Hier dan mijn antwoord op deze denigrerende opmerkingen.
Beetje simplistische, generaliserende wijsheid, moet ik zeggen. (Els)
Evenals de 'handtekening':
“het is intellectueel eenvoudiger te geloven dan na te denken” (Zunrita)
Bekijk dan zelf uw eigen handtekening eens goed, evenals uw nick-naam.
Dat de Europeanen in Noord-Amerika de beschaving hebben ingevoerd, is een misverstand. Ten tijde van Columbus was Europa een verdeeld continent, met feodale staatsstructuren. Columbus ontdekte een volk dat tienduizend jaar geleden vanuit Azië de Beringstraat was overgestoken en dat een cultuur had ontwikkeld waarin waarden als vrijheid, democratie, inspraak en respect voor de natuur centraal stonden.
Indianen geloofden diep dat mensen, dieren, rotsen en andere natuurverschijnselen één geheel vormden. Daarom behandelden zij elke vorm van leven met groot respect. Het begrip "eigendom" kenden zij niet. Het land en de natuur waren een geschenk van de Grote Geest. Hoe kon de mens zoiets verdelen? De inheemse bevolking gedroeg zich vriendelijk en gastvrij tegenover de vreemdelingen. Men leerde de blanken exotische gewassen telen, zoals aardappelen, tomaten, maïs, spinazie, bonen en erwten, aardbeien, tabak, cacao enz. Men schonk hen dekens, kleren en voedsel om de strenge winter door te komen.
Van hun kant brachten de Europeanen plagen als mazelen, pokken, tyfus, cholera over. De indianen waren daar niet tegen bestand en stierven met duizenden. Columbus, zijn bemanning en de missionarissen die hem achterna reisden, rapporteerden: "Het zijn kristenen noch moslims. Het zijn wilden, achtergelaten door de geschiedenis. Heidens en gevaarlijk. Zij moeten getemd worden.”
De volkerenmoord begon in 1637. De puriteinse
Pilgrim Fathers ontketenden een heilige oorlog tegen de "aanbidders van de duivel” Gesteund door rivaliserende stammen roeiden zij een volledige stam uit, vrouwen en kinderen inbegrepen. Indianen werden dronken gevoerd, doodgeschoten, uitgeroeid of weggejaagd. Vooral weggejaagd.
In 1330 besloot de toenmalige president
Jackson alle indianen naar het westen te verdrijven, om plaats te maken voor de pioniers. Sommige stammen werden bijna 2.000 km ver verdreven. Vierduizend Cherokees stierven onderweg op wat sindsdien "Het Spoor van Tranen" wordt genoemd. De indianen werden in afgelijnde gebieden ondergebracht maar ook daar al gauw weer verdreven door nieuwe pioniers, verdragen waarbij ze buiten hun weten om gebieden afstonden werden gesloten, en kort daarop weer éénzijdig verbroken. Ze moesten alsmaar verder naar het westen oprukken.
Begin 1840 werd goud ontdekt in Spaans Amerika, nu Californië. Het hek was nu helemaal van de dam. Maar in 1860 stootten de goudzoekers, pioniers en de cavalerie voor het eerst op zware tegenstand. De Sioux, de Arapaho en de Cheyenne, allen indianen van de
Great Plains, de Grote Vlakten of prairie, bundelden hun krachten. Er brak een bloedige oorlog uit. Vanuit die tijd dateert de uitspraak van generaal
Philip Sheridan: « De enige goede indiaan is een dode indiaan. »
De US-cavalerie richtte ware slachtingen aan onder de indianen. Vrouwen, kinderen: niemand werd ontzien. De indianen sloegen terug en verminkten hun slachtoffers om hen in hun volgende leven te onteren. Soldaten reageerden zich af door ongeboren kinderen uit de buik van zwangere Indiaanse vrouwen te kerven, hun geslachtsdelen weg te snijden en die triomfantelijk op een stok te steken, over een zadelknop, op hun hoed. Ook mannen en kinderen ondergingen dit lot.
Aan de wederzijdse gruwelen kwam pas een einde toen de US-cavalerie het onderspit dolf. Een groep Sioux onder leiding van
Crazy Horse versloeg indianenvreter generaal
Custer in de slag bij Little Bighorn. Opperhoofd
Rode Wolk dwong de Verenigde Staten daarop tot de ondertekening van het vredesverdrag van Fort Laramie (1868). De soldaten moesten hun forten verlaten. Een gebied van meer dan 450 vlerkante kilometer, met in het midden de heilige Black Hills, zou voortaan toebehoren aan de Plains-indianen.
Dit verdrag hield
twee jaar stand. Toen werd er goud gevonden in de Black Hills. Het leger beschermde de goudzoekers. Tegelijk werden blanke jagers ingehuurd om massaal de indiaanse voedselbron en de as van de Plains-cultuur dood te schieten:
de bizon. Miljoenen kadavers lagen weg te rotten in de prairie. Uitgehongerd en verspreid in groepjes levende Plains-indianen — die nota bene de oorlog tegen de USA hadden gewonnen — werden systematisch door het leger aangevallen. De massaslachting van Wounded Knee in 1871 (300 doden) was het laatste wapenfeit. Meer zuidelijk was het apache-opperhoofd
Geronimo de laatste die zich overgaf. Dat was in 1886.
De Noord-Amerikaanse indianen werden opgesloten in een driehonderdtal reservaten. Daar zitten ze nog steeds. Vernedert, geslagen, verslaafd aan alcohol. Blank Amerika blijft de heilige bergen dynamiteren. De geschiedenisboekjes bejubelen de heroïsche overwinning van het Westen. Indiaanse kinderen leren hoe heldhaftig de cavalerie wel was.
De huidige generatie indianen zegt dan ook: «
We hadden Columbus moeten verzuipen! »
Dat alle Indianen engeltjes waren zult ge mij niet horen zeggen, maar de slechste van allemaal is wel de blanke in
alle werelddelen.