Wie de augustinische politieke filosofie vergelijkt met de aristotelische, waarin de politieke ordening (met inbegrip van de slavernij) in de menselijke natuur zélf werd gefundeerd, zal geneigd zijn om in Augustinus' klemtoon op de "zondige" oorsprong van de Staat en op de betrekkelijke waarde van elke bestaande orde de aanzet te vinden voor een maatschappijkritische of contestataire houding. En het dient erkend te worden dat deze theoretische mogelijkheid zich inderdaad ook bij momenten gerealiseerd heeft in de geschiedenis (zie bv. de rol van de "bevrijdingstheologie", in Latijns-Amerika, of misschien ook de rol van de katholieke Kerk in communistisch Polen). Voor Augustinus zélf, echter, zoals later ook voor het "politieke augustinisme", garandeerde de dubbelzinnigheid van zijn visie in de praktijk vooral de mogelijkheid om het behoud van de bestaande orde te verdedigen. [86]
....
http://www.flw.ugent.be/cie/1ba/augustinus.html#epi