Exodus 20,5

[RoyJava]

... want Ik, Jahwe uw God, Ik ben voor hen die Mij haten een jaloerse God die de schuld van de vaders wreekt op hun kinderen, tot het derde en vierde geslacht ...

Veel over geschreven, gespeculeerd en bestudeerd. In de Willibrord-vertaling staat er bij:
"Jaloers: houding van iemand die geen afstand van iemand of iets wil doen, omdat hij er zo aan gehecht is; vgl. Jes. 42,8; Deut. 4,24; 5,9: 6,15: 32,16.21."
Het Hebreeuwse woord wordt ook weergegeven met "naijver" en "ijverzucht".

Op Wie was God jaloers ???

Groet Roy

[willy]

Roy, de Statenvertaling geeft het iets anders weer, maar het komt op hetzelfe neer.

5 Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen;9) want Ik, de HEERE uw God, ben een ijverig God,10) Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen,11) aan het derde, en aan het vierde12) lid dergenen,13) die Mij haten;
Exodus 20:5

Kanttekening:

10) een ijverig God, God wordt genoemd een man zijns volks, Jer. 2:2; Hos. 2:19;
afgoderij wordt hoerdom genoemd, Deut. 31:16; Richt. 2:17; Jer. 3:9,20;
hierom wordt Gods toorn over deze zonde genoemd jaloezie.

Nederlandse Statenvertaling met kanttekeningen

Roy, ge zou dezelfde vraag kunnen stellen aan Allah en andere goden, waarom moeten andersgelovigen of niet gelovigen dood? Waarom hebben de katholieken zo veel mensen vermoordt.
Ze willen gewoon de gehele wereld beheersen denk ik, en dat betekent macht.

Groetjes, willy

[els]

Op Wie was God jaloers ???

Dat 'Wie' met hoofdletter stuurt het antwoord natuurlijk al in een zekere richting.

Bij deze voeg ik mijn 'speculaties' toe aan wat al gezegd en geschreven is over het onderwerp.

God was jaloers op andere goden. De joden mochten volgens het eerste van de tien geboden naast god geen andere goden aanbidden.

Daar wordt dus niet zozeer gezegd dat er geen andere goden bestaan, maar dat ze niet mogen worden vereerd.

Hier is een link met bijbelpagina's, waar globaal wordt opgesomd welke goden er werden vereerd, die soms worden genoemd in verband met gods jaloezie en zijn wraak.



Ik heb me ooit afgevraagd of de 'jaloezie' niet een standaardmotief was in de wereld van goden en mythen. Je komt het wel vaker tegen. Kain was jaloers op Abel, omdat god aan zijn offer de voorkeur gaf.
De beroemdste jaloerse godin was bijvoorbeeld Hera, die het niet kon zetten dat haar ega er allerlei andere romances op nahield. Zeus kon er op zijn beurt ook niet goed tegen als de objecten van zijn 'liefde' er een ander op nahielden, en schakelde bijvoorbeeld Endymion, de geliefde van de maan Selene, uit door hem in slaap te laten vallen. Om dezelfde reden waren ook de vrouwen van de islamitische profeet jaloers op elkaar. Het jaloerste van alle was trouwens Aisha, in bepaalde opzichten Hera's islamitische alter ego.
Cybele was jaloers toen Attis een nieuwe geliefde vond, en liet hem castreren door een varken. De smid Hephaistos was jaloers omdat Aphrodite het deed met Ares, en ving de twee in een zelfgemaakt net.
Seth was jaloers op Osiris, die de heerschappij in handen kreeg. De engelen waren jaloers op Adam en Eva.

Grappig, toch eens meer uitdiepen. Dat thema 'jaloezie' dient niet alleen om leuke mythes te vertellen, maar ook om iets te verklaren over de 'condition humaine'. In het geval van de bijbelse god geeft het aan dat er nog maar één godsdienst mag worden beleden. De grap is natuurlijk dat de priestercaste en de religieuze machthebbers van dit 'monotheisme' profiteren.

In andere verhalen geeft het misschien weer aan waarom mensen op een bepaalde manier met elkaar samenleven, of waarom er bepaalde regels gelden.

[els]

Nog een passage, hierbij schoot me ook iets tebinnen:

Exodus 23

31 Ik zal jullie een gebied geven dat zich uitstrekt van de Rode Zee tot aan de zee waaraan de Filistijnen wonen, en van de woestijn tot aan de Eufraat. De bewoners van dat hele gebied geef ik in jullie macht, en jullie zullen hen verdrijven. 32 Sluit geen verbond met hen of met hun goden. 33 Zij mogen niet in jullie land blijven, anders zouden ze jullie ertoe verleiden hun goden te vereren en tegen mij te zondigen. Dat zou jullie ondergang zijn.’

De joden sluiten een verbond met hun god, maar ze mogen geen verbond sluiten met anderen en hun goden. Volgens mij duidt dit op een soort sektarisme: het gaat niet alleen om het aanbidden van goden, maar een god betekent ook een soort 'nationalistische afbakening'. Aanbid je een andere god, dan ben je aangesloten bij een andere groep. De groepen staan op basis van hun godsdienst tegenover elkaar, en ze komen elk op voor hun eigen belangen. Aanbid iemand een andere god, dan verzwakt als het ware de groepszin, althans, volgens dit soort 'sektarische' godsdiensten.

[willy]

Eerste tien geboden (Exodus 20)

1 Toen sprak God al deze woorden, zeggende:
2 Ik ben de HEERE uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb.
3 Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben.
4 Gij zult u geen gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken, van hetgeen boven in den hemel is, noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de aarde is.
5 Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de HEERE uw God, ben een ijverig God, Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde, en aan het vierde lid dergenen, die Mij haten; (zelf de kinderen en volgende kan hij niet uitstaan!)
6 En doe barmhartigheid aan duizenden dergenen, die Mij liefhebben, en Mijn geboden onderhouden.
7 Gij zult den Naam des HEEREN uws Gods niet ijdellijk gebruiken; want de HEERE zal niet onschuldig houden, die Zijn Naam ijdellijk gebruikt.
8 Gedenkt den sabbatdag, dat gij dien heiligt. (de zevende dag is bij de joden met hun maankalender de zaterdag en niet de zondag zoals onze wekelijkse rustdag door de katholieken geworden is!)
9 Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen;
10 Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is;
11 Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.
12 Eert uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land, dat u de HEERE uw God geeft.
13 Gij zult niet doodslaan.
14 Gij zult niet echtbreken.
15 Gij zult niet stelen.
16 Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste.
17 Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat uws naasten is.

Tweede tien geboden (Exodus 34)

1 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Houw u twee stenen tafelen, gelijk de eerste waren, zo zal Ik op de tafelen schrijven dezelfde woorden, (een leugen, ze zijn helemaal niet gelijk!) die op de eerste tafelen geweest zijn, die gij gebroken hebt.
2 En wees bereid tegen den morgenstond; dat gij in den morgenstond op den berg Sinai klimt, en stel u aldaar voor Mij, op den top des bergs.
3 En niemand zal met u opklimmen; dat er ook niemand gezien worde op den gansen berg; ook het kleine vee, noch runderen zullen tegenover dezen berg niet weiden.
4 Toen hieuw hij twee stenen tafelen, gelijk de eerste; en Mozes stond des morgens vroeg op, en klom op den berg Sinai, gelijk als hem de HEERE geboden had; en hij nam de twee stenen tafelen in zijn hand.
5 De HEERE nu kwam nederwaarts in een wolk, en stelde Zich aldaar bij hem; en Hij riep uit den Naam des HEEREN.
6 Als nu de HEERE voor zijn aangezicht voorbijging, zo riep Hij: HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, lankmoedig en groot van weldadigheid en waarheid.
7 Die de weldadigheid bewaart aan vele duizenden, Die de ongerechtigheid, en overtreding, en zonde vergeeft; Die den schuldige geenszins onschuldig houdt, bezoekende de ongerechtigheid der vaderen aan de kinderen, en aan de kindskinderen, in het derde en vierde lid.
8 Mozes nu haastte zich en neigde het hoofd ter aarde, en hij boog zich.
9 En hij zeide: Heere! indien ik nu genade gevonden heb in Uw ogen, zo ga nu de Heere in het midden van ons, want dit is een hardnekkig volk; doch vergeef onze ongerechtigheid en onze zonde, en neem ons aan tot een erfdeel!
10 Toen zeide Hij: Zie, Ik maak een verbond; voor uw ganse volk zal Ik wonderen doen, die niet geschapen zijn op de ganse aarde, noch onder enige volken; alzo dat dit ganse volk, in welks midden gij zijt, des HEEREN werk zien zal, dat het schrikkelijk is, hetwelk Ik met u doe.
11 Onderhoudt gij hetgeen Ik u heden gebiede! zie, Ik zal voor uw aangezicht uitdrijven de Amorieten, en de Kanaanieten, en de Hethieten, en de Ferezieten, en de Hevieten, en de Jebusieten. (Hier vervloekt hij zelf zes volkeren alsof het niks is!)
12 Wacht u, dat gij toch geen verbond maakt met den inwoners des lands, waarin gij komen zult; dat hij misschien niet tot een strik worde in het midden van u.
13 Maar hun altaren zult gijlieden omwerpen, en hun opgerichte beelden zult gij verbreken, en hun bossen zult gij afhouwen.
14 (Want gij zult u niet buigen voor een anderen god; want des HEEREN Naam is IJveraar! een ijverig God is Hij!)
15 Opdat gij misschien geen verbond maakt met den inwoner van dat land; en zij hun goden niet nahoereren, noch hun goden offerande doen, en hij u nodigende, gij van hun offerande etet.
16 En gij voor uw zonen vrouwen neemt van hun dochteren; en hun dochteren, haar goden nahoererende, maken, dat ook uw zonen haar goden nahoereren.
17 Gij zult u geen gegoten goden maken.
18 Het feest der ongezuurde broden zult gij houden; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten, gelijk Ik u geboden heb, ter gezetter tijd der maand Abib; want in de maand Abib zijt gij uit Egypte uitgegaan.
19 Al wat de baarmoeder opent, is Mijn; ja, al uw vee, dat mannelijk zal geboren worden, openende de baarmoeder van het grote en kleine vee.
20 Doch den ezel, die de baarmoeder opent, zult gij met een stuk klein vee lossen; maar indien gij hem niet zult lossen, zo zult gij hem den nek breken. Al de eerstgeborenen uwer zonen zult gij lossen, en men zal voor Mijn aangezicht niet ledig verschijnen.
21 Zes dagen zult gij arbeiden, maar op den zevenden dag zult gij rusten; in den ploegtijd en in den oogst zult gij rusten.
22 Het feest der weken zult gij ook houden, zijnde het feest der eerstelingen van den tarweoogst, en het feest der inzameling, als het jaar om is.
23 Al wat mannelijk is onder u zal driemaal in het jaar verschijnen voor het aangezicht des Heeren HEEREN, den God van Israel.
24 Wanneer Ik de volken voor uw aangezicht uit de bezitting zal verdrijven, (hoe genadig hij toch is!) en uw landpalen verwijden, dan zal niemand uw land begeren, terwijl gij henen opgaan zult, om te verschijnen voor het aangezicht des HEEREN uws Gods, driemaal in het jaar.
25 Gij zult het bloed van Mijn slachtoffer niet offeren met gedesemd brood; het slachtoffer van het paasfeest zal ook niet vernachten tot den morgen.
26 De eerstelingen van de eerste vruchten uws lands zult gij in het huis des HEEREN uws Gods brengen. Gij zult het bokje in de melk zijner moeder niet koken.
27 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Schrijf u deze woorden; want naar luid dezer woorden heb Ik een verbond met u en met Israel gemaakt.
28 En hij was aldaar met den HEERE, veertig dagen en veertig nachten; hij at geen brood, en hij dronk geen water; en Hij schreef op de tafelen de woorden des verbonds, de tien woorden. (Ik ben noch nooit aan tien gekomen, maar ja ik ben ook geen hooggeschoolde persoon!)

Exodus 23

27 Ik zal Mijn schrik voor uw aangezicht zenden, en al het volk, tot hetwelk gij komt, versaagd maken; en Ik zal maken, dat al uw vijanden u den nek toekeren.
28 Ik zal ook horzelen voor uw aangezicht zenden; die zullen van voor uw aangezicht uitstoten de Hevieten, de Kanaanieten en de Hethieten. (Ik dacht dat god alle mensen geschapen hadt, hier moeten zo maar drie volkeren hun land verlaten om zijn plezier. Prachtig is dat!!!)
29 Ik zal hen in een jaar van uw aangezicht niet uitstoten, opdat het land niet woest worde, en het wild gedierte boven u niet vermenigvuldigd worde.
30 Ik zal hen allengskens van uw aangezicht uitstoten, totdat gij gewassen zijt en het land erft.
31 En Ik zal uw landpalen zetten van de zee Suf tot aan de zee der Filistijnen, en van de woestijn tot aan de rivier; want Ik zal de inwoners van dat land in uw hand geven, dat gij hen voor uw aangezicht uitstoot. (Exodus 20:17 Gij zult niet begeren uws naasten huis; gij zult niet begeren uws naasten vrouw, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat uws naasten is. Maar wel drie volkeren uit hun land zetten. Van tegenstrijdigheid gesporoken.)
32 Gij zult met hen, noch met hun goden, een verbond maken.
33 Zij zullen in uw land niet wonen, opdat zij u tegen Mij niet doen zondigen; indien gij hun goden dient, het zal u voorzeker tot een valstrik zijn.

Derde tien geboden (Deuteronomium 5)

5 (Ik stond te dier tijd tussen den HEERE en tussen u, om u des HEEREN woord aan te zeggen; want gij vreesdet voor het vuur en klomt niet op den berg) zeggende:
6 Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis uitgeleid heb.
7 Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben.
8 Gij zult u geen gesneden beeld maken, noch enige gelijkenis, van hetgeen boven in den hemel, of onder op de aarde is; of in het water onder de aarde is;
9 Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de HEERE, uw God, ben een ijverig God, Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, en aan het derde, en aan het vierde lid dergenen, die Mij haten;
10 En doe barmhartigheid aan duizenden dergenen, die Mij liefhebben, en Mijn geboden onderhouden.
11 Gij zult den Naam des HEEREN, uws Gods, niet ijdellijk gebruiken; want de HEERE zal niet onschuldig houden dengene, die Zijn Naam ijdellijk gebruikt.
12 Onderhoudt den sabbatdag, dat gij dien heiligt; gelijk als de HEERE, uw God, u geboden heeft.
13 Zes dagen zult gij arbeiden, en al uw werk doen;
14 Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN, uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw os, noch uw ezel, noch enigvan uw vee, noch de vreemdeling, die in uw poorten is; opdat uw dienstknecht, en uw dienstmaagd ruste, gelijk als gij.
15 Want gij zult gedenken, dat gij een dienstknecht in Egypteland geweest zijt, en dat de HEERE, uw God, u van daar heeft uitgeleid door een sterke hand en een uitgestrekten arm; daarom heeft u de HEERE, uw God, geboden, dat gij den sabbatdag houden zult.
16 Eert uw vader, en uw moeder, gelijk als de HEERE, uw God, u geboden heeft, opdat uw dagen verlengd worden, en opdat het u welga in het land, dat u de HEERE, uw God, geven zal.
17 Gij zult niet doodslaan. (Lees dan maar wat over Jozua 1:18 Alle man, die uw mond wederspannig wezen zal, en uw woorden niet horen zal in alles, wat gij hem gebieden zult, die zal gedood worden, alleenlijk wees sterk en heb goeden moed!
En de Egyptenaren die verzwolgen werden door de Rode zee, dat was allemaal uit goddelijke naastenliefde?
18 En gij zult geen overspel doen ? (de bijbel staat er vol van)
19 En gij zult niet stelen.
20 En gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste.
21 En gij zult niet begeren uws naasten vrouw; (David en Betsheba ook maar een verhaaltje?) en gij zult u niet laten gelusten uws naasten huis, zijn akker, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, zijn os, noch zijn ezel, noch iets, dat uws naasten is.
22 Deze woorden sprak de HEERE tot uw ganse gemeente, op den berg, uit het midden des vuurs, der wolk en der donkerheid, met een grote stem, en deed daar niets toe; en Hij schreef ze op twee stenen tafelen, en gaf ze mij.

Alle citaten uit de Statenbijbel

De tien geboden volgens de catechismus

1 Bovenal bemin één God
2 Zweer niet ijdel, vloek noch spot
3 Heilig steeds de dag des heren
4 Vader moeder zult gij eren
5 Dood niet, geef geen ergernis
6 Doe niet wat onkuisheid is
7 Vlucht het stelen en bedriegen
8 Ook de achterklap en het liegen
9 Wees steeds kuis in uw gemoed
10 Begeer nooit andermans goed

Men zou bijna gaan zingen met Louis Armstrong : What a Beautiful World.

[RoyJava]

Hallo, goedenavond,... even heel snel reageren.

Dat 'Wie' met hoofdletter stuurt het antwoord natuurlijk al in een zekere richting.

Puntje op de I, Els

Roy, ge zou dezelfde vraag kunnen stellen aan Allah en andere goden, waarom moeten andersgelovigen of niet gelovigen dood?

Willy,... ik vermoed (wat een hoogmoed om iets dergelijks te opperen... ) dat dát nog gaat komen. Grapje hoor, en denk deshalve dat de Allah "iets" achterhoudt, waar wij geheel geen begrip van, of óp, hebben (en bedoel hierbij de religie). De Islamiet wenst absoluut niet bekend te zijn met allerlei wat vóór de geboorte van Mohammed is gebeurd, en stelt dat de Koran álle religies vertegenwoordigt, of vertaald, in één boek, verwoord door Mohammed.

De meer zoekende Islamiet (wo. vele Moslima's, de vrouwen) laat her en der reeds de wereld van de oudheid doorschemeren, waar natuurlijk de rituelen in Mekka toe behoren, incluis de Al'Lat, de Godin van Mekka. Zie Alilat alhier >>>



Over die Tafelen, Willy, zou een andere topic in leven geroepen moeten worden. En vereist énige studie over de gegevens uit de Bijbel. Overigens een behoorlijk interessant onderwerp!

Ik heb me ooit afgevraagd of de 'jaloezie' niet een standaardmotief was in de wereld van goden en mythen. Je komt het wel vaker tegen.

Geheel mee eens Els. Maar bij enig nadenken en wat gepieker moet je eigenlijk tot de slotsom komen, dat er áltijd "iets" is, waarom jaloezie ontstaat. Uitsloverij, hoogmoed, pesterij, ijdelheid en andere eigenschappen van intimidatie kunnen van mensen het uiterste vergen, even afgezien van een of andere bemoeienis van een godheid. Het ergste is natuurlijk dit tonen aan een derde, die daarop direct zal toeslaan, op welke manier ook (met moord als definitief noodlot).

Heb deze vraag vaker gesteld, en vraag me af, waar die veelgoderij dan wel vandaan is gekomen ...
Uiteraard dit ivm. de veelnamen van de godin (die maar al te vaak de Godin van Ontelbare Namen heet) ...
De Hogepriesteressen moeten wel erg buiten hun kunnen gegaan zijn, dat wrevel vernoemd werd, en toch tot op heden een vaag vermoeden slechts oproept, of speculatieve redenen ... toch?

Groet Roy

[willy]

Roy, hebt gij dit artikel al gelezen? Het staat nog onder mijn eerste naam hier : Sampras. Misschien vindt ge daar een antwoordt waarom elke god jaloers is? Het is zoals in de film : Highlander, er kan er maar een overblijven.



Groetjes, willy

[RoyJava]

Dank Willy,... mooie bijdrage.
Mag ik daar wat kanttekeningen bij zetten?

Zo ontstonden de goden en godinnen, verpersoonlijkingen van de verschillende uitingen van de evolutiewet.

Vermoed dat deze niet zomaar ontstonden en evolueerden. Van het een kwam het ander en de bewering van het tweevoudig oerprincipe (ontvangend & schenkend) kan ik geheel volgen. Het vooruitgaande en teruggaande karakter heeft de tweevoudige ontwikkeling bij vele denkenden opgeroepen, zowel in het Oosten als in het Westen. Dat de denkende Mens deze verénigde in élke vorm, waardoor het bestaan van materie/stof en spirit/geest zich ontwikkelde in die hersentjes, kan ik ook volgen. Doch het één kwam uit het ánder voort, incluis de geheime leer ... en met de verpersoonlijking van goden en godinnen.

Dat die tweevoudige ontwikkeling alsmaar een "mindere" vorm voortbrengt, klopt natuurlijk, met aan de andere kant de "betere" vorm op een hoog niveau, zoals je schreef (Een nieuwe mensheid zou verschijnen, maar een minderwaardiger dan de vorige.) Daardoor kan enige vorm van een leer blijven bestaan en doorgegeven worden (door de hoger ontwikkelde), toch?

Lijkt het niet een beetje op de massa en het individu? De massa die het duistere omklemt en misbruikt, waaruit de verlichte kern steeds weer opnieuw opduikt. Zowel via een "geheime" leer, bewustwording, kennis, ervaring ...

Satan afgeleid uit het Hebreeuws dat tegenstander (van de waarheid) betekent.

Inderdaad een tegenstander, maar was het niet eerder "verstoken van de waarheid"? Ook het woord Satan is voortgekomen uit een ouder begrip, wat vijandigheid ontwikkelde bij de tegenpartij. Voor zover ik begrepen heb, komt deze oa. voort uit het Koptische AO en de klanknabootsing IAO, vaak vereenzelvigd met de ezel. De getallenreeks zou hiermee worden gerelateerd, en kan me best voorstellen dat de latere paardrijders een geduchte tegenstander werden van de magie rond de ezel (Jezus reed Jerusalem overigens binnen op een ezel ...)

SAT in het Oosten heeft de betekenis van "zijn-heid", "puurheid", "essentie", echter door de Brahmanen ontwikkeld in "waarheid". Vaak in een diepe vorm van meditaties ...
Zou nog meer willen toevoegen, later dan maar. De vraag over "onze" God die als jaloers werd bestempeld, blijft voor alsnog open. Waarom zou een "allerhoogste" God, toch beschreven als "geslachtloos", jaloers moeten worden ???

Groet Roy

[els]

Maar bij enig nadenken en wat gepieker moet je eigenlijk tot de slotsom komen, dat er

áltijd "iets" is, waarom jaloezie ontstaat.

Misschien toch even kijken naar het idee dat mensen de goden schiepen naar hun evenbeeld.

Alle menselijke eigenschappen vinden we ook terug bij de goden. De reden is misschien dat er een 'vergoddelijking' van de karaktereigenschappen plaatsvond. Dit om te verklaren waarom
mensen zijn zo als ze zijn. Zo verklaart bijvoorbeeld de godin Eris waarom mensen strijden over allerlei 'strijdpunten', vanaf het persoonlijk vlak tot aan oorlogen.

Hierin schuilt natuurlijk wel het gevaar van fatalisme.

Heb deze vraag vaker gesteld, en vraag me af, waar die veelgoderij dan wel vandaan is

gekomen ... :schocked:

Is dat niet gewoon een kwestie van ten eerste allerlei natuurkrachten langzamerhand een eigen goddelijke gestalte geven en anderzijds allerlei verschillende steden en volken die er hun eigen godheid op nahouden?
In bepaalde stadstaatgemeenschappen heeft bijvoorbeeld elke stad zijn eigen beschermgod. Als iemand verzint dat al die stadstaten onder één overheid moeten worden geplaatst, wordt één van deze goden uitgekozen als oppergod van al deze stadstaten.

Maar misschien volg ik hier mijn eigen gedachtengang.

SAT in het Oosten heeft de betekenis van "zijn-heid", "puurheid", "essentie", echter door de Brahmanen ontwikkeld in "waarheid". Vaak in een diepe vorm van meditaties ...

Dat is wel een interessante associatie. Dit SAT is neem ik aan gewoon verwant met ons woord 'zijn', dus een gemeenschappelijk Indo-Europees woord. Ik zal het eens opzoeken als ik weer thuis benk.
Maar als 'Satan' hier inderdaad iets mee te maken heeft, verwijst dat naar iets gemeenschappelijks in het Semitische en Indo-Europese denken. Dat is er natuurlijk ook wel, maar het is altijd interessant als je tegen een soortgelijke term oploopt.

Satan zou misschien kunnen verwijzen naar de materiële wereld, die het 'zijn' vertegenwoordigt. Als zodanig staat hij dan tegenover het geestelijke. Ik moet hier even over nadenken, want misschien ga ik nu al te vrij associëren.

Zou nog meer willen toevoegen, later dan maar. De vraag over "onze" God die als jaloers werd bestempeld, blijft voor alsnog open. Waarom zou een "allerhoogste" God, toch beschreven als "geslachtloos", jaloers moeten worden ???

Ik kan wel het nut ervan inzien, maar dat is nog geen verklaring. Het nut is dat je hiermee ten eerste kan verklaren dat de dingen zijn zoals ze zijn, en ten tweede kun je het gebruiken in een propagandastrijd, om mensen te vertellen hoe ze moeten handelen. Volg ons geloof, anders wordt God boos op je, is dan het gebod, in plaats van gewoon te zeggen: volg ons geloof, anders worden de mensen van jouw gemeenschap boos op je.

En bovendien is het geen wezensvreemde eigenschap van een god. De Christelijke of joodse god nam het gewoon over van zijn voorgangers, en de joden en christenen zetten dit motief in voor hun eigen doeleinden.

Ik wou ook nog meer zeggen, maar dat moet ook later.

[RoyJava]

Misschien toch even kijken naar het idee dat mensen de goden schiepen naar hun evenbeeld. Alle menselijke eigenschappen vinden we ook terug bij de goden.

Idd Els. De godenverhalen die wij kennen, uit berichten, onderzoeken of zelfs de fantasie-overleveringen, lijken bijna niet meer dan een soap-script. Kan me daarbij iets geweldigs voorstellen, en ook de overname die mettertijd erin sloop (van de natuurgodheden in allerlei vormen naar de meer mensgelijkende in paleis-wonende godheden op de 7 heilige bergen).

De god-toegekende karakters verschillen echter in het Oosten en het Westen. De Oosterse Oppergod begaat een "fout" door zich te vergrijpen aan zijn dochter, vanuit een hemels-verkerende sfeer. Hierdoor verliest deze zijn vijfde aangezicht, waardoor de overige 4 aangezichten overeenkomen met de windrichtingen (zowel voor de schoonheid als zijn overzicht-houdende positie). En deze wordt direct gelinkt met de Drie-Eenheid. Dit wordt doorgevoerd tot aan Boeddha, waar beelden van bestaan met 4 aangezichten (vermoedelijk de overgang van Hindoeïsme naar Boeddhisme, zonder énig gemor).

Zijn Westerse equivalent echter ondergaat een letterlijke hemelse sfeer en wordt gescheiden van de mens. Hij overziet de mensheid, de goedheid en tenslotte de slechtheid, waarop deze de mensheid wil vernietigen, met het behoud van onze stamvader. En tijdens die slechtheid wordt hij dus jaloers.

Beschouwende vanuit de ontwikkeling van het matriarchaat naar het patriarchaat heeft de Godin-met-duizend-namen (vaak vereenzelvigd met de natuur) plaats moeten maken voor de Ééngodheid (geplaatst in de Hemel). Uitgaande van de denkende mens die dit allemaal schiep naar evenbeeld kan ik me voorstellen dat de afgoderij van een hele rits van goden en voorál godinnen geleid moet hebben naar de meer spirituele godheid, die als één God de wetten a/d mens bekend maakte. Met alle tegenstrijdige gevolgen vandien ...

groet Roy

PST-je: ... las net iets van Willy over de Chinese Dierenriem, hoe die volgens Prof. Schlegel overeenkomt met de Westerse Dierenriem. De symbolieken daarin lijken enorm op het I-Ching, dat eerder een geheimzinnige overeenkomst probeert te zoeken in allerlei problemen (die je zélf moet oplossen), dan dat er karakters tegen elkaar worden opgezet ... (waar jaloezie zeker een rol speelt)

[RoyJava]

De bestaansreden en het werkelijke doel van ALLE godsdiensten

Het doel van de godsdienst is het overbrengen van de kennis der kosmische wetten die de evolutie van de Aarde besturen, zodat op een dag, in beperkte mate, rassen en volken, de mogelijkheid tot overleven wordt geboden. Elke godsdienst berust per definitie op de kennis der tijden. Deze kennis bevat uitsluitend sommige voor de toekomst zeer belangrijke data's vast te leggen, welke overeenstemmen met de verschillende stadia's der kosmische beroeringen die zich aan het einde van het tijdperk na de zondvloed zullen voordoen.

Hele mooie bijdrage Willy!
Doch kan niet een-twee-drie een "bevredigend" antwoord vinden op de "kwestie" waarom én op wie God nou jaloers werd.
Jaloezie lijkt mij nog steeds een hele "kwade" invloed waar een soort hebzucht, eigendunk, hoogmoed en afgunst door ontstaan.

Kan me niet voorstellen in geen enkel voorstellingsvermogen, hoe jaloezie vertaald zou moeten worden in de natuur. De "monsterlijke" rampen zijn niet meer dan een aaneenschakeling van allerlei natuurlijke opeenvolgende ontwikkelingen, die onvermijdelijk zijn, niet? De afschuwelijke machtsvertoning met het daaraan gekoppelde vernederingsvermogen kan ik niet terugvinden in de natuur, wél het hiërarchische karakter van het bestaan.

Een "plus" is onlosmakelijk verbonden met een "min", en andersom. Als we uitgaan van het zo beruchte "uit het Niets ontstond er Iets" wat eeuwig en eindeloos is, lijkt mij dat er hier al iets niet klopt!

Deze gedachte is destructief, vooral wanneer je het symbool van de spiraal erbij betrekt (Zo Boven, Zo Beneden en Zo Micro-Cosmos Zo Macro-Cosmos). Het moment dat er "iets" ontstaat, wordt bedacht, wordt gecreëerd, wordt gemaakt, geschapen, geschept, begint het "proces van de spiraal" reeds. Met die opgaande én de neergaande beweging, vanuit menselijke beschouwing dan ...

Wanneer je de gedachte als spiritueel, of niet aards, zou beschouwen, en het het lichaam als de materie, ontstaat er als snel de scheiding van lichaam en geest, niet? Niets a/d hand, wanneer je daar geen moeilijkheden over maakt. Doch ons denken (de intelligente denkende Mens) heeft de aanzet ontwikkeld (ok, vanuit elke evolutionerend tijdperk) van Heelal, de Aarde en de Mens, en daarmee de "daad" van lichaam en geest te scheiden in het bestaan (door oa. de beleving van dood, geboorte,... en wedergeboorte?). Nog erger,... de gedachte van Boven-, Onder- en Midden-Wereld (de onze) heeft de Onderwereld uiteindelijk in onze psyche geplaatst als "duister, donker. slecht, kwaad, hel".

Thans "weten" wij (of is het een vage herinnering?) dat dat duister onlosmakelijk verbonden is met het "licht"! Tenslotte moet ge het Duister in om het Licht te kunnen ontdekken, niet? Zou het, dat vertoeven in het duister een jaloezie opwekt? Dat het de immorele en a-sociale kanten van de mens oproept? Zou het, dat leven in het duister de bewuste mens, die NIET verkeert in het duister, irriteert, afgunstig wordt, en tenslotte in een jaloerse opwelling het duister aanvalt ???

Zou het, dat de Priesteres van de Onderwereld de Priester van de Bovenwereld heeft getart, opdat het allerlaagste wezen van beide partijen met elkaar in de clinch gingen, iets afschuwelijks veroorzaakten, waardoor het allerhoogste wezen van beide partijen in herinnering bleven ... ???

Zou het, dat op die manier het Al zich afsloot van het Één, het Één de spirituele God van de patriarch werd (hoog, vér v/d wereld, op een wolkje), die met woede de Mens een Zondvloed zond (welk een woordspeling), en de materiële aarde met haar natuur als Godin neersabelde. Het is overigens bekend dat toen God deze daad uitvoerde er een lieflijk geurend "iets" ten Hemel opsteeg ... (voor sommige de Godin, die eerstens God woedend voor de voeten had gegooid, wáárom Hij zijn eigen voortbrengsel vernietigde, en daarná het Verbond met God sloot, door de Regenboog te plaatsen aan de Hemel, en daarmee ten Hemel opsteeg ...)

Én ... als dit allemaal een proces is tussen de oren, dan nóg ... waarom jaloers worden ??? Wáárom je eigen persoon verheffen boven een ander ...

groet Roy

[els]

We komen er toch niet uit, maar zolang ik nog vrij ben om suggesties te doen...

De god van de bijbel is een composietgod van voorgaande goden en godinnen uit het polytheïsme. In de bijbelse god zie je de functies, maar ook de mythen van eerdere goden samenkomen. God heeft dus karaktertrekjes overgenomen, of beter gezegd, toebedeeld gekregen van de priesters die de nieuwe godsdienst vormgaven. Zij namen een kenmerk, maar gaven daar een nieuwe betekenis aan, die van pas kwam in het kraampje van de godsdienstbeheerders.

Dus bijv: Hera kreeg bij de Grieken een jaloers karakter toebedeeld omdat vrouwen seksueel veel kuiser moesten zijn dan mannen, en haar echtgenoot kon ongestraft achter de vrouwen aan. Dit weerspiegelt iets van de positie van vrouwen bij de Grieken. Ik wou er nog steeds een topic over openen, maar in de bijbel is Sarah het equivalent van Hera. Zij heeft ook een vorm van jaloezie als ze Hagar wegstuurt met haar kind, omdat ze de positie van haar eigen kind voorop wil stellen.

In het christendom (jodendom?) krijgt de christelijke god wel die jaloezie toebedeeld, maar het wordt uitgelegd als jaloezie ten opzichte van de gelovigen. In de praktijk van de maatschappij wil dit zeggen dat het de gelovigen verboden is om uit de godsdienst te treden. Dit wordt gezien als verraad. De jaloezie van de god dient dus om de loyaliteit van de gelovige aan zijn groep af te dwingen.

Nog een voorbeeld over jaloezie: uit oude joodse teksten blijkt dat de joden Saturnus vereerden. Deze kan je identificeren met 'Jahweh'. Nou is Saturnus / Kronos vooral beroemd hij zijn eigen kinderen op at, uit angst dat zijn zoon machtiger zou worden dan hij zelf. Strikt genomen heeft Saturnus dus dezelfde angst: dat hij op een dag niet meer de machtigste is. Hij is zelfs zo destructief dat hij zich tegen zijn eigen kinderen richt om zijn positie te handhaven.

Bij de Grieken verloor Saturnus het uiteindelijk toch, hij moest de macht overdragen. Wie weet droeg hij ook de jaloezie over.

Sjongejonge he, god wordt wel op de divan gelegd.

Een ding schiet wel door me heen: die jaloezie ontstaat vooral uit angst omdat de jaloerse persoon weet dat hij niet onaantastbaar is. Hera werd beknot door haar huwelijk, Saturnus werd bedreigd door zijn kinderen..

Dat vind ik toch wel erg interessant. Zou God, de almachtige, bang zijn dat de gelovigen erachter komen dat hij helemaal niet zo almachtig is?

[els]

Ik heb eindelijk maar eens de Nag Hammadi-geschriften gekocht. Na meer dan tien jaar bakzeil gehaald en toch maar dat absurde bedrag op de toonbank gelegd.

Ik zat het door te kijken, viel mijn oog op de volgende passage, uit het 'Geheime boek van Johannes'.

13:38

En toen hij de schepping zag die hem omgaf
en de schare engelen rond hem,
die uit hem was voortgekomten, zei hij:
'Ik, ik ben een jaloerse god
en naast mij bestaat er geen anderen god.'
Maar door dit te zeggen gaf hij te kennen
aan de engelen die bij hem waren,
dat er een andere God was!
Want als er geen andere bestond,
op wie zou hij dan jaloers moeten zijn?

Dit zou worden gezegd door Jezus, maar het lukt mij nog niet zo goed die wollige teksten te lezen, dus dat heb ik uit de toelichting.

[RoyJava]

Het heeft mij immer geïntrigeerd Els. Ken nl. mensen die ín en ín jaloers kunnen zijn, en eigenlijk om niets. Het heeft volgens mij ook iets met het Gebod... en dus Verbod te maken. Iets wat jij niet hebt, niet bezit,... en maar ál te graag wilt. Incluis in esoterische kennis. Daarom waren die 10 Geboden aanvankelijk minder in aantal. Slechts weinig wordt daarover geschreven, en ouder als 3000 jr. kan het toch niet zijn ... Volgende quote daarentegen kom ik herhaaldelijk tegen ...

Jaloezie lijkt mij nog steeds een hele "kwade" invloed waar een soort hebzucht, eigendunk, hoogmoed en afgunst door ontstaan.

Overigens bestaat er een Thaise legende over de "eeuwigheid" van de cyclus. Daar worden zij die in grote mate een hunkering kennen naar sensuele lusten veranderd in vrouwelijke zielen en mensen, terwijl zij die in mindere mate een hunkering naar sexuele behoeftes heeft, de mannelijke zielen en mensen worden ...

Als je hier lang bij stil blijft staan, wordt je een beetje de enorme cyclus gewaar van het constante vrouwelijk - mannelijk oeraspect,... denk je hierbij in perspectief (zonder deze karakters), dan kun je je iets androgynes voorstellen, waar deze beide oeraspecten in één vloeien. Denk dat je dan één klein stapje verder bent, doch de wereld der hermaphrodieten blijft in mysterieuze sferen (of lappen ?),... groet Roy

[els]

Interessante bijdrage, Roy, hier een beetje een late reactie.

Ik begrijp eigenlijk niet wat 'jaloezie' betekent. Ik vraag me af of het niet voortkomt uit een soort besef dat een situatie gewoon heel onrechtvaardig is. Vanuit dat gevoel is 'jaloezie' eigenlijk een terechte boosheid over een scheve situatie waarbij de 'jaloerse' persoon aan het kortste eind trekt.

Ik kan me jaloezie niet voorstellen als iets ziekelijks waarbij iemand pathologisch datgene begeert wat een ander bezit.

Alleen binnen seksuele relaties kan ik me wel voorstellen dat jaloezie een vertekende emotie is. In geval van het 'afhankelijke' huwelijk, waarbij vrouwen zich niets kunnen veroorloven maar mannen kunnen doen wat ze willen, is 'jaloezie' volgens mij geen goede term: vrouwen in zo'n situatie zijn terecht boos. Ook als het gaat om onterecht wantrouwen (ook wel paranoia genaamd) is het flauw om naar zo'n emotie als 'hoofdzonde' te verwijzen, want waar het werkelijk om gaat is het bewustzijn van de afhankelijke positie.

Maar binnen los-vaste relaties is het gevoel iemand te willen bezitten volgens mij wel degelijk ziekelijk. Het zal dan ook wel te maken hebben met een gevoel van afhankelijkheid, maar dat is op te lossen door meer geloof in jezelf te krijgen, en op eigen benen te leren staan.

Dit gezegd hebbende vraag ik me af hoe dat nou zit met die bijbelse god. Terug naar de vraag: op wie is god jaloers? Dat hij jaloers is op andere goden is maar het halve antwoord.
Maar hier nogmaals de vraag: waarom is hij jaloers? Is hij emotioneel slecht ontwikkeld? Voelt hij zich in een afhankelijke positie van de andere goden? Moet god op assertiviteitstraining?

Wil een god recht op geloof, zoals minnaars het recht opeisen te worden bemind?

Gelooft god niet genoeg in zichzelf?

[RoyJava]

... denk dat oa. Sophia in haar Pistis er iets over aanhaalt

[RoyJava]

Nog even: ... al met al lijkt het erop neer te komen, dat déze god een jaloers gedrag vertoonde die oa. de vroegere rituelen betroffen. Gouden kalfjes, tronende godinnen, offeringen voor levensgenietende godheden etc. etc. moeten een doorn in het oog geweest zijn van de volgelingen van déze Ééngod.

Zondvloed, Sodom & Ghomorra, rampspoed en meer van die zowel natuur- als oorlogszuchtige vermeldingen werden allen aan déze Ééngod toebedacht,... terwijl de 7 Hoofdzonden (gedurende de godintijden zo mooi omschreven, gewéldig!) al snel de 10 haalden, en er allerlei veranderingen optraden in het denkwezen. Ik vraag me te vaak af, hoe dat mogelijk was ... groet Roy

[els]

Klopt, ik zocht het even op, in 'De Oorsrpong van de Wereld' (Nag Hammadi), maar zoals gebruikelijk begrijp ik niet wat hier staat. Het wordt als concept eigenlijk meer meegedeeld dan verklaard of uitgewerkt.
Het gaat over een schaduw die afkomstig is van Pistis. De schaduw merkt 'dat er een sterkere macht was dan zij. Ze werd jaloers en daar ze van zichzelf zwanger was geworden, baarde ze tegelijkertijd de afgunst.'

Zoiets. Er staat niet 'waarom' ze jaloers was, alleen dat ze 'een sterkere macht' waarnam.

Terwijl die passage toch wel iets merkwaardigs zegt, volgens mij: de schaduw merkt dat er een sterkere macht is dan zij: dat is toch datgene dat het schaduwbeeld werpt omdat er licht opvalt? Daaraan is de schaduw onderworpen. Dat lijkt mij een heel interessant gegeven.

In elk geval, het wordt niet uitgewerkt. Misschien wordt er nog wel ergens een humane verklaring gegeven, maar ik laat het aan anderen over dit samen te vatten, want ik verveel me echt suf bij deze teksten.

[els]

Ik zat de Oorsprong van de Wereld nog eens door te lezen, en zag dat er inderdaad wel veel 'jaloezie' in voorkomt. Ik probeer hiervan even een schets te geven, al vind ik het moeilijk om een begrijpelijke weergave te geven van dit onnavolgbare geheel.

Sophia kwam op de een of andere manier voort uit Pistis, en schiep iets wat leek op het eerste licht. Het werd een hemels beeld dat de de mense scheidde van de hemelse sferen. Dit is kennelijk hetzelfde als de 'eon van de waarheid' waar het dan mee verder gaat. Deze had aan de buitenkant een schaduw, die 'duisternis' wordt genoemd. Deze werd 'onbegrensde chaos' genoemd.

Uit deze chaos ontstonden diverse godheden.

De schaduw merkte dat er een sterkere macht bestond dan 'zij' (het is kennelijk een 'zij'). De schaduw werd jaloers, en omdat ze van zichzelf zwanger was, baarde ze de afgunst. Sindsiden was er een beginsel van afgunst in alle eonen en hun werelden.

De haat werd een deel van de chaos. Materie ontstond uit de chaos, en werd hier een deel van.

Dit was dan hoe jaloezie, haat etc. ontstonden. Het lijkt natuurlijk erg op het Griekse scheppingsverhaal.

Maar er staat nog meer in over jaloezie, daar vertel ik later.

[Zunrita]

Op Wie was God jaloers ???

[...] Kain was jaloers op Abel, omdat god aan zijn offer de voorkeur gaf.

"3 En het geschiedde ten einde van enige dagen, dat Kaïn van de vrucht des lands den HEERE offer bracht.
4 En Habel bracht ook van de eerstgeborenen zijner schapen, en van hun vet. En de HEERE zag Habel en zijn offer aan;
5 Maar Kaïn en zijn offer zag Hij niet aan. Toen ontstak Kaïn zeer, en zijn aangezicht verviel."
(Genesis 2, De Statenvertaling)

Waarom accepteerde Jaweh het spijsoffer van Kaïn ('de vrucht des lands') niet en dat van Habel ('van de eerstgeborenen zijner schapen, en van hun vet') wel?
De aard van hun offers wijst erop dat Kaïn een lanbouwer was en Habel een (klein)veehouder.
Jahweh is van oorsprong een nomadische godheid en (klein)veehouders waren nomaden. (De reden waarom ze rondtrekken is: achter het eten voor het vee aan.) Daarom heeft J. van oudsher een voorkeur voor vleesoffers.
Landbouwgemeenschappen in die tijd aanbaden andere goden en offerden 'vruchten des lands' aan hen. Het offeren van gewassen is in nomadische (=veehouders) ogen ongepast en onvoldoende.
Het Genesisverhaal wijst erop dat Heva, de moeder van Kaïn en Habel, een landbouwachtergrond had, en Adam een nomadische. Adam 'benoemt' in Genesis 2 ook uitsluitend dieren en geen enkel gewas: "20 Zo had Adam genoemd de namen van al het vee, en van het gevogelte des hemels, en van al het gedierte des velds; [...]"
Daarmee staat Habel in de patriarchale, nomadische traditie en heeft daarmee een groot voordeel op Kaïn: hij volgt zijn vader na. Kaïn is het zoontje van een moeder die voor de rest ook al niet deugt: zij luistert naar de wijze Slang (o.a. beschermtotem van graanopslagplaatsten), gelooft de leugens van Jahweh niet, en eet de appelen der kennis toch. (Dit wijst er ook op dat landbouwers hoger ontwikkeld waren dan veehouders.)
Het verhaal 'liegt' dat er nog nooit eerder gewassen waren verbouwt:
"5 En allen struik des velds, eer hij in de aarde was, en al het kruid des velds, eer het uitsproot; want de HEERE God had niet doen regenen op de aarde, en er was geen mens geweest, om den aardbodem te bouwen."
Maar dat duidt er slechts op dat De (nomadisch levende) Mens de landbouw nog niet kende, dat de nomadische mens (Adam) de landbouwende mens (Heva) nog niet 'bekend' had.

In mijn optiek, kortom, weerspiegelt Genesis de tunnelvisie van een xenofobe, autistoide, viricentrische veehouderscultuur die zichzelf als het absolute centrum van de wereld beschouwd en de rest gewoon wegmystificeert. (Daar had Freud wel raad mee geweten, als hij niet ook van die stam was geweest.)

Tot zover mijn alternatieve exegese.

[Zunrita]

[...] Dat vind ik toch wel erg interessant. Zou God, de almachtige, bang zijn dat de gelovigen erachter komen dat hij helemaal niet zo almachtig is?

Sterker: dat hij noch de Eerste, noch de Enige godheid is.

[RoyJava]

Daarmee staat Habel in de patriarchale, nomadische traditie en heeft daarmee een groot voordeel op Kaïn: hij volgt zijn vader na. Kaïn is het zoontje van een moeder die voor de rest ook al niet deugt: zij luistert naar de wijze Slang (o.a. beschermtotem van graanopslagplaatsten), gelooft de leugens van Jahweh niet, en eet de appelen der kennis toch. (Dit wijst er ook op dat landbouwers hoger ontwikkeld waren dan veehouders.)

Stapje voor stapje komen wij dus verders vanuit de oudheid in de nieuwe tijd ...

Vanuit bepaalde hoeken is reeds geuit, dat met de overlevering van Kaïn & Abel de "oude" traditie vernietigd moest worden om de gelegenheid te openen de nieuwe te omarmen (die dus v/d patriarchale vader, die zich door Abraham, Noach en Mozes manifesteerde in "werkelijkheid", terwijl de landbouwers verantwoordelijk werden gehouden voor de vernietiging v/d natuur, echter in werkelijkheid juist de bewaarders van de natuur, volgens vele nog levende nomadische natuurvolkeren, die allen een Moedergodin kenden). Hebben wij al in huidige tijden moeite om onze schoonouders te accepteren, zo anders zal dat in de oudtijden niet geweest zijn toch *grappie*

Wanneer zich iets nieuws opdringt, gebeurt dat zelden zonder de nodige gevolgen. Volgens de Bijbelse berichten zijn wij "afkomstig" en de nazaten van de stam van Kaïn. De "Boze" alhier dus, terwijl de goedaardige Abel voort zou leven in de geest/spirit.

Wie weet hoe dit afloopt wanneer het nou nét andersom zou zijn, en wij de Ééngod in de Hemel doorgronden, niet wensen, en opnieuw de natuurlijke loop volgen ... ofwel de veelvoud van de natuurlijke processen gaan volgen. Stel nou toch eens voor dat het Vaticaan de boeken opent die tot nog toe gesloten zijn gebleven voor de massa... wat een enorme afschuwelijke beweging dit teweeg zal kunnen brengen in de massa (dat wij dat "verkeerde" pad hebben gevogld tot nog toe) ...

groet Roy