
Geplaatst:
ma 21 feb , 2005 18:29
door els
De volgende vraag kreeg ik binnen per email.
Bericht: Hallo, op las ik dat Bethlehem al ver voor de geboorte van Christus een heilige plaats was omdat de godin Lahama daar aanbeden werd. Weten jullie wie dat is? vriendlijke groet, Jeroen

Geplaatst:
di 22 feb , 2005 18:27
door willy
Lahmu and Lahamu
These names ('the hairy one' or 'muddy') known in Sumerian times in the 21st century BC (texts of Gudea, Cylinder A). They have three pairs of curls. Lahmu is the gatekeeper of the Apsu, seen as the domain of the god Ea (Sumerian Enki). In other texts there are more Lahmu's, sometimes 8, but also 50. Gudea (on lay Cylinder cylinder A) speaks about 50 Lahama's of the engur (approx. syn. with abzu). This large number is in this creation epic Enüma elish reduced to the pair Lahmu and Lahamu (man and wife? It is not written down!) because of the analogy in this theogony to other pairs.
Nimgirsig, the ensi of the magur-boat, He[ld] the holy scepter for the lord, The lahama's of the sea, the fifty, did ho[mage to him], The kara's . . d like a . . -bird of heaven.
The Akkadians could look into the holy treasure chest of the gods. Though they had committed no sacrilege, its lahama deities of the great pilasters standing at the temple were thrown into the fire by Naram- Suen.
The built-in door-sockets of the house are lahama deities standing by the Abzu.
Like a pelican emerging from the sacred reed-bed, like lahama deities going up from the Abzu , like one who is stepping from heaven to earth, Lugalbanda stepped into the midst of his brothers' picked troops.
The destruction of the land was complete, the Ekur destroyed, and its content looted and sent to Agade. The structure on the stone platform at Baalbeck, the artificial mountain were destroyed. This is described further in the poem: "The people now saw its cella, the house that knew no light, the Akkadian saw the holy vessels of the gods, its great lahama of the dubla, who stood at the house."
The terms "lahama" and "dubla" are unknown and left untranslated since they do not fit any known meaning. "Cella" is the usual term used for the most sacred inner sanctum of a temple or palace, that is, the holy of holies.
Although the poem is in Akkadian Semitic, it is very probably that these unknown terms are borrowed terms from the original Sumerian. In the case of "Dubla," DU is the Sumerian term for "bond or connection," and BLA, a form of BAL means "crossbeam" as applied to buildings of structures.
The term "lahama" also lends itself to Sumerian definition. LA means bright or light, HA or KA is the word for the mouth or to speak, and MA is the common term used for ship or craft.. LAHAMA probably means "the ship whose mouth speaks loudly and brightly".
Zecharia Sitchin has proposed a theory about the creation of the Earth, based on the Sumerian creation epics, including the Enuma Elish. In the epics, the planets were refered to as “gods” and to them were assigned the names of the gods of the Anunnaki.
In the beginning there existed the Sun (Apsu), encircled by the planet Tiamat, and the planet Mercury (Mummu). Then, between Tiamat and Mercury, came into being the planets, Mars (Lahmu) and Venus (Lahamu). Then there came into being, beyond the planet Tiamat, the planets, Jupiter (Kishar) and Saturn (Anshar) along with their “emissary” Pluto (Gaga). Last to come into being were the planets, Uranus (Anu) and Neptune (Ea). Thes nine planets, or “gods” moved in a counterclockwise direction around Apsu, the Sun.
Nu ben ik niet zo’n fan van Sitchin of Von Daniken, maar wat hij hier zegt lijkt mij wel het overwegen waard. Ik bedoel dat “Lahamu” de planeet Venus zou zijn. Venus is in alle oude tijden, en voor sommigen nu nog, een aanbeden planeet geweest. (Inanna, Ishtar, Quetzalcoatl, Lucifer, Aphrodite, en nog tientallen anderen. En kan zowel vrouwelijk als mannelijk gevonden worden.
Het is dus goed mogelijk dat de Kanaäniten een god of godin aanbaden welke de planeet Venus voorstelde?
Ook Lahmu welke Mars zou voorstellen komt er dan goed uit, daar de liefdesgeschiedenis tussen hen beiden genoeg gekend is.

Geplaatst:
di 01 maart , 2005 10:34
door Brunetti
Toevallig al googlend in dit forum verzeild geraakt. Zelf verzot op de oude geschiedenis van het Nabije Oosten en meer specifiek de Sumeriërs, kon ik het niet laten te reageren toen ik hier enkele bekende Sumerische namen zag verschijnen.
Even een kader scheppen! De Sumerische beschaving spreidt zich over duizenden jaren. Voor eerst gegroeid uit een eenheidscultuur rond de 'zoete' Perzische Golf (8000 vC), vervolgens toegeschreven aan het Sumerisch volk (veel discussie over de aard van dit volk, maar volgens mij moet dit al snel een mengelmoes geweest zijn...), dan krijgen we de Akkadiërs (Semitisch en wellicht al ter plekke gelijktijdig met de Sumeriërs) en pas dan de Babyloniërs. Ik kan zo nog even doorgaan... maar gedurende heel deze geschiedenis kwamer er godheden bij of veranderde van naam, of van karakter. Je kan als het ware via mythes en andere tradities een lijn trekken naar de Griekse mythologie bij voorbeeld.
Lahama werd zowel geassocieerd met een godheid als met een beeld van een bewaker(ster).
Vooreerst zijn het wezens gekoppeld aan de Sumerische god Enki ('de vijftig lahama van de engur/abzu'). Ze behoren bij de wezens die er op uit werden gestuurd om de 'me' (traditionele wetten, krachten) terug te heroveren op Inanna (lees de mythe 'Inanna en Enki'). Deze wezens werden vaak gelinkt aan de abzu (het grote onderaardse zoetwaterbassin) en Eridu (Sumerische stad waar Enki stadsgod was).
Een Lahama was ook een groot beeld dat als bewaker werd opgesteld in de poorten van de grote tempels (in de afdeling Nabije Oosten in het Louvre kan je er niet naast kijken).
Het woord 'Lahama' komt van het Oud-Akkadisch 'Lahmu', wat 'harig' betekent. Lahmu is de naam van een beschermende en heilbrengende godheid, in het begin geassocieerd met Enki, later met Marduk (Babylonië). Afbeeldingen van deze god, voorgesteld met lang haar en baard (vaak met vier tot zes grote krullen), werden in de Neo-Assyrische periode gebruikt als beschermers die de demonen en slechte geesten buitenhielden.
In het Babylonische scheppingsverhaal (enuma elisj) zijn Lahmu en Lahamu, man en vrouw. Een goddelijk paar van oergoden. Ze waren voortgebracht door Absu (zoete water) en Tiamat (zoute water). Zij op hun beurt brachten het paar voort Anshar en Kishar (voorstelling van An, de hemel en Ki de aarde).
Groetjes

Geplaatst:
di 01 maart , 2005 16:31
door Brunetti
Els,
Met alle respect maar gebruik Sitchin niet als betrouwbare bron! Dan raad ik je veel liever Kramer aan. Sitchin gebruikt zijn kennis om bepaalde theorieën kracht bij te zetten, theorieën die echt niet serieus kunnen genomen worden. De enigste bedoeling van die man is om zo veel mogelijk boeken te verkopen en hij slaagt er nog in ook. Ondertussen krijgen steeds meer mensen foutieve informatie over oa. de Sumeriërs. Eén van de grootste fouten die Sitchin maakt is - onder het mom dat hij en enkel hij alleen de oude kleitabletten correct kan lezen - de Sumeriërs een kennis van het heelal toedichten die zij niet hadden. Astrologie/astronomie begint eigenlijk pas bij de Oud-Babyloniërs. Neemt niet weg dat de Sumeriërs wel eens naar boven keken maar zoals Sitchin beweert zelfs kennis hadden van een tiende planeet in ons zonnestelsel... larie! De Sumeriërs kenden enkel de Zon (Utu/Sjamasj), Venus (Inanna/Isjtar), Maan (Nanna-Suen/Sin),... De Sumeriërs waren veel meer gefixeerd op de landbouw, irrigatie,... dan dat ze bezig waren met de lucht.
Sitchin breit ideeën van periodes millennia van mekaar aan elkaar. Marduk is bijvoorbeeld de hoofdgod bij de Babyloniërs, 100den tot 1000den jaren later dan Enki zich in Eridu vestigde.
Lahama, Lahmu, Lammu, Lamma, Lamassu... allemaal namen voor deze 'harigen', beschermgodheden in Mesopotamië. Werden soms ook ingezet als tussenpersonen, onderhandelaars tussen de grote goden en de mindere godheden of mensen.
Groeten