Seksualisering is een teken van zelfbewustzijn
Vrijdag 12 Oktober 2007, 4:27 pm - Categorie: beeldvorming Omdat er de laatste een tendens lijkt te bestaan om meisjes met behulp van intimidatie en regels weer tot zedigheid te dwingen, hierbij een tegengeluid. Na de emancipatienota van Ronald Plasterk is er nu weer een oproep van Algemeen Pedagogisch Studiecentrum (APS), die de 'toenemende seksualiteit op scholen' wil aanpakken. Hoewel de emancipatienota veel goede punten aanstipt, is het niet voor niets dat men massaal is gevallen over de tendens van nieuwe zedigheid die blijkt uit de oproep om seksualisering van vrouwen op de muziekzenders aan te pakken. Terecht is men namelijk bang voor een terugkeer van die zedigheid. De manier waarop het seksuele zelfbewustzijn van meisjes ter sprake wordt gebracht lijkt meer een regressief dan een progressief doel te hebben. Als het niet regressief is bedoeld, moet veel duidelijker worden gesteld op welke manier de seksuele vrijheid positief kan ontwikkelen. Het betuttelen en onderdrukken van uitingen van seksualiteit klinken wat dat betreft onheilspellend.Er lijkt niet veel verschil te worden gemaakt tussen vrije seksuele keuzes en exploitatie die misbruik maakt van de vrije seksuele normen, en waarbij vrouwen worden gebruikt op een manier die grenst aan vormen van vrouwenhandel. Om dat laatste aan te pakken moet je niet het gedrag van meisjes aan de kaak stellen, maar mannen die vrouwen reduceren tot lustobjecten, en daarmee beeldbepalend zijn, terwijl de andere capaciteiten van vrouwen op geen enkele manier een podium krijgen.
De overheid moet niet opnieuw onzekerheid bij meisjes gaan opwekken door hun gedrag beperkingen op te leggen. Dit soort acties dragen ertoe bij dat vrouwen negatief tegenover hun lichaam en seksualiteit staan.
En terwijl zelfbewuste meisjes op deze betuttelende manier worden toegesproken, subsidieert de overheid islamitische websites waar wordt gepromoot dat vrouwen zichzelf bedekken en sluieren. Dat is een duidelijk teken dat de seksualiteit die sinds de jaren zestig is geëmancipeerd weer langzaam door conservatieve krachten wordt afgebroken. Laat dit niet gebeuren, want seksuele vrijheid hangt samen met een heleboel andere vrijheden. Het onderdrukken van seks hangt samen met het ondergeschikt maken van vrouwen aan mannen. Het is die discussie die moet worden gevoerd, maar de jongens worden hier niet op aangesproken. Alleen de meisjes worden aangesproken op hun onzedigheid, en daarmee wordt het gelijk van de onderdrukkende stromingen alleen maar bevestigd.
Als de overheid iets wil doen aan het beeld van de vrouw als lustobject, spreek dan de mannen aan die dit beeld over vrouwen hebben en verspreiden, want zij hebben de seksuele revolutie blijkbaar niet goed begrepen, maar er een alibi in gezien om vrouwen te kunnen gebruiken en te exploiteren.
Ik droeg zelf ooit hotpants en topjes met een blote taille, en kreeg in de jaren zeventig ook het nodige commentaar te verwerken. Ik vond dat wel schokkend, en ook begreep ik niet waar mensen het lef vandaan haalden om zich in het openbaar met mij te bemoeien, maar ik liet me niet intimideren, en droeg wat ik zelf wilde. Dat is een vorm van zelfbewustzijn en moed waarmee je je tegen de vooroordelen verzet. En dat heb je nodig om te voorkomen dat je wordt onderworpen aan mannen die als voornaamste eis aan vrouwen stellen dat hun vaderschap wordt zekergesteld.
Bovendien was ik niet alleen maar een lichaam: ik had een heleboel hobby's en onderwerpen die mij interesseerden, en die maakten ook deel uit van mijn identiteit en mijn ontwikkeling. Maar deze dingen worden bij meisjes structureel miskend; het gaat altijd maar over onze seksuele uitstraling, maar er is procentueel maar heel weinig belangstelling voor wat we nog meer te vertellen hebben. Meisjes worden zelden aangemoedigd om hun andere talenten te ontwikkelen, in tegenstelling tot jongens. Dat was in mijn jeugd zo, maar ik vang regelmatig op dat het tegenwoordig nog steeds zo is.
De religieuze moraal, die zelfbeschikking van vooral vrouwen onderdrukt om het vaderschap zeker te stellen, leidt tot vervreemding van en angst voor ons eigen lichaam. Het is een enorme bron van onzekerheid over je zelfbeeld. Vrouwen die iets van hun lichaam tonen krijgen behalve gefluit ook regelmatig op straat te horen hoe lelijk of hoerig ze zijn. Op nujij.nl zijn de beledigingen jegens vrouwen 'niet van de lucht', om Anke Visser van het APS maar even te parafraseren. Hoeren, sletten, sloeries, blubberbuiken en ga maar door. Op allerlei websites lees je over de harige benen en de ongeschoren oksels en vagina's die bij de 'lelijke' vrouwen te zien zijn.
Vooral vanuit islamitische hoek is de venijnigheid richting seksueel vrije vrouwen schaamteloos. 'Westerse hoeren' zijn een begrip in de islamitische sectoren: wij worden onverhuld gedemoniseerd, en worden volledig gereduceerd tot een lasterlijke vervorming van ons recht op vrije keuzes.
Het doel van deze islamitische websites is duidelijk: vrouwen zo onzichtbaar mogelijk maken, liefst door ze volledig te sluieren, ze binnenshuis te houden en alleen nog onder begeleiding van mannen over straat te laten gaan. Maar de roep om meer zedigheid kent geen grenzen: het begint met simpele verzoeken om minder borst te laten zien, het gaat door tot volledige sluiering. In zwembaden en op andere openbare plaatsen wordt opgeroepen tot islamitische apartheid, en hier wordt nog op ingegaan ook. Vrouwen die rebelleren moeten volgens de koran worden geslagen, en het patriarchaat is pas tevreden als vrouwen vanwege hun seksuele zelfbeschikking tot de hals in het zand wordt ingegraven en wordt doodgestenigd.
Het lot van een Duits-Turkse vrouw die door eremoord om het leven kwam trok ondanks de aandacht omdat islamitische scholieren deze moord goedkeurden omdat zij probeerde te leven als een Duitse. Dat is alvast een voorbode voor hoe de roep om meer zedigheid voor vrouwen zich zal voortzetten, als je er serieus op ingaat: het zal echt niet stoppen door het te gooien op 'excessen op scholen'.
Vrouwen die zich niet vrijwillig laten verleiden tot zediger gedrag, probeert men te dwingen door ze midden op straat voor vette zeug of hoer uit te maken, en door midden op straat willekeurig vrouwen in hun billen te knijpen, zelfs als ze gewoon bedekkende kleding aanhebben. En nu worden meisjes ook al aangesproken door overheidsinstanties. We kunnen erop wachten dat vrouwen weer wordt verteld dat ze het aan zichzelf te wijten hebben als ze worden verkracht, iets wat door de islamitische advocate Arslan al een keer geïntroduceerd is.
Nu hoor ik al zeggen, ja, zover moeten we natuurlijk niet gaan, maar hoever moeten we dan wel gaan? Wie bepaalt die grens? Mijn ervaring met onderdrukkende morele grenzen is dat de grens iedere keer weer een stukje verder naar beneden wordt bijgesteld.
Het is de dubbele seksuele moraal die eindelijk eens tot de bodem moet worden geslecht, niet de manier waarop meisjes hun identiteit proberen te vinden. De mentaliteit van de billenknijpers en degenen die meisjes tot op de schoolpleinen voor 'hoer' uitmaken moet worden aangepakt. De mentaliteit van jongens die zelf seks hebben maar meisjes veroordelen omdat ze seks hebben moet worden aangepakt. Belangstelling voor seks is niet verkeerd: de schijnheilige, seksistische dubbele seksuele moraal is verkeerd.
Billenknijperij en vrouwen uitschelden voor hoer zijn vormen van onderdrukking, in de vorm van initmidatie. Onverhullende kleding straalt geen angst uit, maar de moed om de venijnige laster en bedreigingen te negeren.
Het getuigt van zelfbewustzijn dat vrouwen deze vormen van maatschappelijke druk durven te trotseren.
De mentaliteit van mannen die vrouwen ongevraagd in het openbaar betasten en uitschelden als vorm van controle moet worden aangepakt, niet degenen die iets van hun lichaam durven te laten zien.
Een bekend zeepmerk prijst momenteel zeep aan door met onderzoeken op de proppen te komen die zouden aantonen dat vrouwen massaal ontevreden zijn over hun lichaam.
Hoewel ik het toejuich dat dit zeepmerk de exploitatie van vrouwen in de reclame probeert te doorbreken, zou ik dat niet doen door te zeggen dat vrouwen negatief tegenover hun lichaam staan, maar door óf te laten zien dat vrouwen die niet voldoen aan het beeld dat een bepaalde categorie mannen dicteert ook bij de maatschappij horen, óf door ook eens mannen massaal naakt in reclames te laten verschijnen.
Maar de zogenaamde seksualisering toont juist het tegenovergestelde aan: of meisjes nu dik of dun, groot of klein zijn, haar op hun benen hebben of niet, ze bepalen hun identiteit door wat ze aantrekken, en ze schamen zich niet voor zichzelf.
En passant zijn steeds meer wijken in Amsterdam niet meer prettig toegankelijk omdat er overal prostitutie opduikt. Op de Ruysdaalkade, op het Singel en de hele omgeving, overal waar je loopt zit je terwijl je om je heen kijkt tegen borsten en vagina's aan te kijken - en dat zijn blote lichamen die niets met zelfbewustzijn te maken hebben, maar alles met uitbuiting, vrouwenhandel, seksslavernij en de meest waanzinnige vorm van vrouwenonderdrukking.
Terwijl schoolmeisjes die met zichzelf bezig zijn door de overheid worden betutteld, wordt deze schrijnende vorm van exploitatie en onrecht getolereerd, en mag het zelfs open en bloot door de stad worden verspreid, zonder dat de overheid het een strobreed in de weg legt. Voor iedereen zichtbaar zijn de uit hun landen geroofde en verkochte slavinnen die door de maffia tot seks worden gedwongen te bewonderen, mannen uit alle lagen van de bevolking maken hier tegen betaling gebruik van en doen net of ze het niet weten, maar de seksualiteit van vrije vrouwen moet worden onderdrukt!
Het wordt de hoogste tijd dat er iets wordt gedaan tegen de dubbele seksuele moraal die nog altijd niet is uitgebannen, en die door de opmars van de islam weer veld begint te winnen op scholen. Islamitische jongens hebben seks met Nederlandse 'hoeren', maar ze verbieden Nederlandse jongens met hun zussen om te gaan! Hun zussen houden ze overal in de gaten, meisjes worden gedwongen om hoofddoeken en bedekkende kleding te dragen, en ze mogen in tegenstelling tot hun broers niet 's avonds op straat spelen. De broers beslissen op scholen wat hun zussen wel en niet mogen, en dat is precies waar het bij deze kwestie om gaat. Men beroept zich nu op zogenaamde excessen waar velen naar verwijzen, maar de werkelijkheid is dat men van bovenaf wil beschikken over de seksualiteit en bewegingsvrijheid van vrouwen.
Een blik op de wereld laat zien dat vrouwen nog altijd worden geweerd uit alle sectoren waar het geestelijk gewicht meetelt. In de Trouw schreef Dorien Pels een artikel over de promovenda Mineke Bos, die laat zien dat de wetenschap nog altijd een mannenbolwerk is. Het is bekend dat publicaties negatiever worden beoordeeld als er een vrouwennaam onstaan. Het percentage vrouwelijke hoogleraren is nog altijd onstellend laag, ondanks dat meisjes massaal aan het studeren zijn geslagen.
Ook in de media is de onbalans schrijnend. Hoewel vrouwen de helft van de bevolking uitmaken, zijn ze massaal ondervertegenwoordigd in programma's die bepalend zijn voor de beeldvorming rond de uitstraling van autoriteit. Zelfs het NOS-journaal voert een discriminerend beleid; vrouwelijke nieuwslezers moeten er aantrekkelijk uitzien, en men probeert ze te wippen als ze te oud worden, ongeacht hun ervaring, prestaties en capaciteiten. Bij achtergrond- en actualiteitenprogramma's zijn nauwelijks vrouwen te zien: overal waar belangrijke maatschappelijke onderwerpen worden besproken zien we voornamelijk mannen aan het woord. Bij wetenschappelijke onderwerpen zie je voornamelijk mannelijke autoriteiten, terwijl vrouwen altijd aan het woord komen als slachtoffer of patiënt. Alleen als 'moeder' krijgen vrouwen op televisie altijd het woord, vaders zitten er dan altijd als behang naast, zelfs als ze duidelijk ook hun zegje willen doen.
Dit heeft funeste resultaten voor de beeldvorming. Het leidt ertoe dat vrouwen voor het ontwikkelen van hun identiteit zijn aangewezen op seksuele beelden, want als autoriteit op het gebied van wetenschap of opinievorming krijgen ze geen voorbeelden. Tot op de allerhoogste niveaus werken media en instanties mee aan de stereotiepe beeldvorming van vrouwen, ook de niveaus waar vrouwen keurige zedige mantelpakjes dragen, en dit heeft onvermijdelijk een grote weerslag in de positie die mannen en vrouwen hebben in de maatschappij.
Wil de overheid iets doen tegen de reductie van vrouwen tot lustobject, dan moet dat met constructieve maatregelen, zoals het verbreden van de beeldvorming, niet door de seksualiteit weg te nemen. Er moet massaal meer aandacht komen voor de andere kwaliteiten, prestaties en behoeftes van vrouwen. Seks is het probleem niet, de dubbele seksuele moraal en de machtsverschillen zijn het probleem. Doe iets tegen het selectief bevoordelen van jonge en mooie vrouwen terwijl oudere vrouwen die iets te vertellen en toe te voegen hebben massaal uit de media en de publieke sector worden geweerd.
Schenk ook aandacht aan een positieve manier om seksueel met elkaar om te gaan, vooral onder jongeren. Deze moeten zelf maar het wiel uitvinden, en zo zijn ze overgeleverd aan de straatcultuur, waar vaak nog een historisch gegroeid seksistisch-patriarchaal beeld overheerst. Dat doe je dus niet door seksualiteit te veroordelen, want daarvan zijn alleen maar de meisjes het slachtoffer, juist dankzij de dubbele seksuele moraal. Accepteer liever het feit dat one night stands voorkomen. Probeer de waarde hiervan te bespreken, en leg uit hoe dit gezellig kan zijn, en waardoor mensen zich gebruikt of gekwetst kunnen voelen.
Seks kan heel goed zijn, maar niet als het wordt gedemoniseerd als middel om vrouwen te onderdrukken, te misbruiken of te exploiteren zonder dat dergelijk negatief gedrag gevolgen heeft. Het demoniseren van seks is de basis waarop loverboys en vrouwenhandel tot bloei komen.
Nu dreigen meisjes weer te worden aangesproken op hun gedrag, maar scheve machtsverhoudingen, exploitatie, misbruik, de dubbele moraal, het reduceren van vrouwen tot seksobject en minachting voor de geestelijke capaciteiten van vrouwen zijn de dingen die eerst aan de orde moeten komen.
We moeten de confrontatie met de conservatieve, religieuze en patriarchale bolwerken net zo lang aangaan tot hij voorgoed onschadelijk is geworden. Vrouwen moeten behalve seksuele vrijheid hun positie opeisen op alle maatschappelijke gebieden. Vrouwen zijn ernstig ondervertegenwoordigd in alle serieuze media: eis je plaats op, eis dat vrouwen als autoriteit worden uitgenodigd, eis dat er 50% vrouwen in gezaghebbende programma's verschijnen. Eis dat vrouwen als autoriteit deelnemen aan discussies. Begrijp dat vrouwen niet serieus worden genomen omdat ze uit het openbare beeld worden geweerd - behalve als lekker ding of als moeder. Laat je niet wijsmaken dat het beeld van vrouw als lustobject er de oorzaak van is dat vrouwen niet serieus worden genomen, want vrouwen werden ook voor de seksuele revolutie al geweerd uit alle centra van macht en wetenschap, en in die tijd waren ze veel meer onderworpen dan nu.
De overheid kan iets bijdragen door te voorkomen dat vrouwen worden gereduceerd tot lustobject: een vrouw heeft alleen maar betekenis als ze jong en mooi is, en als ze niet binnen die categorie valt, is ze geen aandacht waard. Verder krijgen vrouwen geen toegang in de mannelijke machtsolwerken.
De seksuele revolutie was succesvol omdat het een alibi verschafte om vrouwen seksueel in de uitverkoop te doen. Andere emancipatiebewegingen waren minder succesvol omdat mannelijke machtsbolwerken geen behoefte hebben aan zelfbewuste, concurrerende vrouwen, maar aan afhankelijke huismoeders die onbetaald het huishouden verrichten. De conclusie moet niet zijn om de seksuele vrijheid maar weer in te leveren, maar om een einde te maken aan discriminatie, vrouwenhandel en exploitatie, en om vrouwen ook in de andere sectoren in beeld te brengen.
| | Auteur: els-geuzebroek
Dit artikel is keer gelezen.
22 reacties