De patriarchale jihad
Maandag 26 April 2004, 12:00 am - Categorie: maatschappijDe republikeinse, conservatieve CNN-journaliste Angela Bay Buchanan hield in april aan de universiteit van Rhode Island een lezing over het falen van het feminisme. De lezing werd aangekondig met flyers met de tekst: Feminazis: your Nuremberg has come. De flyers waren gedecoreerd met swastika's. Waarom worden feministes gelijkgesteld aan nazi's? Vanwege hun aansporing tot het vermoorden van tientallen miljoenen kinderen. Het feminisme is verantwoordelijk voor de moord op meer dan dertig miljoen kinderen in Amerika. Ongeboren kinderen.
De twee belangrijkste getuigen van het falen van het feminisme waren volgens Buchanan het 'toenemende aantal abortussen' en 'de ongebreidelde toename van de vrije seks'.
Maar de anti-abortusbeweging is vooral begaan met het ongeboren leven, maar niet met het geboren leven. Waarom is het ongeboren leven belangrijker dan het geboren leven van de vrouw die weet waarom de beslissing geen kind te laten komen nodig is? Waarom is het ongeboren leven belangrijker dan het geboren leven van een kind met een zelfbewuste moeder zonder frustraties?
Toen de kerk nog invloed had, kon deze vrouwen dwingen kinderen geboren te laten worden. Vervolgens leefden de vrouw met het kind, of het gezin met de vele kinderen, in armoede, omdat er niet genoeg geld was om de kinderen groot te brengen. En de kinderen zelf zagen ook weer een leven van armoede tegemoet, omdat er niet genoeg geld was voor het aanleren van de vaardigheden die nodig zijn om je in het leven staande te houden. Of voor de vaardigheden die nodig zijn om je te verdedigen tegen mensen die je vrijheden willen inperken ten gunste van hun eigen voorspoed. Hoe meer kinderen, hoe meer armoede, hoe minder vooruitgang. Maar daar ging het niet om. Het ging niet om de mogelijkheden van het bestaande leven, maar om de 'rechten' van het ongeboren leven.
Er is maar één ding erger dan een abortus: een bastaardkind!
Door toedoen de kerk werden de babies direct uit de vagina van de moeder gehaald en ergens anders ter adoptie aangeboden, omdat een ongehuwde moeder een grote schande was, zelfs als ze het kind wilde houden. En de kinderen van ongehuwde moeders werden getraumatiseerd door scheldwoorden als 'bastaardkind'. 'Bastaardkinderen', dat waren 'onwettige kinderen'. 'Onwettige' kinderen waren kinderen die weliswaar net als jij en ik een neus en twee oren hadden, maar die een 'vader' misten. Dat wil zeggen, geen 'wettige' vader, die zijn naam aan 'zijn' kinderen kon geven. Wie geen wettige vader had, was een onwaardig mens. En de moeder was een onwaardige vrouw. Maar abortus, geen denken aan. Het geboren leven mocht de schande en de armoede en de verstoting doorstaan. Maar het leven moest geboren worden.
Maar, waarom moet een vrouw zes kinderen nemen, of twaalf, of achttien? Waarom moeten ze allemaal geboren worden? Waarom zou je niet kunnen zeggen: deze kan er niet meer bij, ik heb geen geld voor eten, voor kleren, voor luiers, voor de huur, voor de school, ik heb geen tijd om een boek of de krant te lezen. Deze kan echt niet meer.
Nee hoor. Het kind moet desnoods voor straf geboren worden! Had je maar van te voren na moeten denken! Schaam je! We zullen je kind ontvoeren voor adoptie! Nou ja, dat laatste, daar hebben de Buchanans gelukkig geen invloed meer op.
Als het aan de conservatieve stroming lag, waren de voorbehoedsmiddelen ook nog verboden. Hup, baren en het patriarchaat vermeerderen. Al millennia lang worden de vrouwen en hun baarmoeders geplaagd door deze patriarchale jihad.
Vrouwen kunnen zwanger worden... nou en?
Volgens Buchanan vocht men tijdens de sexuele revolutie in de jaren zeventig voor sexuele gelijkheid, maar men liep tegen één probleem - vrouwen werden nog steeds zwanger. So what? Nou en? Waarom niet? Buchanan zou heel graag willen dat dat een probleem bleef. Maar zwangere vrouwen zijn alleen maar een probleem in samenlevingen waar vrouwen met een kind worden uitgespuugd, en waar vrouwen met een kind financieel in de achterhoede lopen. Vrouwen met een kind worden vooral uitgespuugd in patriarchale landen, waar kinderen zonder vader 'onwettige' bastaards zijn.
Verander liever iets aan een maatschappij die zwangere vrouwen en moeders zonder man marginaliseert, demoniseert en criminaliseert, in plaats van onvermoeid door te gaan met het verguizen van ontaarde vrouwen, bastaardkinderen en het 'vermaledijde' probleem van de ontvangenis! Daarmee schep je alleen maar ellende en verdriet, met alle gevolgen van dien voor de samenleving als geheel.
De moeder- en kindhaat van de anti-abortusstrijders gaat voorbij aan iets heel belangrijks. De vrije keuze van abortus betekent namelijk niet alleen het recht op abortus. Het betekent ook het recht op de keuze van een vrouw een kind wél te willen hebben. Het recht om een kind te nemen zonder dat je te schande wordt gemaakt, een kind dat niet op straat wordt nageroepen omdat het een vader mist, een kind dat niet aan zichzelf gaat twijfelen omdat het geen vader heeft, geen instantie die op je loert om je kind te ontvoeren naar een onbekende lokatie, het recht op de financiële mogelijkheden om je kind alle kansen te geven zonder dat de moeder afhankelijk is van een man, of zonder dat het kind een vader heeft.
Buchanan herkende dit helemaal niet als één van de strijdpunten van de seksuele revolutie. En dit terwijl de jaren zeventig zelfs de BOM-moeder opleverde. Het is de keuze om een kind te wíllen die mensen als Bay Buchanan graag onbespreekbaar laten als zij hun show opvoeren die moet aantonen hoe begaan ze wel zijn met het leven. Maar ze zijn uitsluitend begaan met ongeboren leven. Een ongehuwde moeder mag alleen het kind nemen als ze eigenlijk naar een abortuskliniek had willen gaan. Het moet een straf zijn voor de begane zonde. Het mag niet als het haar keuze was. Een bastaardkind hoort niet in vreugde ter wereld te komen. Jakkie, vrije seks en zwangerschap. Brrr.
Wel wil ik Buchanan halverwege tegemoet komen in haar standpunt over het huwelijk. Het huwelijk, dat vind ook ik, is een verbintenis tussen man en vrouw, een instituut bedoeld om kinderen in te baren en groot te brengen. Dat is dus niets voor homo's. Maar ik spreek haar tegen als ze zegt dat het 'de best mogelijke omgeving' is voor kinderen. Onzin. Het huwelijk is een kunstmatig, opgedrongen instituut om het vaderrecht te waarborgen. Het huwelijk is er alleen maar in het belang van de man, die zelf een baarmoeder mist, en dus maar heeft bedacht dat hij ter compensatie een hele vrouw in zijn bezit kan nemen.
Kinderen komen net zo makkelijk ter wereld zonder huwelijk. Ze kunnen ook prima gedijen in andere woonvormen, en zelfs uitstekend worden grootgebracht door homo's.
Het patriarchaat voerde dus het huwelijk in om de man een baarmoeder te geven. Vervolgens hadden vrouwen geen enkele inspraak meer over hun eigen baarmoeder. Vruchtafdrijvende middelen werden met de verspreiding van het patriarchaat verboden, zeker al in de Romeinse tijd. Vrouwen werden, bedoeld of niet bedoeld, een machtig wapen in de strijd om het patriarchaat te verbreiden, door ze als baarmachines te gebruiken. Aangemoedigd door de kerk werd ervoor gewaakt dat een baarmoeder niet te lang onbevrucht bleef. De huwelijkse plichten moesten vervuld worden.
En hoe meer kinderen de gehuwde vrouwen baarden voor hun bezitters, hoe zwakker de stem werd van de vrije vrouwen, die zich niet konden permitteren om tien kinderen te nemen, zelfs al zouden ze het willen. Natuurlijk zouden maar heel weinig vrouwen tien kinderen nemen als ze de vrije keuze hadden. Dankzij het strijdmiddel van de baarmoeder overwon het patriarchaat moeiteloos, en het kleine beetje andersdenkenden dat overbleef werd met laster, leugen en spreekverbod volkomen machteloos gemaakt. Tot vandaag wordt de seksuele vrijheid van vele vrouwen beperkt door kunstmatige schaamte en schuldgevoelens, aangepraat door de ethiek van het tegennatuurlijke patriarchaat. Wel moet ik toegeven: kwantitatief bekeken is het patriarchaat met de vrouw als broedkip buitengewoon succesvol.
Maar aangezien wij tegenwoordig mogen spreken, zeggen we het hardop: het huwelijk is helemaal niet per definitie het beste voor een kind, het is alleen maar het beste voor het vaderrecht.
Stel de kwaliteit van het bestaande leven voorop in plaats van het ongeboren leven.
De kerk verbood verder alle seks die niet gericht was op de bevruchting, zoals masturbatie en homoseksualiteit. Prostitutie is uitsluitend verboden omdat de baarmoeder van een hoer niet in het bezit is van een man. En natuurlijk werden anticonceptie en abortus verboden, niet omdat het ongeboren leven zo mooi was, maar omdat de bijbel de gelovigen vroeg heen te gaan en zich te vermenigvuldigen. En dat gebeurt tot de dag van vandaag, in een exponentieel tempo. We zijn nu al met meer dan zes miljard, en er zijn steeds meer overbevolkte gebieden. En hoe meer kinderen een vrouw krijgt, hoe minder aandacht ze heeft voor de ontwikkeling van die kinderen, zodat armoede en gebrek aan kennis met hetzelfde tempo toenemen.
Die patriarchale flauwekul moet nu maar eens afgelopen zijn. Na zes miljard kun je niet meer zeggen dat het leven een wonder is, eerder dat het woekert. Laat de vrouwen nu maar weer baas in eigen buik zijn, en laten we ons erbij neerleggen dat mannen geen kinderen kunnen krijgen. Dan daalt de bevolking weer tot een gezelliger aantal, waarin we met z'n allen de ruimte hebben. Aan een abortus gaat niets anders verloren dan het zoveelmiljardste exemplaar van hetzelfde. Laten we de kwaliteit van het bestaande leven voorop stellen, in plaats van de rechten van het leven dat helemaal niet is geboren. Er is nog meer dan genoeg te verbeteren aan de wereld zoals die is.
Hier een krantenartikel over de lezing van Angela Buchanan.
Narrangansett Times
| | Auteur: els-geuzebroek
Dit artikel is keer gelezen.
Geen reacties