[Pachamama betekent Moeder Aarde in de taal van de Aymara. Ze werd al sinds oude tijden vereerd in het hele gebied van de Andes, in Peru en Bolivia. Ze is de godin van de akkerbouw en van de aarde. Ze werd al vereerd voor de Inca's het gebied van de Amerikaanse westkust veroverden, en men kent haar nu nog steeds. Wat haar weldoende aspecten betreft, wordt ze tegenwoordig met Maria geïdentificeerd. Men noemt haar Santa Maria, Mama Pacha, of Santa Tierra ('Sinte aarde').
Pachamama is in feite de aarde zelf. Door het Quecha-volk in de Andes werd Moeder Aarde vereerd in haar gedaante van bergen, rotsen, bomen, rivieren, en ook dieren. Door het samenspel van al deze elementen ontstond het heilige weefsel van het leven. Volgens de oude wijsheid zorgde Pachamama voor al haar kinderen; daarom moeten wij voor Moeder Aarde zorgen en haar eren. Het was van het grootste belang om met de aarde in harmonie te leven.
In de betrekkingen met de aarde moeten mensen drie belangrijke regels in acht nemen. Als de mens honger en dorst lijdt, geldt dit ook voor de aarde; daar moet de mens eerst voor zorgen. Ook moet men er rekening mee houden dat de aarde soms alleen wil zijn, en geen aanraking veelt. Ten slotte, als Pachamama treurig is, heeft ze troost nodig; dan moeten we haar bloemen schenken.
Veel bewegingen in het gebied die zich bezig houden met het welzijn van de aarde, met name met de toestand van het regenwoud, noemen zich 'Pachamama'.
Voor Pachamama bestaan gebeden en rituelen voor alle belangrijke momenten die betrekking hebben op de landbouw, zoals de ploegtijd, de oogsttijd etc.
Aan haar werden bij dergelijke gelegenheden cocabladeren en plengoffers van chichabier, een soort maisbier, geofferd. Het maken van chichabier was een belangrijke taak van vrouwen. Zij namen de mais in de mond en kauwden het, en spuugden het vervolgens in een aardewerken kan. Door de werking van het speeksel ging de mais gisten; door het brouwsel met water te verdunnen kreeg men bier. Cocabladeren waren niet alleen van betekenis vanwege de hallucinoge werking, maar werden ook gebruikt als geneesmiddel; het verdreef de kwade geesten die de ziekte veroorzaakten. Ook werd het gebruikt om voorspellingen te kunnen doen.
Er wordt op Pachamama getoost bij gelegenheden waarbij alcohol wordt gedronken.
In de Inca-tijd werden ook lama's aan Pachamama geofferd. De Inca's heersten van ca. 1450 tot 1532 over Peru, tot de Spanjaarden het gebied binnenvielen. De Inca's beschouwden Pachamama als een drakengodin die onder de bergen woonde. Als zij beefde, schudde de aarde, en dat zijn de de aardbevingen. Als godin van de akkerbouw voldeed men dagelijks aan de rituelen, opdat de aarde voldoende voedsel voortbracht. In de zaaitijd en tijdens de oogst trokken de vrouwen door velden en spraken vriendelijk tot Mamapacha, terwijl ze een dankoffer van koren op haar oppervlak uitstrooiden.
James E. Tarvid geeft op zijn webpagina een beschrijving van een ritueel met een offer, uitgevoerd door Doña Emma, een priesteres van Pachamama van La Paz. Deze priesteres bewaart de tradities van de Aymara. Hieronder volgt een vertaling:
citaat:
Er komen brandoffers en ongebrande offers voor. Je begint met ongeveer 5 kilo houtskool en een liter alcohol. Het offer of mesa wordt voorbereid. Het werk wordt gedaan op een manta. Op de manta zijn twee grote stukken papier geplaatst (in de oudheid waren het misschien bladeren van gras), waarop aromatische kruiden liggen in concentrische cirkels. Alcohol gemaakt van rietsuiker wordt gebruikt om de handen te reinigen, en het wordt over de kruiden gesprenkeld.
Vervolgens worden er bloemen gerangschikt. Bij elke bloem moeten de deelnemers zich concentreren op een aspect van het leven op deze aarde, en ze moeten reageren met de kreet Jallalla (Hi-yi-ya). Na de bloesem komt meer alcohol en suiker, die een teken zijn van een goed en een slecht lot. De slechte tekens worden ondersteboven neergelegd om ze te verdrijven. De goede voortekens worden met de goede kant bovengelegd, zodat ze de aandacht trekken. Deelnemers nemen om de beurt deel aan een litanie van dankzeggingen en hoop op de toekomst.
Meer alcohol en metalen symbolen volgen, sommige van dun goudfolie, maar de meeste van tin. Tijdens de plechtigheid worden hele zoete wijn en koekjes doorgegeven, als een soort 'Heilig Sacrament'. De drank bestaat soms uit Coca-Cola met alcohol. Op deze hoogte kan een kater dagen duren, dus je kan het beste matig consumeren. Ten slotte worden er rozen en andere bloemen bovenop gelegd, en het geheel wordt geplaatst boven de brandende houtskool.
Naast haar weldoende aspecten wordt ook haar destructieve kant vereerd. Ze is soms kannibalistisch, een aspect dat ze deelt met andere pre-Colombiaanse vrouwelijke geesten, de condenados. Deze zouden tot aan de huidige dag voortleven. Zij worden ervan beschuldigd de energie van mannen wegzuigen tijdens de seks. Dit is ook een algemeen kenmerk van de godin in het gebied rond de rivier de Amazone.
In de architectuur waren huizen die waren gebouwd van in de zon gedroogde aarden stenen, het materiaal van Moeder Aarde zelf, slechts voorbehouden aan een bepaalde klasse.
De cultus van Pachamama speelde zich in de oude tijd vooral af in grotten en aan bronnen en rivieren. Men beschouwde in de Andes rivieren soms als het zaad dat de aarde bevruchtte. De onderwereld, Hurin Pacha (onder de aarde) geheten, was haar rijk. Men stelde zich de wereld voor als in tweeën gedeeld, een rijk onder en een rijk boven (hanan) de aarde. Het centrum van Machu Picchu lijkt op een natuurlijke grot, die men kan betreden via een trapvormig uitgehakt stuk graniet. Er wordt wel gesuggereerd dat deze grot verband houdt met de verering van de aardgodin Pachamama.
In de iconografie van de Nasca-periode, van ca 100 v.o.j. tot het jaar 650, zijn vrouwen veelvuldig te zien in een seksuele omhelzing of als dikke, naakte vrouw. De dikke vrouw is vaak een voorstelling van Pachamama. Haar vagina is een grot of ushu; dit is de bron van de oorsprong van het leven, maar wordt tevens in verband gebracht met de dood, en met de onvruchtbare periode tijdens de menstruatie.
Rond de vagina is vaak het hoofd getekend van de poemagod van Nasca. De poema werd, omdat dit dier in grotten leefde, gezien als een wezen dat leefde tussen leven en dood. In deze betekenis droeg de Inca-koning zijn afgestroopte huid als hij een plengoffer bracht aan de onderwereld bij de ushu.
Mamapacha bracht de grote god Pachacamac voort. Deze wordt ook wel genoemd als haar metgezel. Als echtgenoot van Mamapacha wordt ook wel de zonnegod Inti genoemd.© nissaba.nl Deze pagina is 4377 keer bekeken
|
| KenmerkenEtymologie: Moeder Aarde Andere namen: Santa Maria, Mama Pacha, Santa Tierra Verwant: Demeter, Kore, Ceres, Persephone, Ereshkigal, Ninkasi, Hel, Holda, Fornax, Agnes
Functies: aarde, landbouw, onderwereld
Attributen: alcohol, bier, bron, cocablad, grot
Mythische plaatsen: Hurin Pacha
Landen/volken: Bolivia, Colombia, Peru
Oude pagina's
Kijk hier voor uitgebreide zoekmogelijkheden.
lexicon
kalenderdagen
mythische plaatsen
hemellichamen
attributen
functies
goden
archeologische lokaties, tempels etc.
landen
steden
|
Beer (Demeter) Hoi Els mag i k wee
Els (Bellona) Hallo Lou, er zijn n
lou (Bellona) goed uitgelegd :duim
Els (Diana) PS, de achterzijde v
Els (Diana) Hallo Gretha, bedank
Gretha/Beer (Diana) "Haar belangrijkste
Els (Diana) Hee Gretha, zeker ma
Gretha (Diana) Hoi Els Mag ik weer
Marleen (Artemis) Dit heeft mij erg ge