Forum godinnen en beeldvorming
 weblog | godinnen | forum home ||

chi rho of labarum

Plaats hier alles over jodendom christendom islam en hieraan verwante godsdiensten.

chi rho of labarum

Berichtdoor els » do 25 feb , 2010 22:04

Ik kom er denk ik nooit uit, maar misschien heeft iemand anders een goed idee. Constantijn was volgens mij niet christelijk, maar hij voerde een abstracte, ambigue vorm van de keizercultus of de rijkscultus in. Rond zijn tijd verhuisde het rijk naar het oosten, waar het vereren van de heerser wat makkelijker was, en het vereren van de keizer werd in die tijd veel intensiever. Dit gebeurde eigenlijk al tijdens zijn voorganger Diocletianus, die onder andere de titel 'dominus' had ingevoerd en de 'princeps', die nog een gevoel van 'eerste onder zijn gelijken', afschafte. Dominus legt een veel grotere afstand vast tussen de heerser en de onderdanen.

Het had ook allemaal te maken met een groeiend religieus besef en de grote chaos waarin het rijk was vervallen door de grootte van het rijk, voortdurende invallen van volken aan de grenzen etc. De chaos werd geweten aan een gebrek aan godsdienstigheid, dus er moest meer geofferd worden aan de staatsgoden en de andere goden. Maar sommige rijksingezetenen, waaronder de christenen, weigerden dit. Dit was tijdens Diocletianus, en die zette dan ook de 'christenvervolging' in waar hij berucht om is, met als doel de eenheid in het rijk terug te brengen. Dit lukte allemaal niet.
Constantijn deed het anders, evenals als Galerius, die ook tot het inzicht was gekomen dat achtervolgen niet hielp. Zij vaardigden de zgn. tolerantie-edicten uit van Milaan en Nicomedië. Deze edicten stonden het christendom voortaan toe, maar met als kanttekening dat de christenen moesten bidden en rituelen moesten uitvoeren voor het heil van de keizer en het Romeinse imperium, opdat het land niet meer tot chaos zou vervallen, dus voor de eenheid en de harmonie. :)

Ook schafte Constantijn de Romeinse staatsgodsdienst af. Volgens mij deed hij dit niet zozeer omdat hij christelijk was geworden, maar omdat de hoofdstad naar het oosten was verhuisd, waar de religie op een andere manier werd beleefd. Het was dus een aanpassing aan de nieuwe omstandigheden, die deel uitmaakte van een uitgebreide reorganisatie, die al dus met Diocletianus was ingezet.

Nou komt het. De christenen zeggen natuurlijk dat Constantijn sins het Concilie van Nicea in 325 tot het christendom was bekeerd. Dat was het moment dat hij zich niet meer liet uitbeelden als de Sol Invictus op munten. Wel verscheen hij toen met het labarum, een militaire standaard die tijdens de gevechten werd meegedragen. Deze was getooid met een vaandel en het 'chirho'-symbool. De standaard veranderde in deze tijd dus van uiterlijk.

Dit chi-rho-teken zou nou hét symbool zijn van het christendom, en dus het bewijs dat Constantijn tot het christendom was bekeerd. Het bestond uit de Griekse letters x (chi) en p (rho), door elkaar geschreven, en dit zouden de initialen zijn van Christus, in het Grieks geschreven. Daarover is een back up te vinden bij Eusebius en Lactantius, maar die zijn wel erg christelijk, terwijl anderen hierover weer niets zeggen of iets anders.

Duidelijk is dat, of er nou wel of geen christendom was, de cultus van het imperium met volle kracht werd voortgezet. De goden verdwenen, maar de vergoddelijkte attributen van het rijk gingen centraal staan. Precies deze symbolen werden later ook allemaal opgenomen in het christendom. Kom ik nog op terug. Maar de vraag is: was dit nu al het christendom, of was het keizercultus/imperiale cultus? En nog erger, christus is in feite nergens te vinden, maar wat wel te vinden is, is Constantijn zelf, die lijkt te worden vereerd alsof hij christus is.

Maar stel dat het nou allemaal gaat om een excessieve vorm van rijkscultus, dacht ik, heeft dat chirho dan ook niet gewoon een functie in de symboliek van het imperium? Dus niet christelijk, maar Romeins? Of kan het gaan om een ambigue vorm van christendom, die is aangepast aan de cultus van het rijk, of anders dan wij het kennen?

Ik heb een aantal afbeeldingen van het labarum opgezocht, en ik ben benieuwd of je daardoor iets zou kunnen zeggen over of het nou hoort bij de rijkscultus of bij het christendom, of beide.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor els » do 25 feb , 2010 22:29

Afbeelding

Dit is de vroegste vorm van het labarum. Het is duidelijk een militaire standaard, met een banier waarop drie hoofden, nl. van Constantijn en twee van zijn zoons.
Bovenop is een chi-rho te zien. Het geheel staat op een slang.

Deze komt waarachtig ook perfect overeen met één van de twee beschrijvingen die Eusebius ervan geeft, maar niet met de andere beschrijving of de beschrijving van Lactantius.

Ik weet even niet de precieze datering, maar het is dacht ik wel na 325.

Afbeelding

Deze dateert van ca 518, dus veel later, uit de tijd van Anastasius. Er is een gevleugelde victoria op te zien. Er is een chirho, maar niet met een x (chi), maar met een rechtop staand kruis. Wel is de rho eraan te zien.
Kun je dan nog wel zeggen dat er sprake is van een christelijk monogram? Volgens mij niet. Maar was er dan met terugwerkende kracht wel sprake van een chi-rho in het eerdere type?

Afbeelding

Deze dateert van de volgende keizer, Justinus, uit het jaar 519. Het labarum is afgebeeld als scepter, met een dwarslat voor de kruisvorm. Het lijkt als je het mij vraagt meer op een staf, maar goed, men zegt een 'rho' zonder chi.
Victoria (de vergoddelijke overwinning) draagt de scepter. In de tijd van Justinus verandert Victoria in een mannelijke engel, maar het lijkt mij toch dat dit een echte vrouwelijke Victoria is. Ik zal kijken of ik er een kan vinden waarvan ik zeker weet dat het een engel is.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor els » do 25 feb , 2010 23:08

Hier is ook wikipedia. http://en.wikipedia.org/wiki/Labarum

Hier zie je de chi-rho op het missorium van Constantius II, het 'Kerch missorium': http://en.wikipedia.org/wiki/Missorium_of_Theodosius_I

Afbeelding

Het is een soort herdenkingsbord dat dateert uit de vierde eeuw. Victoria, de goddelijke overwinning dus, heeft een laurierkrans in de handen, waarmee ze Constantius kroont, vanwege de zege die hij heeft behaald. Constantius heeft een nimbus rond zijn hoofd. De keizers hebben nu de nimbus, maar op een gegeven moment neemt Christus de plaats in van de keizers, en dan heeft hij een nimbus.
De chi-rho is te zien op het schild.

Het is dus duidelijk dat we hier in elk geval niet te doen hebben met een christus van liefde en compassie die zijn vijand de andere wang toekeert. :hartje: Het is zoals de visioenen al hadden voorspeld een teken waarin zal worden overwonnen, en het heeft dus militaire betekenis. In die zin, als er al sprake is van christendom, is het in elk geval een christendom dat een plaats heeft in de militaire cultus voor het imperium.

Iemand heeft dit wel eens uitgelegd als het samenvallen van 'christus' met het 'messianisme'. Christus is de Griekse vertaling van messias, wat gezalfde betekent, wat betrekking heeft op de koning. Het zou misschien zelfs wel op de keizer zelf betrekking kunnen hebben, want die is in feite een soort koning. Maar dat wordt wel erg speculatief. In elk geval is een messias geen vredestichter maar een goddelijke strijder van de joden, dus dat zou iets minder gek staan in zo'n soldatenimperium als dat van de Romeinen.

Maar goed, je weet überhaupt niet wat het met het christendom te maken heeft.

Afbeelding
Vetranio regeerde met Constantius II, een zoon van Constantijn, in het jaar 350. Hij is afgebeeld met twee labarums die heel duidelijk een militaire standaard zijn. De chirho staat nu op de vlag. De tekst op de munt is: Concordia Militum, de 'eendracht van de soldaten'. Concordia is ook een van de vergoddelijkte attributen van het rijk.

Afbeelding

Phocas regeerde van 602 tot 610. Op de achterkant staat nu wel een gevleugelde engel, maar de tekst is Victoria Augustus, de overwinning van de keizer (augustus). De labarum lijkt weer meer op een staf, zelfs wat op een herdersstaf.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor els » do 25 feb , 2010 23:44

De keizer Honorius in een soldatenjurkje op een paneel van de consul Probus, ca. 408.

Afbeelding

Op zijn borstkleed is een gorgoon afgebeeld, maar het is zo verkleind dat je het niet goed ziet. Bovenop de standaard een chirho teken, op de banier de tekst: In nomine xpi (christi) vincas semper: moge u in de naam van Christus altijd de zege behalen. Met Victoria met krans op de rijksglobe.
Toch typisch dat die drie letters dan Grieks zijn, terwijl de rest altijd Latijn is, want de Romeinen in Turkije bleven altijd Latijn spreken, terwijl de bevolking Grieks sprak.



Nog iets wat ik niet begrijp: de christenen weigerden dus aan de keizer te offeren, maar na Constantijn had Christus dus duidelijk en soort militaire functie die bijdroeg aan de overwinning, aan de rijksveroveringen en de rijksplundertochten, en dat vinden alle christenen dan leuk.

Nog los van het feit dat er niet eens een einde kwam aan de christenvervolgingen, want het eerste wat Constantijn deed was een aantal concilies beleggen waarin hij diverse onware stromingen binnen het christendom verbood. Dat was dan weer in het kader van de heilige rijksharmonie, want ze ruzieden steeds met elkaar. Dus nu had je toch weer verboden christenen, maar met deze waren er dan geen problemen? In feite wel, want Julianus klaagde nog wel over het geruzie van de christenen, maar verder lijken er geen problemen meer te zijn. Christenen hoor je in elk geval nooit over Constantijn de christenvervolger of Justinianus de christenvervolger of Leo de christenvervolger of wat dies meer zij.

Nou ja. Ik ben benieuwd wie zijn hersens hier over heeft gebroken.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor Stardust » vr 26 feb , 2010 10:06

Els

Zou wat bijeen moeten schrapen wat ik over de Chi Rho heb geschreven die als Labarum is ingevoerd. Het teken is ver in de geschiedenis terug te vinden tot zeker 2500 jaar voor Chr.
Het was al onder Plato bekend en honderden jaren voor de gewone jaartelling zijn er ook munten van geslagen.
Het teken houdt verband met het rad van fortuin en de Godin Pax.
Verder is het terug te voeren naar Egypte en de zonnecultus.
De X is ook nog als getalswaarde voor god (Elohim=10) op te vatten.
De P is tegelijk een hoofd. Het teken werd dus handig geconfisceerd door Constantijn die geen christen werd maar het gewoon politiek gebruikte als Pax Romana. Wat is er nu handiger dan alles onder een paraplu onder te brengen? Hijzelf bleef heiden of aanhanger van Mithras die onder soldaten geliefd was.
Religie heeft altijd een bestanddeel uitgemaakt van de heersende macht en werd zonodig aangepast desnoods met stenen tafelen of van "horen zeggen" door god ingefluisterd. Dat was dan wel de god die ze in gedachten hadden en paste bij hun politieke zaakjes.
Hij kwam dan ook nauwkeurig overeen met hun vooroordelen.

An identical symbol to the Chi-Rho has been found inscribed on rocks dating from 2,500 BC Sumeria, and was interpreted as 'a combination of the two Sun-symbols of the ancient shining ones.
It was also used on the coins of Ptolemeus III from 247-222 BC, as well as being an emblem of the Chaldean sky/sun God and has the definition 'Everlasting Father Sun' (From An Illustrated Encyclopedia of Traditional Symbols)

The anointing, in the physical sense, (as the anointing also applies in the spiritual sense,) derived from the body or cadaver being anointed with spices, oils, and resins to preserve it. The body is then wrapped in bandages, placed in a coffer, which is then placed upright to symbolize resurrection. It was believed that in the plural, the Herus (Heroes) or Krst's (Christs) would rise again to save the world as fully divine beings and thus become the 'once and future king.' It seems then that this tradition came out of Africa, through Egypt and into Greek and Christian legend and brought with it the original symbols of Osiris.

Afbeelding

Het teken was dus oorsponkelijk absoluut niet iets van Christus. Die uitleg hebben ze eraan toegevoegd. Kerstenen van symbolen of lenen (jatten) dus.

Afbeelding

monogram Chi-Rho
According to Sir Flinders Petrie - the Egyptologist - the monogram Chi-Rho was the emblem of the Egyptian God, Horus, thousands of years before Christ and is therefore a link between Horus the savior, and Christ the savior. I had already noted on several occasions the links between these ancient characters and so this was highly believable and conclusive. [2]

To others it is in this second century B.C. where the secret of the monogram lies with the Greek Ptolemy's who are said to have 'borrowed' it from the Africans. In this scenario the Greeks called their version of Horus, Herecles or Hercules and applying the Greek Xpnc (Chres) to him. This suddenly gave the ancient Horus the title of Lord, Chrestos, and inevitably 'Christ.' This, if true, shows again the direct link between Horus, the Chi-Rho monogram and Christ. Strangely, just as the biblical term, Elohim, is a plural word used for God, and in reality means the 'Shining Ones,' the X part of the monogram is also plural (X=10) and is the number of Yahweh. Chi also has another meaning – 'Great Fire' or 'Light' or even 'Shining.'

Dit klopt ook in zoverre het gekruiste wiel het Zonnewiel of de Swastica of levenscyclus uitbeeldt. Het wiel zelf is in feite een Lauwerkrans-cyclus die, zoals bekend de Goden toebehoort.

Christelijke bevoordeelde onderzoekers zochten meer naar "passende" interpretaties. Het kwam Constantijn gewoon handig uit om dit teken te gaan gebruiken. Hij zag dus niet het kruis maar de Chi Rho.
Niets hemels aan, gewoon krijgspolitiek en macht. Het was ook een teken van felicitatie: Plurima Maxima.

Het Chi-Rho teken kwam veelvuldig voor op munten als afkorting van de munt of de munter. Zo stond de Chi-Rho niet alleen op Atheense tetradrachmen naast de uil (Afb. 2.1) en tussen de poten van de adelaar van verschillende Ptolemaeïsche munten, (Afb. 2.2) maar ook op munten van de Syrische koning Alexander Bala (146 v. Chr.), de bactrische Hermaüs (138-120 v. Chr.) en op de munten van de Scythen (100 v. Chr.). Ook een Romeinse munt die onder Tranjanus Decius (r. 249-251) in Maeonia geslagen werd, bevat een Chi-Rho (Afb. 2.3):
Afbeelding
Door vergelijking met andere munten verwijst deze afkorting A waarschijnlijk naar het woord άρχοντος. Op deze munt is het Chi-Rho niet een afkorting voor een heel woord, maar voor een woorddeel.
Over het algemeen werd het Chi-Rho teken gebruikt als afkorting voor allerlei namen en woorden die begonnen met de letters ΧP of ΡX.

Hier een link naar een doctoraalscriptie over de Chi Rho
http://igitur-archive.library.uu.nl/stu ... riptie.doc
Stardust
 
Berichten: 185
Geregistreerd: vr 10 jul , 2009 10:00

Berichtdoor els » vr 26 feb , 2010 21:00

Hai Stardust, wat goed dat je er wel eens over hebt geschreven, ik dacht al dat je je erin had verdiept. Ik vind het wel interessant dat die 'p' iets te maken zou kunnen hebben met Pax. Ik ging er eigenlijk vanuit dat het kruisgedeelte het Rijk zelf symboliseert, dat was verdeeld in vier prefecturen, en dat de p erop iets te maken zou kunnen hebben met wat deze vier delen verbindt of tot eenheid maakt. Ik heb wel allerlei dingen zitten bedenken, zoals een soort staf of de letter p, maar daarvoor kon ik geen woord verzinnen. Ook dacht ik aan dat zweepje van Sol, omdat het er soms op lijkt. Maar voor de meeste dingen, behalve dan voor het kruis, kan ik geen andere aanknopingspunten vinden. Het is dat ik voor een christelijke betekenis ook geen aanknopingspunt kan vinden, anders had ik het allang opgegeven.

Zijn er bewijzen voor het idee dat om 'pax' zou gaan? Het is wel een aantrekkelijk idee, maar ik laat me liever niet meeslepen, vooral niet omdat ik nog op zoek ben. :)

Ik lees later de info die je schreef nog door, heel erg bedankt voor die scriptie trouwens. Volgens mij was dat precies wat ik zoek, iemand die ook van de Romeinse achtergrond uitgaat. Nu zet ik eerst nog een paar chirho's erop en dan boodschappen doen, als ik nog op tijd ben.

Afbeelding

Dit is een mozaiek uit een Romeinse villa in Hinton St. Mary, Dorset, in Engeland, uit de vierde eeuw. Naar mijn mening is dit duidelijk Constantijn of zijn zoon Constantius, met het chi-rho-teken. Vergelijk het bijvoorbeeld met het missorium van Constantius hierboven, en je herkent de gelaatstrekken. Constantijn heeft ook dergelijke trekken.

Deze afbeelding suggereert dat het niet onmogelijk is dat de keizers zich zélf met chi-rho associeerden, dus dat het teken van belang was voor de keizercultus.

Afbeelding

http://www.sacred-destinations.com/ital ... san-vitale

Deel van een mozaiek in de basiliek van San Vitale in Ravenna, dat dateert van 526-547, uit de tijd van Justinianus.

Volgens het bijschrift stelt het 'Christus de verlosser' voor (redeemer in het Engels), die zit op een wereldbol. Hij is 'jong en geschoren' staat er nog, omdat normaal Jezus natuurlijk een gezapige figuur met een baard is. Hij wordt geflankeerd door San Vitale en de bisschop Ecclesius, die de kerk bouwde. Ecclesius is heel toepasselijk de 'kerkelijke gemeente'.

http://www.sacred-destinations.com/germ ... ndesmuseum
http://www.sacred-destinations.com/germ ... ides/0139p

Afbeelding

Grafsteen van een kind, Rignedrudis, gelegd door haar ouders, in de zesde eeuw, ergens in het Rijnland als ik het goed begreep.

De steen behoorde tot een antiek gebouw en is in de vroege middeleeuwen hergebruikt als grafsteen.
Behalve het christogram staan er palmtakken en vogels op, christelijke symbolen volgens het bijschrift, maar natuurlijk ook rijkssymbolen.

Opschrift:

IN HVNC TOMOLO REQ(ui)-
ESCIT IN PACE BONE ME < ME > MO
RIE NOMENE RIGNEDRVDIS
CARA PARENTEBVS ET NI
MIVM RELICTA AMORE.
QVI VIXIT IN HVNC
SAECOLO ANNOS XIIIIII
ET MIGRAVIT DE DVC MVN-
DO XV K(a)L(enda)S MADIAS

In this grave rests in peace (the girl) Rignedrudis of good memory, dear to her parents and too much missed in their love. She lived 16 years in this world and went from this earth the 15th day before the Kalends of May (= April 17).


Ik ben er nog een kwijt, met christelijk afbeeldingen die ik moeilijk kan herkennen, komt later wel.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Berichtdoor Stardust » za 27 feb , 2010 10:24

[url=http://books.google.nl/books?id=O9YUAAAAIAAJ&pg=PA8&lpg=PA8&dq=Chi+rho+saturnus&source=bl&ots=7_LjWQWA-y&sig=gAaVdoSCVQ-Cy3xC690pMoPr5ko&hl=nl&ei=okfOStCoD9PP-QajvuCCAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=&f=false]The Mithraic origin and meanings of the rotas-sator square
Door Walter O. Moeller
[/url]

http://openlibrary.org/b/OL5093828M/Mit ... tor_square.

http://www.plexoft.com/DTF/SatorBib.html

Afbeelding


The Book Of Kells, Manuscript A.I.6, Folio 348
This "Chi Rho" page is probably the most famous of this
"The Most Beautiful Book In The World."
http://macdonnellofleinster.org/page_7b ... church.htm

After Constantine had the “vision of the cross”, he and his army promoted another variety of the cross, the Chi-Rho or Labarum or sometimes . This has subsequently been explained as representing the first letters of the name Christos, the being the Greek for “Ch” and the being the Greek for “r”. but again, this emblem had a pagan origin. The identical symbols were found as inscriptions on a rock, dating from the year ca. 2 500 B.C., being interpreted as “a combination of two Sun-symbols”, as the Ax or Hammer-symbol of the Sun- or Sky-deity, and the or as the ancient symbol of the Sun, both of these signs having a sensual or fertility meaning as well. http://mystudies1.wordpress.com/2008/09 ... the-cross/

Afbeelding
Lullingstone Fresco

Gildas, a Welsh Celtic Christian monk, wrote from his monastery on a small island in the Severn Estuary that the Christian religion entered Britain in the reign of Tiberius (who died in 37 AD)*.

*Volgens mij is dat onzin want het Christendom kan onmogelijk zo snel opgang hebben gemaakt.
Jezus was nog geen 4 jaar dood. Tenzij we moeten geloven in legendes dat hij daar is neergestreken. (Daarvan bestaat geen overtuigend bewijs.) Ik hou het er dus op dat dit een christelijk vroom sprookje is of sterk verhaal. Ze waren nooit vies om de geschiedenis te vervalsen als dat zo uitkwam.
Aangezien de Chi Rho ver voor Christus al bestond, konden ze dit embleem handig gebruiken om hun godsdienst te antedateren.

Misschien heb je hier iets aan Els.

Dit zal je ongetwijfeld ook interesseren
http://www.pbase.com/bmcmorrow/compmosaics&page=1

Sotar Rotas An Early Christian Cryptogram?

Duncan FISHWICK, M.A.
University of St. Michael’s College, Toronto
http://www.umanitoba.ca/colleges/st_pau ... shwick.htm

The final verdict on the origin of the Rotas-Sator square is clearly dependent on future archaeological discoveries. But in the present state of the evidence it seems reasonable to conclude that this charm, at least in the form we now have it, originated with Latin-­speaking Jews (presumably settled in Italy) in the period immediately prior to the Christian Era. Such an origin is itself sufficient explanation of its cryptic form; alternatively, it may have been a product of the pogroms of, e.g., A.D. 19 or A.D. 49. It would seem that it fell into disuse, to be revived later as a Christian symbol amid the new enthusiasm for symbolism characteristic of the third century and later. Perhaps its obscurity in the meantime explains why its origin was forgotten and its Christianity so readily accepted.

Afbeelding

Een munt met de Chi Rho.
Julius Ceasar stierf een 44 jaar voor Chr.
De Divus Julius had dezelfde structuur en vorm als het latere christelijke chi-rho, het Christus-monogram.
Divus betekent God. Let ook op de Alfa en Omega.
Niks niet Constantijn dus als uitvinder en evenmin Christus.

De Chi Rho is ook op vele knekelkistjes gevonden in Palestina uit de eerste tientallen jaren na het begin van onze jaartelling toen het christendom zeker nog geen vaste voet bezat. Het is een dwaling gemakshalve aan te nemen dat het om christenen zou gaan die begraven zijn.
http://www.carotta.de/subseite/echo/tumult.html

De P zou nog wijzen naar Pater of Ptah maar dan als zonnegod uit Egypte.

Intussen zoek ik nog wat verder
Met groet
Stardust
 
Berichten: 185
Geregistreerd: vr 10 jul , 2009 10:00

Berichtdoor Bileam Faustina » vr 21 mei , 2010 15:05

Sorry voor mijn inval maar ik wilde even een hele andere wending geven aan deze discussie. Ik weet zeker niet zoveel als jullie over dit onderwerp maar laatst kwam ik een wonderlijk YouTube filmpje tegen betreffende dit symbool. Enne.... je geloofd het nooit!!! Maar de ware oorsprong ervan lijkt in de astronomie te liggen
The lost symbol of Ra Part 2

De P is dus de Leg of the Bull oftewel een vereenvoudigde weergave van de Plejaden. De X is een vereenvoudiging van de Orion.

P.s. De vorm van Italië doet ook aan de leg of the bull denken.
Bileam Faustina
 
Berichten: 7
Geregistreerd: do 11 okt , 2007 20:44

Berichtdoor Stardust » zo 23 mei , 2010 18:17

AfbeeldingAfbeelding

Ben even wat aan het stoeien geweest met een foto-programma.
Er is niet veel fantasie nodig om de Chi Rho op Osiris en Orion te projekteren. In de oudheid werd zoiets vaker gedaan, dus de gevolgtrekking dat deze voorstelling letterlijk in de sterren stond geschreven is op zich wel juist maar zeker niet uniek.
De relatie tussen Isis en Osiris/ Horus moet bekend zijn en leeft voort als Maria en Jezus de (zwarte) moedergodin met haar zoongeliefde compleet met het hele circus aan symbolen.

De drie koningenfabel is geschreven op de gordel van drie sterren die naar de morgenster Sirius wijzen.

De P kan nog worden opgevat als de Pater Patriae of Vader der Vaderen, dat paste mooi bij de machthebbers die zich godenzonen waanden of erger god zelf meenden te zijn.

Het onbekende vadermotief was dan een truc om voor een bastaardje een goddelijke afkomst te suggereren.
Stardust
 
Berichten: 185
Geregistreerd: vr 10 jul , 2009 10:00


Keer terug naar jodendom christendom islam



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 9 gasten

cron