... wat en kropje sla zo teweeg kan brengen!
De Bijbel, de Kabbala, de Moedergodin en ook nog en passant de link gevonden van de "eerder-bestaande" dierenriemtekens, wo. het symbool van Leeuw-Maagd als verénigd, gelinkt met zowel de Sphynx als de Hindoese Durga... nu komt de link met de Javaanse Zuidzee Vorstin gevaarlijk dichtbij, juist daar de prostitué's zich ophouden bij de Rots van Hawah/Eva
In het kort lijkt het, dat Quadesh, of Qetesh, de naakte "waarheid" toonde op de Leeuw, dat werd overgenomen door de Egyptische Hathor. Quadesh/Qetesh werd frontaal uitgebeeld en niet en profile zoals de Egyptische goden/godinnen. En létterlijk in haar naaktheid vermoedelijk, daar Quadesh/Qetesh de sexuele voorlichting bracht, incluis de heerlijkheden en geheimzinnigheden erom heen (toen nog ...
) van zowel Syrische, Perzische, Phoenicische als Semitische "oorsprong".
Want de symbolen "lotussen en slangen" (in haar handen) staan voor de yoni/vulva en de lingga/phallus. Deze hebben in het Hindoegeloof al vanaf onheugelijke tijden een belangrijke rol gehad in hun verering. Sommige onderzoekende berichten maken daar melding van, vooral ook van het dier de Leeuw (Singha). Deze is hét symbool van de duistere Godin Durga (op Java vereenzelvigd met Ratu Kidul), veelal beschouwd als een "Totemdier" in die tijden, met Singapore nog in het staatssymbool (een leeuw met een vissestaart), en Tibet die de sneeuwleeuw als symbool heeft.
Dat de dierenriemtekens in die tijden "anders" zijn geweest (waarvan de Leeuw en Maagd als éen), blijkt ook in de Bijbel terug te vinden te zijn. Deze wordt verwezen naar de Berg Sinaï en de concubine Hagar/Akar van Abraham. En zou overeenkomen met de "Zetel van Hathor", wiens rituelen nauw betrokken zijn met die van Quadesh/Qetesh!
Dat Quadesh verder reikt dan enkel de vruchtbaarheidsrituelen is terug te vinden in de historie van de Quadesh Vallei, Libanon, ook bekend als het Kadisha Dal, waar oa. de beroemde Khalil Gibran heeft geleefd. Hier zouden allerlei gewijde rituelen bedreven zijn geweest, en dus eveneens werden deze doorgegeven, of geleerd aan ingewijden. Beroemde rituelen, of kennis, zijn de kruiden-, bloemen- en bomenkennis (én slá
), incluis de uitwerking van deze (die veelal vergeten zijn, en dus in huidige tijden averechts zouden werken
), maar ook het afleggen van overledenen en het balsemen (zie de Joodse Chevra Kadisha).
Daartoe behoorden ook de inwijdingsrituelen, die zo berucht zijn geworden van Sodom en Gomorha. Hier woonden de Qedeshims, in verschillende delen van de bekende religieboeken vernoemd. De Tempelpriesteressen leefden voor de natuur (én haar geheimen, zoals de Wicca eigenlijk) en de Moedergodin, en allerlei vormen van kunst, wetenschap en religie zouden hun oorsprong uit dit soort centra hebben. Ook het handlezen, profetie, handoplegging ed. werden híér gepraktiseerd. Doch in de vruchtbaarheidsrituelen ging van alles mis, doordat deze centra steeds meer bekend werden als hoerenkrotten, waar gewijde prostitué's, zowel
vrouwelijk als mannelijk, woonden. Het is jammer dat door vernietiging van dergelijke centra (met Sodom en Gomorha als roemrucht voorbeeld) veel verloren ging, wo. de link van Oost en West (netals bij de verbranding van de Alexandrië bib).
Misschien hoefden wij dan niet meer op een nare manier naar elkaar te wijzen en elkaar te beschuldigen, wat wél en wat níét kan, hoort, moet etc.
Het lijkt erg ver gezocht, maar de toevallige overeenkomsten mogen van een intensieve speculatie zijn, dat neemt niet weg, wanneer een bepaald ritueel vandaag de dag nóg uitgevoerd wordt (óf in openbaar, óf in besloten kring), deze in symbool van een vermoedelijke zelfde bron stammen, ergens opgeslagen in ons brein. Wat door de mond gaat, komt in de maag terecht, waar exact dát wordt gebruikt voor het nodige leven. De rest wordt verwijderd elders, en sja ... wat in dat brein terecht komt ...
groet Roy
