bizarre nieuwsberichten

[RoyJava]

Gossie,... moet wel direct denken aan dat zeemeerminmeisje

[els]

Ja, een klein foutje in de genetische aanleg, of in een vroeg stadium van de ontwikkeling van het embryo, en het blijkt dat een levend wezen een behoorlijk ingewikkeld chemisch recept is, waarbij makkelijk iets mis kan gaan. Een aangebrande cake gooi je gewoon weg, maar bij mensen en ook bij dieren krijgt het opeens een hele andere dimensie. Je kan dan niet zo makkelijk zeggen: het is mislukt, doe het weg.

Bovendien wekt het ook een soort angst op. Een tijdje terug was er een documentaire op tv over een tweelingkind, dat was blijven leven in het lichaam van het broertje. Dat jongetje kreeg een steeds dikkere buik, en uiteindelijk bleek dat er een 'foetus' in hem aan het groeien was, zijn broertje, dat in het embryonale stadium per ongeluk was ingekapseld in de andere helft. Dat was natuurlijk helemaal vervormd, doordat het steeds in de buik zat. Het haar was blijven groeien, dus het was erg harig. En het had nooit daglicht gehad, dus het zag er heel vreemd en lijkachtig uit.

Dat is aan de ene kant zo leerzaam en fascinerend, maar tegelijk is het angstaanjagend, alsof er een soort oerangst wordt aangesproken. Op zich kun je natuurlijk zeggen: vreselijk interessant, en goed dat het zo is afgelopen voor dat jongetje, want nu kon hij weer spelen. Maar tegelijk is het net of je een overtreding overgaat door geïnteresseerd te zijn.

Misschien heeft het te maken met kunstmatig aangeleerde schuldgevoelens, die ontstaan omdat je 'respect' moet hebben voor alle levende wezens, terwijl je voor zulke gedrochten gewoon geen respect kan hebben. Je moet ze eigenlijk gewoon wegdoen, en zeggen: mislukt, nog maar een keer proberen. En dan naar het Vrolik museum brengen.

[Pallas Athena]

Met al die misvormingen snap ik niet dat mensen nog kinderen durven krijgen er kan zoveel mis gaan. Ik heb liever nooit een kind gehad dan dat ik een kind krijg dat dood gaat of heel zijn leven ongelukkig door een vreselijke misvorming. Mensen vinden een gezond kind veel te normaal. Het is een wonder dat er nog gezonde kinderen zijn!

[els]

Gelukkig kun je al heel wat zien tijdens een zwangerschaponderzoek, dus als een kind niet voldoende levensvatbaar of erg mismaakt is, kun je altijd nog een abortus nemen.

Maar het is wel jammer dat het zo pijnlijk kan zijn om een miskraam te krijgen, terwijl het eigenlijk nu eenmaal is hoe de natuur in elkaar zit. Misschien zouden vrouwen wat meer bewust moeten worden gemaakt dat het niet vanzelfsprekend is dat het altijd goed gaat. Vrouwen die veel kinderen hebben, hebben een behoorlijk grote kans op miskramen. Het valt tegenwoordig niet meer zo op, omdat mensen weinig kinderen nemen.

Het schijnt zelfs zo te zijn dat veel vruchten al zo vroeg worden afgestoten dat vrouwen eigenlijk nog niet eens wisten dat ze zwanger waren.

Maar ja, al met al gaat het erg vaak goed, want we woekeren al met meer dan zes miljard over de aardkloot.

[Pallas Athena]

Maar veel vrouwen hebben het hart niet om abortus te doen. Maar zoals ik al eerder zei ik heb liever geen kind dan een ongelukkig kind of een die niets beseft en niet van het leven kan genieten. Mijn moeder heeft een miskraam gehad en ik kan me het zo zelf niet voorstellen maar dat moet heel pijnlijk zijn om zo een kind te verliezen maar liever voor dat je ooit kent dan als je er al veel liefde voor voelt. Denk ik toch

[clue]

Met al die misvormingen snap ik niet dat mensen nog kinderen durven krijgen er kan zoveel mis gaan. Ik heb liever nooit een kind gehad dan dat ik een kind krijg dat dood gaat of heel zijn leven ongelukkig door een vreselijke misvorming. Mensen vinden een gezond kind veel te normaal. Het is een wonder dat er nog gezonde kinderen zijn!

Mijn moeder is op 30 "Sept. 1917 geboren:"nog onder het Keizerrijk"in Moskau"Mockba" en kwam in 1943 als vluchtelinge vanuit Riga in lettland, naar Amsterdam. Mijn vader had toen al 2 dochters( mijn half-zussen!)van een vorig huwelijk,dat om onduidelijke reden misging.

Toen mijn broer in 1953 geboren was wilde mijn vader er nog 4 kinderen bij hebben. Ik weet niet hoe het gelukt is maar ik kwam pas op 25 april 1960 ter wereld, op 30 Sept 1960 stierf mijn moeder aan een dubbele hersentrombose. Ik ben door een tante opgevoed, mijn vader was boekhouder en zakenman, altijd achter het bureau en pas laat thuis.( je vraagdt je dan wel af wat blérende kinderen dan aan zijn huwelijk of beroepspspractijk hadden kunnen toevoegen, mijn broer en ik zijn geen flitsende zakenlui, en kunnen niet rekenen!)

Nu bleek achteraf dat mijn moeder in haar wanhoop, de huisarts had geraadpleegd die haar als proefkonijn voor de zware soort Organon anticonseptiepillen-plan had opgegeven. Dat lukte dus 8 jaar aardig, maar toen ik kwam, had zij zeker sterkere pillen nodig en dat resulteerde in de gebruikelijke tromboses, maar helaas niet in het been of long maar direct in de hersenventrikels!. . .

Ik heb nog een nichtje in Riga Ina, die ik als klei tienjarig meisje in riga ontmoette in 1969 op vakantie met de Skandinavia-veerpont!die nu dus 37 is maar ik vermoed dat ze nu een dikke tante is en getrouwd ! (=Married/ -with Children-!!!)