Zunrita schreef:Een verkrachte man heet een 'mietje'.[...]
'Mannelijkheid' zou veel meer geproblematiseerd moeten worden (en gepolitiseerd).
Ik weet niet of een verkrachte man een 'mietje' is, maar het klopt wel dat bij verkrachting het 'slachtoffer' op de een of andere manier een verwijt wordt gemaakt. Wie zich heeft laten verkrachten, roept op de een of andere manier een negatieve beoordeling over zich af. Vrouwen waren te luchtig gekleed, liepen op een zeer fout tijdstip zomaar alleen over straat, of zomaar op een plek waar vrouwen helemaal niet horen te komen, ze zijn hun eer kwijt en hebben levenslang, het komt zowiezo doordat vrouwen erg zwak zijn.
Dus ik ga er direct vanuit dat een man die zich laat verkrachten dit ook allemaal te wijten heeft aan zijn karakterfouten en lichamelijke tekortkomingen.
Impliciet wil dit natuurlijk zeggen dat een man die iemand verkracht bijzondere, prijzenswaardige kwaliteiten heeft. Hij heeft kracht, hij heeft de vrijheid zelf te bepalen waar hij zich bevindt en wanneer, en blablabla.
Het is niet zo bonton om gewoon te zeggen dat mannen alleen maar slachtoffers uitzoeken die evident kleiner en lichter zijn van lichaamsbouw, en als deze wens niet kan worden vervuld, dan nemen meer mannen aan de verkrachting deel, of er worden wapens gebruikt. Dit is allemaal erg ondermijnend voor de mythe dat mannen zo sterk en machtig zijn: ze gaan gewoon met z'n allen tegen iemand die lichamelijk en sociaal zwak is.
Als er eens meer de nadruk op werd gelegd op het achterbakse en laffe van hoe mannen een vrouw verkrachten, en op de kracht van vrouwen die hun belager wel degelijk van zich af weten te meppen als hij van dezelfde lichaamsgrootte is, zou er al veel veranderen in de veroordeling van de verkrachte persoon.
Roy schreef:Ben nl. nog in onderzoek, hoe het komt dat de gays vandaag bijna allemaal mannelijke types wensen, en absoluut geen "nichterige" of "verwijfde" types willen.
Dit gaat kennelijk linksom of rechtsom om een pose. Homo's die op zoek zijn naar een mannelijk of vrouwelijk 'type' doen zichzelf tekort, omdat je moet voldoen aan een illusie. Dat 'verwijfde' homo's onnatuurlijk zijn beseft iedereen, maar ook 'mannelijke' types meten zichzelf een rol aan om aan een ideaalbeeld te voldoen.
Nu kom ik als vrouw juist op voor het ideaal dat iedereen zichzelf kan zijn, creëren de homo's voor zichzelf weer die beperkende 'rolpatronen'.
Het stoort mij trouwens ook dat mannen die zachtaardig en vriendelijk van karakter zijn voortdurend 'latente homo' worden genoemd. Mensen moeten kennelijk in een keurslijf worden geperst, en wie niet voldoet aan het verwachte rolmodel, wordt behandeld of hij een speling van de natuur is.
Er zou veel meer aandacht moeten zijn voor de behulpzaamheid van veel mannen voor anderen, alsof dit een eigenschap is waar mannen zich eigenlijk een beetje voor moeten schamen.
Zunrita schreef:Des heren huisvrouw bestond alleen als bewijs van zijn macht en ter verkrijging van kinderen en zij werd opgesloten gehouden in Zijn huis. Daar komt het begrip 'privé' vandaan, wat 'opgesloten in huis' betekent.
Het woord 'familie', dat je verder ook nog uitgebreid toelichtte, heeft een even romantische oorsprong. Het betekent letterlijk de 'slaven' van de 'pater familias', wat letterlijk heer en meester over het huishouden van slaven betekent. Dit woord slaven betreft vrouw en kinderen van de echtgenoot, en natuurlijk ook nog verdere 'slaven'.
Het gesteggel over de seksuele positie van man en vrouw heeft ook in de bijbelse mythologie al een oorsprong, hoewel de christenen dit deel van de joodse mythologie hebben weggelaten. Adam had namelijk al een eerdere vrouw, Lilith. Deze had er geen zin in Adams ondergeschikte te spelen, en ze weigerde letterlijk 'onder' te liggen. Uiteindelijk gaf ze Adam de bons en vertrok naar de Rode Zee, waar ze 'demonen' baarde. Adam kreeg toen een nieuwe vrouw, Eva, die meer voldeed aan zijn eisen van gehoorzaamheid en ondergeschiktheid.
Dat de christenen wel iets van deze fabel hebben meegekregen, blijkt uit de term die werd gegeven aan de seksuele voorschriften die de christelijke evangelisten over de wereld verspreidden, samen met hun godsdienst. Zij verplichtten de te beschaven volkeren de vrouw onder te leggen. Dat leverde de term 'missionarishouding' op.
Alle genoemde letterlijke maatschappelijke verhoudingen hebben hun basis in vooroordelen over de geslachten. Alleen al daarom is het zo belangrijk om mensen niet te verdelen in twee kampen met verschillende eigenschappen, alsof ze van verschillende planeten komen. Het gevolg is namelijk dat het vanuit deze vooroordelen heel makkelijk is om scheve machtsverhoudingen een natuurlijk aanschijn te geven en ze te legitimeren.
De werkelijkheid is gewoon dat onderdrukking wordt gebaseerd op de platste, kortzichtigste schematische ideeën, die de praktijk vervormden tot er alleen een nietszeggend zwartwitbeeld over is gebleven.
Een belangrijk doel is dus het ontmantelen van de platte (religieuze) schema's die al beginnen te werken op het moment dat bij de geboorte wordt bepaald of iemand 'als man' of 'als vrouw' wordt opgevoed.