Cassiopeia. Ook Cassiopea, Cassiepea of Kassiopeia. Ze werd ook Jopes genoemd. In de Griekse mythologie wordt ze genoemd als koningin van Ethiopië of Joppe in Fenicië. Moeder van Andromeda. Haar echtgenoot was Cepheus. Apollodorus noemde een zoon Atymnius van Cassiepea en Zeus, waar de kinderen van Europa verliefd op zouden zijn geworden in plaats van op Miletus.
Diverse Griekse volksverhalen geven aan dat de stad Joppa naar Cassiopeia is genoemd. De tegenwoordige naam van de stad is Jaffa. De naam van de stad wordt etymologisch afgeleid van het Hebreeuwse yafo, 'schoonheid'. De Griekse mythologie spreekt over een vloek die de stad trof als gevolg van Cassiopeia's schoonheid.
Toen Cassiopeia opschepte over haar schoonheid en die van haar dochter, die de schoonheid van de zeegodinnen de Nereïden overtrof, zond Poseidon een vloedgolf en een zeemonster Ceto of Cetos, die de stad Joppa terroriseerden. Het orakel Ammon zei dat de vloek zou ophouden als Andromeda zou worden geofferd. Deze werd toen vastgeketend aan een rots, maar net op tijd kwam Perseus langs, die het monster versloeg en Andromeda wilde huwen.
De Romeinse Plinius de Oudere identificeert de naam van de stad met een godin Jopa, de dochter van de windgod Aeolus.
Volgens de Hebreeuwse traditie is de stad genoemd naar Japhet, een van de zonen van Noach. Noach wordt geassocieerd met de zondvloed; maar de stad werd ook getroffen door een vloedgolf, die Poseidon stuurde uit boosheid over Cassiopeia. Na de vloedgolf zond hij de zeedraak Ceto.
De stad Joppe werd al in oude tijden bewoond door de Feniciërs, en had al vroeg betekenis als zeehaven. De vroegste connectie met Egypte is bekend van een stedenlijst van Karnak uit 1472 v.o.j., toen de stad bezet werd door Thoetmosis III. Vanaf die tijd bezat de stad ook een belangrijke Egyptische haven. In een latere tijd bezetten de Perzen de stad, in een periode die in de bijbel nog bekend is als de 'Babylonische ballingschap'. Misschien herinnert het huwelijk van Perseus met Andromeda, en de overmeestering van Cassiopeia en Cepheus, nog aan deze periode; de naam Perseus wordt vaak geassocieerd met Perzië; maar er wordt ook gezegd dat de Perzen hun naam ontleenden aan Andromeda's zoon Perses.
In de Christelijke periode van de bijbel bestond er in Joppe nog een belangrijke mysteriedienst waarin vrouwen een rol spelen, getuige de geschiedenis genoemd in Handelingen 9:36-43, waarin gesproken wordt van de 'leerlinge' Tabitha ('gazelle', Grieks 'Dorcas'), die zich bezig hield met het doen van goede werken en het geven van overvloedige aalmoezen. Het Grieks 'Dorcas' kan ook een verbastering zijn van Atargatis, die met haar dochter Semiramis net zo'n betekenis heeft als Cassiopeia en Andromeda. Op een dag werd Tabitha ziek en stierf; zij werd door Petrus uit de dood opgewekt. Haar graf is nog steeds een bedevaartsoord.
De naam 'gazelle' herinnert aan het hert dat door Artemis in Iphigeneia's plaats werd gesteld toen zij door haar vader Agammemnon zou worden geofferd, terwille van een gunstige wind voor zijn oorlogsvloot. Maar er is ook een verband waarneembaar met de bijbelse dochter van Jephta, die net als Artemis en Iphigeneia kenmerken heeft van een godin van de bergen; haar vaders naam vertoont klankovereenkomst met Japhet en Jaffa (Rechters 11:32-42). Zowel Iphigeneia als de dochter van Jephta werd geofferd voor de oorlogsroem van hun vader.
Vier dagen per jaar weenden de Israëlische meisjes om de ongehuwde staat van het meisje dat als maagd werd geofferd; om de dood van Tabitha rouwden de weduwes van de stad.
Een vorm van wedergeboorte in een mysterieritueel was ook de terugkeer van Jona uit de buik van de walvis, die eveneens werd geassocieerd met deze stad. Dit verhaal heeft een duidelijke verwantschap met de geschiedenis van Andromeda en het zeemonster. Het Grieks waarmee de vis in de bijbel wordt aangeduid, luidt ketos megalos, 'grote vis'. De Hebreeuwse naam Jona' betekent 'duif'. Jona en de vis laten zich vereenzelvigen met de godinnen Atargatis of Derketo en Semiramis, een andere variatie van dezelfde traditie. Jona profeteerde in Niniveh, een stad die was genoemd naar de stadsgodin Nina, die overeenkomt met de Soemerische visgodin Nanshe.
In de bijbel wordt ook een Jona (duif) genoemd als vader van Petrus. Petrus is de christelijke adaptie van de Romeinse god Jupiter, en zijn vrouwelijke metgezel is de duifgodin Juno, die in de bijbel kennelijk tot een man wordt getransformeerd. De naam 'Juno' is verwant aan 'jona', maar betekent zelf niet 'duif'. Juno werd echter wel geassocieerd met een duif; deze transformeerde in het katholicisme tot de 'heilige geest'.
Andromeda en Cassiopeia zijn te herleiden tot het type stadsgodinnen dat in de hele regio rond de Middellandse Zee werden vereerd, bijvoorbeeld als Tyche. Deze worden afgebeeld met de polis, de stadstoren, op het hoofd. Cepheus ('tuinman') werd een zoon van Belos genoemd, de Griekse naam van de Fenicische Baäl (Heer); Baal was een algemene aanroepnaam voor alle Fenicische goden. Tegenwoordig wordt Jezus nog met de naam 'Heer' aangeduid. Het Griekse woord is kyrië.
Pausanias beschrijft een rivier nabij Joppe met een bloedrode kleur. Dit zou komen vanwege het bloed dat Perseus van zich af waste nadat hij Cetos had gedood. Maar het bloed dat rivieren rood kleurt, kan ook worden geassocieerd met het levensbloed of menstruatiebloed waaruit het leven werd gedacht voort te komen. Het zeemonster was een symbool voor de baarmoeder, dus de associatie met menstruatiebloed ligt vanuit een andere, minder gewelddadige denkwijze snel voor de hand.
De oude Ugaritische mythe over Baäl en zijn strijd tegen het zevenkoppige riviermonster, de rechter Yam ('Zee') is waarschijnlijk een oud prototype van het gevecht van Perseus met Ceto. Baäl is in latere Griekse mythen ondermeer te herkennen als Hercules, die in een andere variant de geketende Trojaanse Hesione van een zeemonster redde. Poseidon zelf herinnert aan Yam. In de Ugaritische mythe wordt Baals geholpen door zijn maagdelijke zuster en metgezel Anat. Ook brengt Anat Baal weer tot leven als hij is opgeslokt door Mot (de dood), een ander verhaal dat in de mythe over Cetos nog een naklank vindt. Ook hier is Anat degene die met Mot vecht en hem op spectaculaire wijze doodt. Uiteindelijk verslaat zij 'Dood', en in een roes baadt ze in het bloed van het verslagen monster.
Een andere bekende heilige rivier was roodgekleurd van het bloed van Adon of Adonis, de geliefde van Astarte of Aphrodite. De tegenwoordige naam van deze rivier in Libanon is Nahr Ibrahim (Rivier Abraham).
Cassiopeia en Andromeda uit Joppe of Ethiopië lijken een parallel te vinden in de godin van de Zuidzee, de Ratoe Kidoel van het Indonesische eiland Java.© nissaba.nl Deze pagina is 7637 keer bekeken
|
| Kenmerken
Functies: mensenoffer, rivier, schoonheid
Lexicon: hybris
Attributen: overstroming, rots
goden: Aeolus, Amon, Cepheus, Perseus
Lokatie
Stad / steden: Joppe
Landen/volken: Ethiopië, Fenicië, Grieken, Grieken
Oude pagina's
Kijk hier voor uitgebreide zoekmogelijkheden.
lexicon
kalenderdagen
mythische plaatsen
hemellichamen
attributen
functies
goden
archeologische lokaties, tempels etc.
landen
steden
|
Beer (Demeter) Hoi Els mag i k wee
Els (Bellona) Hallo Lou, er zijn n
lou (Bellona) goed uitgelegd :duim
Els (Diana) PS, de achterzijde v
Els (Diana) Hallo Gretha, bedank
Gretha/Beer (Diana) "Haar belangrijkste
Els (Diana) Hee Gretha, zeker ma
Gretha (Diana) Hoi Els Mag ik weer
Marleen (Artemis) Dit heeft mij erg ge