
Soms kan het onzegbare niet gezegd worden. Soms raakt een gedicht, een citaat, een fragment je meer dan woorden ooit kunnen zeggen. Je vreugde, je verdriet, waar je een goed gevoel van krijgt, wat je aan het denken zet, wat dan ook.... iedereen wordt in deze thread uitgenodigd iets toe te voegen wat haar/hem geraakt heeft, opbeurt, elkaar steun geeft, zelfbewust of sterk maakt, wijsheid geeft, enz. Het mooist is het als je een link zou weten te leggen met godinnen/vrouwen/ goden/mythologie. Immers daarover gaat deze site.
Het volgende gedicht is uit 1769, van Yakura Sanjiu, vertaald door Amy Lowell.
Straten.
Ik doorkruiste de achthonderd acht straten van de stad
En zag er niets zo mooi
Als de vrouwen in de Veranda's,
Met hun gordel van gouddraad,
En hun japonnen met lange mouwen,
Gekleurd als gevlamd hout.
Als ze lopen,
Fladderen de zomen van hun bovenkleren open
en gloeien de bloedrode voeringen als scherpgetande bladeren
In de Herfst.
Het volgende gedicht is uit 1769, van Yakura Sanjiu, vertaald door Amy Lowell.
Straten.
Ik doorkruiste de achthonderd acht straten van de stad
En zag er niets zo mooi
Als de vrouwen in de Veranda's,
Met hun gordel van gouddraad,
En hun japonnen met lange mouwen,
Gekleurd als gevlamd hout.
Als ze lopen,
Fladderen de zomen van hun bovenkleren open
en gloeien de bloedrode voeringen als scherpgetande bladeren
In de Herfst.