Zo te zien hebben we overeenkomende drijfveren. Ik vind dat je je in dingen moet verdiepen om beslissingen te kunnen nemen, maar dat houdt ook in dat zulke informatie moet worden aangeboden. Er zijn steeds meer mensen die de lacunes die ze waarnemen zelf maar via het internet gaan invullen. Tv en radio zijn gesloten bolwerken waar alleen de happy few hun opvattingen wereldkundig kunnen maken, en natuurlijk massaal de oppervlakkige commerciëlen, die helemaal de dood in de pot zijn. Op het internet kan iedereen aan het discours deelnemen, wat ik veel inspirerender vind.
Ik vond het leuk om atheisme als domeinnaam te kiezen, omdat het een ondubbelzinnige naam is waar je toch heel veel kanten mee uit kan, met onderwerpen als maatschappij, wetenschap en religie. Met nissaba erbij kunnen mythologie, religie en beeldvorming nog verder worden uitgediept. Leuke kapstokken om alles kwijt te kunnen wat je maar zou willen, lijkt mij.
Wat neuro-psychologie betreft, ken je Steven Pinker? Hij schijnt in de VS heel populair te zijn. Ik heb al geprobeerd wat van hem te beluisteren, maar ik vind hem dodelijk saai en begrijp niet wat hij te vertellen heeft.
http://libsyn.com/media/pointofinquiry/ ... Pinker.mp3
http://www.pointofinquiry.org/index.php?paged=3
Ik heb het halverwege opgegeven, ook een ander interview dat ik al niet meer kan vinden kwam ik niet doorheen. Toch zijn anderen vreselijk enthousiast en vragen of hij vaker kan worden uitgenodigd. Maar ze zeggen er helaas niet bij waarom ze zo enthousiast zijn, dan wist ik het ook.
Wat bedoel je eigenlijk met 'uitgeven', je eigen podcasts kun je toch zo op het web zetten, daar is toch geen uitgever voor nodig? Of ben je ook aan het schrijven?
Ik vind in elk geval dat alles bespreekbaar moet kunnen zijn. Volgens mij valt het nog wel mee wat je allemaal kan zeggen, als je het aannemelijk kan maken kun je het meestal ook wel zeggen.
Goed dat je je spraak aan het voorbereiden bent. Jammer dat de beste training is om het gewoon te doen en van je fouten te leren. Maar eh en uh is echt verschrikkelijk, net als met een zin beginnen, halverwege de andere kant uitgaan en dat nog een paar keer doen voor je je zin afrondt, zodat iedereen zit te wachten op het punt, tot ze snappen dat je zelf niet weet waar je het over hebt. Je moet je goed in het onderwerp hebben verdiept, anders sta je ontzettend voor schut. Maar praten is volgens is volgens mij ook iets wat je ligt of niet. Ik ben benieuwd of je het kan leren op de manier van Demosthenes, maar volgens mij leer je het vooral door het te doen in echte, openbare situaties. Hoewel, ik praatte vroeger onwijs plat, ik heb ook mezelf ABN leren praten met een bandje en microfoon.
Bedankt voor de links, vooral Jan Marijnissen. Ik had er al naar gezocht, maar blijkbaar op de verkeerde plek. Ik heb al naar Plasterk geluisterd en Ruud de Wild en Herman Pleij, heel leuk.