Ook Aesa of Asia ('lot', 'bestemming'). Griekse lotsgodin, of personificatie van het lot. Soms wordt ze genoemd als een van de Moiren of Parcen ( bij de Romeinen de faten), als alternatieve naam voor Faten (degene die de draad doorsnijdt). Als een der Moiren wordt ze dochter van Nyx (de nacht) genoemd. Maar ook wordt ze wel als afzonderlijke lotsgodin beschouwd, afkomstig uit Argos. Ze wordt afgebeeld met een zwaard. Ook wordt gezegd dat zij het zwaard sleep van Dike, de godin van het recht. Soms wordt ze gekoppeld aan Ate, het blinde lot.
Aisa's macht was zo sterk dat zelfs Zeus eraan was onderworpen.
Aisa werd als lotsgodin vaak in verband met de oorlog. Homerus noemt in de Trojaanse oorlog een kracht, Moira ('lot'), die zo sterk is dat zelfs de goden, inclusief Zeus, eraan waren onderworpen. Door deze manier van denken wordt de onvermijdelijkheid van een bepaalde gebeurtenis een plaats gegeven in een natuurlijke orde. Hij benoemde deze kracht met vier verschillende woorden: Ate ('blind lot'), Moira ('stuk'), Moros ('aandeel') en Aesa ('lot', 'bestemming'). Deze begrippen verwijzen naar wat ieder mens voorbestemd is te ontvangen, of wat hem door het lot is toegewezen.
Het lot wordt al bij of voor de geboorte bepaald. Alle geluk of ongeluk die de mens ten deel valt, is van te voren bestemd. De mens zelf weet niet van te voren wat hem te wachten staat. Slechts één zekerheid omtrent het vastgelegde lot geldt voor iedereen, namelijk de dood.
Een dergelijke opvatting over de levensloop leidt tot een levenshouding die naar het Latijnse woord voor lot fatalisme wordt genoemd. Dit heeft niet alleen gevolgen voor het handelen van een mens, die onbevreesd zijn leven aan de wil van het lot overlaat, maar ook voor het afschuiven van de verantwoordelijkheid, omdat ook de drijfveer tot handelen verbonden is aan het lot: het handelen komt niet voort uit de vrije wil van het individu zelf. Ook de goden zelf waren niet verantwoordelijk voor de menselijke ellende, want zij waren eveneens onderworpen aan het lot.
Quintus Smyrnaeus (Quintus van Smyrna) noemde Aisa met betrekking tot de gevallenen in zijn versie van de Val van Troje, geschreven in de vierde eeuw. Haar macht verhinderde de Trojaanse goden het verraderlijke paard te vernietigen. Zij was verantwoordelijk voor de dood van de strijders. Door haar razernij veranderde het strijdveld in een regen van bloed. De gebeden van de Trojanen werden niet langer door de goden verhoord, omdat nu de wil van de machtige Aisa werd vervuld. De draad die Aisa spon bepaalde volgens Quintus Smyrnaeus het lot van zowel de mensen, nieuwgeboren en de steden. Zoals Aisa sprak, gebeurde het.
Stobaeus noemde in zij anthologie drie Moiren, Aisa, Lachesis en Clotho. De betekenis van Aisa en andere schikgodinnen komen ook terug in de verhalen over de islamitsche Fatima en Aisha.© nissaba.nl Deze pagina is 7967 keer bekeken
|
| Kenmerken
Functies: lot
Oude pagina's
Kijk hier voor uitgebreide zoekmogelijkheden.
lexicon
kalenderdagen
mythische plaatsen
hemellichamen
attributen
functies
goden
archeologische lokaties, tempels etc.
landen
steden
|
Beer (Demeter) Hoi Els mag i k wee
Els (Bellona) Hallo Lou, er zijn n
lou (Bellona) goed uitgelegd :duim
Els (Diana) PS, de achterzijde v
Els (Diana) Hallo Gretha, bedank
Gretha/Beer (Diana) "Haar belangrijkste
Els (Diana) Hee Gretha, zeker ma
Gretha (Diana) Hoi Els Mag ik weer
Marleen (Artemis) Dit heeft mij erg ge