Eerste geschreven bewijs voor geloof van gescheiden ziel uit ijzertijd
Vrijdag 11 2008, 12:00 am - Categorie: nieuws De tekst op een grafmonument uit de ijzertijd gevonden in Zuidoost-Turkije toont dat mensen hier geloofden dat de ziel was gescheiden van het lichaam. Zij geloofden dat de ziel voortleefde in de grafsteen.De steen werd gevonden bij de plaats Zincirli, waar zich in de oudheid de plaats Sam'al bevond. Hij was van een hooggeplaatste persoon met de naam Kuttamuwa, die werkte aan het hof van de koning Panamuwa in de achtste eeuw v.o.j.
De tekst luidt: "Ik, Kuttamuwa, dienaar van Panamuwas, hield toezicht op het maken van deze voor mijzelf bedoelde steen toen ik nog leefde. Ik plaatste hem in een eeuwige kamer (?) en organiseerde een feest in deze kamer: een stier voor [de stormgod] Hadad,... een ram voor [de zonnegod] Shamash, ... en een ram voor mijn ziel die zich in deze stele bevindt. ..."
De tekst was geschreven in een schrift dat was afgeleid van het Fenicische alfabet en een plaatselijk, West-Semitisch dialect dat verwant was aan het Aramees en Hebreeuws. De afbeelding toonde de hooggeplaatste dienaar zittend op een stoel met een glas wijn in de hand, achter een goed gedekte tafel, waarmee het goede leven in het hiernamaals werd gesymboliseerd. Zijn nakomelingen werden geacht zijn voedseloffers te onderhouden.
De vondst laat zien dat Sam'al, dat lag op het grensgebied tussen Syrië en Antaolië, zowel Indo-Europese als Semitische culturele kenmerken bezat. De namen van de dienaar en zijn koning waren een herinnering aan het eerder Hittitische rijk, dat eeuwen eerder was gesticht door Indo-Europese migranten. Maar tegen de achtste eeuw spraken zij hier een west-Semitische taal. De semitische traditie ging ervan uit dat de ziel zich in het gebeente bevond, maar omdat de overledene waarschijnlijk was gecremeerd, verplaatste de ziel zich naar de speciale grafsteen.
Bron: www.sciencedaily.com
| | Auteur: Els Geuzebroek
Dit artikel is keer gelezen.
Geen reacties