Teken het Manifest voor EU Vrouwengezant
Geplaatst: vr 28 maart , 2008 0:04Als het de internationale gemeenschap niet lukt de positie van vrouwen te verbeteren dan is de strijd tegen honger en armoede bij voorbaat kansloos. Zo waarschuwen de Verenigde Naties. De Europese Unie verkeert welliswaar in de unieke positie om de roep om gelijke rechten voor vrouwen daadwerkelijk kracht bij te zetten, maar ontloopt haar verantwoordelijkheid. Daarom moet er een Europese gezant voor vrouwenrechten komen.
Vrijwel alle landen hebben in 2000 de Millenniumdoelen ondertekend. Zij spraken af dat armoede, kinder- en moedersterfte, analfabetisme, hiv/aids en milieuvervuiling in het jaar 2015 aanzienlijk moesten zijn teruggedrongen. De helft van de tijd is verstreken en het ziet er naar uit dat de meeste doelen niet worden gehaald.
Vrouwen hebben een sleutelpositie in de strijd tegen armoede. Maar hun potentieel blijft onbenut. Ze hebben geen aan mannen gelijke toegang tot onderwijs, arbeid en eigendom. Ze hebben een lage sociale status. De bestaande scheve verdeling van rechten en verantwoordelijkheden tussen mannen en vrouwen zet vrouwen steeds weer op achterstand. 750 miljoen vrouwen leven van minder dan een dollar per dag.
Wie vrouwen in staat stelt zelf over hun leven te beschikken - zo hebben talrijke studies uitgewezen - doet hen niet alleen persoonlijk recht, maar legt tevens de basis voor economische ontwikkeling. Niet voor niets vormen gelijke rechten voor vrouwen een zelfstandig Millenniumdoel. Daarom moeten vrouwen ook baas over hun eigen lichaam zijn. Het verbeteren van de seksuele en reproductieve gezondheidszorg is de beste investering in een menswaardige economische ontwikkeling.
Vrouwen die bevrijd zijn van de last van ongewenste zwangerschappen zijn productiever. Zij hebben meer geld voor voedsel, gezondheid en onderwijs. Vrouwen met macht over hun eigen leven sturen hun kinderen naar school. Hun dochters kiezen voor een eigen carrière, trouwen op latere leeftijd en durven eerder nee te zeggen tegen ongewenste seks. Zij lopen minder kans om slachtoffer te worden van geweld of ziekte. Als alle kinderen naar de basisschool gingen, zouden in een periode van tien jaar zeven miljoen nieuwe hiv-besmettingen voorkomen worden.
Helaas is de werkelijkheid anders. Volgens recent onderzoek willen 200 miljoen vrouwen in ontwikkelingslanden graag minder kinderen baren maar heeft de helft van deze vrouwen geen toegang tot voorbehoedsmiddelen en seksuele voorlichting. Dat leidt tot 52 miljoen ongewenste zwangerschappen per jaar.
De politieke wil ontbreekt om vrouwen over zichzelf te laten beschikken en serieus werk te maken van gelijke kansen én rechten voor vrouwen en mannen. Dat kan de Europese Unie niet over haar kant laten gaan. Zij moet de emancipatie van vrouwen kracht bijzetten. Niet alleen binnen de eigen grenzen van het fort Europa, maar wereldwijd.
De EU is de grootste verstrekker van ontwikkelingshulp en het grootste wereldhandelsblok. Het heeft met tal van landen verdragen gesloten over verbetering van mensenrechten en democratie in ruil voor economisch profijt. Maar deze instrumenten worden niet consequent benut voor het bevorderen van gelijke rechten van vrouwen. Vrouwelijke parlementariërs uit de buurlanden rond de Middellandse Zee, klagen dat de samenwerking met de EU nauwelijks zichtbare resultaten oplevert voor vrouwen in het Middenoosten en Noord-Afrika.
Wie kunnen zij daarop aanspreken in Europa? Drie eurocommissarissen, voor respectievelijk ontwikkelingssamenwerking, handel en buitenlands beleid, nemen samen met tientallen nationale ministers besluiten die het leven van vrouwen in ontwikkelingslanden direct beïnvloeden. Welke gevolgen deze besluiten hebben voor vrouwen blijft meestal buiten beeld. Er is gewoon niemand die de gegevens verzamelt en contact houdt met de vrouwen om wie het gaat. Niemand grijpt in wanneer besluiten indruisen tegen de Millenniumdoelen.
De aanstelling van een Europese vrouwengezant kan hierin verandering brengen. Deze topdiplomaat dient erop toe te zien dat vrouwenrechten daadwerkelijk meewegen in beleidskeuzes. Zij moet namens de EU haar stem verheffen of bemiddelen wanneer vrouwen geweld wordt aangedaan. Zij moet voorstellen maken voor de Raad van Ministers en de Europese Commissie en verantwoording afleggen in het Europees Parlement. Zij moet nationale regeringen opjutten om hun Millenniumbeloftes na te komen. Bovenal moet zij ervoor zorgen dat Europa een gezicht en een telefoonnummer krijgt voor de talloze vrouwen in ontwikkelingslanden die zich inzetten voor de rechten van hun seksegenoten en de opbouw van hun land.
Zie ook
http://www.groenlinks.nl/europa/nieuws/ ... wenrechten
Teken zelf het manifest
http://www.womensenvoy.eu/
Vrijwel alle landen hebben in 2000 de Millenniumdoelen ondertekend. Zij spraken af dat armoede, kinder- en moedersterfte, analfabetisme, hiv/aids en milieuvervuiling in het jaar 2015 aanzienlijk moesten zijn teruggedrongen. De helft van de tijd is verstreken en het ziet er naar uit dat de meeste doelen niet worden gehaald.
Vrouwen hebben een sleutelpositie in de strijd tegen armoede. Maar hun potentieel blijft onbenut. Ze hebben geen aan mannen gelijke toegang tot onderwijs, arbeid en eigendom. Ze hebben een lage sociale status. De bestaande scheve verdeling van rechten en verantwoordelijkheden tussen mannen en vrouwen zet vrouwen steeds weer op achterstand. 750 miljoen vrouwen leven van minder dan een dollar per dag.
Wie vrouwen in staat stelt zelf over hun leven te beschikken - zo hebben talrijke studies uitgewezen - doet hen niet alleen persoonlijk recht, maar legt tevens de basis voor economische ontwikkeling. Niet voor niets vormen gelijke rechten voor vrouwen een zelfstandig Millenniumdoel. Daarom moeten vrouwen ook baas over hun eigen lichaam zijn. Het verbeteren van de seksuele en reproductieve gezondheidszorg is de beste investering in een menswaardige economische ontwikkeling.
Vrouwen die bevrijd zijn van de last van ongewenste zwangerschappen zijn productiever. Zij hebben meer geld voor voedsel, gezondheid en onderwijs. Vrouwen met macht over hun eigen leven sturen hun kinderen naar school. Hun dochters kiezen voor een eigen carrière, trouwen op latere leeftijd en durven eerder nee te zeggen tegen ongewenste seks. Zij lopen minder kans om slachtoffer te worden van geweld of ziekte. Als alle kinderen naar de basisschool gingen, zouden in een periode van tien jaar zeven miljoen nieuwe hiv-besmettingen voorkomen worden.
Helaas is de werkelijkheid anders. Volgens recent onderzoek willen 200 miljoen vrouwen in ontwikkelingslanden graag minder kinderen baren maar heeft de helft van deze vrouwen geen toegang tot voorbehoedsmiddelen en seksuele voorlichting. Dat leidt tot 52 miljoen ongewenste zwangerschappen per jaar.
De politieke wil ontbreekt om vrouwen over zichzelf te laten beschikken en serieus werk te maken van gelijke kansen én rechten voor vrouwen en mannen. Dat kan de Europese Unie niet over haar kant laten gaan. Zij moet de emancipatie van vrouwen kracht bijzetten. Niet alleen binnen de eigen grenzen van het fort Europa, maar wereldwijd.
De EU is de grootste verstrekker van ontwikkelingshulp en het grootste wereldhandelsblok. Het heeft met tal van landen verdragen gesloten over verbetering van mensenrechten en democratie in ruil voor economisch profijt. Maar deze instrumenten worden niet consequent benut voor het bevorderen van gelijke rechten van vrouwen. Vrouwelijke parlementariërs uit de buurlanden rond de Middellandse Zee, klagen dat de samenwerking met de EU nauwelijks zichtbare resultaten oplevert voor vrouwen in het Middenoosten en Noord-Afrika.
Wie kunnen zij daarop aanspreken in Europa? Drie eurocommissarissen, voor respectievelijk ontwikkelingssamenwerking, handel en buitenlands beleid, nemen samen met tientallen nationale ministers besluiten die het leven van vrouwen in ontwikkelingslanden direct beïnvloeden. Welke gevolgen deze besluiten hebben voor vrouwen blijft meestal buiten beeld. Er is gewoon niemand die de gegevens verzamelt en contact houdt met de vrouwen om wie het gaat. Niemand grijpt in wanneer besluiten indruisen tegen de Millenniumdoelen.
De aanstelling van een Europese vrouwengezant kan hierin verandering brengen. Deze topdiplomaat dient erop toe te zien dat vrouwenrechten daadwerkelijk meewegen in beleidskeuzes. Zij moet namens de EU haar stem verheffen of bemiddelen wanneer vrouwen geweld wordt aangedaan. Zij moet voorstellen maken voor de Raad van Ministers en de Europese Commissie en verantwoording afleggen in het Europees Parlement. Zij moet nationale regeringen opjutten om hun Millenniumbeloftes na te komen. Bovenal moet zij ervoor zorgen dat Europa een gezicht en een telefoonnummer krijgt voor de talloze vrouwen in ontwikkelingslanden die zich inzetten voor de rechten van hun seksegenoten en de opbouw van hun land.
Zie ook
http://www.groenlinks.nl/europa/nieuws/ ... wenrechten
Teken zelf het manifest
http://www.womensenvoy.eu/
