Er is hoop...

[els]

Kwam deze foto's tegen op een weblog:



http://blog.bubble.ro/yet-another-useless-cat/

useless cat.... Van zulke katjes en muisjes moeten we het hebben dus als we wereldvrede willen.

[Reader]

De kat heeft het geluk dat de muis hem niet opgegeten heeft!

[els]

Inderdaad.

[casapapusilor]

Jammer genoeg doet mijn scanner het niet meer, want ik heb tussen mijn foto's ook nog een paar leuke voorbeelden van dieren die normale wijze niet zo vriendelijk met elkaar omgaan. Een van onze kippen had de gewoonte haar eieren in de mand te leggen waarin de hond en de kat al samen sliepen. leverde leuke beelden op. We moesten wel altijd snel zijn om de eieren te redden. Misschien snapen dieren wel meer van de wereldvrede als mensen

[els]

Jammer inderdaad, je raakt helemaal ontroerd als je naar die plaatjes kijkt. Meer zulke plaatjes zien, dat is vast goed voor de moraal.

Op tv was pas ook zo'n homevideo programma waarin iemand een vriendschap tussen een katje en een kraai had gefilmd. Dat katje was kennelijk verweesd of zo, en de kraai bracht het beest groot! Zij waren echt de dikste vrienden, en de kraai kwam vaak wat te eten brengen.

Wat me weer doet denken aan een andere lieve kat die ik wel eens te logeren had. Het beest vond mij kennelijk ook lief, want op een gegeven moment werd ik om zes uur uit bed gehaald, hij hield niet op voor ik eruit was en mee was gelopen naar een plekje waar hij een heerlijk hapje eten voor mij had neergelegd... een minder gelukkig muisje dat al half was opgegeten, er lag nog een bloederig hoopje ingewanden. Voor mij.

Wat moet je dan zeggen tegen zo'n kat? Ik zei dank je wel hoor lieverd.

[Tumnus]

Wat schattig.
Onze poezels verhinderen het wel dat er muizen in of om het huis zwerven.

[Reader]

In dit link in een ander forum gezien:

http://nl.youtube.com/watch?v=ceQr90C0Em0

[els]

Ook verbazend zeg, hoe is het mogelijk dat zoiets is gefilmd.
Ik moet wel bekennen dat ik bijna niet durfde te kijken.

Je moet toch wel de conclusie trekken dat ook voor roofdieren het doden nog niet zo instinctief gaat. Ze moeten het toch leren, blijkbaar.

[Reader]

Misschien is het de bedoeling dat ze het vlees zo lang mogelijk vers houden.

Ik heb gisteren wel een treurige documentaire film gezien. Ik heb de film al eerder gezien, maar ik wende er niet aan.
Het ging om een" roze walvis" (moeder) die trok met haar kindje (ook een reuze walvis) in dagenlange tocht op zoek naar voedselrijke omgeving/wateren.
Maar onderweg, werden ze achtervolgd door een soort walvissen (in mooie wit en zwarte kleuren). Ze werden "de moordenaars" benoemd, volgens de film.

De moeder en haar kindje hebben dat opgemerkt, en ze moest blijven zwemmen op volle toren voor drie uren lang om het leven van het kindje te redden.
De film zegt dat de moeder zich kon verdedigen, maar ze heeft ervoor gekozen om haar zoektocht (emigratie) te vertragen (extra dagen) zodat het kleinewalvis ("Kalf" volgens de film) meekan.
Nu moet ze hem ook tegen de moordende walvissen beschermen.

Zelfs na 3 uren zwemmen met volle kracht, hebben de moorden walvissen het niet opgegeven. Ze wisten dat de kalf (het kindje van de walvis) het niet zou kunnen volhouden.
Na, 3 uur werden ze inderdaad moe, en bleken de jagers een horde van 15 walvissen te zijn.
Ze probeerden de kalf aan te vallen, en zich in te dringen tussen het kind en de moeder. De moeder geeft het niet op en duwt de kalf om te ontsnappen. Maar de kalf is uiteindelijk helemaal uitgeput.
De moordende walvissen proberen nu herhaaldeljik op de kalf te springen en hem naar na beneden te laten zakken (laten verdrikenen).
De moeder geeft het toch niet op, en zwemt onder de kalf en probeert hem naar boven te duwen om laten te ademen.
Maar helaas, de moorden wissen nemen een bloedig hapje, en het water wordt rood van bloed, zodat de kalf later omkomt.
De moeder moet nu haar zoektocht alleen voortzetten zonder het kind waarvoor ze dat vertraagde.

(De walvissen waren alleen geinteresseerd in het onderste kauw en tong. De rest zakt naar de diepste donkerheden waar andere wezens op hun slachtoffer wachten).

---------------

Ik herinner dat ik duiven had. Een van mijn duiven beschouwde zich altijd verantwoordelijk voor het voederen van kleine duifjes die niet zijn kinderen weren. Dacht hij dat die duifjes zijn kinderen waren?

[els]

Inderdaad, dat is altijd droevig. En zo onzinnig ook. Pffft.

Zwartwitte walvissen zijn orca's. In het Engels worden ze soms 'killer whale' genoemd, misschien is dat letterlijk vertaald als moordenaar. Beetje cru, meestal gebeurt dat niet. Ze zijn wel heel leuk en intelligent. Maar hoe die dieren aan hun eten komen wil je soms haast niet weten. Ik heb ook wel eens in een documentaire gezien hoe een giraffemoeder haar kleine kalfje probeerde te verdedigen tegen hyena's. Dat is me ook bijgebleven, sjonge, wat een wanhopig gevecht zeg. Ik ben gelukkig vergeten hoe het afliep.

Als ik dat zoiets zie heb ik altijd toch weer de neiging om vegetarisch te worden.

Hier is toch nog eens een link naar dit filmpje, op Youtube gezet als 'Battle at Kruger'. Een buffeljong dat eerst wordt belaagd door leeuwen, dan wordt ingepikt door krokodillen, maar uiteindelijk wordt ontzet door de kudde. Dat loopt tenminste goed af.

http://www.youtube.com/watch?v=LU8DDYz68kM

[Reader]

Ik heb ook een boeiend film (avontuurfilm, misschien) gezien. Het is lang geleden, maar ik kan hem me nog herinneren. Dat zou om een orca gaan (misschien was " orca " de titel van de film). Ik denk dat er meerdere versies van zijn; Het gaat altijd om een orca die wraak neemt, na het vermoorden van een haar man of kind.

De buffels zijn mogelijk het meest collectief in wat betreft het verdedigen van de zwakkelingen onder hen. Er zijn daar verschillende documentairen over. Ik heb zelfs ééntje gezien. De buffels bleven het buffeljongtje tegen de leeuwen beschermen totdat de leeuwen het opgegeven hebben. Maar de buffeljong was zwaar gewond door de aanval van de leeuwen, en is mogelijk gestorven na het vertrek van de leeuwen.