epicuris - f

[sfg]

PLEEEAAAssee help me ik moet het verhaal hebben over epicuris
epicurist betekent genot zoeker en ik moet het verhaal erbij hebben help me degene die me helpt is een sgayt

[els]

Verhaal?
Ik weet eerlijk gezegd geen verhaal. Ik zal je vervelen met wat er in mijn encyclopedie van de oudheid staat.

Epicurus, 342-271 vC, was een beroemd Atheens filosoof van oude adellijke afkomst. Na zijn studie vestigde hij zich in 306 vC te Athene, kocht er een huis met een beroemde tuin (Kèpos) als domicilie voor zijn school, die ook vrouwelijke leerlingen toeliet.

Van zijn naar het heet 300 rollen omvattende geschriften is het belangrijkste verloren gegaan, waaronder zijn hoofdwerk Over de natuur. Bewaard zijn een paar brieven en de Kuriai doxai (hoofdstellingen), een soort brevier over ethiek dat zijn leerlingen uit het hoofd konden leren.

De filosofie is volgens Epicurus in drie delen te verdelen:

1) Canonica: de zintuigelijke waarneming is de enige bron van kennis; vergissing treedt op als we ons oordelen gaan vormen uit het door de zintuigen vergaarde materiaal.

2) Physica: de materie werpt van zijn oppervlak beelden of idolen uit van ongelooflijk fijne structuur en met enorme snelheid; zo ontstaat ons contact met de realiteit. De invloed van deze beelden vloeit voort uit de beweging van de atomen (vgl Democritus), en die bewegen zich door het Niet. Tijdens de beweging ontstaat een botsing tussen de materiedeeltjes, waardoor ze van hun oorspronkelijke loodrechte val afwijken. Aan die atomen en hun beweging is alle bestaan te danken; de vergankelijke wereld evengoed als andere werelden, mensen en goden. Bij de dood verspreiden zich de atomen van de ziel en alle waarneming houdt onmiddellijk op.

3) Ethica: de mens moet vrij van vrees zijn, elke stoornis van buitenaf moet worden uitgesloten. Epicurus adviseert de mannen niet deel te nemen aan het openbare leven, niet te huwen, geen kinderen te verwekken, zich uit de wereld terug te trekken in eenzaamheid. Het hoogst bereikbare goed noemt Epicurus hedone (genoegen, d.w.z. niet wat de massa genot noemt), in negatieve zin: vrij blijven van pijn en moeilijkheden, onverstoorbaarheid en onafhankelijkheid.

In Epicurus' tijd had de mens de gebondenheid aan staat en religie al vrijwel verloren. De filosofie van Epicurus beoogt de mensen vrij te maken van oude tradities en angsten en hun daarvoor in de plaats een nieuw 'evangelie' te geven.

Dan heb ik hier nog de epicureeërs:

Epicureeërs waren volgelingen van Epicurus, vooral de Romeinse dichter Lucretius. De leer van de Epicureeërs diende in het dagelijks leven voor de rijke mensen steeds meer ter motivering van een vrolijk leven, aan het genot gewijd. Dat heeft de slechte klank aan het woord Epicurist verleend.

Tsja, ik weet niet of je hier naar op zoek was...
Ik begrijp dat een epicurist een levensgenieter is die niet aan sex doet. :hung:
Dat lijkt me al met al niet zo praktisch. Ik bedoel, het is wel een praktische manier van problemen aanpakken, maar als we het allemaal zo doen, zijn we van ons ongeluk af, maar ook van de mensheid.

Hij adviseert om alles te vermijden wat pijn of angst kan veroorzaken, maar volgens mij gaat hij daarmee zover dat hij mensen zo'n teruggetrokken gedrag adviseert dat wij het fobisch of neurotisch zouden noemen.

Nou ja, ik hoop dat je hiermee wat verder komt.
Groet van Els.

[willy]

Er staat een kleinigheid van Epicuris op deze site van:
Sampras - Over God - 31 juli 2002
misschien hebt ge er iets aan.
Het staat bij Algemene onderwerpen.

[els]

Waar is die site te vinden, Willy? Ik wou ook wel even een kijkje nemen.

[willy]

Els is dit een mopje of weet gij echt niet waar het over gaat.
Het staat toch op uw site bij de Algemene onderwerpen.
Gij hebt er nog op geantwoord met spreuken uit de bijbel en de koran. Ge moet wel teruggaan naar 2002 en ge weet dat mijn naam hier toen Sampras was omdat ik dacht dat men een bijnaam moest hebben. En daar ik een tennisser ben heb ik toen voor Sampras gekozen.
Ik hoop dat het nu opgelost is. Als ge u eigen website niet meer kent, ja, wat moet ik daar dan op antwoorden.

Groetjes, willy

[els]

Aha, ik dacht al dat je zelf een site had of zo. Maar het is waar, het was een beetje dom van me.

Maar voor het gemak geef ik er toch even een link naar.


Ik vond het inderdaad een interessant betoog van Epicurus.

[willy]

Epicuris

We live happiest when we are free from the pains of life, and a virtuous life is the best way to obtain this goal. This is, in a nutshell, the view of the Samian philosopher Epicurus (342-271). In his opinion, we are unable to understand the gods, who may or may not have created this world but are in any case not really interested in mankind. Nor do we know life after death - if there is an existence at all after our bodies have decomposed. Therefore, we must not speculate about gods and afterlife. In Antiquity, Epicurism was the most popular of all philosophical schools, a popularity which it partially owed to the fact that its founder had explained his thoughts in several maxims, which even the illiterate could remember. Predictably, Christian philosophers attacked Epicurus' ideas about the afterlife and divine providence.

[Pallas Athena]

Lees de reeks van kushiel een grotere genotzoeker vindt je niet hier is een boekbespreking maar die is wel zo van het internet afgeplukt dus je moet het aanpassen:
boek 1:
Phèdre wordt geboren met een purperen vlek in haar linkeroog en verkocht als dienstmeisje. Ze groeit op tot een beeldschone jonge vrouw, totdat haar contract wordt opgekocht door de enigmatische edelman Delaunay. Deze onderwijst haar in de meest uiteenlopende zaken en stuurt haar, gewapend met haar uiterlijk en de verfijnde manieren van een courtisane, als zijn spion tussen de edelen van Terre d’Ange.
Met het uiterlijk van een godin en de verfijnde manieren van een courtisane begeeft Phèdre zich tussen de edelen van het rijk als spion in dienst van Delaunay, die banden heeft met het koninklijk huis van Terre d’Ange en wiens voornaamste kapitaal bestaat uit kennis. Op een van haar missies stuit ze op een duister geheim dat het hele land in bedreigt. Vanaf dat moment proberen Delaunays vijanden haar uit de weg te ruimen.
Ze lijken in hun opzet te slagen als Phèdre als slavin in een van de stammen in de barbaarse en koude landen van de Skaldi terechtkomt. Maar terwijl de Skaldi zich opmaken om Terre d’Ange binnen te vallen weet Phèdre, vergezeld van de jonge krijger-priester Joscelin, te ontsnappen en terug te keren naar Terre d’Ange – waar ze door haar vijanden wordt opgewacht.

boek 2:
De jonge Phèdre no Delaunay is nu gravin van Montrève en heeft zich op haar landgoed teruggetrokken om te ontsnappen aan de wereld van de intriges en politieke machinaties. Op een dag ontvangt ze echter een purperen mantel, die alleen maar afkomstig kan zijn van haar aartsvijand: Mellisande Shahrizai. Zij was het brein achter een complot van edelen om het koninkrijk Terre d’Ange ten val te brengen.

Phèdre beseft dat het gevaar voor het koninkrijk – en voor haarzelf – nog altijd niet is geweken en samen met haar metgezel, de priesterkrijger Joscelin, vertrekt ze naar de hoofdstad om haar oude beroep, dat van spion en intrigant, weer op te pakken en op zoek te gaan naar Mellisande.

boek 3:
In het land Terre d’Ange waar de mensen, zo wordt verteld, rechtstreeks afstammen van de goden, werd Phèdre verkocht als dienstmeisje aan een groot en rijk Huis. Ze groeide op tot een jongedame van aanzienlijke schoonheid, tot ze gekocht werd door een edelman die haar opleidde tot zijn spion in adellijke kringen.

Inmiddels is Phèdre opgeklommen tot edelvrouw van het Rijk, en geniet als vertrouwelinge van de Koningin zowel rijkdom als aanzien. Maar ze is nooit Hyacinthe vergeten, de Tsingaanse zigeuner die zijn leven voor haar opofferde en zich door een halfgod voor eeuwig in slavernij liet binden. Phèdre heeft het zichzelf nooit vergeven.

Dan wordt ze benaderd door de mooie maar verraderlijke Melisande Shahrizai, die haar vraagt haar ontvoerde zoontje te zoeken. Melisande vormt een bedreiging voor de vrede in het Rijk en is haar grootste vijand, maar in ruil voor informatie hoe ze Hyacinth uit zijn slavernij kan bevrijden stemt Phèdre toch toe.

Samen met haar metgezel, de priester-krijger Joscelin, trekt ze naar onbekende landen op zoek naar het enige dat Hyacinthe kan bevrijden: de naam van god…