fbs33 schreef:Zunrita schreef:@fbs33:Op wat in mijn betoog reageer je precies? Door ALLES te citeren wordt dat volstrekt onduidelijk.
Vervolgens begin je een nieuw betoog maar de kern daarvan ontgaat me. Ik moet er te veel moeite voor doen om te begrijpen wat je nu eigenlijk wilt zeggen. Sorry.
Ik reageerde (min of meer) op jouw uitgangspunten die voornoemd (gehele!) betoog bepaalden (m.i!)
Daarin ging je uit van de 'leidende!' rol der religismen en hun diverse goden als
bron der diverse menselijke inspiraties, zoals 'kunst', 'mythen' etc.
en
Het protest tegen het ondersneeuwen door de man, van de vrouwelijke elementen in de geschiedenis der mensheid (gesymboliseerd door het woordje 'tegengif?')
Het zijn die twéé elementen als basis! waarop jouw betoog gebouwd is, en ik op het eerste element ('goddelijke inspiratie?') ben ingegaan! (het tweede element, 'feminisme' hoorde volgens mijn mening in een ander topic thuis en heb ik onbeantwoord gelaten.[...]
Verbazend wat je allemaal uit mijn tekst weet te halen. Om met Heer Bommel te spreken: ik wist niet dat ik 't in me had.
Uit je heldere formulering op het RVU-forum waar ik terecht kwam door 'religisme' - een term die in mijn woordenboeken niet voorkomt - in Google in te geven:
"Ieder geloof als religisme is een pakket beloftes, een pakket rituelen en een pakket wetten en regels! Het enige verschil met andere idealen is, dat die direct verwijsbaar zijn naar een MENSELIJKE ontwerper v.d. ideeën die erachter zitten. Bij een geloof zijn het óók menselijke ontwerpers geweest, maar die beweren dat ze met god in contact zijn geweest die hen die ideeën heeft toegespeeld!"
begrijp ik dat voor jou de begrippen 'geloof' en 'religie' inwisselbaar zijn. Dat veroorzaakt heel wat spraakverwarring als je met mij in gesprek gaat. Geloven is niet voorbehouden aan religie-aanhangers. Ook niet-religieuze zaken worden geloofd. Geloven is een mentale instelling die geen ondervraging verdraagt, er althans geen waarde aan hecht. Dat kan opgaan voor om 't even welk gebied.
Je onderscheid tussen religie en idealen is duidelijk. Wat dat betreft kan ik het grotendeels met je eens zijn, ook inhoudelijk.
Je herformulering van mijn eerste posting toont wat jij ziet. Niet wat ik beweer. Jij bent met een eigen, ander betoog bezig. (Waar ik overigens wel op in wil gaan als je het als een eigen nieuwe thread start.)
Voor de duidelijkheid zal ik
mijn betoog herformuleren.
Cultuur (in de brede, antropologische zin, dus ook het seculiere deel) is geheel doordrongen van de mythe waarvan religie deel uitmaakt, zoniet de belangrijkste drager is. Iedere religie (goden inclusief) is een menselijke constructie gegrondvest op een mythe, een menselijk verhaal. Iedere cultuur is in die zin het resultaat van een mythische (verhaal)constructie. Een constructie die zichzelf niet als mythisch ziet wegens gebrek aan afstand, gebrek aan relativering, ziet en lééft de mythe als onontkoombaar 'gegeven', als absolute werkelijkheid. In heilig geloof. Religie doordringt alle! lagen van een cultuur. Dit constateer ik. Ik geef geen ethisch oordeel.
Om van religie bevrijd te raken (als men dat wil) is het dus niet voldoende zich af te wenden van alleen de directe religieuze uitingen (religismen zoals jij dat noemt) omdat de - impliciete of expliciete - aannamen en beeldvormingen de hele cultuur, het denken, de taal, de kunstuitingen, gevormd hebben. De cultuur IS de geleefde (religieuze) mythe. Dus ook de niet als religieus erkende 'idealen'.
Belangrijk mechanisme van de heersende cultuur/mythe is het diskwalificerend tot 'sprookje' of 'mythe' verklaren van alles wat niet in de (geschiedenis)canon is ingeschreven, zonder zijn eigen mythische, fabulistische karakter te onderkennen.
De kern van mijn betoog is:
het ondervragen van het verondersteld absolute karakter van de (patriarchale) cultuur, met als belangrijkste middelen:
a) het beschouwen van die cultuur(waarden) als een mythe, een geleefd/gespeeld/geloofd verhaal
b) het onder de aandacht brengen van alternatieve verhalen.
Het enige wat wij mensen hebben IS verhalen, dus ik doe niet neerbuigend over verhalen/mythen/sprookjes. Ik neem ze bloedserieus als drijvende kracht achter menselijk handelen.
Daarbij ga ik gynecentrisch (gedacht vanuit het vrouwelijke) uit van de onwenselijkheid van de dominante patriarchale religie/cultuur/mythe. Maar daarmee valt een deel van mijn betoog nog niet onder het thema feminisme. Het is onlosmakelijk verknoopt met al mijn betogen. Net zoals de patriarchale mythe de meeste andere betogen hier (onbewust) bepaalt. Die worden toch ook niet verwezen naar een hoekje viriïsme? Als ik het over het feminisme als zodanig wil hebben, vervoeg ik me wel te plaatse. Spreek ik 'als feminist' over andere zaken, dan bevind ik me overal.
Groet,
Zunrita
(Zie ook mijn forumbijdrage: Durga - de vrouwelijke kracht)