Forum godinnen en beeldvorming
 weblog | godinnen | forum home ||

stijgend aantal tienerzwangerschappen

Is het feminisme nog nodig? Heeft het wel enige zin? Of zijn feministes verzuurde mannenhaters?
Spui je mening over het feminisme en de positie van vrouwen in de godsdiensten en in de maatschappij hier!

stijgend aantal tienerzwangerschappen

Als 'solidariteit' niet meer bestaat, moeten we gewoon ons recht opeisen: óf geld óf voorzieningen.
4
80%
Ieder voor zich en de Grote Godin voor ons allen.
1
20%
 
Totaal aantal stemmen : 5

Berichtdoor els » ma 26 jan , 2004 22:21

Een van de gevolgen van de scheve verdeling van het geld. Terwijl mannen, waaronder overheidsdienaren, elkaar zulke hoge lonen toebedelen dat ze meer dan genoeg overhouden om naar de hoeren te gaan, willen zij en de overheid niet meer betalen aan Rutgerhuizen, en verdwijnt de pil uit het ziekenfonds.

Het wordt weer eens tijd dat we gewoon ons deel opeisen.



Tienerzwangerschap / Het is prijsschieten voor die meiden
door Eveline Brandt
2004-01-26 - lezersreacties op dit artikel (14)

Tienermeisjes worden weer vaker zwanger. Maar ze kunnen zij haast nergens meer terecht voor anonieme voorlichting en gratis anticonceptie. Een gespecialiseerde verpleegkundige in een jongerencentrum probeert abortus, die treurige uitkomst van de tienerseks, een stap voor te blijven. Tegen de klippen op, veelal, want er wordt wat afgerommeld. Een middag op het anticonceptiespreekuur voor jongeren in Rotterdam.

Een klein kamertje in een wat verveloos gebouw in Rotterdam. Een paar schamele stoelen, een gammel kastje vol pillendoosjes. Het gespreksonderwerp is intiem: seks, zwangerschap, geslachtsziekten, abortus. De jongeren die zich melden zijn écht jong: 15, 16 jaar, een enkeling 17 of 18.

,,Hebben jullie je nog laten testen?'' vraagt verpleegkundige Gera Watzke. Verontschuldigend: ,,Ja, ik blijf er maar op terugkomen hoor.'' Het stelletje tegenover haar (Nederlandse jongen, Hindoestaans meisje) zwijgt wat verlegen. ,,Ik moet nog terug voor een hiv-test, de rest was goed'', zegt de jongen uiteindelijk. ,,Maar ik heb er wel een positief gevoel over.'' Watzke, lachend: ,,Hiv-positief? Nee toch?'' Hij: ,,Als mijn vriendin erop staat, wil ik het alsnog wel laten doen.'' Ze krijgen de anticonceptiepil mee voor zes maanden. Gratis, en anoniem. ,,Mijn moeder mag het niet weten'', verklaart het meisje nadrukkelijk. ,,Zij wil dat ik het bij Hindoestaanse jongens houd.''

Op het JIP, het Jongeren Informatie Punt in Rotterdam, kunnen jongeren gratis informatie krijgen over opleidingen, kamerhuur, kraken, en-sinds een paar jaar-over anticonceptie. Iedere donderdagmiddag zit verpleegkundige Gera Watzke (40) in haar kamertje voor hen klaar, met een batterij zwangerschapstesten, een handvol morningafterpillen en een heleboel adviezen. Seksuele voorlichting en gratis anticonceptie -het waren de grote verworvenheden van de Rutgershuizen. Sinds die in 2002 zijn wegbezuinigd, hebben landelijk acht centra hun taken overgenomen. Maar dit zijn voor het merendeel abortusklinieken, die alleen al vanwege hun naam een hogere drempel hebben. Het aantal medische consulten is dan ook met ruim eenderde afgenomen. Toen het Rutgershuis in Rotterdam dicht moest, nam het JIP een klein deel van het werk over. Omdat een anoniem anticonceptiespreekuur gewoon onontbeerlijk blijkt voor vele jongeren.

Begin deze maand werd bekend dat het aantal abortussen onder jonge meisjes nog altijd stijgt. Steeds meer tieners komen voor een abortus en ze zijn ieder jaar weer jonger. Werden in 1990 10,4 van de duizend meisjes zwanger en kozen 4 van hen voor abortus; in 2002 raakten 16,2 van de duizend meisjes zwanger en lieten 10,4 van hen zich aborteren.

Gera Watzke probeert deze ongelukkige uitkomst van de tienerseks op haar anticonceptiespreekuur een stap voor te blijven - wat lang niet altijd lukt. Van de 11 meisjes die haar vanmiddag raadplegen komt er slechts een enkeling voor de pil. Verder komt er één voor een abortus, drie willen een morningafterpil en vier een zwangerschapstest - allemaal omdat ze zonder pil, zonder condoom gevreëen hebben.

Een mollig Marokkaans meisje van 17 (grote ogen, grote oorbellen) komt voor een zwangerschapstest. Wat laconiek verklaart ze: ,,Want ik heb het onveilig gedaan, een maand geleden.'' ,,Ben je nog steeds met die jongen?'', vraagt Watzke. Het meisje knikt. ,,En ben je nu al met voorbehoedmiddelen begonnen?'' ,,Nee, nog niet.'' Samen kijken ze in spanning naar de test. Niet zwanger. ,,Oef- ik ben wel blij hoor, echt waar'', verzucht ze. ,,Ik kan je de pil meegeven, als je wilt'', biedt Watzke aan, en ze legt langdurig en geduldig uit hoe die gebruikt moet worden. ,,Thuis mogen ze het zeker niet weten?'' vraagt de verpleegkundige ,,Nee, maar ik zal hem verstoppen, ik heb een eigen kamer met een sleutel'', is het vastberaden antwoord.

Vijftien jaar is Maria uit Hellevoetsluis pas, de volgende op het spreekuur. Prachtige rode krullen, een fijn gezichtje, en al voor de tweede keer naar Rotterdam gekomen voor de morningafterpil. Ze lijkt verlegen maar brandt algauw los. Dat haar moeder wel weet dat ze af en toe, nou ja, je weet wel. Maar dat ze niet wil dat haar dochter al aan de pil gaat. ,,Dus ik dacht: ik ga toch maar zo'n morningafterpil halen want ik heb geen zin in een kind.'' Gera Watzke laat haar ter plekke het middel slikken en zegt: ,,Je kunt hier ook de anticonceptiepil een keer komen halen - gratis.'' Maria knikt instemmend, en het klasgenootje dat met haar mee is gekomen ook. ,,Nóu, dán ga ik met je mee, Marie, die pil halen'', zegt zij.

,,Ja'' zegt Watzke later, ,,ze zijn heel, heel jong. En heel kwetsbaar. In het begin raakte me dat ontzettend, maar ik ben eraan gewend. Ik ben blij dat ik nog wat kan dóen. Naar de huisarts durven ze vaak niet, uit angst dat die het aan de ouders vertelt. Dat gebeurt soms ook echt, weet ik. Ondertussen vinden ze seks doodnormaal, zoals dat ook doodnormaal is in al die televisieprogramma's die ze zien. Dat je er ook nog zwanger van kunt worden komt daarin niet aan de orde; thuis meestal ook niet, en ook op school krijgen ze steeds minder voorlichting. Dit spreekuur is voor velen nog de enige plek waar de tijd daarvoor genomen wordt.''

Watzke zucht. ,,Het is echt prijsschieten voor die meiden. Ze denken: het loopt zo'n vaart niet met zwanger worden. En onder elkaar zijn er heel veel bakerpraatjes. Van de pil word je dik, misselijk of onvruchtbaar; van de eerste keer seks kun je niet zwanger worden, en als je na gemeenschap goed spoelt met water word je ook niet zwanger. Dat geloven deze meisjes echt.''

Zo maakt Usha zich meer zorgen over onvruchtbaar-zijn dan over zwanger worden. Als ze binnenkomt gaat ze eerst heel ingespannen naar haar schoenen zitten staren. Ze durft niet te zeggen waarvoor ze komt. 17 jaar is de Surinaamse Usha en haar leven is een puinhoop. Ze leeft in een opvanghuis van het Leger des Heils omdat het thuis niet langer ging. Ze wordt regelmatig opgepakt door de politie, zit niet op school-'ik ga nog werk zoeken', zegt ze. Ze heeft een geslachtsziekte gehad waarvoor ze zware medicijnen moest slikken en is nu bang dat ze zwanger is. Half december heeft ze weer onbeschermd gevreëen; daarna is ze niet meer ongesteld geworden.

,,Is het je vaste vriend?'' vraagt Watzke. ,,Niet echt, we gaan alleen met elkaar naar bed.'' ,,Ben je dan niet bang dat je zwanger raakt?'' Usha schokschoudert. ,,Aan de ene kant wel, aan de andere kant niet. Mijn vader wil niks meer met me te maken hebben als ik nu al zwanger word. Maar mijn moeder is op haar 17e zwanger geraakt en mijn zus heeft op haar zestiende een kind gekregen. Ik ben nu al 17-ik ben bang dat ik geen kinderen kan krijgen.'' Watzke probeert haar te overtuigen dat ze beter niet de proef op de som kan nemen. ,,Joh, dan zit je daar in je opvanghuis met dertig andere moeders voor de televisie, terwijl jullie kinderen elkaar de hersens inslaan.'' Usha knikt. ,,Ja, nee'', zegt ze warrig, ,,ik wil wel graag voor een kindje zorgen. Maar eigenlijk wil ik eerst werk en huis en vriend. En dan pas een kind maken.''

Watzke grijpt in haar medicijnkastje naar de anticonceptiepil en legt de werking omstandig uit. Usha: ,,Bij mijn vorige pil was ik hem weleens twee dagen vergeten, dan slikte ik er gewoon twee tegelijk.'' ,,Da's niet de bedoeling'', zegt Watzke, die de bijsluiter erbij pakt. ,,Kijk, op deze pagina staat wat je moet doen als je de pil vergeet, ik zal het hoekje omvouwen want ik heb zo'n idee dat je die bladzij nog nodig gaat hebben. En als je vanavond begint met innemen, ben je vanaf deze pil veilig'', en ze zet een pijltje bij de zevende pil op de strip. ,,Tot die tijd een condoom gebruiken. Je vriend moet dat doen. Je moet daar een beetje hard in zijn, hoor, je moet voor jezelf opkomen.'' Usha knikt: ,,Anders heb ik straks ook nog aids.'' Watzke: ,,En dan heb je echt een groot probleem.''

Een pilfabrikant sponsort het spreekuur door gratis doosjes anticonceptiepillen te leveren. Maar voor veel van deze meisjes, zegt Watzke, is de pil niet het goede voorbehoedmiddel. Te ingewikkeld in het gebruik. ,,Er zijn wel alternatieven, zoals de prikpil en de hormoonpleister, maar ja, daar moeten ze voor betalen! En de meeste meiden hier hebben alleen maar zakgeld-dat gaat natuurlijk op aan hun beltegoed en kleding.''

Het meisje dat vandaag voor een abortusverwijzing komt heeft ook 'gerommeld' met haar pilgebruik. ,,Ik heb me er niet precies aan gehouden'', weet ze. Ze is 17, van Kaapverdiaanse afkomst en mbo-scholiere. En negen weken zwanger. Na de ingreep, zegt ze, wil ze toch weer de pil gaan gebruiken, want ze wil echt, écht geen kind. ,,Er zit een heel duidelijke gebruiksaanwijzing in het doosje, weet je dat niet?'', vraagt Watzke vriendelijk. ,,Jawel'', zegt het meisje, ,,maar daar heb ik eigenljk nooit op gelet.'' Ze bibbert een beetje, en neemt met tegenzin in ontvangst wat Watzke haar aanreikt: een verwijsbrief, een informatieboekje over abortus, een recept.

Veel Antilliaanse, Kaapverdiaanse en Surinaamse meisjes ziet Watzke op haar spreekuur, en ook veel autochtone meisjes. De blonde Ellen van 16 jaar, vijfde klas gymnasium, komt binnen. Ze heeft een vast vriendje en wil graag aan de pil. ,,Maar mijn ouders mogen het niet weten, want dan tript mijn moeder'', zegt ze. Watzke verzekert haar dat haar ouders er niets van te weten komen; er komt ook geen rekening thuis. Waarop ze met nadruk vraagt: ,,Als je met de pil gaat beginnen, gaan jullie je dan wel laten testen?'' Een dieprode blos kleurt snel het gezicht van het Ellen als ze zegt: ,,Nou, het was voor ons allebei de eerste keer, dan hoeft dat toch niet?'' Ze moppert nog wat over haar ouders, en over de stomme leraren op school. ,,Je doet toch een fantastische opleiding, joh'', zegt Watzke. Ellen zucht. ,,Ja, dat zegt men hè.''

Bestraffend toespreken, dat doet Gera Watzke nooit, bij niemand. ,,Daar heb ik helemaal niet het recht toe. Bovendien ben ik bang dat ik ze daarmee kwijtraak. En dan komt er gegarandeerd een zwangerschap.'' Ondertussen maakt ze zich wel zorgen over 'haar meiden'. ,,Soms begrijp ik ze ook gewoon niet. Eén had op haar vijftiende een abortus laten doen. Daar had ze spijt van gekregen, waarna ze perse zwanger wilde worden. Ze is nu zeventien, en het is gelukt-waarschijnlijk is ze net bevallen. Ik heb een goed contact met haar, maar ik begrijp er geen snars van.''

De verpleegkundige windt zich erover op dat nog maar in een enkele stad in Nederland een inloopspreekuur als dit bestaat. ,,Weg met JP'', zegt Watzke met een strijdbaar lachje. ,,Weg met Balkenende''. Heel bang is ze dat dit kabinet 'aan de abortuswet gaat morrelen', de mogelijkheden wil beperken. ,,En ieder jaar, vooral het laatste jaar, moeten wij weer ons hart vasthouden of we wel subsidie krijgen voor dit spreekuur. Terwijl het zo ontzettend belangrijk is.''

Omwille van de privacy zijn de namen van betrokken meisjes veranderd.
els
Beheerder
 
Berichten: 3134
Geregistreerd: zo 14 jul , 2002 22:08
Woonplaats: Amsterdam

Keer terug naar feminisme



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 9 gasten