:

Hier toch wat linkjes naar verzetsvrouwen.

els schreef:
In veel draden en thematiek komt het steeds weer terug: het mannelijke staat voor gewelddadigheid, dominatie, oorlog enz. En het vrouwelijke voor vrede, vruchtbaarheid en leven maken en beschermen.

Even voor de goede orde, dat is niet mijn opvatting. Mijn hele doel is juist dit traditionele zwartwitdenken over mannen en vrouwen te doorbreken. Als ik ergens allergisch voor ben is het voor 'mannetje dit - vrouwtje dat', dat yin en yang denken, of al dat 'complementaire' gedoe. Brrrr....

Ik snap wat je bedoelt en ik ben er ook niet kapot van, maar vroeg of laat ontkom je haast niet aan een bepaalde typering. Mannen en vrouwen verschillen fysiek, dat kun je niet wegpoetsen. En naar mijn idee in grote lijnen psychisch ook. En ook dat kun je niet wegpoetsen. Natuurlijk heb je dan het gevaar van generalisering, maar het is niet anders. Als 8 van de 11 spelers van Ajax slecht hebben gespeeld zegt men ook 'Ajax heeft slecht gespeeld'. En: de Islam is intolerant. Jammer en oneerlijk voor die anderen.

Ik probeer het te ondervangen met 'het mannelijke' en 'het vrouwelijke' maar besef dat dat ook niet afdoende is.

Mensen zijn voor mij individuen met elk hun eigen karakter, ze zijn niet onder te verdelen in 'mannen' en 'vrouwen'. Misschien kun je om de dingen te vereenvoudigen wel schema's bedenken waarbij je mensen kan onderverdelen in categorieën, maar daarbij zullen in elk hokje zowel mannen als vrouwen te zien zijn. Een indeling met een scheidslijn tussen mannen en vrouwen is totaal onrealistisch.

Dus een kreet als 'vrouwen komen niet door het glazen plafond wijs je af? '

Wel zeg ik dat het patriarchaat mannelijk geweld stimuleert. Maar dat is wat anders, daarbij gaat het om culturele patronen waaruit je moeilijk kan ontsnappen. Vrouwelijk geweld wordt in zo'n cultuur denk ik gewoon ontkend. Past niet bij het beeld dat de vrouw 'van nature passief en ondergeschikt' is.

Mwa het is maar wat je onder geweld definieert. Psychisch geweld is voor mij soms erger dan fysiek. Verbaal geweld hebben we ook. En structureel geweld. Er zijn culturen waarbij iemand niet werd gedood maar dood werd verklaard en vervolgens door iedereen werd genegeerd. Geen geweld?

En ik geloof dat daar het mannelijke en vrouwelijke uit elkaar gaan. Het mannelijke strijdt VOOR alles voor vrijheid. En is principieel bereid daar zijn leven voor op te offeren, risico's aan te gaan, te knokken en te strijden. En ik denk dat het vrouwelijke daar eerder de keus maakt: dan maar onvrij, maar geweld - nee. Vrouwen baren leven en koesteren het. En dat dan in de waagschaal stellen, dat druist linea recta tegen HUN beleving in.

Ahem... dat bedoel ik nou, Balance. Onrealistisch, generaliserend en stereotyperend. Alleen al om terug te komen op dat Friese spreekwoord... hoeveel mannen hebben er in de loop van de geschiedenis als slaaf geleefd? Dat waren er zoveel dat het niet is vol te houden dat mannen boven alles de vrijheid liefhebben, meer dan vrouwen.

In elk geval blij eens iemand tegen te komen die ook accepteert dat mannen net zo goed als vrouwen onder machthebbers hebben geleden en niet allemaal oorlogsverslaafd zijn. Wat ik echter bedoel te zeggen is dat mannen dan i.h.a. eerder het risico lopen en actief in verzet gaan en bereid zijn daarbij fysiek geweld te gebruiken en het leven erbij laten. Vrouwen accepteren m.i. onderdrukking eerder. Zeker als voor verzet fysiek geweld nodig is.

Op de stranden van Normandie heb je gezien hoe diep dat zit: aan de dood van al die mannen danken wij dat we in vrijheid leven.

Zo lust ik nog wel een paar. Hoeveel miljoenen hebben in die oorlog het leven verloren? Hoeveel mensen zijn er niet regelrecht doodgemarteld? Dat was in het algemeen ook dankzij bepaalde mannen trouwens. Niet alleen de geallieerden hebben mannen naar het front gestuurd, ook de Duitsers en de Japanners stuurden hun mannen de oorlog in, niet vanwege de vrijheid, maar om een nazistische onderdrukkingsideologie over de wereld te verspreiden.

Klopt. Ze gaan niet alleen voor de verdediging, maar ook voor de aanval. Maar je herinnert je de kreet van de Duisters nog wel waarmee ze hun expansie rechtvaardigden? 'Lebensraum'. M.a.w. als je ze wijsmaakt dat het om vrijheid gaat gaan ze tegen de kogelregen in. Zo gek krijg je de doornsnee vrouw volgens mij niet.

Ik zag van de week een film op TV waarin een ten strijde trekkende man (een cowboy geloof ik) het kernachtig tegen zijn vrouw (die dat niet wilde) zei: 'Er zijn belangrijkere dingen dan leven, maar dat zul je wel nooit begrijpen.'

'Vrouwen' zien misschien hoe de jongens worden afgeslacht voor een illusie, en hoe ze worden gebruikt door machthebbers, die de kinderen van anderen naar het front sturen om hun eigen macht te vergroten. Met vrijheid heeft dat niets te maken. Hooguit wordt het woord 'vrijheid' gebruikt om oorlog te legitimeren.

Qua legitimatie zijn we het eens, maar dat bewijst mijn stelling dus.

Dus, beste Els en andere forummers, je voelt hem al aankomen: als het erop aan komt: kies je eerder voor vechten/sterven voor vrijheid van jezelf en degenen die je liefhebt, of leven maar onderdrukt leven?

Ik kom nu al altijd op voor de vrijheid. Daarom hamer ik juist zo op het belang van het vrije woord en op het hardop bekritiseren van onrecht, om het te beëindigen. Dus...

De vraag was of je bereid bent geweld te gebruiken?

Heb daar nog een toevoeginkje bij. In de Islam worden vrouwen soms de dupe van eergerelateerd geweld. Zus is verliefd geraakt en/of heeft gevreeen, familie-eer geschonden, moet hersteld worden met de dood van zus. Hoe vaak gebeurt dat niet? Wat ik me afvraag: hoe lang zou dit al door vrouwen gepikt worden? Al eeuwen. En hoe lang zou dit nog doorgaan als vrouwen met gelijke munt terug zouden betalen. Stel je zus wordt vermoord vanwege de eer. Hoe komt het dan toch dat zich niet een stel vrouwen organiseert en de kerel die de eerwraak pleegde ook een kopje kleiner maken? Desnoods alleen het kopje van zijn lul. Dan komt hij nog goed weg ook.

Dit soort praktijken blijft alleen bestaan omdat vrouwen iha terugdeinzen voor geweld en mannen iha niet. Was het gelijk, dan was deze vorm van eerwraak allang uitgeroeid.

Hier toch wat linkjes naar verzetsvrouwen.

De lijn doortrekkend: Hannie Schaft was toch koerier? Hoeveel vrouwen waren bereid (en hebben) doelbewust mensen gedood of gemarteld. Want uiteindelijk komt het aan het eind van het liedje daar toch op neer? Wie daarvoor terugdeinst loopt ernstig het risico de rest van zijn leven in onderdrukking door te moeten.

Ik snap wat je bedoelt en ik ben er ook niet kapot van, maar vroeg of laat ontkom je haast niet aan een bepaalde typering.

Vooroordelen zijn geen typeringen, het zijn domme ideeën die voortkomen uit eeuwenlange dwingend opgelegde culturele normen die ons afremmen en frustreren, en waar niet aan te ontsnappen valt als we er niet tegenin gaan.

Mannen en vrouwen verschillen fysiek, dat kun je niet wegpoetsen.

Daarom hoef je nog geen yin-yang systeem te bedenken waarbij al het zus mannelijk is en al het zo vrouwelijk, compleet met een opvoeding die helemaal is gebaseerd op een verzonnen tweedeling.

De fysieke overeenkomsten tussen mannen en vrouwen zijn groter dan de verschillen. Omdat er een paar verschillen zijn waar te nemen hoeven we nog niet te doen of we twee totaal verschillende soorten zijn met elk een eigen evolutielijn.

Dus een kreet als 'vrouwen komen niet door het glazen plafond wijs je af?

De beschrijving van een situatie is iets heel anders dan een vooroordeel op basis waarvan je mensen vanaf de geboorte in een keurslijf dwingt, ze hun individualistische talenten en karakter ontzegt en ze hun mogelijkheden en behoeftes ontneemt.

En wat zit er trouwens boven het glazen plafond? Een klein elitair clubje narcistische, egoïstische, machtsbeluste, overwegend conservatieve geldwolven, die onder elkaar het geld en de macht zitten te verdelen. :cool:

De overgrote meerderheid van de mannen zitten niet boven het glazen plafond, maar gezellig bij ons vrouwen op aarde.

Balance schreef:
Els schreef:Vrouwelijk geweld wordt in zo'n cultuur denk ik gewoon ontkend. Past niet bij het beeld dat de vrouw 'van nature passief en ondergeschikt' is.

Mwa het is maar wat je onder geweld definieert. Psychisch geweld is voor mij soms erger dan fysiek. Verbaal geweld hebben we ook. En structureel geweld. Er zijn culturen waarbij iemand niet werd gedood maar dood werd verklaard en vervolgens door iedereen werd genegeerd. Geen geweld?

Ik begrijp niet goed wat dit te maken heeft met dat ik zeg dat het bestaan van vrouwelijk geweld gewoon wordt ontkend. :verward:

Iemand wordt gewelddadig als hij gefrustreerd raakt en op de een of andere manier geen uitweg kan vinden. Dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Als je het in de opvoeding voor mannen gaat verheerlijken en aanmoedigen en vrouwen gaat proberen af te leren en anders met de situatie om te gaan kan het best dat uiteindelijk mannen gewelddadiger zijn dan vrouwen, maar dat heeft toch een culturele grondslag. De situatie en de opvoeding dus.

Wat ik echter bedoel te zeggen is dat mannen dan i.h.a. eerder het risico lopen en actief in verzet gaan en bereid zijn daarbij fysiek geweld te gebruiken en het leven erbij laten. Vrouwen accepteren m.i. onderdrukking eerder. Zeker als voor verzet fysiek geweld nodig is.

Ik ben eerlijk gezegd diverse keren tussen vechtende mannen gesprongen om ze uit elkaar te halen, of om een man die een vrouw in elkaar sloeg te laten ophouden. Een vrouwelijke collega van mij heeft een gewapende roofovervaller overmeesterd toen haar mannelijke collega in paniek schoot. Maar deze dingen worden gewoon door iedereen ontkend. Meestal is de reactie ook dat ik vooral niet zulke 'risico's' moet nemen. Waarom zou dat zijn? Ik neem deze dingen dan ook met een korrel zout. Je kan als vrouw op je kop gaan staan als je wil, maar tegen stompzinnige vooroordelen is niet te vechten.

Wat de oorlog betreft, het is nu eenmaal zo dat mannen dienstplichtig zijn en naar het front worden gestuurd. Dat is een kenmerk van een patriarchale maatschappij, vrouwen zijn baarmachientjes en mannen zijn vechtmachientjes.

En mannen vechten niet voor de vrijheid, ze vechten voor de macht van een machthebber.

Maar je herinnert je de kreet van de Duisters nog wel waarmee ze hun expansie rechtvaardigden? 'Lebensraum'. M.a.w. als je ze wijsmaakt dat het om vrijheid gaat gaan ze tegen de kogelregen in. Zo gek krijg je de doornsnee vrouw volgens mij niet.

Maar dat is toch precies wat ik zeg? Ze vechten niet voor hun vrijheid, ze vechten omdat ze zich door propaganda laten voorliegen. En ze waren helemaal gehersenspoeld om dat te doen. Vrouwen werden in het Duitse rijk niet gehersenspoeld om te vechten maar om Arische babies te baren.

In Duitsland werden miljoenen mensen omgebracht in kampen. Dan vecht je toch niet voor vrijheid? Dat is vechten voor onderdrukking en uitroeing.

Qua legitimatie zijn we het eens, maar dat bewijst mijn stelling dus.

Volgens mij is er alleen bewezen dat de patriarchale opvoeding mannen inspireert tot vechten.

Hoe kun je nu vechten voor je vrijheid als je niet eens weet wat het inhoudt? Het maakt kennelijk niet uit of het om een totalitaire ideologie gaat, de regelrechte tegenhanger van de vrijheid.

Heb daar nog een toevoeginkje bij. In de Islam worden vrouwen soms de dupe van eergerelateerd geweld. Zus is verliefd geraakt en/of heeft gevreeen, familie-eer geschonden, moet hersteld worden met de dood van zus. Hoe vaak gebeurt dat niet? Wat ik me afvraag: hoe lang zou dit al door vrouwen gepikt worden? Al eeuwen. En hoe lang zou dit nog doorgaan als vrouwen met gelijke munt terug zouden betalen. Stel je zus wordt vermoord vanwege de eer. Hoe komt het dan toch dat zich niet een stel vrouwen organiseert en de kerel die de eerwraak pleegde ook een kopje kleiner maken? Desnoods alleen het kopje van zijn lul. Dan komt hij nog goed weg ook.

Dit soort praktijken blijft alleen bestaan omdat vrouwen iha terugdeinzen voor geweld en mannen iha niet. Was het gelijk, dan was deze vorm van eerwraak allang uitgeroeid.

De onderdanigheid van moslimvrouwen is geen genetisch bewijs dat vrouwen hun vrijheid niet liefhebben. Hooguit bewijst het dat je door de opvoeding een mens kan maken en breken. De onderdrukking van moslimvrouwen is totaal. Ze staan levenslang onder voogdij en leren van jongsafaan mannen te gehoorzamen.

Vrouwen mogen niet eens hun huizen uit zonder begeleiding van een man en worden voortdurend door mannen gecontroleerd. Alle mogelijke structuren waarin vrouwen gezamenlijk iets kunnen opzetten of een beweging op touw kunnen zetten zijn afgebroken, en het is helemaal niet meer mogelijk om een vrouwenbeweging te beginnen. Zelfs hier in Nederland zijn inmiddels moslimvrouwen vermoord omdat ze actief werden in een vrouwenbeweging.

Vanaf het begin van hun geboorte wordt ze geleerd onderdanig te zijn, vanaf hun prilste jeugd mogen ze worden geslagen. Als ze zich verzetten worden ze opgesloten, geslagen, bedreigd en uiteindelijk zelfs door eremoord vermoord. Eremoord wordt in islamitische landen nauwelijks gestraft.

Al deze wetten zijn juist zo streng en onderdrukkend omdat vrouwen anders wél hun vrijheid zouden kunnen terugwinnen. Als je constant onder controle staat van mannen is het moeilijk een beweging op touw zetten. Je krijgt niet eens de gelegenheid er over na te denken, als je geen bewegingsvrijheid hebt.

En nu we het toch over eremoord hebben... er zijn juist al ontelbare moslimvrouwen vermoord omdat zij opkwamen voor de vrijheid van vrouwen. Zij zijn dus dood omdat ze geen slaaf willen zijn. Het 'dode' voorbeeld dat vrouwen zich helemaal niet schikken in hun ondergeschikte positie.

Dit soort praktijken blijft alleen bestaan omdat vrouwen iha terugdeinzen voor geweld en mannen iha niet. Was het gelijk, dan was deze vorm van eerwraak allang uitgeroeid.

Misschien moet ik als tegenvoorbeeld Spartacus noemen. Zelfs zijn opstand maakte geen einde aan de slavernij. Tegen dit soort onderdrukking is het heel moeilijk vechten, omdat het wettelijk georganiseerd is en omdat de vooroordelen er op alle niveaus worden ingepompt.

We kunnen er natuurlijk niet omheen dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen, maar zoals al is opgemerkt, zijn er meer overeenkomsten dan verschillen.

Veel verschillen ontstaan niet omdat vrouwen en mannen per definitie anders zijn, maar doordat vrouwen en mannen anders behandelt worden vanaf de wieg tot het graf. Van jongs afaan wordt vrouwen bijvoorbeeld geleerd om problemen op een andere manier op te lossen. Jongens zijn watjes als ze zich op hun kop laten zitten en wordt in vele gevallen geleerd er op los te slaan. Meisje wordt geleerd dat ze niet mogen slaan.

Het lijkt er veel op dat in situaties waar mannen en vrouwen gelijkheid verworven hebben, ze ook op het gebied van bijv. bereidheid tot geweld niet voor mannen onderdoen. Kijk maar eens naar al die meiden-jeugdbendes. Zestienjarige grietjes die voor de lol mensen in elkaar slaan. Op andere niveaus zijn vrouwen misschien niet zo snel geneigd lichamelijk geweld te gebruiken, maar onderdrukken doen ze net zo goed. In de politiemacht en in het leger blijken vrouwen voor wat betreft het gebruiken van geweld niet onder te doen voor mannen. Bij dat schandaal in het Amerikaanse leger, waar gevangenen vernederd en mishandeld werden waren ook vrouwen betrokken.

Als je wilt generaliseren kun je misschien zeggen dat vrouwen meer geneigd zijn om zaken eerst zonder geweld te proberen op te lossen. Misschien zijn ze ook wat minder geneigd dingen in het groot te zien en tevreden wanneer in hun eigen leefwereld de dingen op een rij staan. Maar zolang de meerderheid van de leidende figuren mannen zijn kun je er eigenlijk niet echt een oordeel over vormen.

En nog even dit: In het verzet tijdens de tweede wereldoorlog waren vrouwen niet alleen koeriers, wat op zich al levensgevaarlijk was. Er waren ook vrouwen die actief aan overvallen meededen en er niet voor terug deinsden anderen te doden.

Dan hebben we het natuurlijk nog niet gehad over één van de grote taboes van deze tijd, mishandelde mannen. Die zijn er echt ook heel veel, maar die schamen zich rot om hun mond open te doen.

casapapusilor schreef:Meisje wordt geleerd dat ze niet mogen slaan.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: "Dan sla je maar terug!"

Maar mijn moeder is waarschijnlijk een uitzondering geweest. :eer:

(Maar dit geheel terzijde)

Mijn moeder ook hoor. Ik kwam een keer huilend en jammerend thuis, toen vond ze dat dat zo niet langer kon en heeft ze me op judo gedaan, zodat ik leerde van me af te bijten. Sindsdien liet ik me niet meer op mijn kop zitten, maar legde de jongens gewoon op de grond. :lach2:

Oké, meisjes kregen ook weleens het advies terug te meppen. Bij ons thuis werd geleerd dat meisjes niet vechten, dat hoorde niet zo. We mochten trouwens ook niet bekvechten, want dat deden alleen straatmeiden. We leerden trouwens wel dat we in geval van nood, 'enge mannen' bijvoorbeeld ons met alles wat we hadden mochten verdedigen.

Mijn broertje kreeg boxhandschoenen van mijn vader en oefende daar elke dag mee, samen met pa. Mijn ouders vonden hem te slap omdat hij zich op de kop liet zitten op school.

Er is in Amerika ooit eens een proef gedaan met een aantal studenten, waarbij de ene helft 'gevangenen' speelde en de andere helft hun bewakers. Het project moest halverwege gestopt worden omdat het volkomen uit de hand liep. De bewakers begonnen al heel snel hun gevangenen geestelijk en lichamelijk te mishandelen. De conclusie was wel dat het vrijwel niet te overzien is hoe mensen reageren wanneer ze in een bepaalde situatie geplaatst worden.

Roelie

nissaba

Liever dood dan slaaf? Vrijheid of dood....

Liever dood dan slaaf? Vrijheid of dood....