de hemel

[harriechristus]

De hemel

1 - De hemel.

De mens meent nog altijd altijd dat de hemel ergens anders is: ergens boven, of gelooft er helemaal niet in.
Maar de mens is zelf in de hemel, want het is de wereld van zijn eigen innerlijk in zijn denken, gevoelsleven en innerlijke voorstellingen.

[harriechristus]

2 - De mens kan niet altijd gelukkig zijn.

Daarmede bedoel ik echter niet dat de mens constant in een gevoel van gelukzaligheid zou moeten verkeren, want zoiets zou alleen maar onrealistisch zijn en ook heel erg vervelend op den duur als je niks anders kan ervaren dan geluk, want het leven bestaat immers uit tegenstellingen.
Nee: met de hemel bedoel ik de manifestatie van allerlei gevoelens, die het leven rijk is, maar juist als gevoel in het innerlijk van de mens thuis hoort.

[harriechristus]

3 - De mens ontbeert zelfbewustzijn.

Nochtans ervaart elk mens wel eens een gevoel van gelukzaligheid, hetzij in de liefde, hetzij bijvoorbeeld in het horen van schone muziek of in een droom of in de religie.
Het hemelse gevoel is de mens dus niet vreemd, maar nochtans meent ie dat de hemel ergens anders is, inplaats van in zijn eigen innerlijk.
Dit komt dan omdat de mens in zijn bewustzijn voornamelijk uiterlijk en dus extravert gericht is. Het wereldse heeft zijn grootste belangstelling.
Maar dat hij zelf wezenlijk innerlijk is, dat beseft hij niet of slechts weinig.
Het ontbreekt de mens dus wezenlijk aan zelfbewustzijn.
Hij kent dus wel het andere, maar zichzelf kent hij niet.

[harriechristus]

4 - Jezus aan het kruis.

Het standpunt van de wedergeboren Christus is de hemel en de oneindigheid.
Ja: zelfs de ouwe Jezus* in al zijn goedheid heeft dat niet zo begrepen en meende eerst te moeten sterven aan het kruis, wat niets anders betekent dan een omkering van uiterlijke wereld naar de innerlijke hemel.
Had ie harriechristus maar gekend dan was het veel gemakkelijker gegaan.
Het had hem heel wat moeite bespaard.

*Zelfs Salomo... Mattheus 6:29

[harriechristus]

5 - In den beginne...

Vanuit een evolutionair standpunt uit begint de mens met het natuurlijke, want hij is immers uit de dierenwereld voortgekomen. Maar ook het dier heeft een innerlijke en is niet alleen maar uiterlijke werkelijkheid.
En vanuit Bijbels standpunt zou God de Hemel en Aarde geschapen hebben, maar over het hemelse wordt zo goed als niets vertelt: ja het wordt de mens zelfs onmogelijk gemaakt van de boom des levens te eten, zodat hij eeuwig zou leven.
Kortom: het wordt de mens van Gods wege onmogelijk gemaakt bewust te worden dat hij wezenlijk een hemels wezen is.
Slechts het bewustzijn der uiterlijkheid en sterfelijkheid is zijn deel.
Kortom: in den beginne ziet de mens alles slechts van de buitenkant.

[harriechristus]

6 - Het Paradijs.

Nu is dat wel een beetje vreemd, want innerlijk en uiterlijk gaan eigenlijk altijd samen: de ene is niet zonder de ander, en er is niets wat alleen maar uiterlijk zou zijn, noch iets wat alleen maar innerlijk is.
Toch is er anderzijds zo dat in de Natuur het uiterlijke overweegt en het innerlijke verborgen blijft: denk maar aan de tijd, die innerlijk is, of ook de natuurwetten, die innerlijk zijn, en die de mens eerst pas door denken bewust wordt.

Maar goed: de oorspronkelijke Mens is één met de Natuur, zoals een dier dat is, en zijn hemel is de Natuur als Paradijs.