door willy » zo 14 aug , 2005 18:48
Swastika of Hakenkruis
Swastika : Sanskriet = letterlijk : gelukkig; van sù = wel; asti = zijn.
De onjuiste opvatting dat het hakenkruis in Palestina en het door Semieten bewoonde Mesopotamië niet zou voorkomen, heeft aanleiding gegeven, het als een specifiek Indogermaans en Arisch symbool te beschouwen.
Om dit vermeend antisemitisch karakter nam het nationaal-socialisme het als herkenningsteken van de beweging aan en verhief het na de overwinning van 1933 tot nationaal embleem.
Oorspronkelijk uit Egypte, gaat het hakenkruis op de oudste tijden terug.
Omdat het bij de Germanen vooral als de hamer van de dondergod Thor voorkomt, werd het in Duitsland, waar het als huismerk algemeen bekend is, als afweermiddel van brand en blikseminslag beschouwd.
Aanvankelijk bestond het uit een houten kruis met gelijke armen, die aan het eind in dezelfde richting rechthoekig omgebogen zijn, en doorboort in het midden met een gat als naaf, het maya.
Het behoorde tot de onderdelen van de cultus en diende om vuur te maken door het snel ronddraaien om een houten as voorzien van een stuk katoen.
Weldra werd dit cultus onderdeel het symbool van de Vuurwet.
Eerst aangenomen door de Afrikaanse rassen, ging het hakenkruis daarna over, als inwijdingssymbool bij de meeste oude tradities.
Heilig teken bij de Indiërs, de Feniciërs, de Chaldeeërs, de Perzen, en later bij de Arabieren, de Etrusken, de Chinezen en de Japanners, vindt men het ook terug op de muren van de tempels van de Maya’s, op het Mexicaanse schiereiland Yucatan.
De archeologie heeft het een beetje overal gevonden : te Susa in Mesopotamië, in tekeningen op keramiek van de 35e eeuw v.C.; in Italië op grafzerken van de Etrusken; in Frankrijk op verschillende stenen door opgravingen tevoorschijn gebracht, en die van de prehistorie dateren; in Egypte, in verschillende documenten, in het bijzonder op kalenders; in Klein-Azië en Arabië, als zinnebeeld op decoratieve objecten en versiersels.
In zijn esoterische zin, heeft het hakenkruis de betekenis van De Vernieuwing van de Wereld en De Hergeboorte van het Mensdom.
Symbolisch uitgedrukt : ‘Door het Vuur, naar de terugkeer van de Gouden Eeuw’.
Het is dus het zinnebeeld van de Afwachting van de Verlossing en het teken van De Redding door de Kennis.
Indien men dit naar de metafysica van het Duitse nationaal-socialisme terugvoert, vertaald het hakenkruis de slagzin van het Congres van Neurenberg : ‘De strijd van Duitsland voor zijn toekomst in het Oosten’.
Het hakenkruis is dus het eeuwenoude symbool van de hoogste inwijding.
De swastika, ideogram dat kosmische dynamiek en creatieve energie vertegenwoordigt is een van de oudste en meest verbreide van alle lineaire symbolen.
De naam komt van het Sanskriet su is ‘wel’ en asti is 'zijn' en de traditionele betekenis ervan was altijd positief.
De swastika zelf is een kruis met gelijke armen, het eind van iedere arm in een hoek van negentig graden waardoor er een draaiend effect ontstaat.
De swastika symboliseert een zonnewiel met een spoor van licht uit elke draaiende spaak en zijn gebruik in primitieve culten hing samen met de zon met luchtgoden, in het bijzonder Indo-Iraanse.
Hij kan elke kant opdraaien.
De swastika met de bovenste arm naar links - een boeddhistisch symbool voor de cyclische levensloop - wordt soms, maar niet altijd, geïdentificeerd met het principe van de mannelijke energie en was een symbool dat door Karel de Grote werd gebruikt.
De omgekeerde swastika was verbonden met de vrouwelijke scheppende kracht in opper Mesopotamië en is zichtbaar op de pubis van de Semitische godin Ishtar.
Hij is ook een yinsymbool in China.
De oerbetekenis van de swastika als levenskracht, zon-energie en cyclische regeneratie wordt vaak ook gebruikt om het Opperwezen aan te duiden, in het bijzonder in het jaïnisme.
Hij is te zien in de voetafdruk of op de torso van de Boeddha (onbeweeglijk hart van het Rad van Wording) en is ook een voorstelling van Christus in inscripties in catacomben en van Vedische, hindoeïstische en Griekse goden.
De gevleugelde schijf op een swastika werd vaak gebruikt als een symbool voor zonne-energie, in het bijzonder in Egypte en Babylonië.
Naast zijn roterende beweging is het andere opvallende kenmerk van de swastika dat zijn vier armen de ruimte in vieren delen; de swastika wordt daarom geassocieerd met de windgoden, de vier jaargetijden of de vier windstreken.
Vlak voor de Eerste Wereldoorlog begonnen antisemitische groepen in Duitsland en Oostenrijk de swastika te gebruiken als een symbool van ‘Arische’ raciale zuiverheid.
Adolf Hitler, een meester in massapsychologie herkende zijn grote dynamiek als partijsymbool en liet in augustus 1920 een swastika op de nazi-vlag zetten.
Doordat de nazi's de swastika als embleem gebruikten, werd het een van de meest verguisde succesvolle symbolen van de twintigste eeuw.
De nazi’s gebruikten ook een ander oud lineair teken van kracht, de zigzaglijn gebaseerd op de bliksem.
Een dubbele zigzaglijn werd het insigne van de SS.