praktisch atheisme - doordacht atheisme

[Wie weet het verschil?]

Kan iemand mij vertellen wat het verschil is tussen 'praktisch ateïsme' en 'doordacht atheïsme' ?
Dank bij voorbaat,

Jelle

[els]

Hai Jelle, ik kwam het volgende tegen;

Overigens betreft het in psalm 14: 1 wat we noemen ´praktisch atheïsme´. De uitspraak "Er is geen God" is hier niet de vrucht van diep nadenken (´theoretisch atheïsme´) maar een praktische levenshouding, die dicht aanligt tegen een goddeloze levensstijl (vgl. psalm 10: 4).

-> Doordacht atheïsme wil blijkbaar zeggen dat je door denken of redeneren (theoretiseren) tot de conclusie komt dat god niet bestaat. Praktisch atheïsme wil zeggen dat het niet geloven in goden blijkt uit de levenshouding en het gedrag.

Ik weet niet waar deze termen vandaan komen, dus ik heb even rondgezocht. Ik vind ze vooral op kerkelijke en religieuze pagina's, waar 'praktisch atheïsme' wordt gebruikt voor mensen met een 'verdorven levensstijl', dus kennelijk door mensen die denken dat het dankzij het geloof in goden is dat mensen zich fatsoenlijk weten te gedragen.

Hiervan een voorbeeld:

Er zijn vier zonden, of vier soorten of wegen van zondigen, die dit land zullen doen ten onder gaan, als God het niet verhoedt.

A. De eerste is atheïsme, een gruwel die in deze gedeelten van de wereld onbekend was, tot deze laatste tijden. Ik spreek hier niet van atheïsme in gevoelens en speculaties, van zulken die ontkennen dat er een God is. Of, wat hetzelfde is, dat Hij de wereld regeert. Want het kan niet baten, als iemand belijdt dat God is, tenzij hij ook gelooft dat Hij een Beloner is van degenen die Hem zoeken. En echter is het te vrezen dat er velen van zulken onder ons zijn. Ja, sommigen die groot gewin van de godsdienst maken, leven en spreken alsof dat een fabel was. Maar ik spreek hier voornamelijk van praktisch atheïsme; van mensen die leven en handelen of ze met de daad geloven dat er geen God is. Met zulken is het land vervuld. En het blijkt bijzonder uit twee zaken.

a. In verfoeilijke eden en godslasterlijke vervloekingen, waardoor het goddelijk Wezen en Gods Naam op het hoogst worden veracht. De uitmuntende Thuanus, daar hij een verhaal geeft van de Parijse moord, en van de verschrikkelijke ellenden die er op volgden, schrijft die in de eerste plaats toe aan Gods gramschap, die zich wreekte over de verschrikkelijke eden en gruwelijke godslasteringen, die zich uit het hof over de gehele natie hadden verbreid, Hist. Lib. 53. En onder ons is het nu niet veel beter gesteld, hoewel niet onder allen in het algemeen, echter onder velen; en deze blijven ongestraft.

b. Vermetelheid, vrijmoedigheid en gereedheid in het zondigen. Velen zijn niet beschaamd of bevreesd om de vuilste zonden te plegen, te bekennen, ja, daarop te roemen. De vrees van de mensen voor dat anderen hun boze en vuile daden weten, kennen en zullen veroordelen, is een van de middelen die God gebruikt om de wereld van zonden te weerhouden. Maar als dit juk geheel is weggeworpen, en de mensen hun zonden vrij uitspreken (zoals Sodom), dan is het praktische atheïsme op het hoogst. En ik geloof dat zoiets nooit in een eeuw zoveel gevonden werd als nu.

Hedendaagse mensen kunnen trouwens zozeer in beslag genomen worden door binnenwereldse bekommernissen, dat godsdienst bij hen spontaan verbannen wordt naar de rand van hun belangstellingssfeer. Daarom loochenen ze Gods bestaan nog niet, maar voor Hem is er voorlopig geen tijd en interesse. Ze leven gewoon alsof er geen God bestond. Dit kan je een vorm van 'praktisch atheïsme' noemen. Als het over God gaat, blijven reacties van apathie in onze samenleving heus niet uit: 'Daar zijn we niet direct mee bezig', 'kom daar niet mee af', 'het zegt ons niets'... Ook op het publieke forum wordt God meestal doodgezwegen. Voor velen is een leven zonder verwijzing naar God in de praktijk probleemloos en normaal geworden.

Het niet naleven van de regels van god is dus al een 'vorm van praktisch atheïsme'.

Dat is een dieper, meer holistisch soort spiritualiteit; niet alleen iets geloven, maar handelen met grote integriteit, waardoor men zich als vanzelfsprekend gedraagt in overeenstemming met zijn eigen idealen. De Amerikaanse grote leider en beschermer van burgerlijke rechten Dr. Martin Luther King omvatte het als volgt:

Maar we moeten onthouden dat het mogelijk is het bestaan van God te bevestigen met je lippen en [Zijn] bestaan te ontkennen met je daden. De gevaarlijkste vorm van atheïsme is niet theoretisch atheïsme, maar praktisch atheïsme. En de wereld . . . is vol met mensen die godsdienst met de mond en niet met het hart belijden. (A Knock at Midnight: the Great Sermons of Martin Luther King, p. 15)

Het lijkt dus op een begrip uit kerkelijke hoek, waarmee ongeloof verantwoordelijk wordt gehouden voor 'ondeugdelijk gedrag'.

Ook op de website van de Belgische faculteit voor godgeleerdheid kwam ik het tegen:

Enerzijds is er het gegeven dat het levensbeschouwelijke veld zich vandaag kenmerkt door zeer uiteenlopende fenomenen: detraditionalisering, praktisch atheïsme en religieuze onverschilligheid, fundamentalisme en conservatisme, maar ook allerlei vormen van nieuwe religiositeit, New Age en zogenaamd neopaganisme. Anderzijds is er het opmerkelijke feit dat de monotheïstische godsdienst in de hedendaagse filosofie weer helemaal terug van weg geweest lijkt te zijn.

Dus zo te zien komt de term 'praktisch atheïsme' uit de hoek van de kerk, en wordt er mee bedoeld dat mensen zich zedeloos of wetteloos gedragen.

Maar ik weet niet of iemand deze term officieel heeft beschreven binnen de een of andere kerkelijke filosofie. Zou leuk zijn om te weten, vraagt eigenlijk om een reactie.

Misschien is het ook wel een term van atheïsten zelf, maar ik weet niet wat dat dan zegt, omdat atheïsten het atheïsme nou eenmaal niet 'belijden', dus atheïstisch gedrag is niet echt gedefinieerd.

[fbs33]

In een pogen om aan de Babylonische spraakverwarring een einde te maken, heb ik ooit een 'GAD' geintroduceerd als een symbool.
Een symbool dat gebruikt kan worden als antwoord op alle vragen waar de mensheid het antwoord niet van kent, noch ooit zal kennen, zoals "Hoe lang duurt eeuwigheid", en equivalenten daarvan, maar óók om angst voor te hebben door de [vóórzaten v.d.] mens in de vorm van (dodelijke) bliksem/storm/etc.

Of 'gad', in de vorm van een dik boek, waar iedere bladzijde, één vraag v.d. mens behelst, en er (in verhouding tot het geheel!) maar weinig vragen in de loop der tijd zijn voorzien van door mensen ontdekte antwoorden!

Gad als 'schepper', of als 'conglomeraat van (natuur)-wetten, dimensies-(anti)materie- energieën- tijd' in een onoverzichtelijk geheel, waarin óók de mensheid als ministofje verkeerde en verkeert (haha)
Maar wel bestuurd door onbekende factoren die voor de mens op géén enkele wijze te beinvloeden zijn!
En daarmee als ijkpunt voor zijn gedrag volstrekt wáárdeloos en dus onbruikbaar!
Net als andere diersoorten!, vluchtte hij naar plekken die hem veilig leken, als 'gad' vertoornd blies, of bliksems uit zijn ogen.......enz, enz,..... maar in tegenstelling tot de andere (mede) dieren, begon zijn (dagend) 'bewustzijn' naar het "Waarom" van e.e.a. te vragen, en sloeg daarmee een afscheidende weg van zijn mede-dieren in.
Een weg die bewust relaties ging leggen tussen 'gad' en zijn als mens vertoonde gedrag!
Op dát moment begon ene 'god' tussen de kiertjes van het gordijn door te kijken dat tussen de menselijke geest en het onbegrepene hing.
Een 'god' als derivaat van een onpersoonlijke neutrale 'gad' die (uit menselijke ervaringen en bevindingen voortgekomen! )regels ging stellen om e.e.a. te hanteren ipv willoos en weerloos te ondergaan!
In de aanloop der maatschappij eerst nog zónder specifieke godheid, maar met menselijke 'krachtfiguren'
Regels van waaruit gedragingen voorgeschreven werden in samenhang met de omgeving + de omstandigheden die dat voortbracht, maar óók de uitleg die de diverse 'krachtfiguren' aan e.e.a. gaven!, hield labiliteit in, met soms desastreuze gevolgen, die om stabiliteit schreeuwden.
Een 'stabiliteit' die werd gevonden op het moment dat 'god' geintroduceerd werd!

Een inleidend (voorgaand) verhaal om de kerkelijke benadering v.h. atheisme als "Geleuter van minkukels" aan de schandpaal der menswaardigheid te nagelen.
We hebben het m.i. aldoor over menselijke regels die een menselijke ethiek voortbrachten, en daarmee atheisme en religisme op één en dezelfde lijn van gelijkwaardigheid! brachten OOIT!
Wat ons nú als atheist onderscheidt v.d. religist, is het púúr menselijke vermogen om de bevindingen van ons verdergaande 'menselijke' denken zónder belemmering, door de resultaten die in het verleden opgeld deden en met een daarvoor uitgevonden 'god' op slot waren gedaan, heden ten dage toe te passen.
Als je echter uitgaat van de foute premisse, het image 'god' als 'schepper' v.d. menselijke inspiratie te zien,
ipv,
slechts als (veronderstelde!) 'bestendige bewaarplaats' daarvan!, dan zul je evenveel builen en schrammen oplopen als iemand die van de veronderstelling uitgaat dat de appeltjes v. Newton naar boven vallen!haha
Het is daardoor de religist die zondigt tegen de menselijkheid,(en dat op véél plekken in deze wereld laat zien bovendien!!!)

Ik denk dat we dit geleuter moeten beantwoorden met de vraag, Wat is schadelijker voor de mensheid? A)praktisch religisme? of B)theoretisch religisme?
groet fbs33[/b]

[Zunrita]

@fbs33:

Zou je steeds duidelijk willen maken wat jij onder het in woordenboeken onvindbare begrip religisme verstaat?

Het wordt anders helemaal zo'n geleuter.

Groet,
Zunrita

[fbs33]

@fbs33:

Zou je steeds duidelijk willen maken wat jij onder het in woordenboeken onvindbare begrip religisme verstaat?

Het wordt anders helemaal zo'n geleuter.

Groet,
Zunrita

In dat andere topic (om van religie bevrijd te zijn) heb ik e.e.a. toegelicht, maar hier nog even kort,(om als woordenboek te gebruiken, haha) Een door mensen uitgedachte ideologie, waarbij niet die betreffende mensen verantwoordelijkheid voor hun produkt opeisten, maar een zgn. god als inspirator/verantwoordelijke voor dat 'produkt' aanwezen, die de betreffende mensen slechts intermediair gebruikte.
Héél kort; een ander woord voor het gebruikelijke woord religie, om daarmee aan te geven dat het slechts om een gelijkwaardig menselijk idealisme gaat evenals al die andere 'ismen'
'God' verdwijnt daarmee als 'schepper' van het toneel!
Resteert slechts de figurantenrol als een image! om het door mensen uitgevonden idealisme te beschermen en bestendigen!
Hopelijk voldoende voor jou om het woord 'geleuter' daarna adequaat te kunnen gebruiken voor toepasselijker situaties! groet
fbs33