nissaba

28-06-2008: Als Marokkaan van de tweede of derde generatie heb je het niet makkelijk. De ellende begint al in de wieg. Als Marokkaans baby’tje loop je 150 procent meer kans om te overlijden dan een gemiddeld Nederlands kind. Overleef je dan als Marokkaan toch nog de wieg dan loop je een aardige kans om ten prooi te vallen aan pedofielen. Eenmaal wat ouder heb je tot 7 maal meer kans schizofreen te worden. Natuurlijk deugt er niets aan je opvoeding en groei je voor galg en rad op. Als je dan van huis uit ook nog eens islamiet bent dan scoor je zeker 30 procent minder op de natuurwetenschappelijke vakken.


Dat verklaart misschien waarom werkloosheid onder de Marokkanen met 27 procent het hoogst is. De kans om crimineel en veelpleger te worden ligt veel hoger dan gemiddeld. Lukt het je dan om toch nog een baantje te vinden dan loop je als Marokkaan het risico om vaker ziek te zijn. Maar of je als Marokkaan nu werkt of niet, de kans om je dagen in armoede te slijten is hoger dan onder welke bevolkingsgroep ook. Als Marokkaan heb je het inderdaad niet makkelijk en slechts weinigen slagen erin zich aan de ijzeren greep van de statistieken te onttrekken.

http://www.grenswetenschap.nl/permalink.asp?grens=2080

Nul procent, dus!

Die arme Marokkanen lijken wel een beetje op de lek- en gebreksekse.

Wij lekken overal en zijn vatbaar voor alle mogelijke ziektes en we zijn overal, thuis, buiten en in de trein, potentieel slachtoffer van allerlei misdaden. Wij kunnen niet veilig over straat, door een parkje wandelen of na het donker over straat is vragen om verkrachting. Maar veilig thuis blijven is geen optie,want tussen familie en bekenden lopen wij nog het meeste risico.

Wij worden overal gediscrimeerd, krijgen minder geld voor hetzelfde werk - als we al betaald worden voor ons werk, want meestal doen we liefdewerk - en onze kwaliteiten worden door niemand erkend.
Op school krijgen we structureel te lage vervolgopleidingsadviezen, en proefschriften en studies krijgen een lagere beoordeling als er de naam van een vrouw onder staat. We worden gereduceerd tot verzorgster en broedkip, en wie zich aan deze status ontworstelt wordt tot tegennatuurlijk manwijf verklaard. Op tv zijn gezaghebbende sprekers meestal mannen, terwijl vrouwen in de rol van ervaringsdeskundige of slachtoffer worden opgevoerd. In veel culturen hebben we geen gelijke rechten en staan vrouwen onder voogdij van de man. Mondiaal verrichten vrouwen 80% van al het werk, maar ze bezitten amper 20% van het geld en goederen.

Gelukkig heeft in Nederland iedereen gelijke rechten en je kan elke opleiding volgen die je wil, plus aan zelfstudie doen, dus wij hebben lekker maling aan de statistieken.

Ik zie trouwens het volgende staan in het stuk van grenswetenschap:

Na 200 jaar kolonisatie is het grootste deel van de Aboriginals, oorspronkelijke Amerikanen en Maori's nog steeds niet gewend aan de opgelegde idioterie die wij onze beschaving noemen.

Ik vind dat wel een beetje overtrokken. Ook onder de aboriginals zijn vrouwen tweederangswezens, die mogen worden vermoord als ze seksuele autonomie opeisen.

Vrouwen worden al bij de geboorte beloofd aan een man, en als zo'n meisje dan verliefd wordt op iemand anders en daar een relatie mee begint, heeft haar vermeende toekomstige echtgenoot het recht haar te vermoorden. Dat zou dan gerespecteerd moeten worden door het Australische recht, omdat de aboriginals hun eigen rechtspraak willen handhaven. Maar hoe zit het met het recht van dat meisje, dat geen deel meer wil uitmaken van de cultuur waarin zij een onderworpen bezit is dat niet over haar eigen leven mag beslissen?

Kritisch denken is heen nuttig, maar niet alleen de westerse cultuur heeft nadelen. Je kan ook tever gaan in je cultuurrelativisme.

In India hebben de kolonisators een einde gemaakt aan het mensenoffer, dat in het hindoeisme nog heel normaal was. Engeland zit daar nu niet meer, dus India kan het gebruik zo weer in ere herstellen. Maar toch doen ze dat niet. Kennelijk heeft de meerderheid in India ook het gevoel dat een mensenoffer geen prettige verworvenheid is die je tegen koloniale onderdrukkers moet beschermen.
Hetzelfde geldt voor de indianen in Noord- en Zuidamerika. Zij kenden ook mensenoffers, en hun cultuur was ook niet van voor tot achter peperkoek.

Het is niet overal prettig met de vrouwen. Maar sommigen kunnen hun charme gebruiken om mannen te betoveren en van hun succes te beroven, mocht het lukken

Bij de westers betreft, zijn deze niet van kwaad geboren. Ze zijn geen zwarte duivels in het algemeen. Maar mochten we de rol van de westers bij de autochtonen zoals met aboriginele indianen in het geheel bekijken, dan zeggen we dat de achterlijke tradities ten minsten niet voor genocides zorgen zoals bij veel volkeren het geval is.
Zoals Ahmedi Najd zegt: "Goud voor snoepjes ruilen?"

Nou ja, als vrouw denk ik soms, de enige reden dat vrouwen aan een totale genocide zijn ontsnapt is dat wij nodig waren voor het patriarchale nageslacht.
Vrouwen waren op een gegeven moment niets meer dan een externe baarmoeder van de man. Evolutionair gezien bijzonder vernuftig vanuit de kant van de man bezien.

Maar okee, nou heb ik de topic helemaal omgedraaid, beetje flauw eigenlijk.

Als je Marokkanen reduceert tot hun statistiek, klinkt het geciteerde stukje wel grappig. Maar maatschappelijk gezien is het ingewikkelder.

Ik geef even mijn politiek-historische visie hierop:

In Nederland is er leerplicht en leerrecht voor iedereen, zodat mensen een wat hogere levensstijl kunnen bereiken, en zodat dom werk tegen lage betaling niet meer nodig is. De vakbonden kregen meer macht, en verzetten zich tegen dit soort werk.

In plaats van de werkomstandigheden en de betaling te verbeteren, onder druk van de geëmancipeerde arbeiders hier, besloten werkgevers in hun voordeel dom, slecht betaald werk te handhaven, en ze beweerden dat hiervoor 'minder opgeleid werknemers' nodig waren, die ze uit gastarbeiderlanden haalden.

Dankzij de samenspanningen van de werkgevers en de overheden van Nederland, Marokko en Turkije werden dus de doelstellingen van de vakbond en de emancipatie ondermijnd.

Nu Marokkanen hier zijn blijven wonen, hebben zij ook meer geld nodig, net als iedereen die hier woont, omdat het leven hier duurder is. Ze moeten nu dus ook harder trekken aan hun scholing, maar velen doen dat niet of kunnen dat niet. Daardoor ontstaat er een kloof in de maatschappij, of beter gezegd, de kloof die bestond omdat het domme, slechtbetaalde werk niet kon worden uitgeroeid, bestaat nog steeds, alleen hebben we er nu last van.

Intussen wordt dit probleem nog steeds niet opgelost, want nu de Marokkanen hier wonen en zelfs vaak werkloos zijn, worden er doodleuk weer gastarbeiders uit andere Europese landen naar binnen geloodst, zodat weer de standaard van de werkomstandigheden en betaling naar beneden kan worden gehaald.

Het is dus deels de eeuwige strijd van de werknemer tegen de werkgever, maar ook het probleem dat Marokkanen moeite hebben zich te emanciperen door scholing en integratie. Met integratie bedoel ik loskomen uit hun eigen groep en opgaan in de rest van de maatschappij. In plaats daarvan klagen ze over racisme. Ze begrijpen niet dat discriminatieproblemen worden opgelost door jezelf te ontwikkelen, met de mogelijkheden die hiervoor zijn, zoals scholing en opleidingen.

Aangezien ik zelf met discriminatie te kampen heb, kan ik hierover uit persoonlijke ervaring spreken. Je moet niet wachten op de antidiscriminatiebrigade, maar de mogelijkheden oppakken die onze maatschappij biedt.

Intussen moeten we gezamenlijk een front vormen tegen de globaliserende werkgevers die de wereld afschuimen op zoek naar het goedkoopste personeel. Dat is namelijk geen zaak van racisme maar een zaak van alle mensen die zich niet door de parasiterende elite willen laten exploiteren.