nissaba

Zopas had ik een woordenwisseling met enkele amerikaanse vrouwen. Tot mijn verwondering blijken de states lang nog niet zover als wij centraal- en noordeuropeanen op vlak van de sexenkwestie.

Ik hoorde één grote klaagzang zoals ik ze herken van dertig jaar terug in onze omgeving. Een gehuil en gekwetter om gelijke kansen en discriminatie, met het oeverloos vermelden van irrelevante voorbeelden. Als bijvoorbeeld Hillary niet wint is 't vast en zeker omdat ze een vrouw is ! (?)

Het verschil tussen gelijkheid en gelijkwaardigheid is daar blijkbaar ook nog niet doorgedrongen. (Dat is wel snel op te lossen door die vrouwen in de bouwsector tewerk te stellen)

In ieder geval was het een ouderwetse discussie, een ouderwetse klaagzang die een mogelijk probleem alleen maar erger maakt.

Erg confronterend, en erg teleurstellend. Een ontwikkelingsgebied daar, die states.

Ik moet er eerlijkheidshalve bij vermelden dat het om een groep jonge (nog kinderloze) vrouwen ging. Dus in het kader van gelijkheid : ook voor vrouwen geldt dat het verstand met de jaren komt.

In sommige opzichten loopt Nederland flink achter ten opzichte van de VS, bijvoorbeeld wat betreft vrouwen op hogere posities in het bedrijfsleven en bij universiteiten. Nederland is wat dat betreft het ontwikkelingsgebied van Europa. Wetenschappelijke vrouwen worden hier uit de openbaarheid geweerd, behalve dan als ze kunnen neuzelen over vrouwenonderwerpen natuurlijk.

Van de VS weet ik ook dat ze daar af en toe acties voeren waar wij in Europa met stomme verbazing naar kijken. Nou schiet me alleen een homo-actie te binnen - dat Tom Hanks niet de hoofdrol in Philadelphia had mogen spelen omdat hij geen homo is. Inderdaad wat je noemt 'irrelevante voorbeelden'. Maar ook op vrouwengebied heb je zulke steile principes. Volgens mij schieten zulke dingen het doel flink voorbij.

Ook heb je zoals bekend in de VS nogal een enge moraal. Zo belanden in sommige staten vrouwen die alcohol drinken tijdens de zwangerschap voor jaren in het gevang. Ook op het gebied van incest en pedofilie zijn in de VS totaal doorgeslagen. Je loopt als man of als je werkt met kinderen al zowat gevaar als je een kind knuffelt. De angst voor hetzes wordt zo groot dat het soms leidt tot een anempathische opvoeding, want als je empathisch omgaat met kinderen, wordt dat als bewijs aangevoerd voor pedofilie. Hele heksenjachten heeft dat al opgeleverd.

Ik zit op dit moment wel een heel leuk boek te lezen van Jolande Withuis. Zij stelt dat we moeten ophouden met dat geneuzel over mannelijk-vrouwelijk en apartheidssystemen. We moeten iedereen als mens grootbrengen en alle instrumenten aanreiken die je nodig hebt voor je ontwikkeling, en dan kunnen mensen op basis van hun eigen keuze en hun eigen capaciteiten bepalen hoe ze willen leven. Ik ben er een bespreking over aan het schrijven. Dat lijkt me nou eens een hele fijne insteek voor een vierde feministische golf. Mannen en vrouwen samenleven in plaats van het ideaal van gescheiden sferen en aparte evolutie.

PS, ik heb trouwens zelf twintig jaar in een zogenaamd 'mannenberoep' gewerkt (in de bioscoop o.a.), word al moe van het woord, en twintig jaar lang met vooroordelen moeten kampen. Gelukkig leuke collega's, maar verder is het niet te geloven. Ik maakte er een sport van om een film op te pakken alsof hij niets woog en hem dan een koerier te geven, en als die dan door z'n benen ging, riep ik: 'voorzichtig hoor, hij is zwaar!' Hahaha. Niet dat ze nou zo zwaar zijn, maar je wordt wel moe als iedereen altijd maar blijft doen alsof vrouwen geen film kunnen dragen. Het lijkt wel godsdienst. Gewoon stoicijns blijven doen alsof het tegendeel nooit is bewezen.

In België zie ik eigenlijk geen echte problemen meer. Niemand kijkt raar naar een vrouw aan de top. Integendeel, ik heb de indruk dat zij extra bewondering afdwingt.

Er zijn minder vrouwen aan de top van de politiek en het bedrijfsleven. Maar het gaat er erg hard aan toe, en ik vermoed dat veel vrouwen daarop gewoon afhaken, dat zij geen zin hebben in die eeuwigdurende harde strijd. Ik geloof niet dat zij in deze tijd meer ontmoedigd worden dan mannen.

Sexisme wordt vaker misbruikt dan dat het voorkomt.

Als iemand zegt "de directrice is een venijnige bitch", wordt dat genoteerd als sexisitische opmerking. Terwijl het gewoon betekent dat iemand razend is op het beleid, niet meer, niet minder.

Zo trapt men vaak in de val van de politieke correctheid die spanningsvelden eindeloooooos uitrekt. In de USA zijn ze daar meester in.

Veel vrouwen zijn hypergevoelig voor harde kritiek, en buigen dat graag om naar sexisme. Ze vergeten liefst dat ook mannelijke collega's voortdurend moreel afgeranseld worden, en onder zware prestatiedruk staan. Wie er niet tegen kan valt door de mand. De wereld is erg hard, voor iedereen. Ik heb zelfs de indruk dat mannen doorgaans harder aangepakt worden dan vrouwen, van baby af.

Sommige vrouwengroepen zijn al geschokt als een man beweert dat vrouwen en mannen verschillend zijn. Ooops, dan hebben we pas écht een probleem. Vrouwen en mannen zijn wel degelijk verschillend, al zijn die verschillen niet voor elk individu toepasbaar.
Elk is dus gelukkig gewoon een persoon, met kwaliteiten en mindere punten. Maar er zijn wel algemene accentverschillen.

Eens er kinderen zijn worden al die dingen zoveel duidelijker.

Als ik frank mag zijn meen ik te merken dat, door de band, mannen erg goed diep kunnen focussen op 1 kwestie, en dat vrouwen doorgaans een heel veld kwesties onder controle kunnen houden, zij het iets minder diep. En da's perfect complementair.

De meeste vrouwen gaan bij kleine problemen nog steeds erg snel op zoek naar hulp, soms bij andere vrouwen, maar meestal bij een man.

Ik blijf maar zaken tegen m'n vrouw en dochters zeggen als :
" hey, niemand heeft mij ooit geleerd om een autowiel te vervangen. Waarom ga je er dan van uit dat ik dat moet kunnen en jullie niet ? Waarom vragen jullie steeds zo vlug hulp ?"
(waarop ik het wiel natuurlijk vervang, maar dan heb ik toch m'n punt gemaakt, haha)



Omdat het natuurlijk is. Je merkt 't van baby af. Ik ben er van overtuigd dat een belangrijke oorzaak van de mogelijke huidige problemen bij de vrouwen zelf liggen. In het verleden, en in het huidige oosten ligt/lag godsdienst vaak aan de basis van onmenselijke discriminaties.

Anderzijds merk ikzelf als man bij alle mannen waar ik mee werk geen enkele vorm van minachting naar vrouwen toe, niet voor noch achter de schermen. Ik ben ervan overtuigd dat dit ook niet getolereerd zou worden.

Is een vrouw soms een lustobject ? Ja hoor, en gelukkig maar. Ik wou dat ik zelf wel eens een lustobject kon zijn. Ik heb wel heel wat bedenkingen bij de "mooi" cultuur die in de media heerst. Ik vind al dat mediamoois ook steeds minder mooi. Gelukkig raakt de samenleving er ook steeds meer op uitgekeken. Mooie vrouwen hebben meer succes, maar dat is bij knappe vlotte mannen net zo.

Ik merk ook dat bij jongeren die kwesties steeds juister zitten. Als jonge mannen niet wat meer hun best gaan doen zien we binnenkort alléén maar vrouwen aan de top.

(oei, wat een lel van een tekst alweer )