Pagina 1 van 1

BerichtGeplaatst: di 08 maart , 2005 23:58
door Brunetti
Naast de gewone Sumerische taal, is er een variant hoofdzakelijk gereserveerd voor vrouwen, het EMESAL (ummisallu is het Akkadische leenwoord), letterlijk `verfijnd' of ‘verheven’ tong.
De woorden in het EMESAL kunnen fonetisch danig verschillen met het meer gangbare Sumerisch (bij voorbeeld DUG tegenover het Emesal ZEB, voor ‘goed’) of heteroniem (het gebruik van verschillende woorden voor dezelfde betekenis, zoals NIN tegenover het Emesal GASHAN, ‘dame’).
De regels wanneer en waarom schrijvers deze vrouwentaal gebruikten is nog steeds onduidelijk.

Sumerisch kende blijkbaar twee dialecten het EMEGIR en het EMESAL. De taal als geheel noemden men het EMEKU, de ‘taal van de mensen’. EMESAL was de vrouwen taal terwijl EMEGIR de mannentaal was.

De Sumerische dichter gebruikte deze twee dialecten in zijn gedichten en verhalen. Het Emesal werd vooral gebruikt als godinnen aan het woord zijn. Bij voorbeeld de toespraken van Inanna.

Waarom???
Wij kunnen hier slechts naar gissen...

Maar ik vond dit:

Wegens verschillen in fysiologie: taken binnen een jager-verzamelaar cultuur werden meestal volgens het geslacht verdeeld. De mannen waren veel van huis weg,gaan jagen, zij leefden lange periodes ver van huis met mannen onder elkaar. Deze mannen waren vooral gefocust op het fysieke, snelheid en sterkte, eigenschappen belangrijk voor de jacht. Anderzijds moesten de vrouwen zich met veel meer taken bezighouden die mekaar overlapten en hadden een langer uithoudingsvermogen. (Dit merken we vandaag nog dat mannen zich slechts kunnen concentreren op één taak, en vrouwen zich tegelijkertijd met meerdere zaken kunnen bezighouden) Deze verdeling op basis van geslacht, ieder leefde binnen zijn eigen groep, zorgde er misschien voor dat er een eigen dialect ontstond?

of...

Sommige geleerden beweren dat er lang geleden een ‘Lingua franca’ bestond, HUN genaamd. Teksten op archeologische vondsten zijn geschreven in deze zeer oude taal. Dergelijke taalkundige vondsten zijn verspreid over de gehele wereld van Harappa, over Sumer, van de Provence tot in Peru.
J.J.Wit noemde het ‘de heilige taal van de Moedergodin’ (Earth Mother’s Sacred Language of EMSL). Het Sumerische ‘EMESAL’, de taal van de vrouwen.

Herkennen jullie dit? Kennen jullie nog zo’n culturen waar de vrouwen hun eigen dialect hebben?

BerichtGeplaatst: vr 11 maart , 2005 14:07
door els
Hee, opeens zie ik deze discussie staan, ik had hem helemaal nog niet gezien. Ik heb kennelijk zand in mijn ogen, of misschien werken de rode blokjes niet helemaal goed?? :O

In elk geval, Balance heeft wel eens een onderwerp geopend over vrouwentalen. Daar kwam ook nog iets over het eme-gir en eme-sal ter sprake.

Hier is de link. Zelf weet ik er verder niet veel over te zeggen.