Forum godinnen en beeldvorming
 weblog | godinnen | forum home ||

Dit geslacht dat niet (een) is - De filosofie van Luce Irigaray

Is het feminisme nog nodig? Heeft het wel enige zin? Of zijn feministes verzuurde mannenhaters?
Spui je mening over het feminisme en de positie van vrouwen in de godsdiensten en in de maatschappij hier!

Berichtdoor Zunrita » vr 08 jul , 2005 22:52

De filosofie van Luce Irigaray

Irigaray’s kritiek op de Westerse filosofie tot-op-heden is dat deze door mannen is geconstrueerd. Dit maakt de filosofie dus subjectief, want mannen denken vanuit hun standpunt en hun ervaring. Maar zij stellen hun filosofie/waarheid voor als algemeen geldend, als universeel.

Irigaray’s filosofie is gebaseerd op het (seksuele) onderscheid tussen man en vrouw. Dit is doorslaggevend om te kunnen begrijpen wat/hoe menselijk leven is. Zolang men de verschillen niet kan denken - dat er twee geslachten zijn en niet alleen De Mens - kunnen we niets menselijks begrijpen. 'De mens' is een (container)begrip waar vele zaken in ondergebracht kunnen worden. Zo veel dat de betekenis van het woord niet meer geldig is. Dus bestaat 'de mens' niet. Men moet niet achter alles één universele waarheid zoeken. Er zijn (minstens) twee waarheden.

In haar boek Dit geslacht dat niet (een) is, zet Irigaray onder meer Freud, de psychoanalytische theorie, pornografie en Claude Levi-Strauss te kijk op een speelse manier. Deze mimese is een van haar strategiën. Met de titel ‘Dit geslacht dat niet (een) is’ kritiseert Irigaray Freud’s psychoanalytische uitgangspunt van het ene geslacht. Zij stelt - dat er wel degelijk twee geslachten zijn - de differentie. En daar waar de man een extern hulpmiddel nodig heeft bij zijn auto-erotiek, gaat dit bij de vrouw vanzelf. De auto-erotiek bij de vrouw kan men niet verbieden omdat het vrouwelijk geslacht niet bestaat uit één maar uit twee. Namelijk haar twee lippen die zich voortdurend aanraken, geopend noch gesloten.

Levi-Strauss stelt dat onze cultuur gebaseerd is op de onderlinge ruil van vrouwen door mannen. Zonder dit gebruik zou er geen sprake (kunnen) zijn van een maatschappelijke orde. Reden: de schaarsheid van de 'begerenswaardige' goederen, i.e. vrouwen. (Levi-Strauss: Structures elementaires de la parente). Waarop Irigaray vraagt: "Zijn alle mannen begerenswaardig?"

Men gaat er vanuit dat arbeidskracht mannelijk is. En dat goederen (dieren, vrouwen, kinderen) gebruiks-en ruilvoorwerpen zijn tussen mannen onderling. Vrouwen worden al eeuwenlang misbruikt door mannen bijvoorbeeld in de pornografische industrie. In de pornografie pretendeert de man, de vrouw het genot te laten kennen. Orgasme bij de vrouw wil echter niet zeggen dat zij geniet van het 'genot'. Haar orgasme is nodig om hem zijn mannelijkheid te laten aantonen (tegenover andere mannen). De man denkt zo de vrouw seksueel te beheersen. De vrouwelijke seksualiteit, in zijn optiek, bestaat slechts om hem.

De vrouw zou ook geen genot kennen zolang zij zich niet onderwerpt aan de verlangens van de man. Dit genot gaat gepaard met pijn, maar dat zou onze 'natuur' zijn. Wij moeten daar 'natuurlijk' aan gehoorzamen. Maar vreemd genoeg is onze natuur altijd door mannen gedefnieerd.

Dit wetend, wat zouden vrouwen nu kunnen doen? Vrouwen moeten doen wat bij hun opkomt. Wat hun bevalt. Zonder er over na te denken, zonder reden, zonder verantwoording. En begin er vandaag al mee, stel het niet uit tot morgen!

(Met dank aan Kimberly Smit)
Zunrita
 
Berichten: 219
Geregistreerd: za 13 nov , 2004 22:42

Keer terug naar feminisme



Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron