Romeinse godin van de borstvoeding. Haar zusters waren Cuba, de godin van de wieg, die de pasgeboren kinderen in slaap bracht, en Cunina, beschermster van de zuigelingen.
Rumina was de godin van de borstvoeding en de moedermelk. Ze zorgde ervoor dat het kind aan de tepel van de moeder kon zuigen. Haar tempel of grot stond bij haar heilige vijgeboom de ficus ruminalis, op de Palatijnse heuvel en op het Forum Romanum in Rome. De Palatijn is de eerste heuvel waarop Rome is gebouwd. Dit zou de plaats zijn waar de tweeling Romulus en Remus vanuit de Tiber zouden zijn aangespoeld, en hier zou de wolvin de tweeling Romulus en Remus hebben gezoogd.
De Romeinen associeerden het woord ruminalis met ruma of rumis, wat 'borst' zou betekenen. Misschien komt die associatie voort uit de vorm van de vijg. Ook de namen Romulus en Remus worden met 'ruma' in verband gebracht. Faustulus, de echtgenoot van de Vestaalse Acca Larentia gaf hen deze namen omdat hij de kinderen vond terwijl ze onder de boom door de wolvin Lupa werden gezoogd, volgens een oorsprongsmythe van de stad. Ruma was de naam die de Etrusken aan Rome gaven.
'Ruma' of 'Rome' wordt ook in verband gebracht met Etruskisch rumon of Grieks reuma, rivier of stroom. Mythologische aanwijzingen geven in elk geval geen uitsluitsel, omdat zowel de vijgeboom als de rivier worden geassocieerd met vruchtbaarheid en geboorte.
De islamitische Mirjam, volgens de moslims de moeder van Jezus, baarde haar kind onder een dadelpalm aan een beek. De Finse Mariatta werd zwanger door het eten van een bes, kreeg haar kind in een stal bij de rietbeek Sara. Maar ook diverse goddelijke tweelingen aanschouwden hun eerste levenslicht dankzij een boom. De Azteekse Ixquic kreeg de heldentweeling Hunapuh en Ixbalanque. Leto baarde Artemis en Apollo in Dorië, terwijl ze leunde tegen een olijfboom, en baadde zich vervolgens bij de rivier de Cenchrius in Ephese, bij het cypressenbos Ortygia. Het reinigende bad, dat in veel van deze geboortemythen een belangrijk motief is, kreeg in de misogyne oorsprongsmythe over Rome een lugubere variant: de Vestaalse maagd Rhea Sylvia ('Rhea van het Woud'), de moeder van de Romeinse heldentweeling, werd voor straf in de Tiber gegooid en verdronk.
De boom speelde een rol bij het feest de lupercalia, jaarlijks op 15 februari op de Palatijn gevierd. Ondermeer de Vestaalse maagden, priesteressen van het heilige vuur van Vesta, hadden hierbij een aandeel. Zij offerden koek, gebakken van het eerste gemalen graan van het jaar. Het woord voor wolvin, 'lupa', was tevens een woord voor een prostituee. Hiernaar was de Lupercalia genoemd. Ook van de Vestaalse Acca Larentia werd gezegd dat zij lupa werd genoemd omdat ze een prostituee was. Het is één van de aanwijzingen dat de betekenis van de vijgeboom teruggaat op een godsdienst waarin heilige seks een rol speelde.
Dat de ficus Ruminalis verbonden was met de godsdienst van Vesta blijkt uit het aantal Vestaalse maagden dat een rol speelt in de oorsprongsmythologie van de stad Rome. De tempel voor Vesta op de Palatinus was een van de oudste heiligdommem van de stad Rome. Toen de stad net was gesticht, werd haar tempel opgericht en het heilige vuur ontstoken, dat door de Vestales continu brandend werd gehouden. Behalve Acca Larentia, de voedster of verzorgster van de kinderen, was ook hun moeder, Rhea Silvia een Vestaalse genoemd, en zelfs de eerste.
Varro of een augur plantte een nieuwe ficus ruminalis op het Comitium ('Ontmoetingsplaats') op het Forum Romanum, het plein voor de Curia, het senaatsgebouw van Rome. De boom begon ten tijde van Nero, in het jaar 58 v.o.j., te verdorren, tot grote onrust van de Romeinen. Gelukkig herstelde de boom en kwam weer tot leven. De conditie van de boom hing samen met de toestand van de stad, en het sterven van de boom werd beschouwd als een slecht voorteken.
Vijgebomen zijn al sinds oudsher als heilige bomen vereerd, en de vijg werd beschouwd als bijzonder voedzaam. De Griekse koning Pontus noemde de vijg als een panacee tegen alle kwalen, en de vrucht stond op het dieet van Olympische atleten. De vijg is de heilige levensboom van ondermeer Hathor en wordt ook vaak geassocieerd met de levensboom in het bijbelhoofdstuk Genesis. Plinius schreef dat de jeugd sterk wordt door het eten van vijgen.© nissaba.nl Deze pagina is 8350 keer bekeken
|
| Kenmerken
Functies: moeder, zogen, prostitutie, stichtingsmythe, voedster
Feesten en rituelen: Lupercalia (van 13 februari tot 15 februari)
Attributen: boom, borstvoeding, grot, vijg, wolf
goden: Remus, Romulus
Archeologie: Lupercal
Lokatie
Stad / steden: Rome (Italië)
Landen/volken: Romeinen
Streek/gebied:
Oude pagina's
Kijk hier voor uitgebreide zoekmogelijkheden.
lexicon
kalenderdagen
mythische plaatsen
hemellichamen
attributen
functies
goden
archeologische lokaties, tempels etc.
landen
steden
|
Beer (Demeter) Hoi Els mag i k wee
Els (Bellona) Hallo Lou, er zijn n
lou (Bellona) goed uitgelegd :duim
Els (Diana) PS, de achterzijde v
Els (Diana) Hallo Gretha, bedank
Gretha/Beer (Diana) "Haar belangrijkste
Els (Diana) Hee Gretha, zeker ma
Gretha (Diana) Hoi Els Mag ik weer
Marleen (Artemis) Dit heeft mij erg ge