nissaba

Op zoek naar het mysterie van/achter het bestaan?
Surf dan eens naar www.denkendopdiepte.nl (na vier seconden slaat de eerste pagina vanzelf om) en je vindt het een en ander
uitgewerkt aan de hand van denkthema's - met elke twee maanden er eentje bij. Heel interessant is ook de rubriek "citaten en opmerkingen", op de titelpagina. Ook deze rubriek wordt van tijd tot tijd aangevuld.
Intussen, veel denkgenoegen toegewenst.
Met vriendelijke groet,
Jasper Groeneveldt.

..

Dat is wel een hele diepzinnige vraag om even bij stil te staan.

Ik vraag me nu eigenlijk ook af wat 'zoeken naar een mysterie' precies betekent. Probeer je dan een mysterie te vinden dat er niet is omdat je wil dat het een mysterie is, of ga je er van uit dat het bestaan een mysterie is dat je niet kent, of iets anders?

Zelf ben ik nooit zo geneigd op zoek te gaan naar antwoorden die je niet kan vinden. Op een gegeven moment moet je erkennen dat het tijdverspilling is. De meest interessante vraag die ik kan bedenken is; hoe kan het dat er altijd iets heeft bestaan?
Vroeger zou ik misschien vragen: waar komt de materie vandaan, of: is de materie er altijd al geweest? Nu stel ik die vraag niet meer, omdat ik er van overtuigd ben dat materie/energie er altijd is geweest. Het kan simpelweg niet zomaar uit het niets tevoorschijn zijn gekomen, dat is de banale oplossing voor dit 'vraagstuk'.

Maar hoe het kan dat iets er altijd is geweest, dat vind ik toch een soort mysterie. Maar ik ben niet geneigd om het antwoord te zoeken, omdat ik weet dat ik het op dit moment toch niet zal kunnen vinden. Ik denk er af en toe over na, dat is alles.

"... dat er altijd iets heeft bestaan". Wat ons verwart zit niet in het woord "iets", maar in het woord "altijd"

"Altijd al" is volgens mij een evidentie in het universum. Het was er altijd en zal er altijd zijn, en het beweegt (evolueert) altijd. Dat is het universum, de normaalste zaak.

( Mijns inziens toch makkelijker te aanvaarden dan de zelfgemaakte rammelende oplossing genaamd God )

Voor menselijke intelligentie is die normaalste zaak onmogelijk te begrijpen, aangezien de werking van ons brein helemaal gebaseerd is op (tijds-) intervallen.

Zonder besef van tijd ( en daaruit volgend "afstand") kan het brein geen enkele functie vervullen. Elke gedachte bestaat immers uit tijdsintervallen en afstand. Elk woord is een ritmiek in tekens en trillingen. In alles wat we denken of doen is er iets voor en na.

Dit geldt zowel voor het bewuste als het instinctieve denken. Instinctief willen we altijd dat iets ergens vandaan komt, en zijn we er zeker van dat er ergens een eindpunt ligt voor alles.


Vandaar dat we sommige begrippen onmogelijk kunnen vatten,
zoals bvb.

zonder tijd= oneindig= zonder begin= zonder einde = zonder voor of na, of het absolute niets

Wat we wel hebben is een ietwat onduidelijk vermoeden over die begrippen. Wie er daarna vrede mee kan nemen dat in dat kader ergens de ultieme "antwoorden" liggen, ziet alles plotseling structureel erg helder.

Voila, het was er altijd en het zal er altijd zijn, in oneindige evolutie. Kortom, het "is".

Hetgeen het universum tot iets onbegrijpelijks maakt, maar tegelijkertijd toch erg evident, erg reëel en dichtbij.

(ik zou m'n visie nog heel wat moeilijker kunnen uitleggen, maar daar heeft echt niemand een boodschap aan, vrees ik)


Enne... waarom veegde marc-gregory nou alles uit ? Toch nergens voor nodig ?

Tsja, dat is ongeveer zover als ik ook kom. Het 'zijn' moet er gewoon altijd geweest zijn. Niet altijd in dezelfde vorm, maar het was zeker geen 'niets'. Zolang ik er niets meer over kan zeggen, houd ik dit maar even aan. Dat is beter dan een 'scheppende god' verzinnen waarvan je niet eens weet wát het is, laat staan waar dat dan vandaan komt en waar het was 'voor er iets was'.

Ik heb liever een raadsel waar het antwoord van is opgeschort dan een 'mysterie' dat zijn glans krijgt door verzinsels die men 'verklaring' noemt.

Wie nog eens van plan is het boek Not by Design: The Origin of the Universe van Victor Stenger te gaan lezen en het aan mij uit wil leggen, zal ik heel dankbaar zijn.

http://www.amazon.com/Not-Design-Univer ... 0879754516

Vandaar dat we sommige begrippen onmogelijk kunnen vatten,
zoals bvb.

zonder tijd= oneindig= zonder begin= zonder einde = zonder voor of na, of het absolute niets

Wat we wel hebben is een ietwat onduidelijk vermoeden over die begrippen.

Ik haak geloof ik af bij de vraag hoe het kan dat er überhaupt iets is. Zodra je stelt dat het 'ooit is begonnen', impliceer je een 'absoluut niets'. Maar je weet niet of dit zo is. Het lukt mij niet een 'concept' van iets te bedenken wat misschien bij voorbaat niet klopt.

Stenger houdt zich hier wel mee bezig. Zijn concrete verhalen zijn heel aardig te volgen, maar helaas bedient hij zich voor de belangrijkste onderbouwing van het onstaan van het heelal van wiskunde, en daar haak ik af.

Hij zegt bijvoorbeeld dat 'niets' niet kan bestaan omdat 'niets' een instabiele situatie is.
Dat bedoel ik nou. Wat bedoel hij hier nou met 'niets'?

PS, wat Marc Gregory betreft, het restant van de oorzaak hiervan is nog in het purgatorium te vinden. Ik ga er hier maar niet op in.

els schreef: ... Hij zegt bijvoorbeeld dat 'niets' niet kan bestaan omdat 'niets' een instabiele situatie is.
Dat bedoel ik nou. Wat bedoel hij hier nou met 'niets'?

Geen idee, zou ik 'm minstens eerst moeten lezen. Misschien doe ik dat wel. Ach... een leven is te kort om alle boeken te lezen.

Ik ben ervan overtuigd dat het er allemaal altijd al geweest is, en voortdurend beweegt, op grote schaal en op de kleinste schaal, waardoor tijdens die oneindigheid de raarste combinaties ontstaan.

Het zoeken naar een begin lijkt me gewoon iets te aards en te menselijk. En trouwens, zonder het belang ervan te onderschatten, àl het wetenschappelijk onderzoek lijkt me te puur menselijk.

Men is bijvoorbeeld zo waanzinnig gefascineerd door "licht". Men onderzoekt het van boven naar onder, en plaatst het op een aparte sokkel. De helft van de fysica dartelt er omheen.

Licht is eigenlijk maar een straling en/of trilling, één van de zovele interessante verschijnselen. Louter omdat het ons laat "zien" wordt het iets aparts. Maar de fascinatie ervoor is dezelfde als die van de mot en de mug.

groe5105 schreef:Op zoek naar het mysterie van/achter het bestaan?
Surf dan eens naar www.denkendopdiepte.nl (na vier seconden slaat de eerste pagina vanzelf om) en je vindt [...etc]
Met vriendelijke groet,
Jasper Groeneveldt.

Ik ben daar op die site gaan kijken, nieuwsgierig filosofisch als ik ben, maar ik tref alleen een pagina met het etiket 'Mijn Gedachtengoed' (inderdaad, met 2 kapitalen). Er gebeurt echter niets als ik 4 (of 40) seconden wacht. Er is ook geen enkele koppeling. Wel is er volgens de broncode een javascript-je ingemetseld maar dat staat blijkbaar niet 'aan' of het is krakkemikkige code. (Zover gaat mijn kennis van js niet.)(En ik heb NoScript toestemming gegeven voor js op deze page..)

Dus, ja, dat Gedachtengoed van (vermoedelijk) Jasper Groeneveld, daar kunnen wij helaas geen kennis van nemen. Jammerjammer. Klonk veeelbelovend.

PS Ik ben even gaan kijken op het profiel van <groe5105> aka Jasper Groeneveld en 'hij' is een gepensoneerd ambtenaar met belangstelling voor filosofie. De vermelde site is inderdaad de zijne.

Zunrita, je moet vanzelf worden doorgestuurd naar deze pagina:

http://www.denkendopdiepte.nl/begin.html

Voor mij is het allemaal zo 1 2 3 te diep. Misschien moet ik er meer de tijd voor nemen, maar er zijn zo meer dingen waarvoor ik de tijd moet nemen.

Bedankt. 't Zal wel weer specifiek rare WindoosIE-code zijn die mijn Firefox niet helemaal snapt.

Maar, Els, het zal niet zozeer de diepte van Jaspers gedachten zijn die je parten speelt als wel zijn schrijfstijl: een mengsel van geforceerde constructies, pompeus aandoende, hier en daar bizarre beeldspraak + grammaticaal correcte doch barre ambtelijke taal. Daar ga je alleen uit diepe vriendschap voor iemand aan beginnen. Klein citaatje:

"Als inmiddels 65-plusser, heb ik de gelegenheid m'n eigen, opgedane inzichten uiteen te zetten wat betreft mijn onderzoek inzake “het bestaan” in een wijsgerige benadering ervan."

Dit kan je mensen toch niet aandoen? Je leest er onverkort al die ambtelijke stukken waarin iedere term verantwoord moet kunnen worden. En dan het hele bestaan maar meteen wijsgerig behandelen.
J. zou beter eerst een cursus creatief schrijven hebben gevolgd om zijn beroepsvervorming af te schudden. (Managers kunnen er ook zo aan lijden - aan niet te pruimen jargon.)

Je ziet, zuur als immer - ik.

Tsja, dat kan het ook zijn. Gewoon de schrijfstijl.

Het is wel zo dat ik heel praktisch en down to earth ben. Ik snap het niet als het gaat over 'zweverige dingen'. Ik kan wel goed abstraheren, maar dan moet het uiteindelijk toch gaan over iets concreets.

Een schrijfcursus kan nooit kwaad, maar of het helpt? Het zit denk ik in je om je van een bepaalde stijl te bedienen. Ik heb ook wel eens een college gevolgd over 'helder schrijven' (of zoiets raars, onbegrijpelijk waar ze allemaal colleges over geven). Maar daar kreeg ik adviezen waar ik me suf aan ergerde, zoals 'maak eenvoudige zinnen', 'gebruik geen moelijke woorden'. Alsof je altijd van de domst, meest analfabetische lezer uit moet gaan.